‍ ✨💝📖💝✨ ⭕️ پاسخ به اینگونه سوالات... 🔹 چطور میشه یک فرد نا امید رو، که از خودش و گناهاش خسته شده😔، و هیچ علاقه‌ای به ادامه زندگی نداره، و گاهی از خودکشی حرف میزنه، به زندگی امیدوار کرد؟ 🔸 انقدر توبه شکسته‌م که فکر می‌کنم مورد غضب خدا هستم، و خدا از من بیزار است😳، و دیگه عبادتهای من فایده‌ای نداره... چه کنم؟ آیا می‌تونم باز به رحمت خدا امیدوار باشم؟🙁 🔹 دیگه فکر میکنم خدا دوستم نداره😔. برای همین با خودم گفتم چه فایده‌ای داره اصلاً بخوام نماز بخونم، روزه بگیرم... واقعاً راه برگشتی برام هست؟ ✍ جواب: 📖 قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَ‌فُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّ‌حْمَةِ اللَّـهِ ۚ إِنَّ اللَّـهَ یَغْفِرُ‌ الذُّنُوبَ جَمِیعًا ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ‌ الرَّ‌حِیمُ (زمر/۵۳) 👈 بگو: "اى بندگان من، كه بر خويشتن زياده‌روى کرده‌اید و در گناه اسراف کرده‌اید، از رحمت خدا نا اميد نشويد. چرا که، خدا همه گناهان را مى‌آمرزد، زیرا او آمرزنده مهربان است". #معارف_قرآن #اشتراک_حداکثری 🌺 *اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج* 🌸🍃بامنتشر کردن با لینک کانال در ثواب آن شریک باشید 🍃 https://eitaa.com/zandahlm1357

✍ چرا ائمه اطهار از قدرت غيبي و کراماتشون براي نابودي دشمنان (بني اميه و بني عباس) استفاده نکردند؟ هر چند امامان(ع) از امدادهاي الهي برخوردار بوده اند، اما جز به ضرورت از آن استفاده نمي كردند و بنابراين بوده كه به صورت عالي و طبيعي، امور را حل و فصل نمايند، به عنوان نمونه ومثال در جريان واقعة كربلا با وجود اعلام آمادگي فرشتگان و جنيان، حضرت به خاطر مصالحي آن را نپذيرفتند. امام صادق(ع) مي فرمايد: چهار هزار فرشته به زمين آمدند تا همراه با امام حسين(ع) جهاد كنند اما حضرت به آنها اجازة جنگ نداد.[1] دليل عدم پذيرش حضرت از امدادهاي غيبي، گشودن باب امتحان بين مردم و اتمام حجت و درس شهادت و ايثار به شيعيان و بيمه كردن اسلام براي هميشه بوده. اگر صحنه عاشورا به وقوع نمي پيوست، چهرة افرادي چون شمر و يزيد و عمر سعد پديدار نمي گرديد، از طرفي جوهرة شخصيتي افرادي چون: حبيب بن مظاهر و مسلم بن عوسجه بر ملا نمي شد. تقدير الهي بر اين تعلق گرفته بود كه آيين محمدي(ص) با خون حسين و يارانش جاودانه گردد و باقي بماند: حسين مني و أنا مِن حسين ناظر به اين معني است و امام حسين(ع) راضي به قضا و قدر الهي و تسليم امر پروردگار است و همان را در جريان كربلا به فعليت در آورد. بايد توجه داشت قدرت وِلايي حضرت كم تر از نيروي فرشتگان و جنيان نيست. حضرت مي توانست با اذن پروردگار و با يك اشاره و با استفاده از ولايت تكويني، به آساني بر دشمن پيروز گردد، اما تقدير چيز ديگر بود. امام صادق(ع) فرمود: وقتي امام حسين(ع) از مدينه بيرون رفت، بسياري از ملائكه با وسائل جنگي خدمت حضرت آمدند و سلام كردند و گفتند: اي حجت خدا بر جميع خلايق، بعد از جدّ و پدر و برادر خود. حق تعالي توسط ما جدّ تو را در موارد بسيار ياري كرد. اكنون ما را به ياري تو فرستاده است. حضرت فرمود: وعده گاه ما و شما موضعي است كه حق تعالي براي شهادت و دفن من مقرر فرموده و آن كربلا است. در ادامه در روايت آمده است: جنيان به خدمت حضرت رسيدند و گفتند: اي سيد و بزرگ ما، ما شيعيان و ياروان توييم. آن چه خواهي بفرما تا اطاعت كنيم و اگر بفرمايي،جميع دشمنان تو را در همين ساعت هلاك كنيم، بي آن كه متحمل رنج شوي. حضرت با اشاره به آيه اي از قرآن كه مسئلة مرگ و حتمي بودن آن را مطرح كرده فرمود: اگر توقف نمايم و بيرون نروم، خداوند اين خلق را به چه چيز امتحان خواهد كرد؟ جنيان گفتند: اي حبيب خدا، اگر نه آن بود كه اطاعت امر تو واجب و مخالفت تو حرام است، جميع دشمنانت را پيش از آن كه به تو برسند مي كشتيم. حضرت فرمود: به خدا سوگند،قدرت ما بر ايشان از قدرت شما بيشتر است، ولي مي خواهيم حجت خدا را بر خلق تمام كنيم.[2] امام حسين(ع) در پاسخ به پيشنهاد عبدالله بن جعفر در انصراف از هجرت به عراق فرمود: در رؤيا پيامبر خدا را ديده ام و به من فرمان داده همين كار را انجام دهم. شايسته همين است كه بروم.[3] [1]بحارالانوار، ج 45، ص 220. [2]بحارالانوار، ج 44، ص 331؛ منتهي الامال، ص 300. [3]ابومخنف، وقعه الطف، ص 156. https://eitaa.com/zandahlm1357

