🔹 وجدان ❖ از بیانات آیت‌الله‌العظمی شبیری زنجانی: 📝... دربارۀ شیوۀ استدلال مرحوم حاج شیخ [عبدالکریم حائری] از مرحوم آقای داماد شنیدم كه می‌فرمود: مرحوم‌ آقای حاج شیخ از وجدان به برهان می‌رسید؛ یعنی فطریات اولیه خودش را در نظر می‌گرفت، بعد آن را مستدل می‌كرد، و این‌گونه نبود كه به سبب انس با مباحث علمی رایج، از فطریات اولیه‌اش دست بردارد و در آنها تصرّف كند. در مباحث علمی باید خالی‌الذهن و بدون پیش‌فرض، ادراكات اولیه را در نظر گرفت و بر اساس آن استدلال كرد. 📚جرعه ای از دریا، ج4، ص504 @zanJani_net

💠 هدیۀ اموات ❖ مرحوم آیت‌الله‌العظمی حاج سید احمد زنجانی در کتاب «#الکلام_یجر_الکلام» دربارۀ انجام خیرات و فرستادن پاداش اعمال نیک برای اموات، می‌نویسد: 📝... یکى از اساتید ما از مرحوم آقاى آقا سید کاظم یزدى طباطبایى، صاحب عروة‌الوثقى، متوفّى در 27 شهر رجب سنه 1337 که از مراجع تقلید بود، نقل کرد که او فرمود: «چون اموات و ذوي‌الحقوق ما زیادند و من مجال نمى‌کنم که براى هر یک از آنها یک سوره قرآن بخوانم، یک سوره قرآن که براى یکى از آنها مى‌خوانم، ثواب هبۀ ثواب آن را به یکى دیگر واگذار مى‌کنم و ثواب این هبه را نیز به سومى و ثواب هبه سومى را به چهارمى واگذار مى‌کنم و هکذا.» بلى، این طریقه سهلى است براى استرضاى خاطر اموات و اداى بعضى از حقوق ارباب حقوق؛ چون ارباب حقوق هم زیاد است و اختصاص به اقارب و همسایه‌ها و اساتید ندارد. ارباب خیرات که احداث پل یا قنات یا آب‌انبار یا مسجد و مدرسه نموده‌اند که شخص از آنها استفاده مى‌نماید، در ذمّۀ شخص حقّ دارند و باید به جهت اداى حقّ او، او را شریک دعاى خیر بنماید. ❖ــــــــــــــ❖ مرحوم حاج میر بهاء‌الدین زنجانى، متوفّى در سنه 1311، از ارباب خیر بوده. وی در زنجان، قنات و پل و مسجد و آب انبار و غیره احداث نموده و یک پل هم در انگوران، روى سفید‌رود ساخته است. آن موقعى که مشغول ساختن پل سفید‌رود بوده، یک نفر گفته بود او این بنا را به جهت شهرت و بلند کردن اسم خود مى‌سازد. این حرف به گوش وى رسیده بود، او در جواب گفته بود «بر فرض اینکه من قصد قربت نداشته باشم و بدین وجه، از ثواب اصل بنا محروم گردم، امّا دعاى آنهایى که از این بنا استفاده مى‌نمایند، براى شهرت نیست. ممکن است من از دعاى آنها که طلب مغفرت مى‌نمایند استفاده نمایم». واقعاً به نکته خوبى برخورده و بلکه اختصاص به آنهایى که از آن بنا استفاده مى‌نمایند ندارد، بلکه در شرق و غرب عالم، دعاى خیری که براى بانیان خیر مى‌نمایند، شامل او مى‌گردد. #اموات #خیرات @zanjani_net

