📖 برای در امان ماندن انسان از آزار هر جنبده‌‌ای که او را آزار می‌دهد، دعاهایی سفارش شده است؛ مانند: 🔹امام سجاد(ع) به خدا عرض می‌کند: «أَعِذْنِی وَ ذُرِّیتِی مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ، ... وَ مِنْ شَرِّ کلِّ دَابَّةٍ أَنْتَ‏ آخِذٌ بِناصِیتِها، إِنَّک‏ عَلى‏ صِراطٍ مُسْتَقِیمٍ‏» 🔸 امام باقر(ع) فرمود: هر کسی این کلمات را بگوید، من ضامن هستم که تا صبح هیچ عقرب و حشره موذى او را نیازارد: «أَعُوذُ بِکلِمَاتِ اللَّهِ التَّامَّاتِ الَّتِی لَا یجَاوِزُهُنَّ بَرٌّ وَ لَا فَاجِرٌ مِنْ شَرِّ مَا ذَرَأَ وَ مِنْ شَرِّ مَا بَرَأَ وَ مِنْ شَرِّ کلِّ دَابَّةٍ هُوَ آخِذٌ بِناصِیتِها إِنَّ رَبِّی عَلى‏ صِراطٍ مُسْتَقِیم‏» 🔹 هر گاه در منزل خود، از حیوانات موذى وحشت داشتى، در همان نقطه‏‌اى این دعا را بخوان: «یا ذَارِئَ مَا فِی الْأَرْضِ کلِّهَا لِعِلْمِک بِمَا یکونُ مِمَّا ذَرَأْتَ لَک السُّلْطَانُ عَلَى کلِّ مَنْ دُونَک إِنِّی أَعُوذُ بِقُدْرَتِک عَلَى کلِّ شَی‏ءٍ مِنَ الضُّرِّ فِی بَدَنِی مِنْ سَبُعٍ أَوْ هَامَّةٍ أَوْ عَارِضٍ مِنْ سَائِرِ الدَّوَابِّ یا خَالِقَهَا بِقُدْرَتِهِ وَ فَاطِرَهَا بِفِطْرَتِهِ ادْرَأْهَا عَنِّی وَ احْجُزْهَا عَنِّی وَ لَا تُسَلِّطْهَا عَلَی وَ عَافِنِی مِنْ شَرِّهَا وَ بَأْسِهَا یا اللَّهُ الْعَلِی الْعَظِیمُ حُطَّنِی بِحِیاطَتِک وَ احْمَنِی بِحِمَایت وَ اکفِنِی بِکفَایتِک‏ وَ احْفَظْنِی بِحِفْظِک وَ اجْنُبْنِی‏ بِسِتْرِک الْوَاقِی مِنْ مَخَاوِفِی یا رَحِیم‏ منبع:کانال منبر نوین_موسوی http://eitaa.com/zakerin1401

مروری بر دروس این هفته: انواع ادعیه ( زیارتی و مناجاتی ) زیارات قدسی و غیر قدسی و تفادت آداب در خواندن آنها اثر گذاری وضعی و روحی دعا اهداف مداح در دعا خوانی روشهای تغییر لحن در دعا خوانی الحان مناسب برای انواع دعا و زیارات نحوه تطبیق لحن و معنا و محتوا http://eitaa.com/zakerin1401

✅ زبان بدن همین الان لحظه‌ای درنگ کنید و به طرز نشستن‌تان دقت کنید. دست‌هایتان کجاست؟ حالت صورت‌تان چگونه است؟ تصور کنید اگر فرد دیگری در مجاورت شما باشد، با دیدن زبان بدن شما، چه ‌پنداشتی درباره‌ی شما خواهد داشت؟ . درصد زیادی از ارتباطات و نحوه‌ی برداشت دیگران از شما، متأثر از زبان بدن‌تان است. زبان بدن شامل طرز ایستادن یا نشستن و اشارات و حرکات چشم، صورت و دست‌ها هنگام صحبت کردن می‌شود. ✅ زبان بدن حالات و علائم غیر کلامیِ ما روی دیگران تأثیرگذار است. همچنین عملکرد، خلاقیت و سطح استرس ما نیز به علائمی که از سایرین دریافت می‌کنیم بستگی دارد. زبانِ بدن بخشی مهم و اساسی از شخصیت ماست، احتمال اینکه آگاهانه به‌نحوه‌ی نشستن، برخاستن و حرکات خود فکر نکنیم خیلی زیاد است، اما حقیقت این است که باید نسبت به حالات و رفتار بدن خود آگاهی داشته باشیم و حساب‌شده رفتار کنیم، زیرا سایر افراد به‌طور غریزی نشانه‌ها و علائمی را که ارسال می‌کنیم، دریافت می‌کنند. http://eitaa.com/zakerin1401

