✏️📘✏️📕✏️ #متن_شرح_زیارت_جامعه_کبیره ⬅️قسمت بیستم 🔆ادامه «وَ أَوْصِیاءِ نَبِی اللَّهِ ..» ✅ #کسی که قرار است بیـاید وصی پیغمبر (ص) بشود، اقامه دین بکند و حکومت داری بکند.. یک #مسئولیت سنگینی دارد. 🔹حالا این وصی پیغمبر با این وظیفه‌ی به این سنگینی را چه کسی قرار است #معرفی کند⁉️ یقینا خدای متعال و یقینا من و شما نمی توانیم مشخص بکنیم، چون باید انسانی #معصوم✨ باشد. پس ما از این فراز حتی می توانیم #عصمت امام را اثبات کنیم که امام را باید خدای متعال تعیین کند. 🔆«السَّلَامُ عَلَى الدُّعَاةِ إِلَى اللَّهِ» سلام بر شما ای کسانی که دعوت کننده به سوی #خدا هستید. 🔅«وَالْأَدِلَّاءِ عَلَى مَرْضَاةِ اللَّهِ» و راهنمایان به سمت #رضای خدا هستید. 🔅«وَالتَّامِّينَ فِی مَحَبَّةِ اللَّهِ ..» و در آن اعلی درجه محبت خدا هستید. 👈یعنی شما #داعی هستید دعوت کننده به سمت خدا هستید (در فرازهای قبلی این فرازها را عرض کردیم📝) شما راهنما و دعوت کننده آن کسانی هستید که قصد دارند به سمت خدای متعال دعوت بکنند. 💠کسی که می خواهد #دعوت به خدای متعال کند باید👇 1⃣- #بصیرت داشته باشد. 📖سوره یوسف آیه [108] «قُلْ هَٰذِهِ سَبِيلِی أَدْعُو إِلَى اللَّهِ عَلَىٰ بَصِيرَةٍ ..» دعوت به سمت خدا باید همراه با بصیرت باشد و کسانی👥 که در زندگی بصیرت نداشته باشند یقینا نمی توانند در زندگی #تصمیم_گیری💢 داشته باشند حتی تصمیم گیری های دینی. 2⃣- دعوت به سمت خدا باید به اذن #الهی باشد. «يا أَيُّهَا النَّبِیُّ إِنَّا أَرْسَلْناكَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذِيراً» ما تو را فرستادیم.. پس این دعوت به سمت خدا باید اذن الهی داشته باشد و اگر اذن الهی نباشد یقینا #ضلالت❌ و گمراهی است. 🎤استاد احسان عبادی