#حدیث_روز ● مانند ماه شب چهارده! حضرت امام باقر عليه‌السّلام فرمودند: 🔸هر که به‌دنبال طلب رزق در دنیا برود براى این که دست خواهش و نیاز به سوى کسى دراز نکند و اهل و عیال او در آسایش باشند و بتواند به همسایگان خود محبت و رسیدگی نماید، او در روز قیامت در حالی خداوند را ملاقات می‌کند که چهره‌اش مانند ماه شب چهارده می‌درخشد. [عَنْ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ: مَنْ‏ طَلَبَ‏ الرِّزْقَ‏ فِي‏ الدُّنْيَا اسْتِعْفَافاً عَنِ‏ النَّاسِ‏ وَ تَوْسِيعاً عَلَى أَهْلِهِ وَ تَعَطُّفاً عَلَى جَارِهِ لَقِيَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ وَجْهُهُ مِثْلُ الْقَمَرِ لَيْلَةَ الْبَدْرِ] 📚 كافي؛ج‏5، ص78، ح5 👉 @zanjani_net

💠حق‌داران! 📝... بارى، از جمله ارباب حقوق، صاحبان اخلاق و عادات و سنن حسنه مى‌باشند که انسان از آنها سرمشق برمى‌دارد، و نیز ارباب سیف و قلم مى‌باشند که انسان در سایۀ تأمین آن‌ها در خانه خود، راحت مى‌خوابد، و ارباب تصانیف مى‌باشند که شخص از کتب و مصنّفات آنها فایده مى‌برد. همه آن‌هایی که فواید وجود آنها عاید شخص گردیده، در ذمّۀ آن شخص حق دارند و باید شخص براى اداى پاره‌اى از حقوق آن‌ها، آنها را شریک در دعا و احسان و اعمال خیر خود بنماید. «سعدیا! مرد نکونام نمیرد هرگز»؛ چون آثار خیر و اخلاق پسندیدۀ وى، او را محبوب دلها و مذکور خاطرها مى‌نماید. بدین جهت، همواره با ذکر خیر زنده است. صورت نیکو، بیننده را جلب مى‌نماید و سیرت نیکو، شنونده را نیز: من ندیدم در جهان جست‌وجو هیچ خصلت بهتر از خلق نکو #الکلام_یجر_الکلام @zanJani_net

#استفتائات 🔸پورسانت ❓پرسش: دریافت #پورسانت در مقابل معرفی مشتری یا فروش کالا و خدمات چه حکمی دارد؟ ✍️پاسخ: گرفتن چیزی به‌عنوان حق دلالی (پورسانت) در قبال کار مشروع مانعی ندارد اما در بسیاری از موارد این عنوان محقق نمی‌شود مانند آن جا که خلاف قرارداد کاری با کارفرما باشد. و از همین قبیل است اگر خلاف مصلحت کارفرما باشد. (توضیح اینکه در مواردی که امکان تأمین نیازهای کارفرما با مبلغ کمتر وجود دارد، دریافت پورسانت توسط کسی که از سوی او وکیل تأمین نیازها شده، خلاف رعایت مصلحت بوده و در معمول موارد، وکالت شامل آن نمی‌شود.) 🔺دفتر استفتائات آیت‌الله‌العظمی شبیری زنجانی @zanjani_net

#حدیث_روز ● محاسبه! رسول اكرم صلّى الله عليه و آله فرمودند: 🔹 « إِنَّ اللَّهَ (تَبَارَكَ وَ تَعَالَى) لَا يَنْظُرُ إِلَى صُوَرِكُمْ وَ لَا إِلَى أَمْوَالِكُمْ وَ لَكِنْ يَنْظُرُ إِلَى قُلُوبِكُمْ وَ أَعْمَالِكُمْ.‌‏» 🔸 خداوند متعال به چهره‌ها و دارایی‌های شما نگاه نمى‌كند بلكه به دلهای شما و اعمال شما می‌نگرد. 📚امالى (طوسى) ص 536 👉 @zanjani_net

