‍ 🔰امام باقر علیه السلام : ✳️خداوند قائم آل محمد علیه السلام را با #گروهی می فرستد که در نظر مردم از #سرمه نرم ترند . ( یعنی چیزی بنظر نمی آیند و مردم آنها را خیلی سبک میشمارند ) ✳️ هنگامیکه #قائم با یاران خود #قیام میکند ، مردم به حال آنها گریه میکنند ، چه آنها را مردمی بی دست و پا می بینند که بزودی در دست دشمن نابود می شوند ، ولی خداوند شرق و غرب عالم را برای آنها می گشاید ، آگاه باشید که آنها #مومنین_حقیقی هستند، اَلا اِنَّ خَیرَاَلجَهادِ فیِ آخَرِالزَمان ، آگاه باشید که بهترین #جهاد_ها در آخرالزمان است . 📚ماخذ : مهدی موعود ، جلد سیزدهم بحارالانوار مرحوم علامه مجلسی رحمت الله علیه مترجم علی دوانی الّلهُـمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَـــ الْفَـــرَج ❤️

🔴 بزودی نشانه هایی تا برايشان روشن گردد كه او حقّ است.. ✨سوره ى فصّلت [آيه ى ۵۴] سَنُرِيهِمْ آياتِنا فِي الْآفاقِ وَ فِي أَنْفُسِهِمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُ ✍به زودى آيات و نشانه هاى خويش را در جهان هستى و در جان خودشان به آنان نشان خواهيم داد تا برايشان روشن گردد كه او حقّ است. ) 👤از حسن بن علىّ بن ابى حمزه، از پدرش، از ابراهيم، از حضرت ابو عبد اللّه امام صادق عليه السّلام درباره ى فرموده ى خداى- تعالى-: (به زودى آيات و نشانه هاى خويش را در جهان هستى و در جان خودشان به آنان نشان خواهيم داد تا برايشان روشن گردد كه او حقّ است) [ ✍فرمود: #نشانه ى خداوندى در آفاق و جهان هستى، #تنگ شدن و #كاسته شدن وسايل زندگى بر آنان است و در جانشان، #مسخ شدن است تا اين كه براى ايشان معلوم شود كه آن حقّ است يعنى آن كه او #قائم عليه السّلام است. » ✍از ابو بصير كه گفت: از حضرت ابو جعفر [امام باقر] عليه السّلام راجع به تفسير فرموده ى خداى- عزّ و جلّ-: (به زودى آيات و نشانه هاى خويش را در جهان هستى و در جان خودشان به آنان نشان خواهيم داد تا برايشان روشن گردد كه او حقّ است) سؤال شد. آن حضرت عليه السّلام فرمود: ✍«در #جانشان، #مسخ شدن را نشان شان خواهد داد و در جهان هستى، كاسته شدن و تنگ گرديدن آن را كه #قدرت خداوند را در خودشان و در جهان هستى مى بينند و اين كه فرموده است: (تا برايشان روشن گردد كه او حقّ است) #مقصود خداوند از آن #خروج حضرت قائم عليه السّلام است و اوست حقّ از سوى خداى- عزّ و جلّ- (آمده) كه به #ناچار خلق او را خواهند ديد. » 📙 الآيات الظّاهرة ۲: ۵۴۱ [ح ۱۷. ] 📙روضه ى كافى: ۱۶۶ [ح ۱۸۱].