✨﷽✨ #یک_دقیقه_مطالعه عبد اللَّه بن ابان زيّات گوید: به امام رضا عليه السلام گفتم: در پیشگاه خداوند براى من و خانواده‌ام دعا کنید. فرمود: «مگر نمى‌كنم؟! به خداسوگند كه اعمال شما در هر روز و شب، به من عرضه مى‌شود». عبد اللَّه مى‌گويد: اين مطلب در نظرم سنگین آمد(اما چیزی نگفتم امام علیه السلام متوجه من شد) فرمود: «مگر كتاب خدا را نمى‌خوانى كه مى‌فرمايد: «بگو: [هر كارى كه مى‌خواهيد] بكنيد، كه به زودى خدا و فرستاده او و مؤمنان، كردار شما رامى‌بينند...» أَبَانٍ الزَّیَّاتِ وَ کَانَ یُکَنَّی عَبْدَ الرِّضَا قَالَ: قُلْتُ لِلرِّضَا علیه السلام ادْعُ اللَّهَ لِی وَ لِأَهْلِ بَیْتِی قَالَ أَ وَ لَسْتُ أَفْعَلُ وَ اللَّهِ إِنَّ أَعْمَالَکُمْ لَتُعْرَضُ عَلَیَّ فِی کُلِّ یَوْمٍ وَ لَیْلَةٍ فَاسْتَعْظَمْتُ ذَلِکَ فَقَالَ أَ مَا تَقْرَأُ کِتَابَ اللَّهِ قُلِ اعْمَلُوا فَسَیَرَی اللَّهُ عَمَلَکُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ. 📘منبع: بحارالانوار، ج۲۳، ص۳۴۶ ✅کانال امام رضا علیه السلام ┄┅┅┅┅❁💚❁┅┅┅┅┄ https://eitaa.com/joinchat/1427439616C0616941d62

✨﷽✨ #یک_دقیقه_مطالعه 🔴کرامتی از زبان دشمن اهل بیت علیه السلام ✍ابونصر احمدبن‌حسین ضبّی که من ناصبی‌تر از او ندیده بودم و از شدت دشمنی‌اش با اهل بیت علیه السلام در صلوات بر جمله‌ی «اللهم صل علی محمد» بسنده می‌کرد و «آل محمد» را نمی‌گفت، برای ما روایت کرد که شنیدم ابوبکر حمامی فراء از اهل حدیث بود، در «سکة ‌الحرب» می‌گفت: «شخصی نزد من چیزی به امانت گذاشته بود. من آن را در خاک پنهان کردم و بعد‌ها مکان آن را از یاد بردم. مانده بودم که چه کنم. مدتی از این قضیه که گذشت تا اینکه یک روز صاحب امانت نزد من آمد و مالش را خواست. اصل مطلب را برایش گفتم؛ اما او نپذیرفت و مرا به دروغ‌گویی متهم کرد. غمگین و سرگشته از خانه بیرون رفتم. دیدم جماعتی قصد رفتن به مشهد الرضا دارند. با آن‌ها همراه شدم و در حرم امام، زیارتی کردم و از خدا خواستم که جای امانت را به من بنمایاند. همان جا شبی در خواب دیدم که گویا کسی نزد من آمد و گفت: امانت را در فلان مکان دفن کرده‌اید، پس بازگشتم و نزد صاحب امانت رفتم و او را به جایی که در خواب به من گفته بودند، راه نمودم؛ در حالی که خود باور درستی به آن خواب نداشتم؛ اما او رفت و همان مکان را حفر کرد و مال خویش را با همان مهری که بر آن نهاده بود یافت. از آن پس، بارها این ماجرا را برای مردم باز می‌گفت و آنان را به زیارت مضجع شریف امام‌رضا علیه‌السلام که بر او سلام و تحیت باد، تشویق و تحریض می‌کرد. 📚 چشمه حکمت رضوی ✅کانال امام رضا علیه السلام ┄┅┅┅┅❁💚❁┅┅┅┅┄ https://eitaa.com/joinchat/1427439616C0616941d62