#فن_بیان ▪️▪️توجه به مکث▪️▪️ ⭕ ️این برای یک سخنران تازه کار روش مشکلیه در عین حال ضروریه. 🔹 لحظه ای سکوت گاهی فضای بسیار عمیقی داره.هر چه تسلط و امادگی در سخنوری بیشتر باشه اهمییت کاربرد سکوت و مکث به جا برای فرد بیشتر میشه. دوست خوبم: ▫️نکته مهم اینه که مکث نباید بین مفاهیم پیوسته باشه، بلکه باید در پایان اونها باشه تا مخاطبت رو از پیام دور نکنه. http://eitaa.com/zakerin1401

🔵با صدای بلند صحبت کنید خیلی مهم است که هنگام صحبت کردن، صدای شما به وضوح شنیده شود؛ بنابراین صدای خود را بالا ببرید. اگر با صدای آهسته یا مِن‌مِن کنان حرف بزنید، دیگران حرف‌تان را قطع می‌کنند یا شما را نادیده می‌گیرند. 🔵 به شنونده توجه کنید سخنرانان متبحر، با مخاطبان خود ارتباط چشمی ‌برقرار می‌کنند و آنها را مستقیما مخاطب قرار می‌دهند. این عمل نشان می‌دهد آنها برای شنوندگان‌شان ارزش قائل هستند. حتی اگر مخاطب شما یک نفر است، این مورد را رعایت کنید. 🔵 وقتی برای تعدادی از مخاطبان صحبت می‌کنید باید سرعت کلام خود را تحت کنترل داشته باشید. طبیعتا سرعت شما باید کمتر از زمانی باشد که در یک مکالمه‌ی عادی گفت‌و‌گو می‌کنید. شمرده صحبت کردن باعث می‌شود تا مخاطب را با خود همراه سازید و به او اجازه بدهید که درک بهتری از مضمون حرف‌هایتان پیدا کند. درهنگام سخنرانی بهتر است که با خود آب به همراه داشته باشید و پس از گذشت مدتی از صحبت‌تان، گلویی تازه کنید. با این کار از سرعت‌تان هم کاسته خواهد شد. http://eitaa.com/zakerin1401

🔵 از به کار بردن کلمات و آواهای غیرضروری پرهیز کنید تکرار آواهایی مانند «اِممم» یا «اِاا» هیچ کمکی به ارتقای سطح گفت‌وگوهای روزانه یا سخن‌رانی‌های‌تان نمی‌کند. این آواهای اضافه را حذف کنید تا متقاعدکننده‌تر به نظر برسید و اعتماد به نفس بیشتری داشته باشید. یکی از راه‌های این کار این است که دقت کنید که چه زمان‌هایی در صحبت‌های‌تان از کلماتی مانند «اِممم» یا «مثلا» استفاده می‌کنید. صدای خود را ضبط کنید و کنترل کنید http://eitaa.com/zakerin1401

✍✍✍✍✍✍✍✍ پیرو درخواست تعدادی از دوستان مبنی بر برگزاری کلاس خصوصی مداحی، مطلبی رو خدمت شما عرض میکنم؛ تمرکز و برنامه اصلی بنده بر کلاس‌های صبح جمعه در مهدیه بوده و هست و خواهد بود‌. اما زمان کلاسها محدود و برنامه اموزشی، بصورت ابلاغی و مدون تنظیم شده. بنابراین دوستانی که علاوه بر کلاس‌های یاد شده نیاز به آموزش و تمرین بیشتر دارند، بصورت خصوصی به بنده پیام ارسال کنند تا با هماهنگی مدیریت محترم کانون مداحان، برنامه ریزی جداگانه انجام بشود. ما ظهر پنج شنبه هر هفته در مسجد جامع شهرستان ورزنه هم کلاس داریم و مدتی بصورت هفتگی در شهرضا کلاس برقرار بود و بنا داریم در شهر سمیرم هم کلاس برگزار کنیم. در مورد کلاس خصوصی، منتظر نظرات شما خوبان هستم. مهدی احتشامی ۰۹۱۳۲۲۷۵۹۲۲ http://eitaa.com/zakerin1401