⭕️️دفــاع از #قــرآن 📖✒️ 👈شبهه نهم 9⃣(قسمت دوم) 🔵ادامه ادعاهای سها در باب فلسفه، عرفان و اخلاق اسلامی اما در باب عرفان اسلامی🍃 و ریشه های🌳 این افکار باید گفت: ادعای سها اشتباه است🤨. ریشه و مایه عرفان اسلامی، در کلام خداوند💫 و حضرت رسول✨ و اهل بیتش✨ هست، که به نمونه هایی از آنها اشاره می شود:👇👇 💠«أَيْنَمَا تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ»؛ به هر طرف رو کنید خدا آنجاست.. "سوره بقره، ۱۱۵"💠 این آیه بر این حقیقت تکیه می کند که مشرق و مغرب از آن خداست و به هر سو رو کنید، خدا آنجاست، اگر کعبه به عنوان قبله قرار داده شده، برای تجلّی وحدت🤝 مسلمانان و تجدید خاطرات ایثارگری و شرک ستیزی ابراهیم علیه السلام است. و بدین خاطر دارای قداست و احترام می‌باشد. ☘تفسیر نور، ذیل آیه ۱۱۵☘ 💠« هُوَ الْأَوَّلُ وَالْآخِرُ وَالظَّاهِرُ وَالْبَاطِن»؛ "سوره حدید،‌۳"💠 💞اولِ همه اشیاء اوست و آخر همه اوست. از او آغاز یافته اند و به او پایان مییابند (ظاهر و هویدا اوست و در همان حال باطن و ناپیدا هم اوست.💞 و آیاتى دیگر از این قبیل ..💦 🌼بدیهى است که اینگونه آیات، افکار و اندیشه ها را به سوی توحیدى🌟 برتر و عالی تر از توحید عوام 👥، فرا می خوانده است. 👈در قرآن سخن از نفس امّاره😱، نفس لوّامه😢، نفس مطمئنّه😌 آمده است، سخن از علم افاضى و لدنّى😇 و هدایتهای محصول مجاهده💪 آمده است: 💠 «وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا» "سوره عنکبوت، آیه۶۹"💠 👈در قرآن از تزکیه نفس✨ به عنوان یگانه موجب فلاح و رستگارى یاد شده است: 💠«قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاهَا وَقَدْ خَابَ مَنْ دَسَّاهَا» "سوره شمس، ۹و۱۰💠 در قرآن🔰 مکرر از حب الهى💞، مافوق همه محبتها و عُلقه هاى انسانى💍 یاد شده است. 👈قرآن از تسبیح و تحمید🤲 تمام ذرات😍 جهان سخن گفته است. ♦زندگى، ✨ حالات✨، کلمات و مناجات 🤲رسول اکرم سرشار💦 از شور و هیجان معنوى الهى✨ و مملو از اشارات عرفانى است. دعاهاى رسول اکرم، فراوان مورد استشهاد و استناد عرفا قرار گرفته است. 👈و نیز حضرت علی به مسائل عرفانی،✨ اشـاره دارد. حضرت دربـاره اهل الله💞 میفرماید: خرد خویش را زنده😌 ساخته و نفس خویش را میرانده است، تا در وجودش درشتها نازک🍃 و غلیظ ها لطیف🍃 گشته است. و نورى درخشان✨ در قلبش💚 مانند برق⚡ جهیده است. آن نور راهش را آشکار🌞 و او را سالک راه ساخته است. درها یکى پس از دیگرى👏 او را به پیش رانده است، تا آخرین در که آنجا سلامت😇 است و آخرین منزل🏡 که بارانداز اقامت است.👌 آنجا قرارگاه امن و راحت😍 است. پاهایش همراه با آرامش😌 بدنش استوار است. 👈همه اینها به موجب این است که، قلب💚 خود را به کار گرفته و پروردگار خویش را راضى ساخته است.☘نهج البلاغه، خطبه ۲۱۸☘ دعاهاى اسلامى، مخصوصاً👌 دعاهاى شیعى🙌، گنجینه هاى❇ از معارف است، از قبیل دعاى کمیل✨، دعاى ابوحمزه،✨ مناجات شعبانیه،👌دعاهاى صحیفه سجادیه✨ عالی ترین اندیشه هاى معنوى و عرفانی💦 در این دعاهاست. 🌀در مباحث اخلاقی هم بطلان دیدگاه سها، روشن 🌞است. اگر به آیات🍃 و روایات🍃 نگاه شود، گنجینه های غنی از مباحث اخلاقی است، که جا برای استفاده از دیگر مکاتب نمی ماند.😌 📚منبع: کتاب دفاع از قرآن در رد کتاب نقد قرآن، ص۶۹ ادامه دارد ... #دفاع_از_قرآن ۱۷

هر روز با امام رضا @zandahlm1357 @HashtominEmam آرشیو مطالب صفحه هرروز با امام رضا (ع)

✨﷽✨ #حکایت 💢حاجت غلام در حرم حضرت امام رضا(ع) روا شد ✍ابوالحسن محمّد بن عبداللّه هروى مى گويد: مردى از اهالى بلخ با غلامش به زيارت حضرت امام رضا عليه السلام آمد، خود و غلامش آن حضرت را زيارت كردند. ارباب بالاى سر حضرت آمد و مشغول نماز شد و غلام پايين پاى حضرت به نماز ايستاد. چون هر دو از نماز فارغ شدند به سجده رفتند و سجده را طولانى نمودند، ارباب پيش از غلام سر از سجده برداشت و غلام را صدا كرد، غلام سر از سجده برداشت و گفت: لبيك اى مولاى من! به غلام گفت: مى خواهى آزادت كنم؟ گفت: آرى، گفت: تو در راه خدا آزادى و فلان كنيز من هم كه در بلخ است در راه خدا آزاد است و من در اين حرم مطهر او را با اين مقدار مهريه به همسرى تو درآوردم و پرداخت آن را نيز ضامن شدم و فلان زمين حاصل خيز خود را هم وقف بر شما دو نفر و اولادتان و اولاد اولادتان و همين طور نسل و ذريه شما كردم و حضرت امام رضا عليه السلام را هم به اين برنامه شاهد گرفتم. 💥غلام گريست و به خدا و به حضرت رضا عليه السلام سوگند ياد كرد كه من در سجودم جز اين امور را نخواستم و به اين سرعت اجابتش از سوى خدا برايم معلوم شد! 📚برگرفته از اهل بيت عليهم السلام عرشيان فرش نشين نوشته استاد حسین انصاریان ↶【به ما بپیوندید 】↷ __https://eitaa.com/zandahlm1357 •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•

