فرياد كشيد «يا ابوالفضل» شما وقتي بعد از پيروزي روي تشك كشتي يا محل وزنه برداري يا در هر نقطه ديگري، دست تان را بلند ميكنيد، خدا را شكر ميكنيد، به سجده ميافتيد يا نام بزرگان دين را بر زبان ميآوريد، در واقع داريد همه سرمايه اي را كه آنها خرج كرده اند، با يك حركت ساده دور ميكنيد؛ خداي متعال به شماها كمك و الهام ميكند كه اين كار را انجام بدهيد. حتماً اين حسين آقاي رضازاده آن روز اوّلي كه فرياد كشيد «يا ابوالفضل»، نمي دانست كه اين چقدر اثر ميگذارد؛ او احساس ديني خودش را بروز داد؛ يا آن برادري كه سجده ميكند، يا آن كه دستش را بلند ميكند - كه من بارها در ورزشهاي قهرماني خودمان اين صحنه را از تلويزيون ديدهام - اينها در حقيقت معنويت را القا ميكنند. (بيانات رهبر معظم انقلاب اسلامي در ديدار با ورزشكاران شركت كننده در المپيك و پارالمپيك ۱۴/۷/۱۳۸۳)
https://eitaa.com/zandahlm1357
.......:
قُلْ إِنْ كانَ آباؤُكُمْ وَ أَبْناؤُكُمْ وَ إِخْوانُكُمْ وَ أَزْواجُكُمْ وَ عَشِيرَتُكُمْ وَ أَمْوالٌ اقْتَرَفْتُمُوها وَ تِجارَةٌ تَخْشَوْنَ كَسادَها وَ مَساكِنُ تَرْضَوْنَها أَحَبَّ إِلَيْكُمْ مِنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ جِهادٍ فِي سَبِيلِهِ فَتَرَبَّصُوا حَتَّى يَأْتِيَ اللَّهُ بِأَمْرِهِ وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفاسِقِينَ «24 توبه»
بگو: اگر #پدران و #فرزندان و#برادران و#همسران و #خاندان شما و#ثروتهايى كه جمع كردهايد و #تجارتى كه از كسادى آن بيم داريد و #خانههايى كه به آنها دلخوش كردهايد، نزد شما از خدا وپيامبرش و#جهاد در راه او محبوبتر باشد، پس منتظر باشيد تا خداوند، فرمان (قهر) خويش را به اجرا در آورد. و خداوند، گروه نافرمان را #هدايت نمىكند.
#درسهای_قرآنی صفحه190
➖➖➖
12.25M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎤تلاوت استاد محمود شحات انور🎤
🔵سوره های :حشر کوثر
💠قسمت اول
هدایت شده از #مجله_مجازی_تازنده ایم_ رزمنده ایم
14.39M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
دعای عهد تصویری
https://eitaa.com/zandahlm1357
هدایت شده از #مجله_مجازی_تازنده ایم_ رزمنده ایم
هر روز با امام رضا
@zandahlm1357
@HashtominEmam
آرشیو
مطالب صفحه هرروز با امام رضا (ع)
#مجله_مجازی_تازنده ایم_ رزمنده ایم
.......: زمين، زورق سيم گون سپهر پاسى از شب گذشته بود و مهتاب، زمين را رنگ زده بود. امام از پنجره
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
همه كتابها (ى آسمانى) از بين مى روند؟
همه مسلمانان بر اين نكته اتفاق نظر دارند كه جز خدا، همه چيز نابود مى شود و غير از خدا، همه چيز آفريده خداست. تورات، انجيل، زبور و فرقان اثر خداوندند. آيا نشنيده اى كه مردم مى گويند: « خداى قرآن! » و قرآن روز رستاخيز مى گويد: « خداوندگارا! اين فلانى است؛ روزها (با خواندن من) او را تشنه و شبها (به خاطر من بيدار مانده) او را بيدار نگه داشته ام. پس ميانجى گرى او را درباره من بپذير! »؟
همچنين تورات، انجيل و زبور، همه (بعد از آفرينش) پديد آمدند. آفريننده اى دارند بى نظير كه مردم خردمند را هدايت مى كند. كسى كه گمان مى كند كتابهاى آسمانى از آغاز با خداوند بوده اند، فكر مى كند كه خدا، ازلى و يكتا نيست؛ چرا كه كلام با او بوده و ابتدا ندارد و از خدا بى نياز است.
اگر خداوند فقط در آسمان ها
نيست، چرا مردم در هنگام نيايش، دستان خود را به سوى آسمان مى گشايند؟
مردم پروردگار را به شيوه هاى گوناگون نيايش مى كنند. پروردگار پناهگاه هايى (براى مردم) دارد كه به آن پناه مى برند. از مردم خواسته است تا با گفتار، دانش، كردار، جهت گيرى و مانند آنها نيايش كنند. از آنان خواسته است تا با نماز گزاردن به سوى كعبه، انجام حج و عمره عبادت كنند. از آفريده هايش خواسته است كه در هنگام درخواست، دعا و خواهش، دستان خويش بگشايند و با حالت تهيدستى به سوى آسمان بالا برند تا نشانه بندگى و فروتنى باشد.
چه كسانى به خدا نزديكند؟ فرشتگان يا مردم؟
اگر منظورت از نظر مسافت است، همه چيزها و اشياء نسبت به او مساوى به شمار مى آيند. اين، كار اوست و با انجام برخى از كارها، از كارهاى ديگر غافل نمى شود. كيهان را همان گونه مديريت مى كند كه فرودست آن را. براى آغاز آن چنان برنامه ريزى مى كند كه براى پايانش؛ البته بدون آن كه برايش رنج، دشوارى، هزينه، خستگى و يا نياز به مشورت داشته باشد. اگر قصدت ابزار است، آن كه بيشتر از همه از آفريدگار پيروى مى كند و به پروردگار از همه نزديك تر است. شما روايت كرده ايد كه نزديك ترين حالت بنده به خدا، سجده وى است. نقل كرده ايد كه چهار فرشته
با هم رو به رو شدند؛ يكى از آنها از فراز آفرينش و ديگرى از فرودست آن؛ يكى از شرق آفرينش و ديگرى از غرب آن. آنها از يكديگر پرسش هايى كردند. هر يك گفتند: « از نزد خدا آمدهام و مرا براى فلان كار فرستاد. » اين نشان مى دهد كه جايگاه پروردگار قابل تشبيه و همانندى نيست.
آيا اين حديث دروغ است كه مى گويد: « هرگاه خداوند خشمگين مى شود، فرشتگانى كه عرش را حمل مى كنند، مى فهمند؛ زيرا سنگينى اش را حس مى كنند، پس به سجده در مى آيند و چون خشم برطرف مى شود، به جايگاه خويش بر مى گردند؟ »
حضرت از رواياتى كه در بستر زمان ساخته شدند تا چهره دين را بيالايند، غمگين بود. پس با صدايى اندوهگين و خشمناك فرمود: « به من بگو، پروردگار والا از روزى كه ابليس را نفرين كرد تا امروز و تارستاخيز، از او و ياورانش خرسند است يا خشمگين؟ »
از آنها برآشفته است.
https://eitaa.com/zandahlm1357