سرفصل های جلسه این هفته: بررسی انواع ادعیه و زیارات با دسته بندی زیارتی و مناجاتی، حدیث کساء، زیارات قدسی و غیر قدسی، شرح و تفسیر فراز اول زیارت عاشورا: دلیل و تفسیر و فلسفه ذکر اباعبدالله ، تفسیر عبارات سلام، ثارالله، خون خدا بودن، وتر الموتور، حلول و فنا در شهادت، تفاوت و شباهت های سجع خوانی و مثنوی خوانی در مولودی، هنر مناجات خوانی و تمرینات مداحی و..... http://eitaa.com/zakerin1401

#رسالت_مداحی 🔰هنر مداحی🔰 در کار مدّاحیِ شما چند چشمه هنری وجود دارد: شعرتان هنر است؛ صدایتان هنر است؛ آهنگی که انتخاب می‌کنید، هنر است؛ اشارات و کارهایی که انجام می‌دهید، هنر است. 🔰منطق داشتن🔰 عنصر دوم، عنصر تعقّل است؛ چون منطق، استدلال، حرف حساب، حرف درست و حرف خوب در لابلای این شعرها فراوان وجود دارد و می‌تواند ذهنها را قانع کند. البته منطق، شکلهای مختلفی دارد. گاهی برهانی است، گاهی خطابی است، گاهی شعری است؛ مقصود این است که بتواند این پیام را به اعماق ذهن مخاطب برساند و او را قانع کند. 🔰حامل پیام دینی🔰 خصوصیت سوم این است که شما حامل پیام دینی محسوب می‌شوید؛ یعنی سِمت معنوی و روحانی دارید. در دنیا خوانندگان خوب زیاد هستند و ممکن است شعرهای خوبی هم بخوانند؛ اما آنها از موضع مدّاح حرف نمی‌زنند؛ ولی شما از موضع مدّاح اهل بیت و از موضع معنوی و روحانی حرف می‌زنید. ❇️برگرفته از سخنان مقام معظم رهبری خطاب به مداحان❇️ ۱۳۷۷/۷/۱۹ http://eitaa.com/zakerin1401

خلاصه و سر فصل دروس امروز _مرور تکنیک های دعا و مناجات خوانی _بررسی ادعیه زیاراتی،مناجاتی و روایتی _بررسی زیارات قدسی و غیر قدسی و تفاوت آداب خواندن آنها _بررسی الحان و نغمات مربوط به زیارات و مناجات و حدیث کساء _مرور آوای دشتی دشتستانی و کاربرد در نوحه خوانی _کارکرد حافظه (جایگاه در مغز، بهره برداری توسط روح و عنصر راسی) _روش های ثبت اطلاعات در حافظه : دیداری، شنیداری، تکرار کلامی. _تقسیم بندی زمانی حافظه؛ کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت. _،روش‌های حفظ سریع شعر و شاخص سازی کلمات _مهارت فیش نویسی در روضه، سخنرانی و اجرا با تمرین در کلاس _معرفی کتاب برای آموزش مرکب خوانی روضه ( کتابهای: گریزهای مداحی، خصائص الحسینیه، از مدینه تا مدينه و......). _آموزش مرکب خوانی روضه ، آشنایی با خط سیر روضه و چیدمان موضوعات، شناخت شعر مناسب با روضه برای مقدمه روضه، _آموزش روضه خوانی با محتوای کلیِ ثابت اما از زاویه جدید با تکنیک‌های مرکب خوانی، خلصه ذهنی، فضاسازی ساکن در مغز مخاطب با استفاده از تکنیکهای: بیان کرامات و منزلت و مقام+ بیان نکات تاريخ زندگی صاحب روضه که تاثیر زیادی در افزایش آگاهی و معرف و محبت دارد+ تکنیک شروع روضه از وسط به آخر یا آخر به اول (سیر معکوس). _آسیب شناسی روضه های بدون اشک و نقش مداح در حفظ حلاوت و حرارت روضه ها..... با آرزوی موفقیت برای شما مهدی احتشامی ۰۹۱۳۲۲۷۵۹۲۲ http://eitaa.com/zakerin1401

