داستان کوتاه https://eitaa.com/zandahlm1357

بچه محل امام رضا: عدم رؤیت خداوند قوله علیه السلام: الَّذِی قَصُرَتْ عَنْ رُوءْیَتِهِ أَبْصَارُ النَّاظِرِینَ. یعنی: قاصر و عاجز است از رؤیت و مشاهده ذات بسیط حق تعالی ابصار، اعنی عقول و بصیرت بصر متفکّرین و متأمّلین، زیرا که حکماء در رؤیت و إبصار شرایط أربعه تعیین نموده اند، که مشروط رؤیت بدون تحقّق هر یک از شرایط اربعه صورت نگیرد. أولاً باید قرب مُفرط در مرئی نباشد به واسطه آن که: چو [۲] مبصر با بصر نزدیک گردد بصر ز ادراک او تاریک گردد [۳] ثانی: آن که باید بُعد مفرط در مرئی نباشد. ثالث: باید صغر مفرط در مرئی نباشد. و رابع: آن که اجتماع نورین باشد، یعنی نور باصره به معاونت نور دیگر از نور شمس و قمر و سایر کواکب یا نور سراج که خلیفه شمس اند. ---------- [۲]: ۳ - اصل: چه. [۳]: ۴ - گلشن راز، شبستری، سؤال در موضوع فکرت. و چون نور الانوار أقرب تمام اشیاء است نسبت به ناظرین به مقتضای « یا من هو أقرب إلیّ [۱] من حبل الورید » [۲] چگونه رؤیت او محقق شود با آن که انتفاء شرط مستلزم انتفاء مشروط است، لذا قیل: یار نزدیک تر از من به من است وین عجبتر که من از وی دورم چه کنم، با که توان گفت که یار در کنار من و من مهجورم [۳] دیگر آن که: حق سبحانه و تعالی محیط بر تمام اشیاء است، و ناظرین از جمله محاط او، و رؤیت موقوف بر این است که مرئی محاط باصره واقع شود و احاطه محاط بر محیط محال است. ---------- [۱]: ۱ - اصل: الیه. [۲]: ۲ - الکافی، ج ۲، ص ۴۸۴ ؛ إقبال الأعمال، ج ۱، ص ۲۰۱ ؛ البلدالأمین، ص ۲۶. [۳]: ۳ - گلستان، سعدی، حکایت ۱۱: « در جامع بعلبک وقتی کلمه ای همی گفتم... ». 📚✍شرح بر صحیفه سجادیه میرزا ابراهیم سبزواری وثوق الحکماء https://eitaa.com/zandahlm1357

بچه محل امام رضا: پر خوری، انفاق، قناعت، صبر و توکل در کلام جالینوس در جیب جالینوس حکیم کاغذی پیدا شد که بر آن نوشته بود، احمق ترین انسانها کسی است که شکم خود را از هرچه بیابد پر کند. هرچه می‌خوری برای جسم تو و هرچه صدقه می‌دهی برای روح تو، هرچه بجا می‌گذاری از آن غیر توست، احسان کننده زنده است اگر چه بمیرد و بدکار مرده است اگر چه بزید. قناعت فقر را می‌پوشاند، با صبر به مقصود می‌رسی و با تدبیر، کم زیاد شود ولی از آدمیزادگان چیزی نافع تر از توکل به خدای متعال ندیدم. آثار عمل از سخنان عیسی علیه السلام است که به آسمان نمی رود مگر کسی که از آن فرود آمده است. #کشکول شیخ بهاء https://eitaa.com/zandahlm1357

صفحه تربیت فرزند👇👇👇👇 @zandahlm1357 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃

