🌸🍃🌸🍃 #ضرب_المثل #بیطاری_از_خر_کور_یاد_گرفته هر وقت کسی از روی نابلدی به کاری دست بزند و باعث خرابی و نابودی آن کارشود، مثل فوق را درباره اش می گویند. بیطاری بود که کارش بیشتر معالجه چشم خر بود. هرگاه خری مبتلا به چشم درد می شد و از چشمش آب می ریخت، او را پیش بیطار می بردند. او هم بلافاصله میلی در چشم خر می کشید و به صاحبش وعده خوب شدنش را می داد و از این راه مبلغ هنگفتی می گرفت. نتیجه چی بود؟ خر بیچاره را کور کردن. یک روز یک آدم بیچاره که از درد چشم رنج می برد، آوازه شهرت بیطار را از فرسنگها راه دور شنید به راه افتاد تا خود را به محکمه او برساند. چشم بیطار که به مریض افتاد طمع براو غالب شد که پول زیادی از طرف بگیرد. مرد را به داخل محکمه تاریک خود برد و به خیال اینکه چشم آدم هم حکم چشم خر را دارد همان میلی را که در چشم خرها می کشید توی چشم آن مرد بیچاره هم کشید، که ناگهان مرد از درد شروع به ناله کرد: « آی به دادم برسید، کور شدم!» و گریان و نالان چشمش را گرفت و به طرف آبادی خود به راه افتاد در بین راه چند نفر به او رسیدند پرسیدند: « کجا بودی؟ پیش چه حکیمی رفته ای؟» وقتی آن مرد بدبخت نام و نشونی حکیم را داد فهمیدند حکیم از خدا بی خبر همان میلی را که در چشم خرها می کشید توی چشم این بابا هم کشیده و باعث کوری اوشده. گفتند: « بابا، مگر او را نمی شناختی؟ یارو بیطاری از خر کور یاد گرفته.» @zarboolmasall

آراستگی هر چیزی در گرو چیز دیگریست: آراستگی ثروت در انفاق و بخشیدن است... آراستگی شجاعت در گذشت و بخشش است... آراستگی اصل و نسب به ادب است... @zarboolmasall

معنی ضرب المثل عروس تعریفی آخرش شلخته در می آید چیست؟ ۱- یعنی چیزی که در تعریف و تمجید آن اغراق می شد، در حقیقت به دردنخور و بی کیفیت بود. ۲- در معنای ظاهری ضرب المثل یعنی کسی از تازه عروسش پیش دیگران کلی تعریف می کند و پز می دهد، اما پس از مدت کوتاهی حقیقت عروس برملا شده و متوجه می شوند نه تنها هنری ندارد بلکه دست و پا چلفتی و بی سلیقه است. در معنای کنایی ضرب المثل یعنی کسی که بیش از حد، خوبی های کسی یا چیزی را بیان می کند که به آن یقین ندارد، پس از مدتی که نقاط منفی آن شخص یا شی نمایان می شود، دیگران زبان به تمسخر و طعنه می گشایند. ۳- معمولا عوام می گویند چیزی که زیادی تعریف شود، آخر سر گَندش در می آید! مانند فروشنده ای که از اجناسش با اغراق تعریف می کند و آن را اصل دانسته و حتی زیر قیمت سایر فروشگاه ها می‌فروشد اما بعدها که مغازه اش به دلیل تقلبی بودن اجناس پلمب می شود، تمام آن تعریف و تمجید ها را می شویَد و می برد! #عروس @zarboolmasall

#داستانک 📚 پادشاهی می خواست نخست وزیرش را انتخاب کند. چهار اندیشمند بزرگ کشور فراخوانده شدند. آنان را در اتاقی قرار دادند و پادشاه به آنان گفت که: «در اتاق به روی شما بسته خواهد شد و قفل اتاق، قفلی معمولی نیست و با یک جدول ریاضی باز خواهد شد. تا زمانی که آن جدول را حل نکنید نخواهید توانست قفل را باز کنید. اگر بتوانید مسئله را حل کنید می توانید در را باز کنید و بیرون بیایید و بعد من از بین شما یکی را برای نخست وزیری انتخاب می کنم.» پادشاه بیرون رفت و در را بست. سه تن از آن چهار مرد بلافاصله شروع به کار کردند. اعدادی روی قفل نوشته شده بود. آنان اعداد را نوشتند و با آن اعداد، شروع به کار کردند. نفر چهارم فقط در گوشه ای نشسته بود! آن سه نفر فکر کردند که او دیوانه است. او با چشمان بسته در گوشه ای نشسته بود و کاری نمی کرد. پس از مدتی او برخاست، به طرف در رفت، در را هل داد، باز شد و بیرون رفت! و آن سه تن پیوسته مشغول کار بودند.آنان حتی ندیدند که چه اتفاقی افتاد که نفر چهارم از اتاق بیرون رفته! وقتی پادشاه با این شخص به اتاق بازگشت، گفت: «کار را بس کنید. آزمون پایان یافته و من نخست وزیرم را انتخاب کردم». آنان نتوانستند باور کنند و پرسیدند: «چه اتفاقی افتاد؟ او کاری نمی کرد، او فقط در گوشه ای نشسته بود. او چگونه توانست مسئله را حل کند؟» مرد گفت: «مسئله ای در کار نبود. من فقط نشستم و نخستین سؤال و نکته ی اساسی این بود که آیا قفل بسته شده بود یا نه؟ لحظه ای که این احساس را کردم، کاملأ ساکت شدم و به خودم گفتم که از کجا شروع کنم؟ نخستین چیزی که هر انسان هوشمندی خواهد پرسید این است که آیا واقعأ مسأله ای وجود دارد، چگونه می توان آن را حل کرد؟ اگر سعی کنی آن را حل کنی تا بی نهایت به قهقرا خواهی رفت. هرگز از آن بیرون نخواهی رفت. پس من فقط رفتم که ببینم آیا در، واقعأ قفل است یا نه و دیدم قفل باز است.» پادشاه گفت: «آری، کلک در همین بود. در قفل نبود. قفل باز بود. من منتظر بودم که یکی از شما پرسش واقعی را بپرسد و شما شروع به حل آن کردید. در همین جا نکته را از دست دادید. اگر تمام عمرتان هم روی آن کار می کردید نمی توانستید آن را حل کنید. این مرد، می داند که چگونه در یک موقعیت هشیار باشد. پرسش درست را او مطرح کرد.» @zarboolmasall