❓چقدر مداح ها با قرآن و روایات مانوس هستند؟ 😔 متاسفانه یکی از اشکالاتی که در برخی از مداحان دیده میشه ، آشنا نبودن با قرآن و روایات هست.. 😕 و گاهی میبینیم که در روضه ها به جای استفاده از روایات و آیات ، فقط از زبان حال یا حرف دل و.. استفاده میشه.. ✅ به این جملات پدرانه رهبرمون دقت کنید👇🏻 💠 آشنائى با قرآن و حدیث توصیهى ما به همه است؛ اما مبلغان دین و جامعه‌ى مداحان طبعاً مخاطب ویژه‌ى این حرف هســـتند؛ با قرآن باید انس پیداکنند. ⭕️ قرآن را حتماً بخوانید، با توجه به ترجمه بخوانید، این ترجمه را به یاد بسپرید. ✅ بنابراین توصیه ما این است: 🔸 تلاوت قرآن، انس با قرآن، انس با حدیث، آشنائى با معارف اهلبیت از طریق حدیث، و بالاتر از همه، توجه به خـــداى متعال، حفظ و تقویت رشـــته ى ارتباط قلبى با ذات اقدس احدیت، با دعا، با توسل، با ذکر، با خشوع، با نماز نافله http://eitaa.com/zakerin1401 آموزش تخصصی مداحی

ای ماهِ در خسوف، به ما رخ نشان بده ای ناجی رئوف، پناه و امان بده ما تشنه ایم و دور، ز دریای رحمتیم یک جرعه آب شور، به چشمانمان بده دلتنگ وصل یار، گرفتار حسرتیم بر مست بیقرار، شبی جمکران بده ای وعده ی بهار، کجایی؟ متی نراک؟ معنای انتظار ! فروغی عیان بده هرچند بد شدیم، به دردت نمیخوریم شاید عوض شدیم، دوباره زمان بده قلب زمین فسرد، زبسکه پی تو گشت ما را زمانه برد ! به توبه، زبان بده برعده ای اسیر، به زندان نان و آب چشم عبور و سیر، زآب و ز نان بده #مهدی_احتشامی