دل داشت تمنای نگاهی به بهشت گاهی به تو فکر کرد گاهی به بهشت دل غافل از این بود که باید ببرد از 《حصن ولایت》تو راهی به بهشت https://eitaa.com/zandahlm1357

هنر آن است ڪه بمیرے پیش از آنڪه بمیرانندت و مبدا و منشا حیات آنانند ڪه چنین مرده‌اند... .......: @zandahlm1357

🌹🌹🌹 #دفاع_مقدس 🛡 عملیات عاشورای 4 📝 عملیات عاشورای 4 در تاریخ 30 مهر 1364 با هدف انهدام نیروهای دشمن در منطقه عملیاتی هورالهویزه توسط سپاه پاسداران و در وسعتی در حدود 110 کیلومتر مربع صورت گرفت. در این عملیات 64 پایگاه و 7 آبراه در غرب دریاچه « ام النعاج » آزاد و بیش از صد فروند قایق بزرگ و کوچک و انواع سلاح های سنگین و نیمه سنگین و چندین انبار مهمات از دشمن منهدم شد. به غنیمت گرفتن 27 فروند قایق، 4قبضه خمپاره انداز، 2 قبضه توپ ضدهوایی و تعداد زیادی سلاح دوشکا و آرپی جی هفت از دیگرنتایج این عملیات بود. در این عملیات، دشمن بیش از سیصد نفر کشته و زخمی بر جای نهاد، 25پاسگاه منهدم شد، یک فروند هواپیمای دشمن سقوط کرد و 110 کیلومتر مربع از زمین های منطقه آزاد شد. https://eitaa.com/zandahlm1357

ترکیب جالبی از صحنه های دوران #دفاع_مقدس ودفاع بیولوژیک(جنگ #کرونا) در نوای آقای آهنگران(ای لشگر صاحب زمان آماده باش...)🌺🌺🌺 https://eitaa.com/zandahlm1357

آیا خدا مخالف لذت و شادی است؟؟ پس چرا گاهی انسان رو در سختی قرار میده؟؟ #پرواز_تا_خدا مجموعه فوق العاده زیبا که درمان ریشه ای بسیاری از افسردگی ها و سردرگمی های انسان هست 🌺 🍃 جلسه22👌 https://eitaa.com/zandahlm1357

🎥 #موشن_پاسخ| ۱۴۰۰ سال گریه و عزاداریِ تکراری کافی نیست؟ آیا خسته نمی‌شوید؟ 🔹پاسخ اجمالی: 1️⃣ صرف قدمت یک عمل و تکرار هر ساله آن، نمی‌تواند توجیه مناسبی برای تعطیل کردن آن عمل باشد. سابقه عید نوروز را برخی حدود 3000 سال می‌دانند. شب یلدا، سیزده به دَر و…، هرکدام شاید قدمتی به اندازه عید نوروز دارند ولی تاکنون، نه کسی آنها راخسته کننده دانسته و نه از تکراری بودن آن اظهار خستگی و دلزدگی کرده است. 2️⃣ اما اینکه چرا از تکرار عزاداری برای مظلومیت امام حسین علیه السلام خسته نمی‌شویم و ذاتا عمل خسته کننده ای هم نیست بلکه هرساله بر شکوه آن افزوده می‌شود، شاید به این دلیل است که، عزاداری برای آن حضرت یک «حس فطری» برخاسته از فطرت و ذات انسان است. انسان ذاتا و فطرتا هرگاه بشنود انسانی مظلوم واقع شده و عده ای به ستم بر او ظلم روا داشتند، ناراحت و غمگین می‌شود، بخصوص که این انسان، شخصیتی برجسته و تاثیر گذار باشد. ⚫ https://eitaa.com/zandahlm1357

