ختم قرآن آن حضرت در سه روز يك بار تمام قرآن را تلاوت مي‌كرد، و مي‌فرمود: «اگر خواسته باشم كه در كمتر از سه روز، قرآن را ختم كنم مي‌توانم؛ ولي هيچ آيه اي را نخواندم مگر اين كه در معني آن انديشيدم، و درباره ي اين كه آن آيه در چه موضوع و در چه وقت نازل شده فكر كردم، از اين رو هر سه روز، همه ي قرآن را تلاوت مي‌كنم. » [۱۴]. احتجاجات حضرت امام رضا حكمت احكام الهي امام علي بن موسي الرضا عليه السلام در پاسخ به پرسش‌هاي محمد بن سنان، چنين نوشت كه: خداي تعالي قتل نفس را به جهت آن كه اگر حلال مي‌گشت تباهي مردمان و نابودي و فساد تدبير آنان را موجب مي‌شد، حرام فرمود. و خداي تعالي عقوق والدين را حرام فرمود؛ چرا كه در آن، ناسپاسي خداي تعالي و والدين و كفر نعمت است و ابطال شكر و كمي و انقطاع نسل. از آن روزي كه در عقوق والدين، ارج ننهادن به والدين و حق ناشناسي و قطع ارحام نهفته و نتيجه اش آن است كه والدين به سبب آن كه فرزند از احسان بدانان خودداري مي‌نمايد، از داشتن فرزند و تربيت آن اجتناب ورزيد. و خداوند، زنا را حرام فرموده به دليل فسادي كه در آن [صفحه ۲۰] است و موجب قتل نفس و از ميان رفتن نسب‌ها مي‌شود و ترك تربيت كودكان و فساد ميراث‌ها و مفاسدي ديگر از اين قبيل. و خداوند عزوجل تهمت به زنان شوهردار را حرام فرمود؛ زيرا باعث فساد نسب‌ها مي‌شود و نفي ولد و تباهي ميراث‌ها و ترك تربيت كودكان و از ميان رفتن معروف و گناهان كبيره اي كه در آن است و علل ديگري كه موجب فساد مردمان است. و خداوند خوردن مال يتيم را كه از روي ظلم و به ناحق باشد، حرام فرمود به علل بسياري كه فساد در پي دارد: اول آن كه چون كسي به ناحق مال يتيم را بخورد، در واقع در قتل او شركت جسته است؛ زيرا يتيم به خود متكي و بي نياز نيست و كسي هم كه چون والدينش امورش را برعهده گيرد، موجود نيست. پس چون كسي مال او را بخورد، مانند اين است كه او را كشته است و به فقر و بي چيزي كشانده است. علاوه بر اين خداوند اين عمل را حرام كرده و برايش مجازات تعيين فرموده كه مي‌فرمايد: «كساني كه مي‌ترسند كودكان ناتوانان از آنها باقي مانده، زيردست مردم شوند؛ پس بايد از خدا بترسند و سخن به اصلاح و درستي گويند و راه عدالت پويند. » و نيز ابوجعفر عليه السلام فرمود: «خداوند خوردن مال يتيم را دو عقوبت مقدر فرمود: عقوبتي در دنيا و عقوبتي ديگر در آخرت. » پس در تحريم مال يتيم، بقاي يتيم و استقلالش مر خودش را باشد و آيندگان از آنچه بدو رسيده سالم مانند؛ از آن روي كه [صفحه ۲۱] خداوند عزوجل بر خوردن مال او عقوبت مقرر فرموده است، و علاوه بر اين، خوردن مال يتيم سبب مي‌شود كه چون او به سني رسد كه ستمي را كه بر او شده دريابد، به انتقام برخواهد خاست و كينه و عداوت و دشمني حاكم گردد و در نتيجه، به نابودي و تباهي رسند. و خداوند، فرار از جهاد را حرام فرمود؛ زيرا به واسطه اش دين سست مي‌شود و پيامبر صلي الله عليه و آله و امامان عادل عليهم السلام كوچك شمرده مي‌شوند و ياري آنان عليه دشمنان ترك مي‌گردد، ديگر اين كه دشمنان كه دعوت پيامبران و امامان به اقرار بر ربوبيت و اظهار عدل و ترك ستم و از ميان برداشتن فساد را رد نموده اند، به عقوبت نمي رسند، و نيز دشمن بر مسلمانان جري مي‌شود و قتل و غارت و ابطال حق خداي تعالي و فسادهاي ديگر لازم مي‌آيد. و خداوند متعال، تعرب بعد از هجرت را حرام فرمود؛ چه در آن، رجوع از دين و ياري نكردن انبيا و حجج الهي - عليهم افضل الصلوات - است كه اين تباهي و فساد در خود دارد و ابطال و پايمال شدن حق هر ذي حقي را، نه آن كه علت حرمت، سكونت در باديه باشد، و از اين رو، چنانچه كسي به دين رهنمايي شود و بدان معرفت يابد، بر او جايز نيست كه با اهل جهل و ناداني زندگي كند در حالي كه ترس [بي ايماني] بر او مي‌رود؛ زيرا او از اين خطر ايمن نيست كه معرفت و علم خويش [به دين] را ترك كند و با اهل جهل در بي ايماني بماند. [صفحه ۲۲] و سبب حرمت ربا، نهي خداي تعالي و فسادي است كه در اموال پديد مي‌آيد؛ زيرا چون انسان، درهمي را به دو درهم بخرد، بهاي اين درهم، درهمي بيش نيست و مابقي باطل است. پس خريد و فروش ربا در هر حالي بر خريدار و فروشنده، پليد و ناپسند است. از اين رو، خداي تعالي ربا را به جهت فسادي كه از اموال پديد مي‌آورد بر بندگان ممنوع ساخت؛ همچنان كه ممنوع ساخته است كه اموال شخص سفيه را تا زماني كه بهبود نيافته بدو بدهند؛ چه خوف آن مي‌رود كه آن را تباه كند. پس اين است علت آن كه خداوند تعالي، ربا و فروختن درهمي به دو درهم را حرام فرموده است.

