🔍 #آیه_گرافی 💠 نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ 🔹 سوره #آل_عمران 61 •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•

📹نمونه ای زیبا از حجاز کار از استاد شرف الدین 🍃🌸🍃🌸🍃

دعای عهد تصویری https://eitaa.com/zandahlm1357

هر روز با امام رضا @zandahlm1357 @HashtominEmam آرشیو مطالب صفحه هرروز با امام رضا (ع)

مأمون از چه شرافتى برخوردار بود كه بگوييم كشتن امام با خلق وخوى وى ناسازگار بود. آيا كشتن آن همه افراد مگر منافاتى با مهر و محبتش داشت كه پيوسته نسبت به آنان ابراز مى داشت. بنابراين، مهرورزيش نسبت به امام نيز هيچ گونه منافاتى با قتلش نمى توانست داشته باشد. اما اين كه علويان رابزرگ مى داشت علت را خود در نامه اى كه به عباسيان نوشته، چنين بيان مى دارد كه اين بزرگ داشت جزئى از سياست وى به شمار مى رود. لذا پس از درگذشت امام (ع) ديگر لباس سبز راكه ويژه علويان بودنپوشيد، هفت تن از برادران امام را به قتل رسانيد و به فرمانروايان خود در هر نقطه اى دستور داد كه به دستگيرى علويان بپردازند. اما سخن احمد امين كه نوشته علويان بر ضدّ مأمون بسيار قيام كرده بودند، ادّعايى است كه هرگز صحّت ندارد. زيرا در تاريخ حتى نام يك قيام پس از درگذشت امام رضا (ع) ثبت نشده به جز قيام « عبدالرحمن بن احمد » در يمن كه انگيزه اش را همه مورّخان ظلم كارگزارن خليفه نوشته اند، و همچنين شورش برادران امام (ع) كه به خونخواهى وى برخاسته بودند. https://eitaa.com/zandahlm1357

▪️حکایتی شنیدنی از عیادت امام رضا علیه السلام از یک مومن #حضرت_آیت_الله_بهجت https://eitaa.com/zandahlm1357

☑️متن شبهه و سوال👇👇👇👇👇 امام زمان (عج) در زمان ظهور و حکومتشون با چه زبانی با مردم جهان صحبت خواهند داشت؟؟ با هر قوم به زبان خودشون؟؟ چطوری میشه؟ ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ✅متن پاسخ به شبهه👇👇👇👇👇 ☝️🏻خُب ما در روایات داریم که امام به همه‌ی زبانها آگاه هست. 💠بعد امام هم که قرار نیست برود تک تک شهرها و کشورها سر بزند امام والی می فرستد همانطور که ✨حضرت علی (ع) این کار را می کرد. برای هر چند کشور یک فرمانده می فرستد امام، حالا چه از آن 313 نفر باشند چه از افراد دیگری باشند. 👈🏻ولی علی ایحال اینها جزئیات بحث ظهور است و در بحث جزئیات نمی شود اظهار نظر کرد، اما امام به همه زبانها مسلط است و‌ ما روایات متعدد در این زمینه داریم. #پرسش_پاسخ ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 👤پاسخ دهنده: #استاد_احسان_عبادی (👆جزو اساتید مهدویت ، پژوهشگر تاریخ و محقق)

📚 بروشور زیبا و پرفایده " ارتباط ماه #محرم با #امام_زمان (عج) " 👌 تهیه شده در بنیاد مهدویت کشور 👈 هم بخوانید و هم نشر دهید

هنر آن است ڪه بمیرے پیش از آنڪه بمیرانندت و مبدا و منشا حیات آنانند ڪه چنین مرده‌اند... .......: @zandahlm1357

✍حاج قاسم سلیمانی: ما بزرگ‌‌ترین پیروزی برای خودمان این را می‌‌دانیم که تبعیت از امام کردیم. ما ضرر نکردیم هیچ... ما اگر ناراحتی داریم به خاطر ناراحتی امام است. ما می‌خواستیم اماممان حرفش به همه کرسی‌های دنیا، زنده و والا باشد.

داستان کوتاه https://eitaa.com/zandahlm1357

💖 همیشه کسی وجود خواهد داشت که سر راهتان سنگ پرتاب کند، این به شما بستگی دارد که با آن سنگها چه می سازید، پل یا دیوار؟ یادتان باشد شما معمار زندگی تان هستید… •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•

خدا خطا می‌بیند عطا قطع نمی کند. با اینکه خدای مهربان خطای بندگان را می‌بیند ولکن درِ رزق و روزی را نمی بندد. https://eitaa.com/zandahlm1357

صفحه من نهج البلاغه میخوانم https://eitaa.com/zandahlm1357

در ادامه.....👇👇👇👇

🌴#کلمات_قصار_نهج_البلاغه 🌹#حکمت_شماره_167 و قال عليه‌السلام الْإِعْجَابُ‌ يَمْنَعُ‌ الِازْدِيَادَ. امام عليه السلام فرمود: خودپسندى مانع (بزرگ) ترقى است.