🔹 صلاحیت منصب! ❖ از بیانات آیت‌الله‌العظمی شبیری زنجانی: 📝... گاهی وظیفه افراد صالح یا حکومت صالح این است که از ورود برخی از افراد در مناصب جلوگیری کنند. عموی اعلای آقای بروجردی مرحوم حاج میرزا محمود بروجردی «صاحب المواهب السنیة فی شرح الدرّة النجفیة» عالم فوق‌العاده‌ای بود. وی بسیار ملّا و متنفّذ و مصداق «و لا یخافون لومة لائم» بود و در نهی از منکر و اجرای حدود، خیلی اهتمام داشت. صاحب المآثر و الآثار درباره وی نوشته است: «در امر به معروف و نهی از منکر قلبی قوی داشت و از این جهت چند بار به دربار گردون‌مدار احضار گردید.» آقای دوانی از مرحوم آقای #بروجردی نقل کرده بود: حاج میرزا محمود در اواخر عمر به فکر افتاد به نجف برود تا در آنجا از دنیا برود و در مقبرة عمّ اعلایش سید بحرالعلوم دفن گردد. در آن روزگار رفتن به نجف بسیار دشوار بود. وقتی وارد نجف شد، در بدو ورود اطلاع پیدا کرد که یکی از پسرانش متصدی افتاء و قضاء شده است که از شؤون مجتهدین و فقها است. حاج میرزا محمود که او را صالح برای این کار نمی‌دانست و از طرفی فرستادن پیغام را نیز نافع نمی‌دید، با این‌که پیر و کهنسال و خستۀ سفر بود، وظیفۀ شرعی خود را نهی از منکر پسرش تشخیص داد و از همانجا عزم بازگشت به بروجرد نمود. آقای بروجردی می‌فرمود: من در آن وقت کودکی هشت – نُه ساله بودم و با پدرم به منزل حاج میرزا محمود رفته بودیم. هنوز صدای حاج میرزا محمود در گوش من است که داد می‌زد: «بروید به او بگویید: این کار را کنار بگذار! این کارها را رها کن، به تو نیامده». خلاصه حاج میرزا محمود بر می‌گردد و پسرش را از این مهلکه نجات می‌دهد. به نظرم در بروجرد هم دفن می‌شود. آقای بروجردی می‌فرمود: من فکر نمی‌کنم صفحات غرب (غرب ایران) دیگر کسی مانند وی را ببیند! 📚جرعه ای از دریا؛ ج4/ ص549؛ ج3/ص299 👉 @zanjani_net

💠 تیپ خدا! ❖مرحوم آیت‌الله‌العظمی حاج سید ‌احمد زنجانی در کتاب ارزشمند "أربعینیات" دربارۀ اخلاص و اهتمام به رعایت حقوق الهی می‌نویسد: 🔻 حضرت رسول صلی‌الله‌علیه وآله فرمود: «هر که از امّت من، صبح کند در حالتی که اندوهش غیر خدا باشد، از خدا نیست». یعنی از تیپِ خدا نیست. مقصود اینست که همِّ او منحصر به غیر خدا باشد. هر قدمی که برمی‌دارد برای خاطر غیر بردارد، بی‌آن که خدا را منظور بدارد. حتّی عبادتی که بجا می‌آورد، در آن نیز نظر به غیر خدا داشته باشد. این از تیپ خدا نیست. عبادتش در حساب خدا نیست، بلکه عقاب هم بار خواهد آورد؛ چون مولی، بنده را وقتی به تیپ بندگان داخل و در حساب آن‌ها وارد می‌کند که او خود را به بندگی و مولا را به مولایی شناخته و حقّ بندگی را ادا نموده باشد؛ و ادای حقّ بندگی حضرت حقّ تعالی به اینست که عبادتش را که حقّ اربابی است، به خود ارباب تسلیم نماید و مثقالی از آن به دیگری ندهد. اکنون اگر بنده، امر مولی را به نحوی که خود او خواسته اطاعت نکند، بلکه از راهی که نهی کرده انجام دهد؛ البتّه از مولی نخواهد بود، بلکه از جهت مخالفت این نهی هم، باری روی بارش افزوده خواهد بود. پس: شعر ناگفتن به از شعری که گویی نادرست بچه نازادن به از ششماهه بفکندن جنین ❖ــــــــــــــ❖ [البرقی فی المحاسن، بسنده عن أَبي عَبْدِ اللَّهِ ع يَقُولُ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص:‏ «مَنْ أَصْبَحَ مِنْ أُمَّتِي وَ هَمُّهُ‏ غَيْرُ اللَّهِ‏ فَلَيْسَ مِنَ اللَّهِ‏»] 📚 المحاسن ؛ ج‏1 ؛ ص204 اربعینیات(اربعین اول، حدیث 33)؛ ص90 #اخلاص #تیپ_خدا #عبادت @zanjani_net

