به تو فکر کردم به تو آره آره به تو فکر کردن عجب حالی داره...😭 @zamiirr

مرتضی مرتضی...😂😂 @zamiirr

امام زاده... @zamiirr

اشراف زاده دوست داشتنی... @zamiirr

صادق هدایت تو یه نامه به حسین شهید نورائی یه جمله داره میگه: چه جاهایی در دنیا هست و من در چه منجلابی دست و پا میزنم! کاری با نیت و افسردگی هدایت ندارم اما این جمله انگار برازنده ی همه ما شهرنشینهاست. همه ما تبعید شده های از آغوش مادر طبیعت به زندانهایی از سیمان و سنگ و آسفالت. شهر همه جوره خود منجلابه...هرچقدر هم بزرگتر، متعفن تر و کثیف تر! شهر اصلا جای خوبی نیست... @zamiirr

عمیقا اعتقاد دارم که خودروسازی از اواخر دهه هفتاد و اوایل هشتاد( میلادی) به اینور مسیر اشتباهی رفته. مولفه هایی مثل احترام به استفاده کننده، خلوص، سادگی، کارآمدی و وقار جاشون رو دادن به زرق و برق های نوعا الکی،طراحی های بی جهت خشن و یه سری عدد و... @zamiirr

به خلاف رویه معمول کانال این بار بدون توضیح و نقد و بررسی یه آهنگ معرفی کنم! (کرونا یا آنفولانزا یا هرچیزی که هست واقعا داره اذیتم می کنه!) آهنگ "یادم میمونه" از والایار!

یادم میمونه - والایار

این آهنگ رو اتفاقی و تو این کلیپ پیدا کردم.

مومن نمی تواند در محیطی باشد و آنجا را عوض نکند! او یا رشد می دهد یا رشد می گیرد و یا هجرت می کند... مرحوم عین.صاد الله الله از عظمت این کلام! @zamiirr

اونی که بقیه رو احمق فرض می کنه از همه احمق تره! @zamiirr

بخشی از تاریخ بیهقی در توصیف صحنه اعدام حسنک وزیر: و حسنک را سوی دار بردند و بجایگاه رسانیدند. بر مرکبی که هرگزننشسته بود نشانیدند و جلادش استوار ببست و رسنها فرود آورد و آواز دادند که سنگ زنید. هیچ‌کس دست بسنگ نمی‌کرد و همه زار می‌گریستند، خاصه نشاپوریان. پس مشتی رند را زر دادند که سنگ زنند و مرد خود مرده بود، که جلادش رسن بگلو افکنده بود و خبه کرده. اینست حسنک و روزگارش و گفتارش، رحمه الله علیه، این بود که خود بزندگی گاه گفتی که: «مرا دعای نشاپوریان بسازد» و نساخت و اگر زمین و آب مسلمانان بغصب بستدند، نه زمین ماند بدو و نه آب و چندان غلام و ضیاع و اسباب و زر و سیم و نعمت، هیچ سودش نداشت. او رفت و آن قوم که این مکر ساخته بودند، نیز برفتند. … احمق مردی که دل درین جهان بندد، که نعمتی بدهد و زشت بازستاند… چون ازین فارغ شدند بوسهل و قوم از پای دار بازگشتند و حسنک تنها ماند، چنان‌که تنها آمده بود، از شکم مادر … حسنک قریب هفت سال بر دار بماند، چنان‌که پایهایش همه فرو تراشیده و خشک شد، چنان‌که اثری نماند تا بدستوری فرود گرفتند و دفن کردند، چنان‌که کس ندانست که سرش کجاست و تن کجاست و مادرحسنک زنی بود سخت جگرآور. چنان شنیدم که دو سه ماه ازو این حدیث پنهان داشتند و چون بشنید جزعی نکرد، چنان‌که زنان کنند، بلکه بگریست بدرد، چنان‌که حاضران از درد وی خون گریستند. پس گفت: بزرگا، مردا، که این پسرم بود، که پادشاهی چون محمود این جهان بدو داد و پادشاهی چون مسعود آن جهان و ماتم پسر سخت نیکو بداشت. @zamiirr