#بسم‌رب‌الذاکرین در روزهایی که«أَيْنَمَا تَكُونُوا يُدْرِكْكُمُ الْمَوْتُ وَ لَوْ كُنْتُمْ فِي بُرُوجٍ مُشَيَّدَةٍ» محکم‌ترین سازه‌ها هم مرگمان را به عقب نخواهد انداخت، دعوت شدیم. در روزهایی که سلامتی، دعای همگانی ما‌ست بر ما منت گذاشتی و «أَدْخِلْهُ عَلَيْنَا بِالْأَمْنِ وَ الْإِيمَانِ وَ السَّلَامَةِ» اجازهٔ ورود دادی در امنیت و سلامت... . از بزرگترین الطاف تو به ما «جَرَيَانُ ذِكْرِكَ عَلَىٰ أَلْسِنَتِنا» اذنی‌ست که بر زبان ما دادی تا صدایت کنیم... ما را ببخش که «أَذِكْرِى لَكَ بِقَدْرِى لَابِقَدْرِكَ» کلمات ما الکن است در تقدس جایگاه تو... در روزگاری که اگر اسم معشوق را به میم محبت خطاب کنیم، عتابمان می‌کند، تو را شاکریم که پیش از گفتن «الهی» جانمِ تو بگوش می‌رسد. . تو شایستهٔ پرستیدنی... و حال که کلماتمان ناقص است و «وَمَا عَسَىٰ أَنْ يَبْلُغَ مِقْدارِى» سراسر عاجزیم در وصف تو، بگذار از زبان مولایم مهدی (عج) دعا را به حمد؛ که فقط مخصوص توست آغاز کنیم و بگوییم حال که توفیقمان دادی «دُعِیتُمْ فِیهِ إِلَی ضِیَافَةِ» . و دعوتمان کردی تا تو را بخوانیم و ضمانت کردی «أُجيبُ دَعوَةَ الدّاعِ إِذا دَعانِ» دعای دعاکننده را اجابت می‌کنم؛ «فَاسْمَعْ يَا سَمِيعُ مِدْحَتِى» صدایمان را بشنو و «وَأَجِبْ يَا رَحِيمُ دَعْوَتِى» و اجابتمان کن مهربان... که ما فقط یک پروردگار داریم که در عین مهربانی پر قدرت است. . خدایا خواسته‌مان کمی از کثیر تو‌ست «وَهُوَ عِنْدِى كَثِيرٌ» و اگر آنچه نزد من بزرگ باشد «وَهُوَ عَلَيْكَ سَهْلٌ يَسِيرٌ» بر تو خیلی آسان است. دنیا بر ما سخت گرفته... و تو « تَعْلَمُ ضَعْفِى عَنْ قَلِيلٍ مِنْ بَلاءِ الدُّنْيا» آگاهی از ضعیفی انسان در برابر اندکی گرفتاری‌ها... «إِلٰهِى عَظُمَ الْبَلاءُ» . خدای من... عزیز من... پرستیدنی من... گرفتاریمان از بغض در گلو‌مانده‌مان بزرگ‌تر شده... و چون گفته‌ای «إِنَّ اللَّهَ لَا يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّىٰ يُغَيِّرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ» خدا حال ملتی را عوض نمی‌کند مگر خودشان بخواهند. ما ترک گناه این ماه را نذر ظهور می‌کنیم. #انی‌احب‌هرچه‌که‌دارد‌هوای‌تو...:) #ضیافت‌شب‌اول✨🌱!'

