‏شاید کوتاه‌ترین تعریف انتظار "تمهید یک زندگی مومنانه‌ی فردی و جمعی به عنوان زمینه‌ی یک اصلاح جهانی" باشد. همین تعریف در ابعاد جهان‌وطن‌گرایانه‌اش می‌شود: "انقلاب اسلامی". انقلابی که بنا دارد در روند جهانی شدنِ حکومت صهیونیستیِ طاغوت اخلال ایجاد کند و امکان قدرت فردی و جمعی مسلمین را در برابر آنها توسعه دهد. آیا انقلاب اسلامی در این ۴۴ سال چنین نکرده؟ تصور کنید بدون انقلاب اسلامی منطقه ما چه شکل و جغرافیایی داشت. آیا بدون ما، در این نیم قرن، ایده‌ی شیطانی سیطره‌ی کامل صهیونیست‌ها بر جهان اسلام تحقق نیافته بود؟ انقلاب اسلامی پروژه‌ی صهیونیستی امریکا را در دیوارهای خود زندانی کرد و تمام پروژه‌های جهانی آنها را با اخلال مواجه کرد. و البته آنها هم دست بسته نبودند و همچنان با انواع تحریم‌ها و جنگ ترکیبی در جدال آخرالزمانی با سربازان مهدی موعود هستند. این تفاوت تعریف انتظار از نظر امام راحل است با تعریف رمّالان و منتظران افسرده‌ای که دل به احتمالات سپرده‌اند. آنها که از نقش تاریخی انقلاب اسلامی در فرآیند انتظار موعود سر در نمی‌آورند، فشار دشمن بر ایران را ضعف جمهوری اسلامی تلقی می‌کنند! درحالیکه این فشارها دست و پا زدن و واکنش آنها به پیروزی تاریخی ما و شکست پروژه‌های آنهاست. #یادگاری 🖋وحید یامین‌پور ✨ 🌺 ✨ بشری 🌺 @zanan_enghelaby

🔺️ تصور کنید شخصیت‌های یک رُمان با خود فکر کنند که هیچکس آنها را خلق نکرده و نویسنده و خالق رُمان را نشناسند و به‌یاد نیاورند! همه ما می‌توانیم در خیال خود کسی یا چیزی را بسازیم یا چیزی را که ساخته‌ایم نابود کنیم. نسبت آن مخلوق خیالی با ما چیست؟ این تمثیل به ما کمک می‌کند نسبت خود را با خدا پیدا کنیم. حُکما و فلاسفه از این مثال استفاده می‌کنند برای توضیح توحید. گویی انسان‌ها و کل عالم در خیال خداوند است که جریان دارد. حیات و مرگ و رشد و رفتارش وابسته به خالق اوست. بود آن‌ها به‌بودن او است. آن مخلوقات خیالی چیزی نیستند جز کلمات خالق. رمان‌نویس وقتی در تدارک سرنوشت شخصیت‌های داستان است، به اقتضائات آن شخصیت نظر می‌کند و بعد کلمه‌ای را بر زبان آن شخصیت جاری می‌کند. هر شخصیتی توانایی‌ها و شرایط خاص خودش را دارد و سرنوشت او در نسبت با این توانایی‌ها و استعدادها تعیین می‌شود. با این حال این استعدادها و آن شرایط در خیال خالق‌اند که مجال بودن یافته‌اند. 🔥 گویی ما "کلمه" هایی هستیم در علم خداوند که هروقت او اراده می‌کند ما را به زبان می‌آورد و آنگاه ما موجود می‌شویم. انَّما أَمرهُ إِذَا أَرادَ شَيئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ : چون به چيزى اراده فرمايد كارش اين بس كه مى‏ گويد باش پس [بى ‏درنگ] موجود می‌شود. با این وصف، آیا ممکن است ما چیزی در دلمان بگذرد و خدا از آن آگاه نباشد؟ همه بود ما از بود او است؛ مگر می‌شود شرایطی برای زندگی ما پیش بیاید و این شرایط جز از اراده او، و جز عین ربط ما به او نباشد؟ او از ما به ما نزدیک‌تر است، چنانکه خالق داستان به شخصیت‌های داستانش. (برای توضیح "وحدت وجود" بهترین مثال وحدت نفس انسان با قوای انسان است. ما خودمان را به عنوان یک شخص میشناسیم در عین حال ما همان فکرمان، شهوتمان، غضب‌مان، هیجان‌مان و... هستیم. نه اینکه ما مجموع شهوت و فکر و غضب و هاضمه و... باشیم. در عین حال که یک ذات مشخص داریم و متخلق به اخلاق مرتبه بالا هستیم، ویژگی های مرتبه پایین را هم داریم. فلاسفه به این نوع وحدت می‌گویند "وحدت حقه‌ی ظلّیه".) #یادگاری #توحید 🆔️ یامینپور ✨ 🌺 ✨ بشری 🌺 @zanan_enghelaby