🍃تنهایی روی خاک داغ این صحرایی 🍃با لب تشنه لب دریایی 🎤 #سید_مجید_بنی_فاطمه https://eitaa.com/zandahlm1357

صفحه من نهج البلاغه میخوانم https://eitaa.com/zandahlm1357

در ادامه....👇👇👇👇

🌴#کلمات_قصار_نهج_البلاغه 🌹#حکمت_شماره_123 طُوبَى لِمَنْ ذَلَّ فِي نَفْسِهِ، وَطَابَ كَسْبُهُ، وَصَلَحَتْ سَرِيرَتُهُ، وَحَسُنَتْ خَلِيقَتُهُ، وَأَنْفَقَ الْفَضْلَ مِنْ مَالِهِ، وَأَمْسَکَ الْفَضْلَ مِنْ لِسَانِهِ، وَعَزَلَ عَنِ النَّاسِ شَرَّهُ، وَوَسِعَتْهُ السُّنَّةُ، وَلَمْ يُنْسَبْ إلَى الْبِدْعَةِ. (قالَ الرَّضِيُّ: أقُولُ : وَمِنَ النّاسِ مَنْ يَنْسِبُ هذا الْكَلامَ إِلى رَسُولِ اللهِ 9، وَكَذلِکَ الَّذي قَبْلَهُ). امام علیه السلام فرمود : خوشا به حال كسى كه در نزد خود كوچك (و متواضع) است (و در نظر مردم بزرگ وعزيز) و كسى كه كسب و كار او طيّب و حلال باشد و باطنش پاك و صالح، كسى كه اخلاق او نيكو باشد و اموال اضافى خود را در راه خدا انفاق كند و كسى كه سخنان زائد زبانش را نگه مى‌دارد و آزار او به مردم نمى‌رسد و آن كس كه سنت براى او كافى است و بدعتى از او سر نمى‌زند. مرحوم سيّد رضى مى‌گويد: بعضى از مردم اين كلام حكمت‌آميز و همچنين كلامى را كه قبل از آن است به رسول خدا صلی الله علیه وآله نسبت داده‌اند.

