🌴#کلمات_قصار_نهج_البلاغه
🌹#حکمت_شماره_244
و قال عليه‌السلام
إِنَّ لِلّهِ فِي كُلِّ نِعْمَةٍ حَقّاً، فَمَنْ أَدَّاهُ زَادَهُ مِنَها،
وَ مَنْ قَصَّرَ عَنْهُ خَاطَرَ بِزَوَالِ نِعْمَتِهِ.
امام عليه السلام فرمود:
خداوند در هر نعمتى حقى دارد. كسى كه حق آن را ادا كند، آن نعمت را بر او افزون مى‌كند و كسى كه در آن كوتاهى نمايد آن نعمت را
در خطر زوال قرار مى‌دهد.
شرح و تفسير
راه بقاى نعمت‌ها
امام عليه السلام در اين كلام نورانى اشاره به اهميت مسئلۀ شُكر با تعبير جديد مى‌كند، مى‌فرمايد:«خداوند در هر نعمتى حقى دارد. كسى كه حق آن را ادا كند، آن نعمت را بر او افزون مى‌كند و كسى كه در آن كوتاهى نمايد آن نعمت را در خطر زوال قرار مى‌دهد»؛ (إِنَّ لِلّهِ فِي كُلِّ نِعْمَةٍ حَقّاً، فَمَنْ أَدَّاهُ زَادَهُ مِنَها، وَ مَنْ قَصَّرَ عَنْهُ خَاطَرَ بِزَوَالِ نِعْمَتِهِ) .
«خاطَرَ» (از مادۀ مخاطره) به معناى به خطر افكندن است.
منظور امام عليه السلام از حق نعمت، همان شكر است؛ نه تنها شكر زبانى و قلبى بلكه اساس شكر، شكر عملى است؛ يعنى از آن نعمت خداداد به نفع مظلومان استفاده كردن، صلۀ رحم به‌جا آوردن، آلام بيماران را تخفيف دادن، تعظيم شعائر نمودن، به فكر يتيمان بودن و امثال اين‌ها.
شكر نعمت‌هايى مانند چشم و گوش و عقل و هوش، اين است كه آنها را در مسير اهدافى كه براى آن آفريده شده‌اند به كار بگيريم و مطابق تعبير معروف علماى اخلاق،
«الشُّكْرُ هُوَ صَرْفُ الْعَبْدِ جَميعَ ما أنْعَمَهُ اللّهُ فيما خُلِقَ لِأجْلِهِ؛ شكر عبارت از اين است كه انسان، تمام آنچه را خدا به او روزى داده براى آن اهدافى كه آفريده شده است صرف كند».
البته شكر زبانى جايگاه خود را دارد؛ در حديثى از امام صادق عليه السلام مى‌خوانيم: «تَمَامُ الشُّكْرِ قَوْلُ الرَّجُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ؛ تمام شكر آن است كه انسان (از روى اخلاص و ايمان) بگويد: الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ». ١
در حديث ديگرى از امام باقر و امام صادق عليهما السلام آمده است كه نوح عليه السلام همه روز صبحگاهان و عصرگاهان اين كلمات را به درگاه خدا عرضه مى‌داشت:
«أَللّهُمَّ إِنِّى أُشْهِدُكَ أَنَّ ما أَصْبَحَ أَوْ أَمْسى بِى مِنْ نِعْمَةٍ فِى دِيْنٍ أَوْ دُنْيا فَمِنْكَ، وَحْدَكَ لا شَرِيْكَ لَكَ، لَكَ الْحَمْدُ وَ لَكَ الشُّكْرُ بِها عَلَىَّ حَتّى تَرْضى، وَ بَعْدَ الرِّضا؛ خداوندا من تو را گواه مى‌گيرم: هر نعمتى صبح و شام به من مى‌رسد، چه دينى و چه دنيوى، چه معنوى و چه مادى، همه از سوى توست، يگانه‌اى و شريكى ندارى، حمد مخصوص توست و شكر هم از آن تو، آن‌قدر شكرت مى‌گويم تا از من خشنود شوى و حتى بعد از خشنودى». ٢
در بعضى از روايات آمده است كه خداى متعال بدين سبب او را عبد شكور خوانده است. ٣
همچنين شكر قلبى نيز جايگاه خود را دارد كه انسان واقعاً از خداوند به سبب نعمت‌هايى كه به او ارزانى داشته راضى باشد؛ ولى به هر حال شكر در صورتى كامل مى‌شود كه جنبه‌هاى عملى آن آشكار گردد.