و سبب تحريم ربا پس از بينه، كوچك شمردن حرام محرم است كه ارتكاب اين عمل پس از بيان، و تحريم خداوند تعالي، گناهي بزرگ باشد و اين عمل را سبب جز كوچك شمردن حرام محرم نيست و كوچك شمردن همان و دخول در كفر نيز همان. و سبب تحريم ربا در نسيه، از ميان رفتن معروف و تلف شدن اموال و مشتاق گشتن مردم به سود و ترك قرض [الحسنه] و صنعت‌هاي معروف است و فساد و ظلم و تباهي اموال كه در آن است. [۱۵]. [صفحه ۲۳] #فضايل_سيره_امام_رضا_(ع)#عالم_آل_محمد در آثار استاد علامه حسن زاده https://eitaa.com/zandahlm1357

#فلسطین #یهود 🔻اطلاعاتی جالب در مورد یهودیان صهیونیزم... @zandahlm1357

🎬 قسمت: هفتاد و دوم 👇👇👇👇👇👇 قابل توجه اعضاء محترم این مجموعه از فایلها تاریخشون به روز نیست @zandahlm1357

🍂 کربلای غزه 🔸 با نوای صادق آهنگران در حمایت از مردم غزه ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑🍃๑🌸๑🍃๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ @zandahlm1357

🍂 🔻 #پنهان_زیر_باران 9⃣ 1⃣ سردار علی ناصری بی سیم آب خورده و ارتباطمان با عقبه قطع شده بود. هر چه تماس می گرفتیم، فایده ای نداشت. می دانستم اکنون در عقبه غوغایی است و همه از گم شدن ما نگران و بلکه کلافه هستند و شاید این خبر را به قرارگاه خاتم و از آنجا به جاهای دیگر هم ارسال کرده باشند. شوخی که نیست؛ فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران، همراه چندین فرمانده بزرگ دیگر قرار بوده دو ساعته بروند و اکنون ده ساعت است که بازنگشته اند و هیچ خبری هم از آنان نیست. بچه ها با بی سیم ور رفتند و سرانجام موفق شدند با قرارگاه تماس برقرار کنند. حدسم درست بود؛ در قرارگاه و جاهای دیگر، همه نگران بودند. در بازگشت هم راه را دوباره گم کردیم؛ اما هر طور بود، پیدا کردیم. اوایل بامداد بود و ما هنوز در راه بودیم. برای آنکه محل قرارگاه را پیدا کنیم، با بی سیم گفتیم که دو سه لاستیک ماشین آتش بزنند تا ما راهمان را پیدا کنیم. نور آتش را که دیدیم، به طرفش رفتیم. حدود سه بامداد بود که دو قایق در مقر شهید بقایی پهلو گرفتند و من و على هاشمی، پس از ساعت ها اضطراب، دلهره، خون جگر خوری و سرگردانی، نفس راحتی کشیدیم. * * * * در نوبتهای بعد، فرمانده یگانها مثل قالیباف، زین الدین، باکری، کاظمی، غلام پور، مرتضی قربانی و ... را تا نقطه صفر مرزی، جاده خندق و حتی اتوبان بردند. یادم است مرتضی قربانی تا اتوبان رفت. خودم یک بار قالیباف را تا جاده خندق بردم و تا پنج شش متری جاده جلو رفتیم. آنها بارها با ما برای شناسایی آمدند و مواضع دشمن را از نزدیک شناسایی کردند. 🔅 پیگیر باشید @zandahlm1357