شرح و تفسير : اين کلام حکيمانه خواه دنباله کلام پيشين باشد يا کلامى مستقل، شرح کوتاه و پرمعنايى از صفات سعادت مندان خوش بخت است که در ضمن هشت وصف بيان شده است. نخست مى فرمايد: «خوشا به حال کسى که در نزد خود کوچک (و متواضع) است (و در نظر مردم بزرگ و عزيز)»; (طُوبَى لِمَنْ ذَلَّ فِي نَفْسِهِ). امام(عليه السلام) نخستين وصف را همان تواضع و فروتنى ذکر کرده است، زيرا مى دانيم تکبّر که نقطه مقابل آن است سرچشمه انواع گناهان است. نخستين معصيتى که در زمين شد تکبّر شيطان بود که منشأ همه بدبختى ها براى خود و ديگران گرديد. در بعضى از دعاهاى ماه مبارک رمضان همين مضمون به صورت يک دعا و درخواست از خداوند آمده است; مرحوم سيد بن طاووس در دعاى روز هفدهم ماه مبارک رمضان چنين نقل مى کند: «اللّهُمَّ لاتَکِلْني إلى نَفْسي طَرْفَةَ عَيْن أبَداً... وَفِي نَفْسي فَذَلِّلْني وَفي أعْيُنِ النّاسِ فَعَظِّمْني; خداوندا! هرگز لحظه اى مرا به خودم وامگذار... و مرا در درون خود کوچک و متواضع کن و در نظر مردم مرا بزرگ دار».(1) سپس در دومين وصف مى فرمايد: «و خوشا به حال کسى که کسب و کار او پاک و حلال باشد»; (وَطَابَ کَسْبُهُ). مى دانيم يکى از عوامل موفقيت و نشاط عبادت و استجابت دعا کسب حلال است تا آنجا که در کتاب شريف کافى از امام صادق(عليه السلام) نقل شده است که فرمود: «مَنْ سَرَّهُ أنْ يُسْتَجابَ دَعْوَتُهُ فَلْيَطِبْ مَکْسَبَهُ; کسى که خوشحال مى شود از اين که دعايش مستجاب گردد بايد کسب خود را پاک و حلال کند».(2) شبيه همين معنا با عبارت ديگر از پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله) نقل شده است: «مَنْ أَحَبَّ أنْ يُسْتَجابَ دُعائُهُ فَلْيَطِبْ مَطْعَمَهَ وَمَکْسَبَهُ».(3) در حديثى که در کتاب اسد الغابة در حالات «سعد بن معاذ انصارى» نقل شده، آمده است: هنگامى که پيغمبر(صلى الله عليه وآله) از غزوه تبوک باز گشت، «سعد انصارى» به استقبال پيامبر آمده. حضرت با او مصافحه کرد و (چون دست او را بسيار خشن ديد) فرمود: چه چيز دستت را اين گونه خشن کرده است؟ عرض کرد: «اى رسول خدا! من با داس و بيل کار مى کنم تا زندگى عيالم را فراهم سازم». نقل شده است: «فَقَبَّلَ يَدَهُ رَسُولُ اللهِ(صلى الله عليه وآله) وَقالَ: هذِهِ يَدٌ لا تَمُسُّهُ النّارُ; پيغمبر(صلى الله عليه وآله)دست او را بوسيد و فرمود: اين دستى است که هرگز آتش دوزخ به آن اصابت نمى کند».(4) حضرت در سومين وصف مى فرمايد: «خوشا به حال کسى که باطن او پاک و صالح است»; (وَصَلَحَتْ سَرِيرَتُهُ). صلاح باطن عبارت از خلوص نيت، پاکى فطرت و خيرخواهى براى همه انسان هاست. از آنجا که اعمال و اقوال انسان تراوشى از صفات درونى اوست، کسى که درونى پاک داشته باشد اعمال و رفتار و اقوالش نيز پاک و شايسته است. در چهارمين وصف مى فرمايد: «و خوشا به حال کسى که اخلاق او نيکو است»; (وَ حَسُنَتْ خَلِيقَتُهُ). «خليقة» که به معناى خلق و خوست دو گونه تفسير شده است: بعضى آن را به معناى خلق و خوى باطنى تفسير کرده اند که اشاره به کسانى است که باطنى پاک دارند و به کسى شر نمى رسانند. بعضى نيز آن را به معناى برخورد خوب و گشاده رويى با مردم تفسير کرده اند و معناى دوم مناسب تر به نظر مى رسد، زيرا در جمله قبل «صَلَحَتْ سَرِيرَتُهُ» به حسن باطن اشاره شده بود، بنابراين جمله مورد بحث اشاره به حسن ظاهر و برخورد خوب با مردم است. حُسن خلق به اندازه اى در اسلام اهميت دارد که در بعضى از روايات، از پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله) به عنوان «نصف دين» معرفى شده است: «حُسْنُ الْخُلْقِ نِصْفُ الدّينِ» و در ادامه اين حديث آمده است: کسى از پيغمبر(صلى الله عليه وآله)سؤال کرد: برترين چيزى که خداوند به فرد مسلمانى داده است چيست؟ پيغمبر اکرم فرمود: «اَلْخُلْقُ الْحَسَنِ».(5) در پنجمين فصل فرموده است: «و خوشا به حال کسى که اموال اضافى خود را در راه خدا انفاق مى کند»; (وَأَنْفَقَ الْفَضْلَ مِنْ مَالِهِ). انفاق در راه خدا و کمک به نيازمندان از مهم ترين امورى است که قرآن کريم و روايات اسلامى بر آن تأکيد فراوان کرده اند و اگر تنها آيات مربوط به انفاق، جمع آورى و تفسير شود، کتاب قابل توجهى خواهد شد. مثلا: قرآن کريم انفاق را به بذر پربارى تشبيه کرده که در زمين مستعدى افشانده شود و از يک تخم، هفتصد تخم يا چند برابر آن عائد گردد: (مَّثَلُ الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِى سَبِيلِ اللهِ کَمَثَلِ حَبَّة أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِى کُلِّ سُنْبُلَة مِّائَةُ حَبَّة)(6) و در آيه اى ديگر، رسيدن به مقام والاى نيکوکارى را مشروط به انفاق از اموالى که مورد علاقه انسان است کرده است: (لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ).(7) جالب اين که در حديثى مى خوان