از بعضى روايات استفاده مى‌شود كه علاوه بر اين‌ها انسان بايد از واسطۀ نعمت هم تشكر كند تا شكر او كامل گردد.
در حديثى از امام زين العابدين على بن الحسين عليه السلام مى‌خوانيم:
«إِنَّ اللَّهَ...
يُحِبُّ كُلَّ عَبْدٍ شَكُورٍ يَقُولُ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لِعَبْدٍ مِنْ عَبِيدِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَشَكَرْتَ فُلاناً فَيَقُولُ بَلْ شَكَرْتُكَ يَا رَبِّ فَيَقُولُ لَمْ تَشْكُرْنِي إِذْ لَمْ تَشْكُرْهُ ثُمَّ قَالَ أَشْكَرُكُمْ لِلَّهِ أَشْكَرُكُمْ لِلنَّاسِ؛ خداوند... هر بندۀ شكرگزارى را دوست دارد. خداوند متعال روز قيامت به بعضى از بندگانش مى‌گويد: آيا از فلان شخص تشكر كردى؟ عرض مى‌كند: خدايا! من شكر تو را گزاردم. خداوند مى‌فرمايد: به سبب آن‌كه از او تشكر نكردى شكر مرا ادا ننموده‌اى. سپس امام عليه السلام فرمود: شاكرترين شما در برابر خدا شاكرترين شما در برابر بندگان خداست». ١
در احاديث متعددى آمده است كه شكر هر نعمتى پرهيز از گناهان است از جمله در حديثى از امام اميرمؤمنان عليه السلام مى‌خوانيم:
«شُكْرُ كُلِّ نِعْمَةٍ الْوَرَعُ عَمَّا حَرَّمَ اللَّهُ» . ٢
دليل آن هم روشن است؛ پرهيز از گناه دليل فرمانبردارى بنده است و فرمانبردارى، بهترين تشكر به پيشگاه بخشندۀ نعمت‌هاست.
در حديث ديگرى از امام صادق عليه السلام مى‌خوانيم كه ابو بصير از حضرت سؤال كرد:«هَلْ لِلشُّكْرِ حَدٌّ إِذَا فَعَلَهُ الْعَبْدُ كَانَ شَاكِراً؛ آيا شكر حد نهايى دارد كه هرگاه بنده‌اى آن را انجام دهد شاكر محسوب شود؟» امام عليه السلام فرمود: آرى. ابوبصير سؤال كرد: آن كدام است؟ امام عليه السلام فرمود:
«يَحْمَدُ اللَّهَ عَلَى كُلِّ نِعْمَةٍ عَلَيْهِ فِي أَهْلٍ وَ مَالٍ وَ إِنْ كَانَ فِيمَا أَنْعَمَ عَلَيْهِ فِي مَالِهِ حَقٌّ أَدَّاهُ وَ مِنْهُ قَوْلُهُ جَلَّ وَ عَزَّ «سُبْحانَ الَّذِي سَخَّرَ لَنا هذا وَ ما كُنّا لَهُ مُقْرِنِينَ» ؛انسان در برابر هر نعمتى كه خدا به او داده؛ خواه در خانواده‌اش باشد يا در اموالش، او را شكر مى‌گويد و اگر حقى در اموال او در نعمتى كه به وى داده شده، باشد، آن را ادا مى‌كند و از آن جمله اس