#یک_دقیقه_مطالعه 👌قصه‌های زندگانی امام زمان(عج) دل سیاه انار در قرن هفتم هجری و به هنگام سلطه‌ی اروپایی‌ها بر بحرین، حاکم این منطقه‌ی شیعه نشین، یکی از دشمنان سرسخت اهل بیت و یکی از کینه‌توزترین و مخالفان شیعیان بود. وزیرش نیز از خودش متعصب‌تر و کینه‌توزتر بود. روزی آن وزیر به کاخ حاکم و امیر وارد شد؛ در حالی که اناری در دست داشت. او انار را به امیر بحرین نشان داد! امیر انار را در دست خود چرخاند و با دقت به آن نگریست. سپس با خرسندی سری تکان داد و لبخند مرموزی بر لب آورد؛ زیرا روی انار، این عبارت به چشم می‌خورد: «لا اله الا اللّه محمد رسول اللّه ابوبکر و عمر و عثمان و علی خلفاء رسول اللّه». امیر بحرین، سپس با لحن ویژه‌ای گفت: _‌ همین نشانه‌ای مهم و دلیلی محکم بر باطل بودن مذهب شیعه است! وزیر هم از فرصت استفاده کرد و پیشنهاد داد که امیر، دانشمندان و شخصیت‌های شیعه را فراخواند و این انار را به آنان نشان دهد. آنگاه اگر آنها از تشیع به تسنن گرویدند، رهایشان کند و اگر همچنان به پیروی از مذهب خویش اصرار ورزیدند، از آنان بخواهد یکی از این سه کار را برگزینند: یا همانند غیر مسلمانان(یهودیان، مسیحیان و زرتشتیان) جزیه(نوعی مالیات) بپردازند یا برای رد آنچه که روی انار نوشته شده است، پاسخی قانع کننده بیاورند یا این‌که حاکم بحرین آنان را به گونه‌ای دسته جمعی اعدام کند و زنان و فرزندانشان را به اسارت بگیرد و اموالشان را هم به غنیمت ببرد! امیر نگاه تحسین برانگیزی به وزیرش انداخت در حالی‌که برقی از شیطنت و‌ به گمان خودش، پیروزی در دیدگانش دیده می‌شد، دستور داد که همه‌ی شخصیت‌های شیعه را گِرد آوردند. سپس با نشان داد انار به آنان، خواسته‌های سه‌گانه را مطرح و آنان را به گزینش یکی از آنها فراخواند. شخصیت‌ها و بزرگان شیعه، سه روز مهلت خواستند، آنگاه برای رهایی از این گرفتاری به گفت‌و‌گو و مشورت پرداختند. پس از آن، از میان خویش سه تن را برگزیدند و قرار گذاشتند که هر کدام از آنها، یک‌ شب به بیابان‌ برود و در دل تاریکی امام نورانی و‌ هدایت‌گر، حضرت مهدی(عج) را به فریاد‌رسی بخواند. در نخستین شب، یکی از آن سه نفر رو به صحرا نهاد؛ اما هر چه کرد، نه به دیدار امام نایل شد و‌ نه راهی برای حل مشکل یافت! شب دوم، دیگری به بیابان رفت؛ اما او‌ نیز دست خالی برگشت! در سومین و آخرین شب، نوبت به شخصیت برجسته‌ای به نام «محمدبن عیسی دمستانی» رسید. او که مردی دانا، اندیشمند و با‌تقوا بود، با سر و‌ پایی برهنه و با چشمانی اشک‌بار، روانه‌ی بیابان شد و مشغول شد به نیایش در پیشگاه پروردگار و توسل و یاری جستن از آخرین برگزیده‌ی کردگار، حضرت بقیة اللّه، امام زمان(عج) که جان‌های همگان به فدایش باد. او همچنان می‌گریست و از امام مهدی(عج) می‌خواست که شیعیان را از این گرداب هول‌انگیز و گرفتاری بزرگ برهاند. 🔰ادامه این ماجرا جمعه آینده ... 📕برگی از کتاب امام زمان (عج)، صفحه 94، 95، 96، 97، 98 ✅کانال امام رضا علیه السلام ┄┅┅┅┅❁💚❁┅┅┅┅┄ https://eitaa.com/joinchat/1427439616C0616941d62

#یک_دقیقه_مطالعه ✍امشب در ویدیوهایی که از مردم مظلوم فلسطین به دستمان می‌رسد یک جمله با فریاد تکرار می‌شود... «حَسبُنَا اللهُ وَ نِعمَ الوَکیل» این جمله مربوط به آیه 173 سوره‌ی آل عمران است. بعد از آنکه مسلمانها از جنگ اُحُد، ناموفّق، مجروح، خسته، کوفته، شهیدداده، و مصیبت‌زده برگشتند، یک عدّه از منافقین افتادند بین مردم که شما اینجا نشسته‌اید، امّا دشمنها آنجا حاضرند، نزدیک مدینه یک جایی اجتماع کرده‌اند و بزودی حمله میکنند پدر شما را درمی‌آوردند؛ پیغمبر فرمود فقط آن کسانی که امروز در این حادثه در اُحُد مجروح شدند بیایند؛ شب بلند شدند رفتند آن مجموعه را شکست دادند و برگشتند. اِنَّ النّاسَ قَد جَمَعوا لَکُم؛ منافقین شایعه درست میکردند که بله، پدرتان درآمد، علیه شما دارند چنین میکنند، چنان میکنند، اما آنها رفتند و غائله را ختم کردند و برگشتند: فَانقَلَبوا بِنِعمَةٍ مِنَ اللهِ وَ فَضلٍ لَم یَمسَسهُم سوء. این یک «قضیّه» است، این قضیّه مال یک حادثه‌ی خاص است امّا مخصوص آن زمان نیست؛ امروز هم هست، در همه‌ی دورانها هم بوده است. ان شاءالله بزودی شاهد پیروزی مردم مظلوم و ستم‌دیده‌ی فلسطین باشیم. #طوفان_الاقصی ✅کانال امام رضا علیه السلام ┄┅┅┅┅❁💚❁┅┅┅┅┄ https://eitaa.com/joinchat/1427439616C0616941d62