معنی عبارت وتر الموتور در زیارت عاشورا چیست؟ یکی از اوصافی که برای امام حسین (ع) در بعضی از زیارت‌نامه‌ها ذکرشده «الوتر الموتور» است. «وتر» به معنای فرد و طاق است؛ به معنای کنیه و خون هم ذکرشده، ولی بیش‌تر به معنای اوّل می‌آید. نماز وتر را وتر می‌گویند، چون فرد و طاق است و نماز یک‌ رکعتی غیر از آن نداریم. اگر به معنای خون باشد، باز به معنای فرد برمی‌گردد، زیرا اگر کسی در بین گروهی کشته شود، او را «فرد وتر» می‌گویند، یعنی بین ده یا صد نفر، یکی کشته‌شده و به‌ ناحق خونش ریخته شده است. «موتور» به چند معنا است: 1ـ طاق و فرد شده 2ـ کسی از وابستگان او کشته‌شده باشد. 3ـ کسی که کشته شود و انتقام خون او گرفته نشود؛ بنابراین «وتر موتور» را می‌توان به سه صورت معنا کرد: 1ـ وتر به معنای یگانه و فرد باشد و «موتور» تأکید آن باشد، مثل «حجر محجور». 2ـ وتر به معنای فرد و «موتور» به معنای کسی که افرادی از او کشته‌شده باشد، یعنی‌ای حسین یگانه‌ای که یاران تو کشته‌شده‌اند. 3ـ وتر به معنای خون ریخته باشد، یعنی‌ای کشته‌ای که اصحاب تو را کشته‌اند. شاید در بین این سه احتمال، معنای دوم مناسب‌تر باشد، زیرا حضرت در مقام شهادت، مانندی ندارد. از آغاز دنیا تاکنون مثل او، کسی مظلومانه چنین به قتل نرسیده و این‌ همه مصیبت ندیده است. همچنین همه افراد او در کربلا کشته شدند، حتی طفل شیرخوار او، پس همه اصحاب و یارانش در کربلا و روز عاشورا کشته شده‌اند، از این‌ رو حضرت «موتور» است. ممکن است گفته شود «الوتر الموتور» به معنای فرد و تنهای بی‌همتا و به زبان فارسی خودمانی «دُردانه» است و به ویژگی خاص سیدالشهدا (ع) اشاره دارد. با توجه به اینکه عده‌ای به زیارت عاشورا ایراد وارد می‌کنند که این دعا سرتاسر لعنت است و دین اسلام دین رأفت و مهربانی است و با توجه به اینکه پیغمبر بزرگوار ما همواره حتی با دشمنان خود هم مهربانی می‌کردند خواستم سؤال کنم آیا واقعاً به زیارت عاشورا ایراد وارد است؟ آیا با توجه به رأفت دین اسلام این‌همه لعن و نفرین جایز است؟ دین حق و اعتقاد صحیح، آن است که به انسان بگوید از خوبی و پاکی و صداقت و عدل پیروی و با بدی و پلیدی و دروغ و خیانت و ظلم دشمنی کن. اگر معتقدیم عده‌ای دانسته و از روی عناد و کینه‌ورزی راه باطل را برگزیده‌اند و حق را منکوب کردند و بر مهم‌ترین ارزش‌های اخلاقی پا گذاشته‌اند، چرا لعن نه؟! اسلام دین محبت و تولی است، ولی در ارتباط با خوب‌ها و خوبی‌ها؛ والا از بدی و پلیدی نه‌تنها باید دوری کرد، باید بر سر او فریاد کشید. لعن فریادی است که انسان بر بدی و عاملان آن می‌کشد. در روایات ما به این تبری می‌گویند. مؤمن در کنار تولی باید تبری داشته باشد. خشونت باکسانی که امید هدایت آن‌ها می‌رود و اگر بدی‌ای دارند نه از روی عناد و لجاج است، صحیح نیست، ولی در مقابل کسی که از روی عناد بدی می‌کند، خوب و لازم است.باغبان همان‌طور که به درخت کود و آب‌وخاک مناسب می‌دهد، شاخه‌های زائد را می‌برد و در پای گیاه سم می‌ریزد تا حشرات موذی بمیرند و توان گیاه را نگیرند. آیا انسان عاقلی گمان می‌کند که مهربانی این است که پلیدی را هم دوست داشته باشیم؟! علاوه بر این بدانید که وجود لعن در مدارک و منابع دینی تنها مختص به زیارت عاشورا نیست، بلکه در قرآن هم ظالمان و دشمنان مؤمنان راستین لعن شده‌اند. بله لعن خاص کسی است که حق را می‌داند و لجاج و عناد با آن دارد و هر سرگشته‌ای مستحق لعن نیست. باید با او مهربان بود تا راه را بیابد. کانال آموزش تخصصی مداحی http://eitaa.com/zakerin1401