#استفتائات 🔸جبران خسارت بیکاری علاوه بر دیه شرعی ❓پرسش: شخصی حرفه نجاری دارد و در اثر ضربتی که عمداً به او وارد شده، ده روز در بیمارستان بستری می‌شود، آیا وی علاوه بر دیه شرعی که طبق قانون به وی پرداخت شده، می‌تواند منافع یا أجرت ده روز را از ضارب بگیرد؟ چنانچه این فرد در مدت مذکور أجیر برای کاری نباشد، باز هم می‌تواند خسارت محرومیّت از کار خود را از ضارب بگیرد؟ مقدار ضمان چقدر است آیا باید اجرت المثل را بپردازد یا همان اجرت المسمی که به آن مبلغ اجیر شده بود؟ ✍️پاسخ: در هر دو صورت اجرت متعارف این فرد در صورتی که در فرض عدم آسیب، کار می‌کرد بنا بر احتیاط پرداخت شود. 🔺دفتر استفتائات آیت‌الله‌العظمی شبیری زنجانی @zanjani_net

🗓تقویم شیعه؛ ☑️ 27ربیع الثانی سالروز وفات آیت الله العظمی حاج سید احمد خوانساری "ره" (27 ربیع‌الثانی 1405 برابر با 30 دی 1363) ❖ آیت‌الله‌العظمی شبیری زنجانی در کتاب «جرعه‌ای از دریا» (ج3، ص 625) درباره تقوای خارق‌العاده آن فقیه عالی‌مقام گفته‌اند:🔻 «آقای حاج سید احمد خوانساری خیلی از «من» گفتن پرهیز داشت و وقتی مطلبی از وی می‌پرسیدند، رأی و نظر خودش را با عبارتی از بزرگان بیان می‌کرد. مثلاً می‌فرمود: «شیخ مرتضی انصاری چنین می‌فرماید، صاحب جواهر چنین عقیده‌ای دارد و ...»، و از تعبیری که «من» در آن بود، مجتنب بود. حتّی از معارف معاصر خودش نقل قول می‌کرد، مثلاً: آقای بروجردی چنین نظری دارد، یعنی من هم همین عقیده را دارم. شنیدم در درس خودش از کتاب مصباح الهدی تألیف حاج شیخ محمد تقی آملی استفاده می‌کرد با این‌که خودش از آقای آملی ادقّ نظراً بود.» @zanjani_net

#حدیث_روز ● رو به خانه‌ای دیگر! حضرت امام صادق علیه السلام به حمّاد بن عیسی فرمودند: اى حمّاد! از جمله اندرزهاى لقمان به فرزندش اين بود كه گفت: فرزندم! تو از همان روزى كه به دنيا آمدی، پشت به دنيا و رو به آخرت كرده‌اى. پس، خانه‌اى كه به سويش در حركت هستى نزديكتر به توست از خانه‌اى كه در حال دور شدن از آن هستى. فرزندم! با عالمان و دانشمندان همنشينى كن و زانو به زانوى آنان بزن، ولی با آنان مجادله مكن كه دانش خود را از تو دريغ كنند. از دنيا به قدر كفاف برگير و به كلّى آن را دور مينداز تا سر بارِ مردم باشى و آن چنان هم به دنيا مپرداز كه به آخرتت زيان رسانَد. [و كانَ فيما وَعَظَهُ بهِ ـ يا حَمّادُ ـ أن قالَ : يا بُنَيَّ، إنّكَ مُنذُ سَقَطتَ إلَى الدُّنيا استَدبَرتَها و استَقبَلتَ الآخِرَةَ ، فدارٌ أنتَ إلَيها تَسيرُ أقرَبُ إلَيكَ مِن دارٍ أنتَ عَنها مُتَباعِدٌ . يا بُنَيَّ جالِسِ العُلَماءَ و زاحِمْهُم برُكبَتَيكَ ، لا تُجادِلْهُم فيَمنَعوكَ ، و خُذْ مِن الدُّنيا بَلاغا و لا تَرفُضْها فتَكونَ عِيالاً علَى النّاسِ ، و لا تَدخُلْ فيها دُخولاً يُضِرُّ بآخِرَتِكَ] 📚 بحار الأنوار؛ج‏13، ص411 👉@zanjani_net

