🍀برشی از کتاب #آفتاب_در_حجاب
🍀آخرین قسمت
🌹وﻗﺘﻰ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﺑﻪ دروازه ﻣﺪﯾﻨﻪ ﻣﻰ اﻓﺘﺪ، زﯾﺮ ﻟﺐ ﺑﺎ ﻣﺪﯾﻨﻪ ﺳﺨﻦ ﻣﻰ ﮔﻮﯾﻰ و ﺑﻪ ﭘﻬﻨﺎى ﺻﻮرت، اﺷﮏ ﻣﻰ رﯾﺰى:
ﻣﺪﯾﻨﮥ ﺟﺪﻧﺎ ﻻ ﺗﻘﺒﻠﯿﻨﺎ ﺧﺮﺟﻨﺎ ﻣﻨﮏ ﺑﺎﻻﻫﻠﯿﻦ ﺟﻤﻌﺎ
ﻓﺒﺎ اﻟﺤﺴﺮات و اﻻﺣﺰان ﺟﺌﻨﺎ رﺟﻌﻨﺎ ﻻ رﺟﺎل و ﻻ ﺑﻨﯿﻨﺎ
ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺧﻮد راه ﻣﺪه اى ﻣﺪﯾﻨﻪﺟﺪ ﻣﺎ، ﮐﻪ ﺑﺎ ﮐﻮﻟﻪ ﺑﺎرى از ﺣﺰن و ﺣﺴﺮت آﻣﺪه اﯾﻢ.
ﻫﻤﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﻮدﯾﻢ وﻗﺘﻰ ﮐﻪ از ﭘﯿﺶ ﺗﻮ ﻣﻰ رﻓﺘﯿﻢ اﻣﺎ اﮐﻨﻮن ﺑﻰ ﻣﺮد و ﻓﺮزﻧﺪ، ﺑﺎزﮔﺸﺘﻪ اﯾﻢ.
🥀 ﺑﻪﺣﺮم ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﮐﻪ ﻣﻰ رﺳﻰ، داﺧﻞ ﻧﻤﻰ ﺷﻮى، دو دﺳﺖ ﺑﺮ ﭼﻬﺎرﭼﻮﺑﻪ در ﻣﻰ ﮔﺬارى و ﻓﺮﯾﺎد ﻣﻰ زﻧﻰ: ﯾﺎ ﺟﺪاه! ﻣﻦ ﺧﺒﺮ ﺷﻬﺎدت ﺑﺮادرم ﺣﺴﯿﻦ را ﺑﺮاﯾﺖ آورده ام.
🌴 و ﻫﻤﭽﻮن آﻓﺘﺎﺑﻰ ﮐﻪ در آﺳﻤﺎن ﻋﺎﺷﻮرا درﺧﺸﯿﺪ و در ﮐﻮﻓﻪ و ﺷﺎم ﺑﻪ ﺷﻔﻖ ﻧﺸﺴﺖ، در ﻣﻐﺮب ﻗﺒﺮ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ، ﻏﺮوب ﻣﻰ ﮐﻨﻰ.
🌿 اﻓﺘﺎن و ﺧﯿﺰان ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻗﺒﺮ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﻣﻰ دوى، ﺧﻮدت را روى ﻗﺒﺮ ﻣﻰ اﻧﺪازى و درد دﻟﺖ را ﺑﺎ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ، آﻏﺎز ﻣﻰ ﮐﻨﻰ. ﺷﺎﯾﺪ
ﺑﻪ اﻧﺪازه ﻫﻤﻪ آﻧﭽﻪ ﮐﻪ در ﻃﻮل اﯾﻦ ﺳﻔﺮ ﮔﺮﯾﺴﺘﻪ اى، ﭘﯿﺶ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ، ﮔﺮﯾﻪ ﻣﻰ ﮐﻨﻰ و ﻫﻤﻪ ﻣﺼﺎﺋﺐ و ﺣﻮادث را ﻣﻮ ﺑﻪ ﻣﻮ ﺑﺮاﯾﺶ ﻧﻘﻞ ﻣﻰ ﮐﻨﻰ و ﺑﻪ ﯾﺎدش ﻣﻰ آورى آن ﺧﻮاب را ﮐﻪ او ﺑﺮاى ﺗﻮ ﺗﻌﺒﯿﺮ ﮐﺮد.
🌹اﻧﮕﺎر ﮐﻪ ﺗﻮ ﻫﻨﻮز ﻫﻤﺎن ﮐﻮدﮐﻰ ﮐﻪ در آﻏﻮش ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﻧﺸﺴﺘﻪ اى و او اﺷﮑﻬﺎى ﺗﻮ را ﺑﺎ ﻟﺒﻬﺎﯾﺶ ﻣﻰ ﺳﺘﺮد و ﺧﻮاب ﺗﻮ را ﺗﻌﺒﯿﺮ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ:
آن درﺧﺖ ﮐﻬﻨﺴﺎل، ﺟﺪ ﺗﻮﺳﺖ ﻋﺰﯾﺰ دﻟﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ زودى ﺗﻨﺪﺑﺎد اﺟﻞ او را از ﭘﺎى در ﻣﻰ آورد و ﺗﻮ رﯾﺴﻤﺎن ﻋﺎﻃﻔﻪ ات را ﺑﻪ ﺷﺎﺧﺴﺎر درﺧﺖ ﻣﺎدرت ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻣﻰ ﺑﻨﺪى و ﭘﺲ از ﻣﺎدر، دل ﺑﻪ ﭘﺪر، آن ﺷﺎﺧﻪ دﯾﮕﺮ ﺧﻮش ﻣﻰ ﮐﻨﻰ و ﭘﺲ از ﭘﺪر، دل ﺑﻪ دو ﺑﺮادر ﻣﻰ ﺳﭙﺎرى ﮐﻪ آن دو ﻧﯿﺰ در ﭘﻰ ﻫﻢ، ﺗﺮك اﯾﻦ ﺟﻬﺎن ﻣﻰ ﮔﻮﯾﻨﺪ و ﺗﻮ را ﺑﺎ ﯾﮏ دﻧﯿﺎ ﻣﺼﯿﺒﺖ و ﻏﺮﺑﺖ، ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻰﮔﺬارﻧﺪ.
🥀 ﺗﻌﺒﯿﺮ ﺷﺪ ﺧﻮاب ﮐﻮدﮐﻰ ﻫﺎى ﻣﻦ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ! و ﻣﻦ اﮐﻨﻮن ﺑﺎ ﯾﮏ دﻧﯿﺎ ﻣﺼﯿﺒﺖ و ﻏﺮﺑﺖ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺎﻧﺪه ام...
✍ سید مهدی شجاعی
✨ 🌺 ✨ بشری
🌺 @zanan_enghelaby