#وداع_های_امام_حسین_علیه_السلام #وداع_اخر روضه مخصوص شب و روز عاشوراء به مناسبت وداع با ماه مبارک رمضان مرحوم ذوالفقاری @zameneashk1

#وداع_های_امام_حسین_علیه_السلام #وداع_اخر وداع آخر بدرود گفتن، خدا حافظي کردن، نيايشي که در هنگام مسافرت و مفارقت از يکديگر بر زبان مي‏آورند، به معناي‏ «خدا نگهدار».[1] در حادثه نهضت عاشورا، وداع در مواردي ديده ‏مي‏شود. امام حسين‏ «ع‏» هنگامي که پس از مرگ معاويه و اصرار والي مدينه براي بيعت‏گرفتن از او، مي‏خواهد از مدينه خارج شود، به زيارت قبر پيامبر رفته و با او خداحافظي‏ مي‏کند و عازم مکه مي‏شود، وداعي آميخته با اشک و اندوه فراق، که در همانجا به خواب‏ مي‏رود و رسول خدا را در خواب مي‏بيند.با قبر مادرش و برادرش هم وداع مي‏کند.[2] وداع‏ ديگر در روز عاشورا و کربلاست.فرزندان اهل بيت نيز در آخرين باري که از امام و خيمه‏گاه‏ خداحافظي مي‏کنند، سلام آخر را مي‏دهند.وداع واپسين، همراه با سلامي خاص است. سيد الشهدا روز عاشورا چندين بار وداع کرد.وداع اول، آنگاه بود که به خيمه‏ها آمد و از خواهرش زينب، پيراهني کهنه طلبيد تا از زير لباس بپوشد و در اين وداع بود که ‏علي اصغر را به آغوش گرفت تا با او نيز وداع کند، تيري گلوي او را از هم دريد.وداع ديگر با فرزندش امام سجاد «ع‏» بود که درون خيمه انجام گرفت.وداعي هم با دخترش سکينه‏ داشت که بسي جانسوز بود و اين در همان وداع آخر بود که حضرت با زخمهايي که از آنها خون مي‏آمد براي خداحافظي به ميان اهل بيت آمد و با جمله‏ «استعدوا للبلاء و اعلمواان الله تعالي حاميکم و حافظکم...» آنان را به صبر دعوت کرد[3] و چون خواست براي‏ کارزار نهايي به ميدان رود، همه را اينگونه خطاب کرد: «يا سکينة يا فاطمة يا زينب و ياام کلثوم!عليکن مني السلام...»[4] و اين نشان ديدار آخر بود.اهل بيت چون يقين کردند که‏ ديگر او را نخواهند ديد، بشدت گريستند. آمدن زينب‏ «ع‏» از پي برادر و بوسيدن زير گلوي او و نيز صدا کردن سکينه، پدر را و درخواست اينکه مرا بر دامن بنشان و... از جزئيات همين وداع است. «روضه وداع‏» از سوزناکترين مرثيه‏هاي حادثه عاشوراست، و نيز وداع امام حسين‏ «ع‏» با علي اکبر، آنگاه که‏ عازم ميدان بود. هنگام ميدان رفتن يکايک اصحاب، با آن حضرت وداع مي‏کردند وداعشان با سلام کردن بود که اذن ميدان هم حساب مي‏شد. بگذار تا بگرييم چون ابر در بهاران کز سنگ ناله خيزد روز وداع ياران هر کو شراب فرقت روزي چشيده باشد داند که سخت باشد قطع اميدواران با ساربان بگوييد احوال آب چشمم تا بر شتر نبندد محمل به روز باران[5] . فرهنگ عاشورا / جواد محدثي [1] لغت نامه، دهخدا. [2] حياة الامام الحسين، ج 2، ص 259 و 261. [3] مقتل الحسين، مقرم، ص 337. [4] معالي السبطين، ج 2، ص 25. [5] سعدي. ای دی برای ارسال مطالب و سوالات مقتل در تلگرام @m_h_tabemanesh1 @m_h_tabemanesh2 کانال مقتل ضامن اشک پاسخ به شبهات و سوالات مقتل امام حسین ع @zameneashk لینک کانال ضامن اشک در ایتا https://eitaa.com/zameneashk1

