هنر آن است ڪه بمیرے پیش از آنڪه بمیرانندت و مبدا و منشا حیات آنانند ڪه چنین مرده‌اند... .......: @zandahlm1357

داستان کوتاه https://eitaa.com/zandahlm1357

🎧گوش بدید حتما و لذت ببرید. . . 👤دکتر الهی قمشه ای

هر کسی خدایی دارد، قسمت جدایی دارد. همه بندگان خدا با هم برابرند. با این که سرنوشتی که خداوند برایشان مقدر کرده، با یکدیگر متفاوت است اما به همه ی آن‌ها این توان و قدرت را داده که با ایمان به او خوب و خوشبخت زندگی کنند. نیز این قدر نگران وضع خودت نباش و به مقایسه حال و روز خودت با دیگران نپرداز. [۱] ---------- [۱]: . فوت کوزه گری، ج ۲، ص ۱۰۵۶. https://eitaa.com/zandahlm1357

صفحه من نهج البلاغه میخوانم https://eitaa.com/zandahlm1357

در ادامه....👇👇👇👇

🌴#کلمات_قصار_نهج_البلاغه 🌹#حکمت_شماره_177 و قال عليه‌السلام اُزْجُرِ الْمُسِيءَ بِثَوَابِ‌ الْمُحْسِنِ‌. امام عليه السلام فرمود: گنهكار را با پاداش دادن به نيكوكار (تنبيه كن و) از گناه بازدار.

شرح و تفسير اين‌گونه گنهكار را ادب كن امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه اشاره به يكى از طرق مؤثر بازدارنده نسبت به بدكاران مى كند و مى‌فرمايد:«گنهكار را با پاداش دادن به نيكوكار (تنبيه كن و) از گناه بازدار»؛ (ازْجُرِ الْمُسِيءَ بِثَوَابِ‌ الْمُحْسِنِ‌) . به يقين براى بازداشتن بدكاران از كار بد راه هاى مختلفى است كه هر كدام از آنها براى بازداشتن گروهى از بدكاران مفيد است: نخست اين‌كه بدكار را مجازات كنند كه در كتاب حدود و تعزيرات اسلامى احكام گستردۀ آن با توجه به سلسله مراتب آمده است و در تمام دنيا اين‌گونه مجازات‌ها معمول است كه شامل زندان، جريمه مالى، مجازات بدنى و حتى مجازات روحى از طريق سرزنش و اعلام به اجتماع مى‌شود. قرآن مجيد نيز درباب قصاص و حد سارق و حد زانى و مجازات قذف اشارات روشنى به اين معنا دارد. نوع دوم آن است كه براى بازداشتن بدكاران از كار بد به آنها نيكى كند، همان‌گونه كه در آيات شريفه از جمله آيۀ شريفۀ ٣٤ سورۀ «فصلت» مى‌فرمايد: «اِدْفَعْ‌ بِالَّتِي هِيَ‌ أَحْسَنُ‌ فَإِذَا الَّذِي بَيْنَكَ‌ وَ بَيْنَهُ‌ عَداوَةٌ‌ كَأَنَّهُ‌ وَلِيٌّ‌ حَمِيمٌ‌» ؛بدى را با نيكى دفع كن ناگهان (خواهى ديد) همان كس كه ميان تو و او دشمنى است گويى دوستى گرم و صميمى است» به اين ترتيب مى‌توان گروهى از بدكاران را شرمنده ساخت و از كار خود باز گرداند. راه سوم اين است كه نيكوكاران را مورد تشويق قرار دهى هنگامى كه بدكاران آن را ببينند گروهى دست از كار بد مى‌كشند به اميد اين‌كه پاداش نيكوكاران نصيب آنها گردد. اين كار در تمام دنيا معمول است كه هر سال گروهى از برترين‌ها را در مسائل علمى، نوشتن كتاب هاى مفيد، امور كشاورزى و دامدارى و صنايع و اختراعات تشويق مى‌كنند و جوائز گرانبهايى به آنها مى‌دهند و نامشان را در رسانه‌ها اعلام مى‌دارند تا سبب شود افراد سست و تنبل و بدكار و منحرف آن را ببينند و از كار خود پشيمان شوند و كم كاران نيز به كار بيشتر ترغيب گردند. قرآن مجيد در آيات فراوانى پاداش هاى عظيمى براى مؤمنان صالح در روز قيامت بيان مى‌كند؛ پاداش‌هايى كه فوق تصور انسان‌هاست. حتى پاداش‌هاى مادى دنيوى نيز براى آنها در نظر گرفته است. از جمله غنائمى كه به جنگجويان تخصيص داده مى‌شود و احترامى كه براى مجاهدان راستين در مقابل قائدان و فراركنندگان از جهاد قائل شده مصداق‌هاى ديگرى از اين اصل كلى است. كلام امام عليه السلام در اينجا نيز به روشنى از بهره‌گيرى از اين روش حكايت مى‌كند. البته هر يك از اين سه روش مربوط‍‌ به گروه خاصى است و همۀ اينها در همه موارد جواب نمى‌دهند. مديران جامعه بايد كاملاً بيدار باشند و افراد را به خوبى بشناسند و بدانند هر فردى يا هر گروهى را با كدام يك از اين طرق بايد از كار بد بازداشت. ابن ابى‌الحديد در شرح نهج البلاغۀ خود در شرح اين گفتار حكيمانه تنها به ذكر يك بيت از ابن هانى مغربى و دو بيت از ابوالعطاهيه قناعت كرده است. دو بيت ابوالعطاهيه كه جالب‌تر و جامع‌تر است چنين است: إذا جازَيْتَ‌ بِالْإحْسانِ‌ قَوْماً زَجَرْتَ‌ الْمُظْلِمينَ‌ عَنِ‌ الذُّنُوبِ‌ فَما لَكَ‌ وَ التَّناوُلُ‌ مِنْ‌ بَعيدٍ وَ يُمْكِنُكَ‌ التَّناوُلُ‌ مِنْ‌ قَريبٍ‌ هنگامى كه به گروهى از طريق احسان پاداش دادى بدكاران را از گناهشان بازداشتى. لزومى ندارد كه از راه‌هاى دوردست به مقصد برسى. مى‌توانى از راه نزديك به هدف خود نايل شوى.

صفحه گلدان من🌳🌳🌳🌳 با ما همراه باشید👇👇👇 .......: @zandahlm1357