گفتار جبرئیل در مورد امیرالمؤمنین (علیه السلام) انس بن مالک و ابن عباس نقل کرده می‌گویند: همراه رسول خدا (صلی الله علیه و آله) نشسته بودیم که ناگاه علی بن ابی طالب (علیه السلام) وارد شد و عرض کرد: سلام بر تو ای رسول خدا! پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) فرمودند: سلام و رحمت و برکات خداوند از آن تو ای امیر مؤمنان. حضرت علی (علیه السلام) عرضه داشت: آیا من شایسته این عنوان می‌باشم، در حالی که ای رسول خدا، هنوز شما زنده و در قید حیات هستید؟ پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمودند: آری در حالی که من زنده‌ام تو امیر مؤمنان هستی. سپس رسول خدا (صلی الله علیه و آله) ماجرای جبرئیل را بیان کردند و فرمودند: یا علی! دیروز در حالی که من و جبرئیل مشغول گفتگو بودیم بر ما گذر کردی و سلام ندادی. جبرئیل گفت: چه شده است «امیر مؤمنان» را که بر ما بی سلام گذر نمود؟ سوگند به خدا که اگر سلام می‌داد، بسیار شادمان و مسرور می‌گشتیم و پاسخش را به احترام می‌دادیم. علی (علیه السلام) عرضه داشت: ای رسول خدا! شما را با صحابی خود، دحیۀ کلبی دیدم که با یکدیگر مشغول گفتگو بودید، پس حیا کردم و خوش نداشتم که کلامتان را قطع کنم. پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) فرمودند او دحیه نبود بلکه جبرئیل بود که به او گفتم: ای جبرئیل، چگونه علی (علیه السلام) را «امیر مؤمنان» نامیدی؟ و او گفت: من او را امیرمؤمنان ننامیدم بلکه خداوند او را امیر مؤمنان نامیده است. خداوند عزوجل در غزوه بدر به من وحی کرد که بر تو فرود آیم و تو را فرمان دهم که امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب را امر نماید تا در میان دو لشکر اسلام و کفر به حرکت درآید و رزم آفرینی کند؛ چرا که ملائکه دوست دارند در این حالت به او بنگرند. پس این خداوند است که او را در آسمان «امیرمؤمنان» نامید. سپس رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به حضرت فرمود: علی جان! تو امیر کسانی هستی که در آسمان‌ها و در زمینند. تو امیر کسانی هستی که از قبل از این در دنیا بوده اند و اکنون از دنیا رفته اند. علی جان! تو امیر کسانی هستی که همچنان باقی هستند و زندگی می‌کنند. علی جان! تو امیر کسانی هستی که پایدارند و بعد از این به دنیا می‌آیند و تا قیامت متولد می‌شوند. هیچ امیری پیش از تو نبوده است و پس از تو نخواهد بود. روا نباشد که کسی که خداوند او را به این نام ننامیده است به نام «امیر مؤمنان» خود را نام برد. [۱] ---------- [۱]: . مائة منقبه ۵۱؛ الیقین ۲۵؛ التحصین ۵۶۹؛ الصراط المستقیم ۲/۵۴؛ بحار الانوار ۲۷/۳۰۷؛ تأویل الآیات ۱/۱۸۵؛ مدینة المعاجز ۱/۶۵؛ تفسیر کنز الدقائق ۵/۲۴۴. #هفتمین_زیارت #فاطمه_سادات_درچه_ای https://eitaa.com/zandahlm1357