🔹 صاحب تفسیر «مجمع‌البیان»؛ طَبَرْسی یا طَبْرِسی؟! ❖ از بیانات آیت‌الله‌العظمی شبیری زنجانی: 📝... نویسندۀ تاریخ بیهق همان شارح نهج‌البلاغه است به نام بیهقی فرید خراسان (م565)، که از علمای مهم و معاصر امین‌الإسلام طبرسی، صاحب تفسیر «مجمع البیان» (م548) است. در تاریخ بیهق ذكر شده است كه امین‌الإسلام طبرسی در آن وقت، ساكن سبزوار بود و این قدیمی‌ترین مصدری است كه از امین‌الإسلام نام برده است. در آن كتاب آمده است كه امین‌الإسلام اهل روستایی بین قم و اصفهان یعنی تفرش بود. طبق این گزارش باید ضبط صحیح، «طَبْرِسی» باشد، نه «طَبَرْسی»؛ چون این منطقه مكانی به نام «طَبَرس» ندارد. البته صاحب «احتجاج»، از طبرستان مازندران است. اصل واژه تفرش، «تپرش» است كه در عربی به «طَبْرِس» تبدیل شده است؛ نظیر «تشت» كه به «طست» تعریب می‌شود. شاعری مخالف، به پادشاهی خطاب می‌كند و از او می‌خواهد كه اهل قم و شهرهای شیعه‌نشین مجاور را از بین ببر: خســـروا هست جای باطنیان قـــــم و كاشان و آبه و «تَپرِش» احتـــــرام چهـــــار یـــــار بـــــدار اندرین چهــــار شـــهر زن آتِش پس فراهان بسوز و مَسلَحكان تا چهارت همی بگردد شِش «مَسلَحكان» نام محلّه‌ای در ری بوده است. ❖ــــــــــــــ❖ مرحوم آیةاللـه‌زاده مازندرانی، اصرار داشت كه صاحب «مجمع‌البیان» اهل مازندران بوده و «طَبَرْسی» صحیح است و اگر كسی خلاف این مطلب را می‌گفت، ناراحت می‌شد. وی چون با مرحوم والد رفیق بود، نامه‌ای به ایشان نوشت و نظر ایشان و مرا درباره این موضوع پرسید. مرحوم والد با من صحبت كرد و به این نتیجه رسیدیم كه وی اهل تفرش و «طَبْرِسی» صحیح است. ایشان برای این كه مرحوم آیةاللـه‌زاده ناراحت نشود، خیلی ادیبانه و ظریف خطاب به وی نوشتند: «ما هر چه كردیم كه تمیمۀ او را از چوب‌های جنگل مازندران تهیه كنیم، فراهم نشد!» تمیمه به چوب‌هایی می‌گویند كه به‌عنوان حِرز برای بچه‌ها استفاده می‌شود. [مقبره شیخ طبرسی در مشهد مقدس و در نزدیکی حرم امام هشتم علیه‌السلام قراردارد.] 📚جرعه ای از دریا؛ ج4/ ص361و363 👉@zanjani_net