آیا منظور از السلام علیک یا علی بن الحسین در زیارت عاشورا، حضرت علی‌اکبر (ع) است؟ در این زمینه دو نظریه عمده وجود دارد: عده‌ای معتقدند که مراد از علی بن الحسین امام سجاد (ع) است و برخی دیگر قائل‌اند که جناب علی‌اکبر (ع) مراد این فقره زیارت عاشورا است. هرکدام از این دو گروه برای نظریه خود توجیه و استدلال‌هایی دارند که در اینجا به موارد مهم آن اشاره می‌شود. ما بدون آن‌که اصرار برطرف خاصی از این اقوال داشته باشیم به نظرمان ترجیح با قول کسانی است که علی بن الحسین در زیارت عاشورا را به امام سجاد (ع) تفسیر می‌کنند. کسانی که قائل هستند مراد جناب علی‌اکبر (ع) است چنین استدلال می‌کنند: 1. این دعا در مقام ذکر شهدای کربلا است؛ لذا مراد از علی بن الحسین همان علی‌اکبر است که در آن روز به شهادت رسیدند. در مقابل این استدلال بایستی متذکر شویم اگرچه این قسمت دعا در مقام ذکر شهدای کربلا است، ولی به خاطر اشاره به مقام امامت و جایگاه ویژه امام سجاد (ع) و امامت آن حضرت پس از امام حسین (ع) و با توجه به این که امام سجاد (ع) در واقعه عاشورا حضور داشته‌اند، بعید به نظر نمی‌رسد که در این قسمت زیارت عاشورا تصریح به نام آن امام شده باشد، وگرنه با تعبیر و علی أولاد الحسین اشاره به جناب علی‌اکبر (ع) می‌شود و نیازی به ذکر جداگانه نام ایشان با این امتیاز نیست؛ به‌عبارت‌دیگر به نظر می‌رسد که امتیاز در ذکر این نام، بیشتر برازنده مقام عصمت باشد. مگر حضرت ابوالفضل هم فرزند امام علی (ع) و برادر امام حسین (ع) نیستند؟ چرا نام ایشان به‌طور مستقل نیامده است؟! در حالی که نمی‌توان گفت ایشان از نظر مراتب و درجات از جناب علی‌اکبر (ع) پایین‌تر هستند. 2. به قرینه زیارات دیگر امام حسین (ع)، از جمله زیارت آن حضرت در اول و نیمه رجب، نیمه شعبان و... که پس از سلام دادن بر امام حسین (ع)، جناب علی‌اکبر را خطاب قرار داده و به ایشان سلام می‌دهند، پس اینجا هم مراد جناب علی‌اکبر است. در جواب از این استدلال، لازم به ذکر است که از یک نکته مهم در این استدلال غفلت شده و آن این‌که آن زیارات دیگر، زیارات از نزدیک است؛ یعنی کسی که داخل حرم مطهر امام حسین (ع) است، بایستی این‌گونه زیارت کند؛ برخلاف زیارت عاشورا که زیارت از راه دور است و برای کسانی که نمی‌توانند در حرم مطهر آن امام حاضر شوند و می‌خواهند به ثواب زیارت برسند؛ بنابراین متصور است که زیارت از نزدیک با زیارت از راه دور تفاوت داشته باشد، به خصوص حضرت علی‌اکبر (ع) در کنار پدر بزرگوارشان امام حسین (ع) مدفون هستند. به علاوه که می‌بینیم در آن زیارات دیگر امام حسین (ع) که زیارت از نزدیک است، بعد از زیارت خود امام (ع)، زیارت جناب علی‌اکبر و پس از آن زیارت سایر شهدای کربلا و سپس زیارت حضرت ابوالفضل (ع) آمده است؛ درست به همان شکلی که عملاً زیارت از نزدیک آن مقامات ممکن است. چراکه امام حسین (ع) و جناب علی‌اکبر (ع) و جمع شهدا در مجموعه حرم امام حسین (ع) مدفون‌اند و حضرت ابوالفضل (ع) در فاصله چند ده متری حرم مستقل دارند. این در حالی است که در زیارت عاشورا که زیارت از راه دور است پس از سلام دادن بر خود امام، با تعبیر "و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین" به همه شهدا با این تعبیر اشاره‌شده است؛ فقط می‌ماند تعبیر "و علی علی بن الحسین" که آن‌هم ظاهراً تصریح به امامت امام سجاد (ع) است که در عاشورا حضور داشته‌اند. علاوه بر این، همان‌طور که گذشت همین‌که تصریح به نام حضرت ابوالفضل (ع) نشده و ایشان در زمره اصحاب ذکر شده‌اند، ظاهر در مطلب فوق در زیارت از راه دور است. به همین بیان معلوم می‌شود که استدلال دیگری هم که به آن استناد می‌شود شاید تمام نباشد. استدلال سوم برای اثبات این‌که مراد جناب علی‌اکبر (ع) است، این است که ایشان در پایین پای امام حسین (ع) و در یک ضریح دفن شده‌اند، لذا مراد از علی بن الحسین نیز ایشان است. همچنان که گذشت، این نظم برای زیارت از نزدیک خوب است، ولی زیارت عاشورا به قرائنی که در بالا به آن اشاره شد، زیارتی از راه دور یا لااقل اعم از دور و نزدیک است. در زیارت از دور ترتیب مکانی مورد لحاظ نیست و تنها ترتیب در فضیلت ملحوظ خواهد بود. در ترتیب به حسب افضلیت مقامی و رتبه‌ای اگر نام حضرت علی‌اکبر (ع) بیاید، به نظر می‌رسد نام حضرت ابوالفضل (ع) هم می‌بایست می‌آمد. این برخلاف زیارت‌هایی است که ناظر به زیارت از نزدیک هستند. در آنجا ترتیب می‌تواند، بلکه طبیعی است که به‌حسب مکان دفن شهدا باشد. نگارنده گمان دارد که مراد از "علی بن الحسین" در زیارت عاشورا امام سجاد (ع) است که در واقعه کربلا در روز عاشورا حضور داشته و پس امام حسین (ع) مقام والای امامت به ایشان رسیده و به همین خاطر با تصریح به امامت امام سجاد (ع) پس از امام حسین (ع)، پس از سلام بر امام حسین (ع) به آن بزرگوار سلام داده می‌شود و پس‌ازآن به اولاد و فرزندان امام حسین (ع