#بسم‌ربِّ‌السَّائِلِين تعریفت را شنید و می‌خواست به چشم تو بیاید، به دلش افتاده بود « يُنْفِقُونَ فِي السَّرَّاءِ وَالضَّرَّاءِ » با فقری که داشت، به نیازمندی کمک کند، دستش خالی بود و نگران از شرمندگی در مقابل خلق!اما تو آن را پُر کردی... ماندانستیم معیار تو در سنجیدن،نیّات دل است و زیر دِین هیچ بنده‌ای نخواهی رفت. جز تو از چه کسی اینگونه تقدیر کنیم؟ تو که«لَامُضادَّ لَهُ فِى مُلْكِهِ»فرمانروایی‌‌‌هستی که اگر تصمیم به کاری بگیری، هیچ قدرتی جلودارت نخواهد بود. . عظمت تو سجده کردن هم دارد. تویی که «باسِطِ الرِّزْقِ» هستی و ما چقدر کوچکیم... ما که آن دانهٔ کنجد روی نان اگر بر زمین بیفتد به چشممان هم نمی‌آید، ولی تو آن را رزق یکی از موجـودات کرده‌ای! ماکه نافرمانی چنین فرمانروایی‌را می‌کنیم ولی «وَيُعَظِّمُ النِّعْمَةَ عَلَىَّ» برمانعمت‌ راتمام وکمال می‌فرستی! . در روزگاری که بندگان بعد از بخششی که انجام می‌دهند در انتظار تشکراند، ما از تو «فَلَا أُجازِيهِ» تشکر نمی‌کنیم ولی‌توکماکان‌می‌بخشی‌وعطامی‌کنی! به راستی چگونه خدایی هستی؟ ما که هیچ،«تَواضَعَ لِعَظَمَتِهِ الْعُظَماءُ» بزرگ‌ترین‌ها در برابر این همه عظمت وبزرگواری‌خاشع‌شدندوبه‌سجده‌افتادند! . چگونه می‌شود «نَسُوا اللَّهَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنسَاهُمْ أَنفُسَهُمْ» که این همه را به فراموشی سپرد و تو ما را به خود فراموشی؟! می‌دانی خدا؟! این عبارت در عیـن ترسنـاکی زیباست...؛ فراموش‌کردن‌تویعنی‌خودرافراموش‌کردن! و تو دیگر چگونه بگویی ما برای توییم، از توییم و به سوی تو خواهیم آمد؟ دیگر چگونه بگویی ما را دوست داری؟ . «كَيْفَ أَنْساكَ وَلَمْ تَزَلْ ذاكِرِى؟!» بگو چگونه‌فراموش کنیم درحالی که همیشه به یادمان بوده‌ ای...؟ ولی چون جوابمان را می‌دانی و گفته‌ای «إِنَّ الْإِنْسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ» بااین‌همه،انسان‌نسبت‌به‌پروردگـارش بسیارناسپاس‌‌است!بگذار‌دعایی‌کنیم و توبه احسانت بر ما که دیرینه‌ است‌ آن‌رااجابت‌کن؛«وَلَاتَجْعَلْنِی‌نَاسِیاًلِذِکرِک» ما را فراموش کنندگان یادت قرار نده. #ضیافت‌شب‌پنجم #انی‌احب‌هرچه‌که‌دارد‌هوای‌تو...🌱°』•

#بسم‌ربِّ‌النّور چه بگوییم که دل آزردگی‌ها امانمان را بریده و ما را نسبت به تو بی‌میل کرده! ما که از آیین محمّدصلی الله علیه و آله آنچه را دوست داشتیم، برگزیدیم‌وآنچه سخت‌آمدورغبتی‌به‌آن‌نداشتیم‌انتخاب‌نکردیم! . چه بگویم از کسی که مصداق آیهٔ «وَلَا يَأْتُونَ الصَّلَاةَ إِلَّا وَهُمْ كُسَالَىٰ» شده است؛ وقتی بخواهد به زیارت تو -نماز- بیاید می‌گوید: وای؛ کی حال داره الان نماز بخونه! در سرم‌صدای‌ناامیدی‌‌پیچیده، «إِنِّى أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْكَسَلِ وَالْهَمِّ» پناه می‌بریم به تو از یأس واندوه... . و تو که ندای پناه آورندگان به درگاهت را اجابت می‌کنی،یادمان آوردی روایتی ازپیامبر را که عرضه داشتند:«خداوندا! برادرانم‌رابه‌من بنمایان»ویکی‌ازاصحاب رو به ایشان برگشت و گفت: «ای رسول خدا،مگر ما برادران شمانیستیم؟»ایشان فرمودند:«برادران من کسانی هستند که درآخرالزمان می‌آیندو به‌من،ندیده ایمان می‌آورند،آن‌ها مثل مشعل‌های‌هدایت‌اند که خداوند آنان را از فتنه‌های تیره وتار نجات می‌بخشد» . وگویـی‌کورْسوی‌نوری‌دراین‌ظلمـات‌یـافته‌ باشیم‌وازکلمهٔ‌مشعل‌یادجملهٔ‌شهیدچمران افتادیم‌که‌درزیر نقاشیِ شمع نوشته بود: «من‌ممکن‌است‌نتوانم‌؛این‌تاریکی‌رااز بین ببرم،ولی‌باهمین‌روشنایی‌کوچک‌فرق بین ظلمت‌ونور وحق‌و باطل رانشان می‌دهم وکسی‌که‌به‌‌دنبال‌نوراست،هرچقدرکوچک باشد، در قلب او بزرگ خواهد بود» . خدایـا ما را نزد مهربـان‌ ترین پیامبرت آن که در روز جزاء او را شافع امت‌های‌ دیگر می‌بینیم ، شرمسار نکن. دل ما را متـوجه خیری ساز که با آن رغبتی نداریم ونگذار برای ترس از دست دادن کسی،برایمانمان پا بگذاریم... . و ما را در زمره کسانی قرار بده که حاملان نور تو هستند و ندایشان می‌دهی «لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ» #ضیافت‌شب‌یازدهم #انی‌احب‌هرچه‌که‌دارد‌هوای‌تو...🌱‌•.