این توییت مهم رو یک مهندس ساکن ونکوور کانادا منتشر کرده. سوال مهمی است. همه ما با این پرسش مهم مواجهیم که اون مرحله‌ی نهایی و روزهای طلایی که ما جوانی و عمر خودمون رو براش هزینه و مصرف می‌کنیم، کی فرا میرسه؟ همه منتظر آغاز مرحله‌ای از زندگی هستیم که کل وقت و جوانی‌مون رو در انتظارش سوزوندیم. ولی این مرحله هیچ وقت فرا نمیرسه. چون زندگی مجموعه‌ی همین لحظاتی است که آرزو می‌کنیم هرچه زودتر بگذره تا اون روزهای طلاییِ فرا برسه‌. حالا به جای این اتاقک که گویی پس از رنج‌های بسیار کار و تحصیل و مهاجرت و... بگذارید صندلی ریاست جمهوری یا پادشاهی یا هر چیز دیگر... چیزی که زندگی رو از این انتظار پوچ خارج میکنه، معنای رستگاری و کشف راز هستی است. خدا خوشی رو در این زندگی جاساز نکرده تا بگردیم و پیداش کنیم؛ معلم‌های بشر قبلا گوشزد کردند که دنبال خوشی نگردید که اینجا نیست. وعجیبه که خداوند عذاب بزرگ کسانی رو که راز هستی رو فراموش میکنن این قرارداده که تا آخر عمر در عین اینکه احساس تنگی و رنج میکنند، دنبال چیزی بگردند که اساسا اینجا نیست! این پیام هول‌انگیز قرآن: و من اعرض عن ذکری فانّ له معيشة ضنكا #یادگاری 🆔️ یامین پور ✨ 🌺 ✨ بشری 🌺 @zanan_enghelaby

✒️ تکنولوژى جدید حاصل چیست؟ به تعبیر هایدگر تکنولوژی حاصل انکشافی خاص برای انسان است؛ حاصل نگاه به طبیعت به عنوان منبع تامین کننده انرژى. این نگاه خاص بشر جدید، از رابطه‌ای تازه میان بین انسان و طبیعت حکایت می‌کند. هایدگر این رابطه را "تعرض" و "تصرفِ بى‌امان" می‌داند. نوعی در افتادن با همه‌ی اشیاء به عنوان "منبع" به قصد مصرف آن. "علم جدید" الهام گرفته از این نگاه تکنولوژیک به جهان است. طبیعت از نیروهاى محاسبه‏پذیری تشکیل شده که به ما امکان کشف و سپس تسخیر و تصرف را می‌دهد. زمین دیگر مکان زندگی ما نیست؛ بلکه مجموعه‌ای از "چیزهای به درد بخور" است که بناست روزی مصرف شود. کوهستان و رودخانه و جنگل، همه منبع تسخیر و تصرف انسان جدید اند نه اقامتگاه انسان روی زمین. انسان جدید، بی‌خانمان و آواره است. هایدگر در پیامی به مردم زادگاهش می‌نویسد: "بیاندیشید که آیا در روزگار تمدن یکسان ساز تکنیکی، هنوز خانه‌ای برای زیستن وجود دارد؟" این عجیب‌ترین بلایی است که بشر جدید را گرفتار کرده؛ مواجهه با هر چیزی به عنوان ابژه‌ی تسخیر و مصرف. وقتی انبوه زائران را در مماس‌ترین حالت به نقطه‌ی قدسی اعتاب مقدس می‌بینم که موبایل به دست در تقلا برای گرفتن سلفی با ضریحِ یک قدّیس هستند، می‌پرسم حتی زیارت، حتی باطنی‌ترین دقایق در ملکوتی‌ترین جغرافیا هم "مصرف" می‌شود. آن لحظه را ثبت می‌کنند تا در نمایشگاهی مثل شبکه‌های اجتماعی یا در یک مهمانی مجازی آنرا مصرف کنند. #یادگاری 🆔️ یامین پور ✨ 🌺 ✨ بشری 🌺 @zanan_enghelaby

