درد پا روز دهم رجب ۱۱۳۲ زني مشلوله از اهل ده نو در اطراف مشهد دو سال در اثر درد پا شل و زمينگير شده بود در اين روز او را ميآورند و به حرم مطهر ميرسانند گفته است چون نظرم به ضريح مطهر افتاد شخص سفيد پوشي را ديدم كه آب روي قفل ضريح ميريزد گفتم قدري از اين آب به من مرحمت كن تا با آن شفا حاصل نمايم. فرمود من اين آب را براي تو تبرك ميكنم پس آن ظرف را به من داد من گرفتم و آشاميدم فوراً بهبودي بر من حاصل شد پس برخاستم و زنهايي كه در حرم بودند خبر شده جامههاي مرا براي تبرك پاره پاره كردند. #دانستنیهای امام رضا علیه السلام https://eitaa.com/zandahlm1357

مقدمه امام رضا نور و نور دهنده است. امام رضا شفا دهنده است. امام رضا، عاشق نماز بود، هنگام نماز فقط خدا را مي‌ديد و مي‌فرمود: در سجده بودم كه باد (سختي) وزيدن گرفت و هر كس به دنبال پناهگاهي مي‌گشت و من همچنان در سجده بر خدايم مي‌ناليدم تا هوا آرام شد. امام رضا عليه السلام به نماز شب عشق مي‌ورزيد. امام رضا عليه السلام اكثر شب‌ها تا سحر مشغول دعا و عبادت و راز و نياز بود و در طول شبانه روز هزار ركعت نماز مي‌خواند. امام رضا عليه السلام دعاي خود را با صلوات بر پيامبر و آل او شروع نموده و در نماز و غير آن بسيار صلوات مي‌فرستاد. امام رضا عليه السلام از لحاظ شجاعت و سخاوت بي نظير بود. امام رضا عليه السلام با رفتار و كردار نيكوي خود، مأمون عباسي را حيرت زده نمود. مأمون نتوانست بر امام غلبه كند؛ زيرا امام با اخلاق نمونه اي كه داشت توانست مردم را جذب كرده و با فضايل اخلاقي اش پيروز گردد. امام رضا عليه السلام از حيث اخلاق نمونه بود، به گونه اي كه هرگز با كلام خويش كسي را نرنجانيد. و سخن كسي را قطع نمي كرد تا اين كه سخن خود را تمام كند و هرگز حاجت كسي را كه توان اداي آن را داشت، رد نمي كرد. امام رضا عليه السلام عاشق قرآن بود و هر سه روز يكبار قرآن را ختم [صفحه ۸] مي نمود. امام رضا عليه السلام در بستر بيماري قرآن تلاوت مي‌نمود و هنگامي كه به آيه اي مي‌رسيد كه صحبت دوزخ بود مي‌گريست و آيه‌هاي بهشتي را كه تلاوت مي‌فرمود از خداوند بهشت را مي‌طلبيد و از آتش دوزخ بر خدا پناه مي‌برد. شيعيان ايراني بايد بسيار شاكر درگاه الهي باشند كه مزار حضرت ثامن الحجج، سلطان سرير ارتضاء امام رضا عليه السلام در ايران واقع شده است، خداوند خواست كه امام از مدينه هجرت كند و در مشهد غريبانه به شهادت برسد و مزار پاكش زيارتگاه و شفاخانه شيعيان شود و زيارت مزارش كه فضيلت و ثواب زيادي دربردارد و در خراسان قرار گيرد. با تمامي وجود از امام رضا (ع) خواهانيم كه دستي محبت آميز بر سر ما بكشد؛ زيرا او كريم اهل بيت است و حتي اگر كسي از درود بر آن حضرت صلوات بفرستد، پاسخ مي‌دهد. يا امام رضا! اميد همه ي شيعيان به شماست. اين شماييد كه مركز برآورده شدن حاجات و نياز شيعيانيد. شماييد كه با نگاه‌ها و دستان پرمهر تان شفا و سلامتي را در جسم و جان مؤمنين وارد مي‌كنيد. يا امام رضا! ما شرمنده ايم كه نتوانستيم شيعيان خوبي براي شما باشيم، اما شما كريم و بزر گواريد، پس محبت خودتان را در قلب ما جاي دهيد. عباس عزيزي حوزه علميه قم بهار ۸۱ [صفحه ۹] #فضايل_سيره_امام_رضا_(ع)#عالم_آل_محمد در آثار استاد علامه حسن زاده https://eitaa.com/zandahlm1357

#وفات_حضرت_زینب ▪️ماجرای قرآن خواندن یزید برای #حضرت_زینب سلام‌الله‌علیها، و پاسخ دندان شکن حضرت به او، با آیات قرآن ... استاد حسن رحیم پور ازغدی @zandahlm1357

🎬 قسمت: شصت و دوم 👇👇👇👇👇👇 قابل توجه اعضاء محترم این مجموعه از فایلها تاریخشون به روز نیست @zandahlm1357

🍂 نماهنگ عملیات خیبر جزایر مجنـون 🔹 با نوای حاج صادق آهنگران یا رسول‌الله دعا کن خیبری دیگر رسید..        ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑🍃๑🌸๑🍃๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ @zandahlm1357

🍂 🔻 #پنهان_زیر_باران 9⃣ سردار علی ناصری من خودم در موقعیت شهید بقایی مستقر شدم. دو چادر زدیم و کارمان را شروع کردیم. اواخر بهار یا اوایل تابستان ۱۳۶۲ بود که ما به طور رسمی کارمان را آغاز کردیم. برای آنکه لو نرویم و دشمن و نفوذیهایش ندانند ما در هور مشغول چه کاری هستیم، سعی کردیم از قایقهای ساخت عراق استفاده کنیم؛ قایقهایی که به آن «بصری» می گفتند. قایقهای بومی اعراب ایرانی با قایق های اعراب عراقی قدری متفاوت بود. ما برای حفظ امنیت کارمان، هم از قایقهای عراقی استفاده می کردیم و هم لباسهای بومی و محلی می پوشیدیم و هم به عربی حرف می زدیم و کارمان را در پوشش صیادی و ماهی گیری انجام می دادیم. روزی به اتفاق حسن هله چی و جاسم هله چی (نیروهای بومی منطقه) و دو بومی دیگر با قایق بزرگ بصری برای شناسایی جزایر مجنون داخل عمق هور و وارد مرز عراق شدیم. در تابستانها، آب هور عقب نشینی می کند و عمق هور کم است. از این رو با قایق موتوردار نمی شود در بسیاری از جاها حرکت کرد و باید از قایق پیاده شد و آن را تا عمق مورد نظر هل داد. در این مأموریت، ما از ابتدای نهر زبره به طرف غرب با گرای دویست و هفتاد حرکت کردیم. حدود یازده دوازده کیلومتر می بایستی داخل هور می شدیم تا به آبراه ریگ می رسیدیم که آبراه مرزی بود و دکل های هفت هشت متری از آب آنجا بیرون زده بود. قدری قایق را هل دادیم و سپس موتور آن را روشن کردیم. من هیجان و اضطراب خاصی داشتم. بار اولی بود که از چنین مناطق تو در تویی عبور می کردم و همه چیز محیط برایم تازگی و در عین حال ترس داشت. پشت هر بوته و نیزاری انتظار داشتم کمین دشمن باشد.. . 🔅 پیگیر باشید @zandahlm1357