گفتيم ذهنيت غيرواقعي، برداشتي و القايي و هنجاري است. الآن هنجارهاي جامعه خيلي بهم ريخته است و اين سيل اطلاعات روي هنجارهاي جامعه ي ما تأثير مي گذارد و ما خيلي تحت فشار هنجارهاي اجتماعي هستيم. كه بيشترين تأكيد من در اين دوره روي هنجارهاي اجتماعي است. چون هنجارهاي اجتماعي باعث مي شوند ما شخصيتي به فرزندمان القاء كنيم كه آن شخصيت كاملاً غيرواقعي است و نگاهمان به هنجارهاي اجتماعي باعث مي شود كه يك برداشت غيرواقعي داشته باشيم. يك مثال خيلي ساده مثل: « چرا همه از اين ماشين ها دارند ما، نداريم». اين مسائل هنجاري هستند كه راجع به آن ها صحبت خواهيم كرد. حال وارد بحث دانايي و چگونگي مي شويم. چگونه مي توان شخصيت مطلوب ايجاد كرد؟ اولين مسئله اهميت نقش والدين، الگو بودن و حمايت كننده بودن است. در شكل گيري شخصيت كودك هيچ چيز مهم تر و اساسي تر از نقش والدين به خصوص نقش مادر نيست. شخصيت در خانواده شكل مي گيرد نه در مهدكودك و مدرسه. پايه هاي اصلي شخصيت در خانواده شكل مي گيرد و به قول آقاي دكتر عبدالعظيم قريب بخش اعظم تربيت كودك در سكوت شكل مي گيرد. والدين هركاري  مي كنند بچه ها تصوير برداري مي كنند. اصلاً دنبال اين نباشيد كه با نصيحت و موعظه شخصيت بچه ها را متعالي كنيد، مهمترين عامل اين است كه ما، چگونه رفتار مي كنيم؛ شخصيت از طريق والدين به كودك منتقل مي شود. عزت نفس ميراث والدين است. به قول دكتر هايم جينات: عزت نفس گران بهاترين ميراثي است كه پدر و مادر مي توانند براي كودك به ارث بگذارند كه با هيچ ثروتي قابل مقايسه نيست و مستقيم از رفتار والدين گرفته مي شود. (ادامه دارد...) #شخصیت {قسمت12} [مباحث کودک متعادل

در هوش متعادل ما مي خواهيم شخصيت را بر پايه ي تفكر سنتي به روز شده و با كمك علم تعريف كنيم. به همين دليل به سراغ ساختار مي رويم. هر شخصيتي يك ساختار نياز دارد اگر اين ساختار را نشناسيم در حقيقت شخصيت متعادل نخواهيم داشت. ساختار عبارت است از: 🔸 اصل، 🔸 اصول، 🔸 ارزش 🔸 و مهارت همه ي اين موارد تعريف دارند و اگر آن ها را نشناسيم نمي توانيم شخصيت متعادلي بسازيم. اصل چيست؟ هدف شما در زندگي چيست؟ حاضرين: متعالي شدن. استاد سلطاني: بعد از اين كه متعالي شديد چي؟ سكوت..... رسيدن به آرامش. استاد سلطاني: بعد از اين كه به آرامش رسيديد چي؟ حاضرين: لذت ببريم. استاد سلطاني: بعد از لذت چي؟ حاضرين: خوب ديگه مي ميريم. استاد سلطاني: وقتي ما هدفي انتخاب مي كنيم براي رسيدن، در دلش يك ايستايي دارد و همه ي ما گرفتار اين ايستايي هستيم. ما هدف هايي مي خواهيم كه به آن ها برسيم و اصلاً از نظر ما هدف يعني رسيدن ولي وقتي زندگي ما هدفي براي رسيدن است يعني در حقيقت حركت را از آن سلب كرده ايم. گفتيم زندگي يعني حركت و حركت به سمت هدفي كه هيچ گاه به آن نرسيم. مهمترين قضيه در زندگي اين است كه ما نياز به هدفي داريم كه هيچ وقت به آن نرسيم و بدانيم كه به آن نمي رسيم و مطمئن هستيم كه به آن نخواهيم رسيد ولي به سمت آن حركت مي كنيم. ما به اين مي گوئيم هدف غايي. اين هدف براي رسيدن نيست. براي جهت دادن است. براي اين است كه يك نقطه داشته باشيم كه به آن نگاه كنيم تا راه را گم نكنيم. مثلا میخواهیم بریم قله دماوند از هر جا که قله را ببینیم جهت را تشخیص میدهیم که آیا درست حرکت میکنیم یانه. #شخصیت {قسمت13} [مباحث کودک متعادل ]

《تعلیم و تربیت - محمود سلطانی》 - ادب - درک محدودیت #تعلیم_و_تربیت ۱۱