شرح و تفسير مانع بزرگ ترقى امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه اشاره به يكى از مهم‌ترين آثار سوء اعجاب به نفس كرده مى‌فرمايد:«خودپسندى مانع (بزرگ) ترقى است»؛ (الْإِعْجَابُ‌ يَمْنَعُ‌ الِازْدِيَادَ) . ريشۀ خودپسندى حب ذات افراطى است. آن‌گونه كه انسان نقطه‌هاى مثبت خود را بزرگ‌تر از آنچه هست مى‌بيند و نقطه‌هاى ضعف را هيچ‌گاه نمى‌بيند و يا كمتر از آنچه هست مى‌بيند و در واقع خودپسندى و اعجاب به نفس يكى از حجاب‌ها و موانع شناخت و معرفت است. نخستين اثر آن اين است كه انسان را از پيشرفت و تكامل باز مى‌دارد، زيرا انسان تا زمانى كه خود را ناقص مى‌بيند، براى پيشرفت تلاش مى‌كند. آن روز كه خود را كامل دانست متوقف مى‌شود. در حكمت ٣٨ و همچنين ١٥٠ نيز اشاره‌اى به آثار سوء اين رذيلۀ اخلاقى شده بود تا آنجا كه امام عليه السلام در حكمت ٣٨ فرمود: «وَ أَوْحَشُ‌ الْوَحْشَةِ‌ الْعُجْبُ‌؛ بدترين تنهايى خودبينى است». اثر سوء ديگر همان است كه در بالا اشاره شد: افراد خودپسند دوستان خود را از دست مى‌دهند و در زندگى تنها و منزوى مى‌شوند، زيرا لازمۀ خودپسندى خودبرتربينى و فخرفروشى است و اين چيزى است كه مردم آن را تحمل نمى‌كنند. در روايات اسلامى اشارات گسترده‌اى به آثار سوء عُجب شده است؛ در حديثى امام صادق عليه السلام مى‌فرمايد: «إنَّ‌ اللّهَ‌ عَلِمَ‌ أنَّ‌ الذَّنْبَ‌ خَيْرٌ لِلْمُؤمِنِ‌ مِنَ‌ الْعُجْبِ‌ وَ لَوْ لا ذلِكَ‌ ما ابْتُلِىَ‌ مُؤْمِنٌ‌ بِذَنْبٍ‌ أبداً ؛خدا مى‌داند كه (حتى) گناه براى مؤمن از عُجب بهتر است (زيرا گناه، او را به نقايص خود آشنا مى‌سازد و به درگاه خدا مى‌رود، توبه مى‌كند و راه تكامل را مى‌پويد) و اگر چنين نبود هيچ‌گاه مؤمن به گناهى آلوده نمى‌شد». ١ در حديث ديگرى از همان امام عليه السلام مى‌خوانيم: «مَنْ‌ دَخَلَهُ‌ الْعُجْبُ‌ هَلَكَ‌ ؛كسى كه گرفتار خودپسندى شود هلاك مى‌شود». ٢ از ديگر آثار سوء عُجب و خودپسندى اين است كه گاه اعمال زشت خود را نيك و صفات رذيلۀ خويش را حسنه مى‌پندارد و اين بلاى بزرگى براى او مى‌شود؛ نه به اصلاح خويشتن مى‌پردازد و نه از گناهان خود توبه مى‌كند. باز در حديث ديگرى از آن حضرت آمده است: «الرَّجُلُ‌ يَعْمَلُ‌ الْعَمَلَ‌ وَهُوَ خائِفٌ‌ مُشْفِقٌ‌ ثُمَّ‌ يَعْمَلُ‌ شَيْئاً مِنَ‌ الْبِرِّ فَيَدْخُلُهُ‌ شِبْهُ‌ الْعُجْبِ‌ بِهِ‌ فَقالَ‌ هُوَ فى حالِهِ‌ الْاُولى‌ وَ هُوَ خائِفٌ‌ أحْسَنُ‌ حالاً مِنْهُ‌ فى حالِ‌ عُجْبِهِ‌ ؛انسان گاهى عملى انجام مى‌دهد و از آن بيمناك و ترسان است (چون مى‌داند يا احتمال مى‌دهد كار خلافى بوده) سپس كار نيكى انجام مى‌دهد و عُجب پيدا مى‌كند. امام عليه السلام فرمود: اين شخص در حالت اول كه خائف است حالش بهتر از حالت دوم است كه اعجاب به نفس دارد». ٣ در ذيل حكمت ٤٦ نيز احاديثى در اين باره آورده‌ايم. نقطۀ مقابل عُجب خودكم‌بينى و تواضع و فروتنى است كه سبب مى‌شود انسان در صدد اصلاح خويش و رفع نقائص از وجود خود برآيد و به يقين خداوند به چنين بندگانى نيز كمك خواهد كرد. سعدى در اين زمينه مثال زيبا و پرمعنايى زده است: يكى قطره باران ز ابرى چكيد خجل شد چو پهناى دريا بديد كه جائى كه درياست من كيستم گر او هست حقا كه من نيستم چو خود را به چشم حقارت بديد صدف در كنارش به جان پروريد سپهرش به جايى رسانيد كار كه شد نامور لؤلؤ شاهوار بلندى از آن يافت كو پست شد دَرِ نيستى كوفت تا هست شد اين سخن را با سخنى از رسول اكرم صلى الله عليه و آله خاتمه مى‌دهيم: يكى از وصاياى آن حضرت به على عليه السلام اين بود: «يا عَلِيُّ‌ ثَلاثٌ‌ مُهْلِكاتٌ‌ شُحٌّ‌ مُطاعٌ‌ وَ هوىً‌ مُتَّبَعٌ‌ وَ إعْجابُ‌ الْمَرْءِ بِنَفْسِهِ‌ ؛سه چيز است كه انسان را هلاك مى‌كند بخلى كه انسان از آن پيروى كند و هواى نفس كه شخص در برابر آن تسليم گردد و اعجاب به نفس».