💠 جهان و تحولاتش به شکل عجیبی به سمت مشترک شدن سرنوشت انسان‌ها سیر می‌کند؛ به سمت دردها و دلمشغولی‌های مشترک. هر معرکه‌ای دو جبهه دارد و هر انسانی یا این سو است یا آن‌سو. همه اینها مقدمه یک اتفاق جهانی است که مسئله مشترک انسان و تاریخ را برای همیشه حل خواهد کرد. آخرین تیری که در چلّه‌ی کمان خلقت نهاده می‌شود، آن‌هنگام شلیک می‌شود که همه‌ی انسان‌ها معرکه‌ی حقیقی و دو سوی حق و باطل معرکه را بشناسند و هیچگاه در تاریح مثل امروز چنین نبوده است. فرزندی که در زهدان تاریح منتظر تولد است، با درد بسیار متولد می‌شود. دردهای بزرگِ الان مقدمه فتوحات بزرگ آینده است. #یادگاری 🆔️ یامین پور ✨ 🌺 ✨ بشری 🌺 @zanan_enghelaby

🔻 هدف اصلی ابلیس از وسوسه‌ی آدم و حوا یک چیز بود: "نمایان کردن شرم‌گاه انسان"؛ فوسوس لهما الشیطان لیبدی لهما ماوری عنهما من سواتهما(اعراف/۲۰) پس شیطان، آن دو را وسوسه کرد تا آنچه از "شرمگاه" بدنشان بر آنان پوشیده بود، نمایان کند! عجیب است! شیطان می‌خواست ثابت کند که انسان مخلوق والا و برتر و شایسته‌ی سجده نیست. انسان مخلوقی کم ارزش چون سایر حیواناتی است که پیشتر خلق شده‌اند. پس برای اثبات حرفش کاری کرد که "شرم‌گاه" انسان نمایان شود. شیطان می‌دانست آنچه انسان را از حیوان متفاوت می‌کند "حیا" و پوشیدگی انسان است. موجودات دیگر هم می‌خوردند و آمیزش می‌کردند و حیات داشتند، ولی "شرم" و "حیا" نداشتند و این نشانه‌ای بر روح خداوند بود که در انسان دمیده شده و گواه عقل و ایمان بود. پس خداوند آنگاه که آدم توبه کرد، "لباس" را برای پوشاندن بهترین مخلوقش نازل کرد تا نشانه‌ای باشد بر برتری او: "قد انزلنا علیکم لباساً يواري سوئاتكم و ريشاً و لباس التقوا ذالک خیر" : ای فرزندان آدم! ما لباسی برای شما نازل کردیم که شرمگاهتان را می‌پوشاند... و لباس تقوا بهتر است (تا زشتی‌های باطنی شما را بپوشاند) و چنین است که فرمود: «لَا إِیمَانَ لِمَنْ لَا حَیَاءَ لَه‏ و «اَلْحَياءُ هُوَ الدينُ كُلُّهُ» #قرآن #یادگاری ✍ یامین پور ✨ 🌺 ✨ بشری 🌺 @zanan_enghelaby

🔺️ خدا کجاست؟ خدا در چشیدن شیرینی یک توت رسیده، لمس گندم‌های به‌بار نشسته، نوشیدن یک جرعه آب گوارا و گرم کردن دستهای سرد روی آتش هیزم‌های سرخ است.* خدا در مفاهیم متافیزیک نیست. خدا لابلای استدلال‌های فلسفی نیست. خدا را می‌توان در متن زندگی پیدا کرد و کنارش نشست. او پیش ماست ولی ما پیش خودمان نیستیم که او را بیابیم. خدای #قرآن خدای فلاسفه نیست، او پیش ماست، "قریب" است. ولی چون ما از خودمان دوریم او را که پیش ما نشسته، نمی‌یابیم. آنگاه که خدا پرده را کنار می‌زند و خود را در لبخند یک نوزاد یا باریدن باران و جوانه زدن یک شاخه‌ی خشکیده نشان می‌دهد، چشمان ما بسته است... و گاه باز می‌شود و در آن گشودگیِ چشم‌ها همه‌ی جهان پر از امید و سرزندگی می‌شود. اما اگر بسته بماند... فرمود نسوا الله فانساهم انفسهم! این شاید بدترین فرجامی باشد که قرآن برای انسان پیش‌بینی کرده: "همچون کسانی نباشید که خدا را فراموش کردند و خدا نیز آنها را به «خود فراموشی» گرفتار کرد."[حشر/۱۹] * (مثال‌های سوره واقعه برای یافتن خدا)[واقعه/۶۳ تا ۷۱] #یادگاری #بشنو_از_نی 🔺️فیلم "طعم گیلاس" اثر زنده‌یاد عباس کیارستمی ✍ یامین پور ✨ 🌺 ✨ بشری 🌺 @zanan_enghelaby

