☪☪☪ #مهدوی #مهدویت 📚 #دانشنامه_مهدویت 🔸 «شرايط ظهور»؛ 📗 يعني، زمينه‏هايي که امکان تحقق ظهور امام عصر عليه السلام را فراهم مي‏آورد و آن را امري منطقي و لازم مينماياند. شرايط ظهور با نشانه‏هاي ظهورتفاوت دارد؛ براي مثال وجود تعداد کافي از پاکدلان براي آغاز انقلاب جهاني در شمار «شرايط ظهور» می‏گنجد؛ ولي نداي آسماني و خروج سفياني، از «نشانه‏هاي آن» شمرده ميشود. البته هر دو بايد پيش از ظهور تحقق يابند؛ زيرا ظهور پس از آشکار شدن همه شرايط و نشانه‏هاي حتمي آن رخ مي‏دهد؛ وگرنه به تحقّق مشروط قبل از وجود شرط و نيز دروغ بودن روايات نشانه‏هاي ظهور - که درستي‏شان به طور متواتر و قطعي احراز شده است - مي‏انجامد. [1] . 📕 پاره‏اي از تفاوت‏هاي شرايط و نشانه‏هاي ظهور عبارت است از: 🔸 1. توقف ظهور بر شرايط، توقفي واقعي و از نوع توقف معلول بر علت است؛ ولي علامات تنها نزديک شدن زمان ظهور را مينمايانند. از اين رو، وقوع ظهور، بدون تحقق اين نشانه‏ها ممکن است. البته پاره‏اي از نشانه‏ها - مانند خروج سفياني و قتل نفس زکيّه - با شرايط ظهور ارتباط عنصري دارند؛ يعني، از نتايج عصر فتنه‏ها و انحرافاتند و به آماده سازي يکي از شرايط ظهور مي‏انجامند. 🔸 2. تحقق همزمان همه نشانه‏ها يا گردآمدن آنها در يک زمان، ضرورت ندارد. نشانه‏ها مي‏توانند با فاصله‏هاي بسيار اتفاق افتند و در زمان واحد گرد نيايند؛ ولي شرايط چنين نيستند. در نهايت بايد تمام شرايط با هم محقق شوند و در يک زمان اجتماع کنند تا ظهور پديد آيد. 🔸 3. علايم ، پيش از ظهور پديد مي‏آيند و از ميان مي‏روند؛ ولي شرايط کمي پيش از ظهور رخ مي‏دهند و بعد از تحقّق ظهور نيز باقي‏اند. [2] . 🔺 پاره‏اي از شرايط ظهور: ✨ شرايط ظهور امام عصر عليه السلام به طور کامل براي ما روشن نيست. بخشي از بنيادي‏ترين آنها عبارت است از: 📝 1. وجود برنامه و طرحي متعالي که بتواند با ساختار درست، عدل واقعي را در جهان بر پا سازد و سعادت و کمال آدميان را به ارمغان آورد. 🔖 2. وجود رهبر و هدايتگري بزرگ، شايسته و معصوم که از سوي خداوند منصوب شده است. 🔹 3. وجود گروهي از انسان‏هاي پاک دل و فداکار که در اوج تقوا به سر مي‏برند و براي دفاع همه جانبه از برنامه امام معصوم ‏عليه السلام آمادگي دارند. امام جوادعليه السلام در اين باره فرمود: «و از اصحابش 313 تن به اندازه اصحاب بدر از دورترين نقاط زمين به گرد او فراهم آيند و اين همان قول خداوند است که فرمود: «أَيْنَ ما تَکُونُوا يَأْتِ بِکُمُ اللَّهُ جَميعًا إِنَّ اللَّهَ عَلي کُلِّ شَيْ‏ءٍ قَديرٌ» [3] و چون اين تعداد از اهل اخلاص به گرد او فراهم‏آيند، خداوند امرش را ظاهر سازد و چون عقد - عبارت از ده هزار نفر باشد - کامل شد به اذن خداي تعالي قيام کند». [4] . 📒 بي‏ترديد براي پديد آمدن ظهور، بايد اين شرايط محقق شود. وحي و روايات متواتر و قطعي بر تحقق يافتن شرطهاي اوّل و دوم گواهي مي‏دهد. شرط نخست با بعثت پيامبر خاتم ‏صلي الله عليه وآله محقق شد. شرط دوم نيز با تولد فرزند امام عسکري ‏عليه السلام در سال 255 ه . تحقق يافت. آنچه تا کنون به وقوع نپيوسته، شرط سوم است. براي تحقق اين شرط بايد تلاش کرد و در جهت تربيت نفوس خويش و ديگران کوشيد. البته افزون بر شرطهاي ياد شده، احتمال وجود پاره‏اي شرايط ديگر نيز قوي مي‏نمايد. بي‏ترديد بايد همه آن شرايط واقع شود تا زمينه ظهور به طور کامل فراهم آيد. براي تسريع در تحقق اين شرايط و رخ نمودن روزگار آرماني ظهور، دعا و تضرّع در درگاه احديّت بسيار سودمند است. معصومان‏ عليهم السلام مؤمنان را به دعا در اين باره فرمان داده‏اند. در پايان ياد کرد اين نکته شايسته است که گاهي اموري چون وضعيت اسفبار و آکنده از ستم جهان نيز از شرايط ظهور شمرده مي‏شود. ممکن است گروهي چنان پندارند که بايد در جهت تحقّق اين شرط کوشيد و به ترويج فساد دست زد تا پرده‏هاي غيبت سريع‏تر کنار رود و ظهور امام عصر واقع شود! در نادرستي اين پندار ترديد نيست؛ زيرا: 1. بسياري از اين پديده‏هايي که ممکن است از شرايط تلقي شوند، در شمار نشانه‏هاي ظهور جاي دارند و ظهور بر آنها متوقف نيست. 2. ستم فراگير و شرط ظهور بودنش، قابل تأمل مي‏نمايد و مي‏توان اين پديده را از نشانه‏هاي ظهور به شمار آورد حتي اگر آن از شرايط ظهور باشد، مي‏توان ادّعا کرد که در شمار شرايط به معناي مصطلح نمي‏گنجد؛ زيرا ارتباط آن با ظهور، از نوع ارتباط سبب و مسبب نيست. افزون بر اين، حتي اگر ستم فراگير «شرط اصطلاحي ظهور» به شمار آيد؛ در همگوني آن با ديگر شرطها و لزوم تلاش براي تحقق آن ترديد وجود دارد؛ زيرا به نظر مي‏رسد شرط قهري و تکويني است؛ يعني، جهان به رغم تلاش مؤمنان دلسوز، به سمت ستم فراگير پيش مي‏رود. ⬇️⬇️ ادامه