🍃 #یک_دقیقه_مطالعه از زبان یک غریبه... تشنه‌ی سؤال بودم و گرسنه‌ی جواب، هم به دنبال سؤال می‌گشتم و هم در انتظار جواب می‌ماندم. نه خسته می‌شدم، نه خوابم می‌گرفت، نه آرام بودم. در پی امام کاظم علیه السلام بودم که مسجد پیامبر صلی الله علیه و آله را نشانم دادند. به آنجا رفتم؛ اما او را ندیدم. به این سو و آن سو چشم گرداندم و راه افتادم. در هیچ کوچه و محله‌ای نبود. دلم غصه‌دار شد. ترسیدم و با خود گفتم: «نکند برایش اتفاقی افتاده؟!» از خوف خلیفه هارون الرشید و مأموران سنگدلش بود که این فکر به سرم افتاد. شکر خدا نگاهم در نگاه امام کاظم علیه السلام گره خورد. خوشحال و خندان جلو رفتم و سلام کردم و سؤال تازه‌ام را پرسیدم. امام کاظم علیه السلام با مهربانی به من جواب داد: «[این سؤال را] از امام خود بپرس». تعجب کردم و پرسیدم: «منظور شما چیست؟! مگر به جز شما امامی هست؟» مهربان نگاهم کرد و جواب داد: «او پسرم علی [امام تو]ست...» - چی! رضا؟ یادم آمد که پیش از من چند نفر دیگر هم نزد امام کاظم علیه السلام رفته بودند و هر بار امام آنها را سراغ رضا فرستاد بود و گفته بود: «نوشته‌ی پسرم نوشته‌ی من است، حرف‌هایش حرف‌های من... هرچه او بگوید همان حرف حق است.» باید در جستجوی رضا عجله می‌کردم اما او کجا بود؟! 📘مهربان ترین، قصه‌ی زندگی امام رضا علیه السلام، ص ١4 ✅کانال امام رضا علیه السلام ┄┅┅┅┅❁💚❁┅┅┅┅┄ https://eitaa.com/joinchat/1427439616C0616941d62

✨﷽✨ 🍀 #یک_دقیقه_مطالعه چرا بر دعا کردن در حرم معصومان علیه السلام تأکید می‌شود؟ ارتباط دعا و اجابت آن با این مکان‌های مقدس چیست؟ زمانی که زائر به زیارت پیامبر(ص) و ائمۀ معصوم علیه السلام مشرف می‌شود، مهمان سفرۀ معنوی آنان است. زائر با زیارت، شایستگی می‌یابد که به او عنایت شود و نسیم لطف معصوم بر او بوزد. او در آن هنگام می‌تواند در رسیدن به مقصود، بخشش گناه، برآورده شدن حاجت‌ها و رفع گرفتاری‌اش امید داشته باشد؛ از این رو حرم معصومین علیه السلام کانونی مهم برای دعاکردن است و بخش مهمی از زیارت‌نامه‌های نقل شده از معصومان نیز دربردارندۀ دعاهای متعدد است. علمای بزرگ شیعه، کثرت دعا و طلب حاجت را در حرم امام مستحب می‌دانند و به این روایت استناد می‌کنند: امام هادی علیه السلام دربارۀ اجابت دعا و خواست زائران حرم علی بن موسی الرضا عليه السلام می‌فرمایند: مَنْ كَانَتْ لَهُ إِلَى اللَّهِ حَاجَةٌ فَلْيَزُرْ قَبْرَ جَدِّيَ الرِّضَا علیه السلام بِطُوسَ وَ هُوَ عَلَى غُسْلٍ وَلْيُصَلِّ عِنْدَ رَأْسِهِ رَكْعَتَيْنِ وَلْيَسْأَلِ اللَّهَ حَاجَتَهُ فِي قُنُوتِهِ فَإِنَّهُ يَسْتَجِيبُ مَا لَمْ يَسْأَلْ مَأْثَماً أَوْ قَطِيعَةِ رَحِمٍ.... هرکس به درگاه خدا حاجتی دارد، قبر جدم حضرت رضا عليه السلام را در طوس زیارت کند؛ درحالی‌که غسل کرده باشد. بالای سر آن حضرت دو رکعت نماز بخواند و در قنوت نماز، حاجتش را از خدا بخواهد که خداوند اجابت می‌کند؛ [البته] به شرطی که خواسته‌اش گناه یا قطع رحم (نفرین خویشاوندان) نباشد. علامه مجلسی تأکید می‌کند که زائر به وقت زیارت در دعا کردن جدیت و اصرار ورزد و از خداوند درخواست کند که به حق جایگاه بی‌همتای خود و به حق صاحب قبر، او را مشمول شفاعت قرار دهد. 📚برگرفته از کتاب کاشی‌های رنگی حرم، ص ۴۰ و ۴۱ ✅کانال امام رضا علیه السلام ┄┅┅┅┅❁💚❁┅┅┅┅┄ https://eitaa.com/joinchat/1427439616C0616941d62