✍ آيا حضرت علی عليه السلام در زمان حیات حضرت زهرا سلام الله عليها، همسر دیگری هم داشتند؟ یا بعد از شهادتشان ازدواج کردند و صاحب چند فرزند شدند؟ تا زماني كه حضرت زهرا(سلام الله عليها) در قيد حيات بودند امام علي(عليه السلام) همسر ديگري نداشتند و ازدواجهاي آن حضرت بعد از شهادت حضرت زهرا(سلام الله عليها) بود. در تعداد زنان و فرزندان حضرت امیر علیه السلام، اختلاف می باشد. ما آن چه رأی مشهورتر است را در این جا می آوریم: 1- امام حسن علیه السلام، امام حسین علیه السلام، حضرت زینب کبری و حضرت زینب صغری(ام کلثوم) و محسن شهید از حضرت فاطمه زهرا که تا حضرت فاطمه(س) زنده بود حضرت علی علیه السلام جز ایشان همسری را اختیار ننمود. 2- محمد که کنیه اش ابوالقاسم بوده است و معروف به ابن حنفیه مادرش خوله حنفیه می باشد. 3- محمد اصغر که کنیه اش ابوبکر بوده و عبدالله. این دو در کربلا شهید شدند. مادرشان لیلی بنت مسعود نهشلیه بوده است. 4- عباس، جعفر، عبدالله، عثمان از ام البنین کلابی که همه در کربلا شهید شدند. 5- یحیی و (بنا بر بر قولی محمد اصغر) از اسماء بنت عمیس. 6- عمر و رقیه که دو قلو بودند و مادر آنان ام حبیب صهبا بنت ربیعه تغلبیه بوده و 85 سال عمر کرده است. 7- ام الحسن و رمله کبری و ام کلثوم صغری که مادر آنان ام سعد بنت عروه بن مسعود ثقفی می باشد. 8- دختر کوچکی از امام که در همان کودکی فوت کرد و مادرش مخبأة الکلبیه بوده است. 9- ام هانی، زینب صغری، رمله صغری، رقیه صغری، فاطمه، امامه، خد، ام الکرام، ام السلمه، ام ابیها، جمانه(ام جعفر)، نفسیه که اینان از مادران مختلفی بوده اند. لازم به تذکر است که زنان حضرت امیر علیه السلام، غیر از فاطمه زهرا چهار تن بوده اند: امامه، اسماء بنت عمیس، لیلی التمیمی و ام البنین. بقیه همسران آن جناب ام ولد می باشند. (ام ولد همان کنیز است که از شوهر خود بچه دار می شود و بعد از بچه دار شدن از شوهر خود دیگر قابل خرید و فروش و… نیست) [ دائرة المعارف الاسلامیة الشیعة، ج 1، ص 95، حسن الأمین و منتهی الآمال، ج 1، ص 220، شیخ عباس قمی.] https://eitaa.com/zandahlm1357