) که به شهادت رسیده‌اند و سپس به شهدای اصحاب امام. نکته پایانی این‌که چه‌بسا تصریح به امام سج اد (ع)، در این فراز از دعا و زیارت عاشورا، خود تذکری به این مطلب داشته باشد که به دستگاه بنی‌امیه و به همه ستمگران و ظالمان به حقوق اهل‌بیت (ع) بفهماند که با این‌که همه تلاش شما بر این بود که خط امامت و رهبری اهل‌بیت (ع) و اولاد امام علی (ع) را از بین ببرید و به همین خاطر آن فاجعه خون‌بار عاشورا را به راه انداختید، ولی بدانید که این خط امامت باقی است و پس از امام حسین (ع) مقام امامت و رهبری به امام سجاد (ع) منتقل‌شده و درواقع تلاش شما به هیچ نتیجه‌ای نرسیده است. کانال آموزش تخصصی مداحی http://eitaa.com/zakerin1401

معناى «ثارالله» چیست و چرا به امام حسین ثار الله می گویند؟ «ثار» از ریشه «ثَأر» و «ثُؤرة» به معناى انتقام و خونخواهى و نیز به معناى خون آمده است.(1) براى «ثارالله» بودن امام حسین معانى و وجوه مختلفى ذکر شده که هر یک تفسیر خاص خود را مى‏طلبد. در مجموع به این معنا است که: خداوند، ولىّ دم آن حضرت است و خود او خون آن بزرگوار را از دشمنانش طلب مى‏کند؛ چرا که ریختن خون سیدالشهدا در کربلا، تجاوز به حریم و حرمت الهى و طرف شدن با خداوند است. به طور کلى از آن جهت که اهل بیت(ع) «آل الله» هستند، شهادت این امامان، ریخته شدن خونِ متعلق به خداوند است.(2)توضیح این که :ثار به معنای مطلق دم و خون نیست ، بلکه به آن خونی گفته می شود که قابل قصاص باشد و مورد خون خواهی قرار گیرد و اضافه شدن آن به خدا (ثارالله ) بر این اساس است که ولی حقیقی امام حسین خدا است و مطالبه خون حسین ،مخصوص اوست( که توسط اولیای خدا محقق می شود).(3) اگر چه این واژه در قرآن نیامده است؛ لیکن مى‏توان آن را با آیات قرآنى این گونه توجیه نمود. خداوند مى‏فرماید: «من قتل مظلومًا فقد جعلنا لولیه‏سلطَنًا(3)«آن کس که مظلوم کشته شده، براى ولى‏اش سلطه (و حق قصاص) قرار دادیم». هر کسى (صرف نظر از مسلک و مذهبش)، اگر مظلومانه کشته شود، اولیاى دم او، حق خون‏خواهى دارند و از آن جا که اهل بیت(ع) - به ویژه امام حسین(ع) - مظلومانه و در راه ایمان و حق و خداوند کشته شده‏اند و جان به جان آفرین تسلیم کرده‏اند، در واقع «ولىّ دم» و خون خواه آنان، خود خداوند است. بنابراین «ثارالله» به این معنا است که خون بهاى امام حسین(ع)، متعلق به خدا است و او کسى است که خون بهاى امام حسین(ع) را خواهد گرفت. این واژه حاکى از شدت همبستگى و پیوند سیدالشهدا(ع) با خداوند است که شهادتش همچون ریخته شدن خونى از قبیله خدا مى‏ماند که جز با انتقام‏گیرى و خون‏خواهى خدا، تقاص نخواهد شد.