#القدس_لنا #روز_جهانی_قدس #الی_بیت_المقدس #القدس_درب_الشهداء #هیهات_من_الذله #شهدای_عصر_غیبت #شهید_سپهبد_حاج_قاسم_سلیمانی @zameneashk1

🎥درد آشنا 🎤مهدی #رسولی #کلیپ کانال مقتل ضامن اشک @zameneashk1

#السلام_علیک_یا_بن_رسول_الله #وداع امام حسین علیه السلام با رسول الله صلی الله علیه و آله #عطش #استاد_میرزا_محمدی 🔻وداع ماه رمضان و گریز به وداع امام حسین علیه السلام با پیامبر اکرم (ص)🔻 #روضه وداع روضه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله برای امام حسین علیه السلام کانال مقتل ضامن اشک @zameneashk1

#کلیپ وداع با ماه مبارک رمضان #امیرالمومنین_ع کانال کلیپ و تصاویر کربلاء https://t.me/joinchat/AAAAAEPUMbKuIcDnh3hw-A

🎬 از رمضان مانده ها رو به مُحَرَّم کنید . #کربلایی_سید_مهدی_حسینی #حرم #رمضان #رمضان_كريم @zameneashk1

#عطش #سلام_بر_امام_حسین_ع_هنگام_نوشیدن_آب ياد حسين، هنگام آب نوشيدن شهادت تشنه کامانه امام حسين‏ «ع‏»، چنان داغ و غم سنگيني بر دلها نهاده است که‏مي‏سزد با ديدن هر نهر و چشمه و با نوشيدن هر آب و شربت گوارا، از لبهاي عطشان آن‏حضرت، ياد شود، چرا که آب، ياد آور آن عاشوراي عطش ريز و آن کامهاي تشنه ‏عاشورائيان شهيد است.امام صادق‏ «ع‏» فرمود: «من هرگز آب سرد ننوشيدم مگر آنکه‏ حسين بن علي را به ياد مي‏آوردم‏» و نيز فرمود: «ما من عبد شرب الماء فذکر الحسين و لعن ‏قاتله الا کتب له ماة الف حسنة و حط عنه ماة الف سيئة‏» [1] هر که آب بنوشد و حسين‏ «ع‏» را يادکند و قاتل او را لعن نمايد، براي او هزار حسنه نوشته مي‏شود و هزار گناه از او محو مي‏گردد.از اين رو، شيعه، هنگام نوشيدن آب، بر حسين بن علي سلام مي‏دهد و مي‏گويد: سلام بر لب تشنه‏ات، يا حسين، سلام الله علي الحسين و اصحابه.نيز در سقاخانه‏ها و منبعهاي آب خنک، در تابستان و در ايام محرم، مي‏نويسند: «آبي بنوش و لعنت ‏حق بريزيد کن‏» يا «بنوش به ياد لبهاي تشنه حسين‏».از زبان خود سيد الشهدا هم نقل شده که ‏فرمود: شيعتي ما ان شربتم عذب ماء فاذکروني او سمعتم بغريب او شهيد فاندبوني [2] . امام سجاد «ع‏» نيز سالهاي سال، از شهادت پدر با لب تشنه ياد مي‏کرد و مي‏گريست و هر گاه هنگام افطار غذا مي‏آوردند يا نگاهش به آب مي‏افتاد، مي‏گريست و مي‏فرمود: «قتل ‏ابن رسول الله جائعا، قتل ابن رسول الله عطشانا» [3] و نيز هر گاه قصابي را مي‏ديد که‏ مي‏خواهد گوسفندي سر ببرد، مي‏گفت آبش بدهيد، پدرم را با لب تشنه سر بريدند.اين‏ياد کرد پيوسته از شهادت مظلومانه حسين‏ «ع‏» با لب تشنه، احياي خاطره آن روز پر حادثه‏است. [1] امالي صدوق، ص 122. [2] الخصائص الحسينيه، شوشتري، ص 99. [3] لهوف، ص 209. فرهنگ عاشورا / جواد محدثي کانال مقتل ضامن اشک @zameneashk1