🌹#کلمات_قصار_نهج_البلاغه 🌴#شماره_88 وَحَکَى عَنْهُ أَبُو جَعْفَر مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيّ الْبَاقِرُ(عليهما السلام) أَنَّهُ قَالَ: کَانَ فِي الاَْرْضِ أَمَانَانِ مِنْ عَذَابِ اللَّهِ، وَقَدْ رُفِعَ أَحَدُهُمَا، فَدُونَکُمُ الاْخَرَ فَتَمَسَّکُوا بِهِ: أَمَّا الاَْمَانُ الَّذِي رُفِعَ فَهُوَ رَسُولُ اللَّهِ(صلى الله عليه وآله) وَأَمَّا الاَْمَانُ الْبَاقِي فَالاِْسْتِغْفَارُ. قَالَ اللَّهُ تَعَالَى: وَما کانَ اللّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَأَنْتَ فِيهِمْ وَما کانَ اللّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ يَسْتَغْفِرُونَ. ابوجعفر محمد بن على الباقر(عليهما السلام) از آن حضرت نقل کرده است که فرمود: «در زمين دو امان (دو وسيله نجات) از عذاب الهى بود که يکى از آنها برداشته شد دومى را دريابيد و به آن چنگ زنيد; اما امانى که برداشته شد وجود رسول الله(صلى الله عليه وآله) بود (که خداوند به برکت وجود او هرگز عذابى بر اين امت نازل نکرد، ولى او از ميان ما رفت) و امانى که باقى مانده «استغفار» است، همان گونه که خداوند متعال مى فرمايد: «تا تو در ميان آنها هستى خداوند آنان را عذاب نمى کند و تا آنان نيز از گناهان خود استغفار مى کنند، خداوند عذابشان نخواهد کرد».(1) به گفته مرحوم سيّد رضى: «اين استنباط امام يک نمونه از بهترين استفاده ها و لطيف ترين استنباط ها از آيات قرآن کريم است»; (قالَ الرَّضىُ: وَهذا مِنْ مَحاسِنِ الاْسْتِخْراجِ وَلَطائِفِ الاْسْتِنْباطِ).