(4) اگر «ثار» به معناى خون باشد، قطعاً مراد از «ثارالله» معناى حقیقى نیست؛ بلکه یک نوع تشبیه، کنایه و مجاز است. چون مسلّم است که خدا موجودى مادى نیست تا داراى جسم و خون باشد؛ پس این تعبیر از باب تشبیه معقول به محسوس است؛ یعنى، همان گونه که نقش خون در بدن آدمى نقش حیاتى است، وجود مقدس امام حسین(ع) نسبت به دین خدا چنین نقشى دارد و احیاى اسلام با نهضت عاشورا بوده است. شاید بتوان در این باره با نگاه عرفانى مستند به روایات نیز به نتیجه‏اى نورانى دست یافت. از امام على(ع) نیز به «اسدالله الغالب» و «یدالله» تعبیر شده است و در حدیث «قرب نوافل» از پیامبر(ص) روایت شده است که خداوند فرمود: «ما تحبب الى عبدى بشى‏ء احب الىّ مما افترضته علیه و انه لیتحبب الىّ بالنافله حتى احبه فاذا احببته کنت سمعه الذى یسمع به و بصره الذى یبصر به و لسانه الذى ینطق به و یده التى یبطش بها و رجله التى یمشى بها اذا دعانى احببته و اذا سألتنى اعطیته»؛(5) «بنده من به چیزى دوست داشتنى تر از واجبات، نزد من اظهار دوستى نمى‏کند و همانا او با نوافل نیز به سوى من اظهار دوستى مى‏کند. آن گاه که او را دوست بدارم گوش او مى‏شوم که با آن مى‏شنود و دیده او مى‏شوم که با آن مى‏بیند و زبان او مى‏شوم که با آن سخن مى‏گوید و دست او مى‏شوم که با آن ضربه مى‏زند و پاى او مى‏شوم که با آن راه مى‏رود. اگر به درگاه من دعا کند، او را دوست خواهم داشت و اگر از من درخواست کند به او عطا مى کنم». از این روایت به خوبى آشکار مى‏شود که اولیاى خداوند، «خلیفه» او بر روى زمین و مظهر افعال الهى‏اند. خداوند جسم نیست، اما آن چه را که اراده مى‏کند انجام بدهد، از طریق دست اولیاى خود به ظهور مى‏رساند و کمکى را که مى‏خواهد به سوى بنده‏اى بفرستد، با پاى اولیاى خود مى‏رساند. و خونى را که مى‏خواهد از سوى خود براى احیاى دین خودش ریخته شود، از طریق شهادت اولیاى خودش ظاهر مى‏سازد. از این رو همان طور که دست امام على(ع) دست قدرت خدا و «یدالله» است؛ خون امام حسین(ع) نیز خون خدا و «ثارالله» است. از این رو در زیارت عاشورا مى‏خوانیم: «السلام علیک یا ثار الله و ابن ثاره والو تر الموتور»؛ «سلام بر تو اى خون خدا و فرزند خون او! سلام بر تو اى یگانه دوران!» نیز در زیارتی دیگر می خوانیم : «و انک ثار الله فى الأرض و الدم الذى‏ لا یدرک ثاره أحد من أهل الأرض و لا یدرکه الا الله وحده».(6) همان گونه که نقش خون در بدن آدمى نقش حیاتى است و بود و نبودش، مرگ و زندگى او را رقم مى‏زند، وجود مقدّس امام على و امام حسین(ع) نزد خدا و در دین او چنین نقشى دارند که اگر آن حضرت نبود، اسلام نبود و اگر حسین(ع) نبود، اسلام و تشیّع نبود. آرى! تا یاد و نام سیّدالشّهدا(ع) زنده و بر سر زبان‏ها است، تا عشق حسین(ع) در دل‏ها مى‏تپد، تا آتش محبت و ولایت او در قلوب انسان‏ها مشتعل است، تا فریاد «یا حسین» بر بلنداى آسمان‏ها و زمین طنین انداز