يم: پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله) دستور داد گوسفندى (براى قربانى و انفاق بر نيازمندان) ذبح کنند (همه آن ـ جز کتف گوسفند ـ را انفاق کردند) پيامبر(صلى الله عليه وآله) فرمود: چه چيزى از اين گوسفند باقى مانده است؟ عايشه گفت: تنها کتف آن; پيغمبر(صلى الله عليه وآله) فرمود: (چنين نيست) «بَقِىَ کُلُّها غَيْرَ کِتْفِها; تمام آن باقى مانده جز کتفش»(8) قرآن نيز مى فرمايد: «(مَا عِنْدَکُمْ يَنفَدُ وَمَا عِنْدَ اللهِ بَاق); آنچه نيز شماست از ميان مى رود و آنچه نزد خداست باقى مى ماند».(9) در ششمين جمله مى فرمايد: «خوشا به حال کسى که سخنان زايد زبانش را نگه مى دارد»; (وَأَمْسَکَ الْفَضْلَ مِنْ لِسَانِهِ). فضولات لسان اشاره به سخنان بى هدف و بى دليلى است که انسان بر زبان جارى مى کند که بسيارى از آنها آلوده به غيبت، تهمت، پخش شايعات و گناهان ديگر است. به همين دليل در دستورات اسلامى، حفظ زبان يکى از مهم ترين نشانه هاى ايمان و اخلاق شمرده شده است. ازاين رو، در حديثى از پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله) مى خوانيم: «لايَسْلَمُ أحَدٌ مِنَ الذُّنُوبِ حَتّى يَخْزُنَ لِسانَهُ; هيچ کس از گناهان محفوظ نمى ماند مگر اين که زبانش را حفظ کند».(10) در شرح حکمت دوم در آغاز کلمات قصار نيز شرحى در اين باره داشتيم. در هفتمين جمله حکمت آميز مى فرمايد: «خوشا به حال کسى که آزار او به مردم نمى رسد»; (وَعَزَلَ عَنِ النَّاسِ شَرَّهُ). در احاديث مکرّر آمده است که: با ايمان کسى است که مسلمانان از شر او در امان باشند.(11) آن گاه در هشتمين و آخرين سخن مى فرمايد: «خوشا به حال آن کس که سنت براى او کافى است و بدعتى از او سر نمى زند»; (وَوَسِعَتْهُ السُّنَّةُ، وَلَمْ يُنْسَبْ إلَى الْبِدْعَةِ). در واقع کسى که به سنت پيغمبر اکرم و امامان معصوم(عليهم السلام) قناعت مى کند و آن را براى دين و دنياى خود کافى مى داند هرگز به سراغ بدعت نمى رود. بدعت ها از آنِ کسانى است که سنت ها را کافى نمى دانند و خواسته هاى خود را در بدعت ها مى بينند. در حديثى از رسول خدا(صلى الله عليه وآله) مى خوانيم: «أهْلُ الْبِدَعِ شَرُّ الْخَلْقِ وَالْخَليقَةِ; بدعت گزاران بدترين مخلوقات خدا و بدعت گزار نکوهيده ترين خلق است».(12) نيز از آن حضرت نقل شده که در تفسير آيه شريفه: «(إِنَّ الَّذِينَ فَرَّقُوا دِينَهُمْ وَکَانُوا شِيَعاً); کسانى که در آيين خود تفرقه ايجاد کردند، و به دسته هاى گوناگون (و مذاهب مختلف) تقسيم شدند»(13) فرمود: «هُمْ أصْحابُ الْبِدَعِ وَأصْحابُ الاْهْواءِ لَيْسَ لَهُمْ تَوْبَةٌ أنَا مِنْهُمْ بَرىءٌ وَهُمْ مِنّي بُرَآءُ; آنها صاحبان بدعت و صاحبان آراى باطله هستند. توبه آنها پذيرفته نمى شود (زيرا گروه هايى را منحرف ساخته اند; تا آنها را باز نگردانند پذيرش توبه از آنان امکان ندارد) من از آنها بيزارم آنها نيز از من بيزارند».(14) در اينجا نکته مهمى است که بايد به آن توجه کرد تا از افتادن در دام وهابى هاى افراطى نجات يافت. منظور از «بدعت» اين است که چيزى را که جزء دين نيست ـ اعم از اصول و فروع دين ـ به عنوان دين معرفى کنند و اگر باب بدعت باز شود چيزى نمى گذرد که احکام و عقايد دينى دستخوش تغيير و تبديل و زوال و نابودى خواهد شد. ولى نوگرايى هايى که به دين نسبت داده نمى شود و به تعبير ديگر «بدعت عرفى» هرگز حرام نيست. مثلاً گرفتن مجالس جشن و سرور در ميلاد بزرگان اسلام يا مراسم عزادارى در شهادت و رحلت آنها براى عرض ارادت و امرى عرفى بدون اسناد به شرع مقدس است نه تنها اشکالى ندارد، بلکه سبب پيشرفت در مسائل اعتقادى و اجتماعى مى شود. يا ساختن مساجد باشکوه با مناره و گنبد و محراب هاى متعدد و کتاب خانه و کلاس هاى درس قرآن و احکام و مانند آن گرچه روايت خاصى در آنها وارد نشده باشد و کسى نيز آن را به عنوان يک دستور خاص دينى انجام نمى دهد، همه اينها امورى جايزند، بلکه مى توان بسيارى از آنها را در عنوان «تعظيم شعائر» به طور عام يا ابداع «سنت حسنه» که در آيات و روايات از آن مدح شده است به حساب آورد. عجيب است وهابيون افراطى بدون اين که فرق ميان اين دو را درک کنند خودشان را گرفتار تناقض هاى غير قابل دفاع ساخته اند; در مسجد پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله) و در خانه خدا ده ها و صدها بدعت و نوآورى آورده اند و هيچ کدام به آن ايراد نمى کنند; ولى اگر کسى مجلس جشن و سرورى براى ميلاد پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله)تشکيل دهد بر او مى شورند و به او حمله مى کنند و اين نيست جز براى اين که درک صحيحى از مفاهيم اسلامى ندارد و مخصوصاً تفاوت ميان بدعت شرعى و عرفى را نمى دانند. مرحوم سيّد رضى در پايان اين سخن مى گويد: «بعضى از مردم اين کلام حکمت آميز و همچنين کلامى را که قبل از آن است به رسول خدا(صلى الله عليه وآله) نسبت داده