"غربت" چیست و غریب چه کسی است؟ غربت، سکوت کردن در زمان گفتن است؛ از این تعبیر دقیقتر، غربت "نتوان گفتن" است. قرار گرفتن در قرب چیزی که زبان را یارای سخن گفتن از آن نیست. مومن در دنیا غریب است چون آنچه را در می‌یابد به زبان روزمره به سخن درنمی‌آید. او گنگ خواب دیده است و عالم تمام کر. اینجاست که شهادت به میدان می‌آید تا زبان عالَم به راز گفتن باز شود. شهادت، گواهی دادن به رازی است که غریب در غربتش گفتن آن را رها کرده بود... در عالم رازی است که جز به بهای خون فاش نمی‌شود. #یادگاری ➕️ یامین پور ✨ 🌺 ✨ بشری 🌺 @zanan_enghelaby

از دیشب سه بار گریه کردم؛ بار اول با دیدن آن مرد مستاصل که با بغض از مردم میخواست ویدئوی برهنه شدن زنش را بازنشر نکنند. التماس میکرد... او دو تا فرزند دارد. داریم شرف‌مان را به شهوت بازنشر شگفتی‌های مجازی می‌بازیم. نشخوار کردن تصاویر این عریانی برای سرگرمی همان غلبه تکنیک بر خِرد انسانی است. این گوشی نیست که دست ماست، ما هستیم که در دست گوشی و در اختیار آن قرار گرفتیم، مسخ شده‌ایم، بی‌اراده شده‌ایم. تکنولوژی خِرد ما رو زایل کرده. بار دوم با خواندن توییت وحید اشتری در سرنوشت آن مدافع حرم، که یک بیچارگی مالی او را به‌کنج زندان انداخته. گویی یک مار سمّی کوچک که لای خاک‌های بیابان پنهانی می‌خزد، ناگاه پای پیشقراول قهرمان یک سپاه را نیش زده و او را از پا انداخته باشد. حکایت فتنه‌های دنیای پول‌زده با مردانی که هر یک درفش افتخار تاریخ را به دست دارند، همین است. حالا نوشته که بسیار پیش‌قدم شده‌اند که آن جوانمرد را آزاد کنند. و سوم؛ دیدن ذوق و شادمانی جوانان لبنانی از شنیدن سرود دیروز بچه‌دبستانی‌ها پیش حضرت آقا. آنها خود را در غربت و بی‌کسی و خیانت امّت رها شده می‌بینند. هر پیامی از سر صدق و دوستی آنها را زنده‌تر می‌کند. خاکستر غم را می‌تکانند و باز برمی‌خیزند. هر سه، حال بشر غربت‌زده در عصر عسرت است. جهان، غربتکده است. ما برادران و خواهران تنی هستیم که از کودکی ما را از هم جدا کرده‌اند. گاهی هنگام زل زدن در چشم هم چیزی محو از گذشته را بیاد می‌آوریم... #یادگاری ✍ یامین پور ✨ 🌺 ✨ بشری 🌺 @zanan_enghelaby