ت گفتار خداوند متعال كه مى‌فرمايد:«(انسان به هنگام سوار شدن بر مركبى بگويد:) منزه است خداوندى كه آن را مسخّر ما كرد و (اگر لطف خدا نبود) ما نمى‌توانستيم در كنار آن قرار بگيريم». ٣اين بخش از كلام حكيمانه را با حديث ديگرى از امام صادق عليه السلام دربارۀ آخرين مرحلۀ شكرى كه از انسان امكان‌پذير است پايان مى‌دهيم. آن حضرت مى‌فرمايد:
«أوْحَى اللّهُ تَعالى إلى مُوسى عليه السلام: يا مُوسى! أُشْكُرْني حَقَّ شُكْري. فَقالَ:
يا رَبِّ كَيْفَ أشْكُرُكَ حَقَّ شُكْرِكَ وَلَيْسَ مِنْ شُكْرٍ أشْكُرُكَ بِهِ إلّا وَ أنْتَ أنْعَمْتَ بِهِ عَلَىَّ؟ فَقالَ: يا مُوسى! شَكَرْتَني حَقَّ شُكْري حينَ عَلِمْتَ أنّ ذَلِكَ مِنّي؛ خداوند به موسى وحى فرستاد كه اى موسى! حق شكر من را ادا كن. موسى عرض كرد:
چگونه حق شكر تو را ادا كنم در حالى كه همين نعمت توفيق شكرگزارى، نعمت ديگرى از سوى تو بر
بر من است؟ (بنابراين با شكرگزارى نعمت جديدى به من عطا مى‌شود كه بايد شكر آن را هم بگزارم) خداوند فرمود: اى موسى! حق شكر من را به‌جا آوردى چون مى‌دانى اين توفيق هم از سوى من است». ١
اما كفران نعمت بى‌شك مايۀ زوال نعمت‌هاست و در قرآن سرگذشت امت‌هايى كه كفران نعمت كردند و گرفتار شدند به‌كرار نقل شده كه نمونۀ روشنى از آن داستان قوم سبأ است كه خداوند آن همه نعمت به آنها داد و كفران كردند و تمام آنها از آنان گرفته شد.
در حديثى از امام صادق عليه السلام مى‌خوانيم:
«أَحْسِنُوا جِوَارَ نِعَمِ اللَّهِ وَ احْذَرُوا أَنْ تَنْتَقِلَ عَنْكُمْ إِلَى غَيْرِكُمْ أَمَا إِنَّهَا لَمْ تَنْتَقِلْ عَنْ أَحَدٍ قَطُّ فَكَادَتْ أَنْ تَرْجِعَ إِلَيْهِ قَالَ وَكَانَ عَلِيٌّ عليه السلام يَقُولُ قَلَّ مَا أَدْبَرَ شَيْ‌ءٌ فَأَقْبَلَ؛ با نعمت‌هاى پروردگار به خوبى رفتار كنيد و بترسيد كه (براثر كفران) آن نعمت‌ها از شما گرفته شود و به ديگران داده شود بدانيد هيچ نعمتى از كسى منتقل نشد كه به اين آسانى به او بازگردد. على عليه السلام مى‌فرمود: كمتر مى‌شود كه نعمتى به انسان پشت كند و سپس بار ديگر بازگردد». ٢
همين مضمون در حكمت ٢٤٦ به زودی خواهد آمد
هدایت شده از #مجله_مجازی_تازنده ایم_ رزمنده ایم
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
صفحه
گلدان من🌳🌳🌳🌳
با ما همراه باشید👇👇👇
.......:
@zandahlm1357
نکات آموزشی نگهداری گلها
حل پیشگیری از پوسیدگی ریشه و خشک شدن گیاهان آپارتمانی
برای جلوگیری از این اتفاق گیاه را به اندازه کمتری آبیاری کنید.