اند»; (قالَ الرَّضِيُّ: أقُولُ: وَمِنَ النّاسِ مَنْ يَنْسِبُ هذا الْکَلامَ إلى رَسُولِ اللهِ(صلى الله عليه وآله)، وَکَذلِکَ الَّذي قَبْلَهُ). البته هيچ منافاتى ندارد که پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله) سخنانى را فرموده باشد و امير مؤمنان(عليه السلام) که پرورش يافته دامان و مکتب اوست و «باب مدينة علم النبى» محسوب مى شود آنها را فرا بگيرد و در موارد لزوم بر آن تکيه کند. به هر حال اين جمله مرحوم سيّد رضى بيان گر نهايت امانت او در نقل کلمات و احاديث معصومين(عليهم السلام) است. (1). اقبال الاعمال، ج 1، ص 306. مرحوم علاّمه مجلسى نيز آن را در بحارالانوار، ج 95، ص 48 آورده است. (2). کافى، ج 2، ص 486، ح 9 . (3). بحارالانوار، ج 90، ص 372. (4). اسد الغابة، ج 2، 269. (5). بحارالانوار، ج 68، ص 393، ح 62. (6). بقره، آيه 261 . (7). آل عمران، آيه 92 . (8). نحل، آيه 96 . (9). کنزالعمّال، ح 16150 (طبق نقل ميزان الحکمة). (10). تحف العقول، ص 298. (11). همين معنا در خطبه همام به صورت ديگرى آمده بود (پيام امام اميرالمؤمنين(عليه السلام)، ج 7، ص 681) و در بحارالانوار، ج 14، ص 320، ح 23 و ج 64، ص 60، ح 3. (12). کنزالعمّال، ح 1095. (13). انعام، آيه 159 . (14). کنزالعمّال، ح 1126. (طبق نقل ميزان الحکمة (واژه «بدعت»).

لینک کانال را با دوستان خود به اشتراک بگذارید تا با دنبال کردن حکمت ها و انشالله با عمل به حکمت ها ، 🌹 مرام علی پررونق تر از نام علی بشه https://eitaa.com/zandahlm1357