#خاطرات_شهدای_تفحص 🌷 خاطره ای از شهید سعید شاهدی به روایت همرزم شهید 💠شاهد نور 🔶نسیم سردی می‌وزید و جان و روح آدمی جلا پیدا می‌کرد. در گوشه چادر، سعید مثل همیشه اورکتش را روی شانه انداخته بود. با خود قرآن زمزمه می کرد و در خلوت خویش با خدا راز و نیاز می‌کرد. 🔸به طرف سعید رفتم من را که دید سریع اشک‌هایش را پاک کرد. سعی داشت به من بفهماند که که سرخی چشم‌هایش از بی‌خوابی شب قبل است. به من گفت: توی این هوا تلاوت چند آیه خیلی حال می‌‌دهد. برگشتم تا اتصالش را قطع نکنم. 🔸وسایل کارم را برداشتم و همراه بقیه پشت وانت نشستیم. به ارتفاع ۱۱۲ فکه رسیدیم. دوم دی‌ماه سال ۱۳۷۴ بود . باید وجب به وجب زمین را زیر و رو می‌کردیم تا شهیدانی که غریبانه جا مانده‌اند بیابیم. اطراف کانال پر از میدان مین و علف‌های هرز بلند بود. 🔸به یاد چند شب پیش افتادم که در راه برای سعید و محمود تفألی به دیوان حافظ زدم. شعری برای آن‌ها خوانده و گفته بودم: شما دو تا شهید می‌شوید. خندیدند. در همین افکار بودم که به انتهای کانال رسیدیم. 🔸آن‌ها را نسبت به منطقه توجیه کردم و برگشتم. ♦️دقایقی نگذشته بود که صدای انفجار مهیبی من را به آن‌جا کشاند. هردو پرتاب شده بودند. ترکش به سینه و بالاتنه سعید اصابت کرده بود و گلویش سوراخ شده بود و خون از پهلویش جاری بود. ♦️چشم‌هایش به لذت لقاء سیدالشهدا نائل آمد و در افق دوردست میهمان بانوی دو عالم شد. #شهید_سعید_شاهدی @yousof_e_moghavemat