سعی کنید هر دو آبیاری بزارید خاک گلدون خشک بشه بعد آبیاری بعدی انجام بدید
نکته👇👇👇👇🌺🌺🌺🌺
دوستان چند نکته است که با شروع فصل بهار و گرم شدن هوا در بعضی مناطق باید به گلهاتون رسیدگی بشه ولی در بعضی مناطق سردسیر تا یه دو ماه بعد از عید هوا سرد و گرم میشه ولی میتونین کوددهی رو شروع کنین چون دوره رشدشون شروع شده و باید تقویت بشن👇👇👇👇
🌱اول اینکه گلهاتون رو از الان میتونین کوددهی کنین کودهایی مثل کود ریشه زایی بهشون بدین چون اگه گلی ریشه هاش از قبل پوسیدگی داشت یا ضعیف بوده با ریشه زایی تقویت بشه
دو مرحله هر ماه یا دو هفته یه بار بستگی به دستور کود به گلهاتون کوددهی میکنین چون اگه زیاد با کود ریشه زایی کوددهی بشه گل تمام انرژیشو فقط صرف ریشه میکنه گل ضعیف بار میاد و مشکلات دیگه ای به وجود میاد
بعد ازریشه زایی کودهای تقویتی مثل سه بیست ،جلبک ،گلدهی و...هر ماه یا دو هفته یه بار بستگی به دستور کود به گلهاتون کوددهی میکنین تا به رشد یا به گل بیفتن
نکته✅✅✅✅✅✅✅
وقتی گل‌های اپارتمانی رو دیدین برگهاش پژمرده و بیحال هستن و با ابیاری و یا سیراب کردن از طریق زیر گلدونی برگهاش سرحال نمیشه
بدونین که مشکل پوسیدگی ریشه داره بدون دراوردن و تعویض گلدون با دو بار ابیاری با قارچ‌کش بعد از خشکی کامل خاک انشالله دوباره ریشه دار میشه👏👏
❥⃝⃮۪݊🌸🍃❥⃝⃮۪݊🌸🍃 ❥⃝⃮۪݊🌸🍃
#مجله_مجازی_تازنده ایم_ رزمنده ایم
درآمدهاي حرام: تحصيل درآمد از راه توليد و يا خريد و فروش موادي كه براي بشر زيان آور و يا بي فايده ا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
۱۶ رشوه خواري:
يكي از گناهان بزرگي كه از قديمترين زمانها دامنگير بشر بوده و امروز با سرعت بيشتر ادامه دارد و يكي از بزرگترين موانع اجراي عدالت اجتماعي بوده و هست.
پيامبر (عليه السلام) فرمودند: رشوه دهند و گيرنده و واسطه بين اين دو همگي ملعون هستند و در آتشند.
حضرت علي (عليه السلام) فرمودند: خورنده مال حرام، آنكسي است كه خواسته برادر ديني اش را برآورد و سپس هديه اش را قبول كند.
۱۷ رباخواري:
يكي از درآمدهاي حرام كه از مصاديق بارز تضييع حق الناس است مسئله ربا و بهره است قرآن در اين زمينه مي‌فرمايد.
اي كسانيكه ايمان آورده ايد ربا (و سود پول) را چند برابر نخوريد، از خدا پروا كنيد تا رستگار شويد.
امام صادق عليه السلام فرمودند: خداوند اگر بخواهد قومي را هلاك كند رباخواري را در ميان آنها رواج مي‌دهد. (وسائل الشيعه ج ۱۲/۴۲۶)
اگر رباخوراي در جامعه رايج شود، قرض و كارهاي خير ديگر ترك مي‌شود.
۱۸ دزدي و مصاديق آن:
يكي از گناهان كبيره اي كه حد شرعي دارد، سرقت و دزدي است. زشتي آن براي همه مردم حتي غير مسلمين روشن است.
۱۸ دزدي و مصاديق آن:
يكي از گناهان كبيره اي كه حد شرعي دارد، سرقت و دزدي است. زشتي آن براي همه مردم حتي غير مسلمين روشن است.
امام صادق عليه السلام مي‌فرمايند: كسي كه قرض بگيرد و بخواهد بدهي اش را ندهد مانند دزد است و نيز فرمودند: دزدها سه دسته اند: كسي كه زكات مالش را ندهد و كسي كه مهريه اش را براي خود حلال بداند و كسي كه قرض بگيرد و بخواهد نپردازد. دزدترين دزدها كسي است كه از نمازش بدزد كسيكه وضو و ركوع و سجود نماز را آنچنان كه بايد انجام ندهد حكم دزد را دارد.
خلاصه المکاسب📚
نويسنده: عباسعلي حقيقي زاده✍
https://eitaa.com/zandahlm1357