دو امان از عذاب الهى ج-۱۲ شرح و تفسير دو امان از عذاب الهى مرحوم سيّد رضى اين گفتار حکيمانه امير مؤمنان على(عليه السلام) را به توسط فرزندزاده گرامى اش امام باقر(عليه السلام) نقل کرده مى گويد: ابو جعفر محمد بن على الباقر(عليهما السلام) از آن حضرت چنين نقل کرده است که فرمود: «در زمين دو امان و وسيله نجات از عذاب الهى بود که يکى از آنها برداشته شد دومى را دريابيد و به آن چنگ زنيد»; (وَحَکَى عَنْهُ أَبُو جَعْفَر مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيّ الْبَاقِرُ(عليهما السلام) أَنَّهُ قَالَ کَانَ فِي الاَْرْضِ أَمَانَانِ مِنْ عَذَابِ اللَّهِ، وَقَدْ رُفِعَ أَحَدُهُمَا، فَدُونَکُمُ الاْخَرَ فَتَمَسَّکُوا بِهِ). آنگاه امام(عليه السلام) به شرح اين دو بر اساس استنباطى که از يکى از آيات قرآن مجيد کرده مى پردازد و مى فرمايد: «اما امانى که برداشته شد وجود رسول الله(صلى الله عليه وآله)بود (که خداوند به برکت وجود او هرگز عذابى بر اين امت نازل نکرد; ولى او از ميان ما رفت) و امانى که باقى مانده استغفار است، همان گونه که خداوند متعال مى فرمايد: «تا تو در ميان آنها هستى خداوند آنها را عذاب نمى کند و تا آنان نيز از گناهان خود استغفار مى کنند خداوند عذابشان نخواهد کرد»; (أَمَّا الاَْمَانُ الَّذِي رُفِعَ فَهُوَ رَسُولُ اللَّهِ(صلى الله عليه وآله)، وَأَمَّا الاَْمَانُ الْبَاقِي فَالاِْسْتِغْفَارُ قَالَ اللَّهُ تَعَالَى: وَما کانَ اللّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَأَنْتَ فِيهِمْ وَما کانَ اللّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ يَسْتَغْفِرُونَ). به گفته مرحوم سيّد رضى «اين استنباط امام يک نمونه از بهترين استفاده ها و لطيف ترين استنباط ها از آيات قرآن کريم است»; (قالَ الرَّضىُ: وَهذا مِنْ مَحاسِنِ الاْسْتِخْراجِ وَلَطائِفِ الاْسْتِنْباطِ). هنگامى که به عقل و خرد خويش رجوع کنيم نيز آنچه را که در اين آيه مبارکه آمده و استنباطى را که امام(عليه السلام) از آن کرده درمى يابيم. پيغمبر اسلام(صلى الله عليه وآله) مطابق آيه شريفه (وَما أَرْسَلْناکَ إِلاّ رَحْمَةً لِلْعالَمينَ)(1) رحمتى براى تمام جهانيان بود چگونه ممکن است اين کانون رحمت الهى در ميان امت باشد و خدا آنها را عذاب کند. از سويى ديگر، استغفار يکى از وسايل جلب رحمت خداست، زيرا خودش بندگان را دعوت به استغفار کرده و وعده غفران و آمرزش داده و فرمود: «(قُلْ يا عِبادِيَ الَّذينَ أَسْرَفُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللّهِ إِنَّ اللّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَميعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحيمُ); اى بندگانى که راه اسراف به خود را درپيش گرفته ايد و مرتکب گناهان شده ايد از رحمت خداوند مأيوس نشويد، چرا که او همه گناهان (توبه کنندگان) را به يقين او آمرزنده مهربان است».(2) بنابراين بعد از رحلت پيغمبر خدا و رفتن آن حضرت به ديار باقى مسلمانان مى توانند خود را به وسيله توبه و انابه و استغفار از عذاب الهى مصون دارند و امام(عليه السلام) با استنباطى که در بالا آمد راه را به آنها نشان داده و بر آن تأکيد ورزيده است. ايشان نه تنها مى توانند از عذاب الهى در امام بمانند بلکه با استغفار درهاى رحمت و نعمت و سعادت را مى توانند به روى خود بگشايند. همان گونه که در سوره «نوح» آمده است: «(اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ إِنَّهُ کانَ غَفّاراً * يُرْسِلِ السَّماءَ عَلَيْکُمْ مِدْراراً * وَيُمْدِدْکُمْ بِأَمْوال وَبَنِينَ يَجْعَلْ لَکُمْ جَنّات وَيَجْعَلْ لَکُمْ أَنْهارا); من به آنها گفتم از پروردگار خويش آمرزش بطلبيد او بسيار آمرزنده است تا باران هاى پربرکت آسمان را پى در پى بر شما بفرستد و شما را با اموال و فرزندان فراوان کمک کند و باغ هاى سرسبز و نهرهاى جارى در اختيارتان قرار دهد».(3) مرحوم مغنيه در شرح نهج البلاغه خود مى گويد: ضمير در «لِيُعَذِّبَهُمْ» به اهل مکه بر مى گردد و منظور از «استغفار» در اين آيه ترک شرک و روى آوردن به اسلام است، بنابراين معناى آيه اين است که «خداوند اهل مکه را مادامى که پيغمبر در ميان آنهاست عذاب نمى کند و بعد از او نيز اگر ايمان به رسالت آن حضرت بياورند مجازات نخواهد کرد».(4) به نظر مى رسد که مرحوم مغنيه مفهوم آيه را محدود کرده است، زيرا ظاهر آيه با توجه به اين که ـ در سوره «انفال» که از سوره هايى است که در مدينه نازل گرديده وجود دارد ـ همه مسلمانان را شامل مى شود نه فقط اهل مکه را همچنين استغفار نيز معناى وسيعى دارد که هم گناه شرک و هم گناهان ديگر را در بر مى گيرد و مى دانيم بسيارى از عذاب هاى اقوام پيشين به سبب گناهانى بود که غير از شرک انجام مى دادند; مانند عذاب قوم لوط. بنابراين، آيه مفهوم وسيعى دارد که همه مسلمانان در هر زمان را شامل مى شود و استغفار نيز هرگونه توبه از گناه است. قابل توجه اين که در آيه بعد از اين آيه در سوره