صفحه #حکایت... https://eitaa.com/zandahlm1357

🌸🍃🌸🍃 #کرامتی_از_امام_علی شبی حضرت علی (ع) در دارالخلافه نشسته بودند و به حساب کتاب اموال مشغول بودند که مقداد وارد شدند. با حضرت صحبت کردند که علی (ع) فهمید مقداد برای درخواست کمک مالی آن‌جا آمده است و از بیان نیازش شرم دارد. چراغ اتاق را خاموش کرد و کیسه‌ای زر برداشت، دست مقداد را کشید و کیسه را در تاریکی در حالی‌که در دست مقداد می‌گذاشت فرمود، مقداد تو سکوت کن امشب من فقط با تو سخن می‌گویم. مقداد وقتی کیسه زر را در تاریکی، در دستانش گرفت صدای گریه‌اش برخواست. امیر المومنین (ع) علت را پرسیدند. مقداد گفت: یا علی گمان می‌کنم دیگر مرا دوست نداری که در تاریکی با من سخن می‌گویی، در حالی‌که من عاشق دیدن چشمان تو هستم. حضرت شمع را روشن کردند، مقداد دیدند محاسن علی (ع) خیس اشک چشم است، طوری‌که از آن محاسن نورانی اشک می‌چکد. حضرت، مقداد را در آغوش کشیده و فرمودند: مقداد، علت خاموش کردن شمع این بود که، من از لحظه ورود تو فهمیدم برای نیازی پیش من امشب آمدی، نگذاشتم نیازت را بگویی چون چیزی که انسان بداند برادر مومنش نیاز دارد نباید راضی به تقاضای شفاهی او شود. و علت این‌که چراغ را خاموش کردم به آن علت بود که، انسان مومن و آبرومند وقتی درخواست حاجتی از کسی می‌کند، از شرم و خجلت و حیا، گونه‌هایش سرخ می‌شود، چشمانش در دیدگانش می‌لرزند، عرق شرم بر پیشانی‌اش می‌نشیند. خاموش کردن چراغ نه برای، ندیدن جمال زیبای تو بلکه برای ندیدن آن چشمان لرزان و عرق شرم در پیشانی تو بود که مرا دیدنش بیشتر از تو آزار می‌داد. https://eitaa.com/zandahlm1357

5. پرده‌برداری از بهشت و جهنم عده‌ای از اصحاب امام علی(ع) به ایشان گفتند: جانشینان حضرت موسی(ع) و عیسی(ع) نشانه‌هایی را به مردم نشان می‌دادند. شما نیز اگر معجزه‌ای دارید، نشانمان دهید تا قلبمان آرام گیرد. امام فرمود: «شما تحملش را ندارید! ». اما پس از اصرار آنان، امام(ع) حرکت کرد تا به قبرستانی که در شوره‌زاری بود رسیدند. آن‌گاه آهسته دعا کرد و گفت: «پرده‌ات را کنار بزن». ناگهان باغ‌ها و نهرها از یک سو و آتش از سوی دیگر نمایان گشت. عده‌ای گفتند: جادو! جادو! و عده‌ای نیز با پذیرش معجزه گفتند: پیامبر(ص) فرموده بود: «قبر، باغی از باغ‌های بهشت یا حفره‌ای از گودی‌های جهنم است». منبع . قطب الدین راوندى، سعید بن هبة الله، الخرائج و الجرائح، ج 1، ص 172، قم، مؤسسه امام مهدى(عج)، چاپ اول، 1409ق. https://eitaa.com/zandahlm1357