برخی کلینیک‌های روانشناسی و مشاوره از تکنیک جالبی برای درمان افسردگی استفاده می‌کنند: تکنیک مواجهه با یک تلخی واقعی بزرگ. آنها اردوهای بازدید از غسالخانه و سردخانه و نشستن در قبرهای قبرستان را راه اندازی کرده‌اند. در همین تهران گروه گروه زن و مرد (غالباً) مرفه افسرده را به گورستان‌ها میبرند. ویدئوهای عجیبی از گریه و فریاد این افراد موجود است و مهم‌تر اینکه واقعا جواب می‌دهد! زندگی نرمال و روتین برای انسان مدرن آغاز پوچی و بی‌معنایی است. هرچند که تلاش کند از طریق تفریحات غیرمتعارف آنرا بپوشاند. نبود یک رنج واقعی که تلاش را برای فرا رفتن و غلبه بر آن برانگیزد و قلب زندگی را به تپش وا دارد، سرآغاز افسردگی بسیاری از مردم است. زندگی، آنگاه که به مجموعه‌ای از عادات تکرار شونده در شرایط ثبات و نرمال بدل شد، انسان را به خود ویران‌سازی سوق می‌دهد. ما از زندگی چه می‌خواهیم؟ رسیدن به این مرحله؟! زندگی نه همان مرحله، که تلاش برای دست و پنجه نرم کردن با مراحلی است که گمان می‌کنیم باید زودتر از آنها عبور کنیم. زندگی، خود خود خود همین مراحل تو در تو است. در انتهای این مسیر پر پیچ و خم، جاده‌ای است که دیگر زندگی نیست. بسیاری از آنها که به آن جاده صاف میرسند، تمام خوشی‌شان به‌یاد آوردن خاطرات مراحل پیشین است. زندگی همان شور و حرارتی است که انسان را در درگیر شدن و پنجه در پنجه شدن با رنج‌ها سر پا نگه می‌دارد. آزادی حقیقی آزادی در رقم زدن زندگی و ساختن آرزوهاست، نه در مصرف آرزوهای از پیش آماده شده. آنها که می‌گویند از دل جنگ، زندگی می‌جوشد، بی‌راه نمی‌گویند. حقیقت انسانی زندگی در مواجهه با تلخی جنگ از دلها جوانه می‌زند... غزه و لبنان این روزها سرزمین حقیقی‌ترین زندگی‌ها هستند. ✍️ وحید یامین‌پور #یادگاری ✨ 🌺 ✨ بشری 🌺 @zanan_enghelaby

💠 شب یلدا را گرامی می‌داریم، چون یقین داریم شب و تاریکی ابدی نیست و از پس شب، خورشیدی طلوع خواهد کرد. گرامی‌داشت یلدا، گرامی‌داشت انتظار خورشید است. شب اگرچه طولانی، سرد و تاریک، با گرما و درخشش جان‌هایی که به دیدار هم رفته‌اند و به هم پیوسته‌اند، سپری خواهد شد. اجتماع جان‌ها در شب، نه فقط برای تحمل‌پذیر کردن شب، که همانا رفتن شب است. اتصال جان‌ها، همان طلوع خورشید است نه مقدمه‌ی ظهور خورشید. انتظار ظهور فقط با اتصال جان‌ها میسّر می‌شود یا بهتر است بگویم: اتصال جان‌ها همان ظهور است. اگر هنوز خورشید طلوع نکرده چون جان‌ها هنوز از هم بیگانه و دور اند. داستان همان است که بر سی‌مرغ رفت. آن‌هنگام که به هم پیوستند، سیمرغی که در جستجویش بودند از اتصال جان‌هایشان ظهور کرد. #یادگاری #ظهور ✍یامین پور ✨ 🌺 ✨ بشری 🌺 @zanan_enghelaby

مسیحیت، بشر را در تشویش همیشگی خروج از گناه نگاه می‌دارد. اضطرابی دائمی برای رها شدن از فلاکت بودن در دنیا. گناه بشر ذاتی است و اعمالش او را نجات نخواهد داد. مسیح (ع) آمده تا گناه بشر را به دوش بکشد و کفاره آن باشد. همین احساس غربت در این خانه‌ی گذرا -که وطن نیست- نشانه‌ای از لطف و کشش خداست. به تعبیر سنت آگوستین نخستین فیلسوف و متکلم بزرگ مسیحی، انسان فقط در شهر خدا آرام می‌گیرد. شهری که قرارگاه انسان کامل -مسیح- است. و تو ای انسان! اگر درکی از حقایق متعالی نداری نشان آن است که عقلت از نور اشراقی بی‌بهره است؛ بنابراین باید "ایمان بیاوری تا بفهمی." میلاد حضرت عیسی مسیح علیه‌السلام و سال نو میلادی مبارک 🌲 #یادگاری ✍یامین پور ✨ 🌺 ✨ بشری 🌺 @zanan_enghelaby