«انفال» مى خوانيم: «(وَ ما لَهُمْ أَلاّ يُعَذِّبَهُمُ اللّهُ وَهُمْ يَصُدُّونَ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ وَ ما کانُوا أَوْلِياءَهُ إِنْ أَوْلِياؤُهُ إِلاَّ الْمُتَّقُونَ وَلکِنَّ أَکْثَرَهُمْ لا يَعْلَمُونَ); چرا خدا آنها را مجازات نکند با اين که آنها (مؤمنان را از عبادت کردن در کنار) مسجدالحرام جلوگيرى مى کنند در حالى که آنها سرپرست آن نيستند; سرپرست آن فقط پرهيزگارانند; ولى بيشتر آنها نمى دانند».(5) بعضى ـ مانند ابن ابى الحديد ـ چنين پنداشته اند که اين آيه در سال حديبيه (سال ششم) که کفار مکه پيغمبر را از زيارت خانه خدا باز داشتند نازل شده و بعداً به هنگام جمع آورى قرآن و ترتيب آن به وسيله اصحاب رسول الله(صلى الله عليه وآله) در اينجا جاى داده شده است. در حالى که اين سخن از دو جهت اشتباه است: اولاً جلوگيرى مشرکان از زيارت مسلمانان نسبت به خانه خدا تنها در سال حديبيه نبود پيش از اين نيز چنين بود و ثانياً قرآن در زمان پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله) به صورت کنونى جمع آورى شد و اصحاب بر رسول الله(صلى الله عليه وآله) خواندند.(6) (1). انبيا، آيه 107. (2). زمر، آيه 53. (3). نوح، آيه 10-12. (4). فى ظلال نهج البلاغه، ج 4، ص 267. (5). انفال، آيه 34

لینک کانال را با دوستان خود به اشتراک بگذارید تا با دنبال کردن حکمت ها و انشالله با عمل به حکمت ها ، 🌹 مرام علی پررونق تر از نام علی بشه https://eitaa.com/zandahlm1357

روزتان حسینی..... https://eitaa.com/zandahlm1357

🎙ای عشق شور انگیز... 🌸میلاد پربرکت و با سعادت امام حسین (ع) و روز پاسدار مبارک باد🌸 https://eitaa.com/zandahlm1357

❣❣❣ 🌼🍃فضائل ماه شعبان و آنچه که باید درباره شعبان بدانید. 👈دوستان این ماه پر فضیلت را از دست ندهید. ❣نشر = صدقه جاریه https://eitaa.com/zandahlm1357 •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• ❣❣❣❣❣❣❣

صفحه گلدان من🌳🌳🌳🌳 با ما همراه باشید👇👇👇 .......: @zandahlm1357

#ایده 🎥 ❇️فیلم ایده های جالب نگهداری گلها در خانه 🔷 فوروارد یادتون نره👌 https://eitaa.com/zandahlm1357

#فیلم_آموزشی 📽 🌱به این میگن پر کردن ریشه گیاه که وقتی اینطوری ششد باید گلدون رو تعویض کنید و تو گلدون ی سایز بزرگتر بکارین 😉البته الان که نزدیک فصل بهار هست بهترین موقع برا تعویض گلدان هست👍 🍃🍃🍃🍃 https://eitaa.com/zandahlm1357

#از_من_به_پرسید 👩‍💼 سلام نظرتون در مورد مطلب زیر چیه؟ 👇🤔 شیر تاریخ مصرف گذشته را دور نریزید 👈کلسیم موجود در آن برای شادابی و تقویت رشد گل و گیاهان عالیست ! 👈مقداری از شیر را با آب ترکیب و در گلدان یا باغچه بریزید 👨‍🌾 تجربه دوستان زیادی که به این توصیه عمل کرده اند نشان میدهد کار درستی نیست به خاطر این که 👇👇👇 1⃣ گلدان بوی بدی میگیره 2⃣ افتهای گلدان مخصوصا پشه های خاکزی 3⃣ زه کش خاک گلدان به هم میخورد و خاک گلدان سفت میشود 4⃣ مشکلات قارچی گیاه مخصوصا پوسیدگی ریشه برای گیاه ⭕️ شاید مقدار کمی از شیر که با اب ترکیب شده مشکلی را برای گیاه گلدانی شما ایجاد نکند اما همین مقدار اندک را ، کارشناس کانال قلمه به شما عزیزان توصیه نمیکند https://eitaa.com/zandahlm1357

#دیفن_باخیا #نکته👇 ♦️ برگهای گیاه دراثر هوای خشک و گرم، خشکیده شده و سقوط می کنند. ♦️ لکه های سوخته روی برگها نیز در اثر غبار پاشی در آفتاب مستقیم حادث می شود https://eitaa.com/zandahlm1357