💬 | #پیام_جدید متن پیام: سلام دوست عزیز من‌ عضو کانال شما هستم و خودم شاعر هستم. امکان ش هست از اشعار مثنوی من هم استفاده کنید؟ ✍سلام ارسال کنید در صورت مناسب بودن منتشر می شود

شال و کلاه کردن🌿💚 در دوره قاجاریه، رجال دولتی زمانی که لازم بود، در مجالس رسمی شرکت کنند، لباسی زربفت بر تن میکردند و شالی به کمر میبستند و کلاهی بسیار بلند بر سر مینهادند، که در زمان ناصرالدین شاه این کلاه بلند به کلاهی کوتاه تبدیل شد. البته تنها وزرا و مقامات دولتی نبودند که از این نحوه پوشش استفاده میکردند، بلکه مردم عادی نیز، وقتی قرار بود در مجالس جشن و سرور یا سوگواری حاضر شوند، آنها نیز مجبور به رعایت این پوشش بودند و معمولا شال و کلاهی، براساس وضعیت مالی که داشتند، بر تن میکردند. اصطلاح "شال و کلاه کردن" به معنای آماده عزیمت شدن به جایی است، و معمولا در قالب شوخی و مزاح به شخصی که قصد ترک محلی را دارد، گفته میشود که از همین نحوه پوشش مردان در زمان قاجاریه ریشه گرفته است. ‎ @zarboolmasall

🌸🍃🌸🍃 #ضرب_المثل #الکی کارهای بدون مطالعه و نقشه که حقیقتی نداشته باشد را "الکی" گویند. این اصطلاح در رابطه با دروغ و دروغگویی هم به کار برده می شود؛ به طور کلی هر چه که واقعیت نداشته باشد و کسی تلاش کند تا راست جلوه کند در اصطلاح گفته می شود: " الکی می گوید " یا "کارهایش الکی است". الک را به گفته علامه دهخدا موبیز، تنگ بیز، پرویزن و آردبیز هم می گویند. الک از سیمهای باریک بافته می شود، مانند غربال، ولی سوراخهای آن کوچکتر است. به همین جهت هر چیز را که از آن بگذرانند بیخته آن بسیار نرم است. در بعضی مناطق الک مویی هم معمول است که از موی یال یا دم است می بافند. در گذشته که الک سیمی معمول نبود و یا در مناطقی که الک سیمی نداشته اند، پارچه های بسیار نازک پنبه ای را مانند الک سیمی به چوب وصل می کردند و آرد و سایر چیزهای نرم را به منظور بیختن از آن میگذراندند. برای این کار از پارچه های به درد نخور و بی دوام و نازک استفاده میکردند و هر کس چنین پارچه هایی در خانه داشت،آن را برای درست کردن الک کنار میگذاشت تا اینکه رفته رفته به این پارچه ها که برای الک کردن به کار میبردند الکی می گفتند. امروز در اصطلاح در میان مردم، هرچیز بی ارزش و یا خبر بی پایه و اساس را الکی میگویند. ‎@zarboolmasall

یه ضرب المثل روسی میگه: بشکه ی خالی بلندترین صدا رو ایجاد میکنه؛ "هیاهو و ادعای زیاد نشانه ی خالی بودنه" حکایت خیلی از آدمهاست...! ضرب المثل #روسی @zarboolmasall

🌸🍃🌸🍃 #ضرب_المثل #گاه_بلا_به_سعادت_می_انجامد حدود دو قرن پیش از میلاد پیرمردی در ناحیه شمال چین زندگی می کرد.یک روز اسب این پیرمرد گم شد. همسایگان از شنیدن خبر گم شدن اسب او تاسف خوردند و برای ابراز همدردی به منزل وی رفتند،ولی پیرمرد بی آنکه کمترین اثر اندوه و غمی در چهره اش نمایان باشد گفت:مهم نیست که اسب من گم شده است.شاید این خود حکمتی داشته باشد. همسایه ها از سخنان پیرمرد سخت تعجب کردند و بازگشتند. پس از گذشت چند ماه اسب گم شده به همراه چند اسب دیگر باز گشت.همسایه ها این خبر را که شنیدند با خوشحالی به منزل پیرمرد رفتند و تبریک گفتند،ولی پیرمرد انگارنه انگار که اتفاقی افتاده است با خونسردی گفت:این کجایش جای خوشحالی دارد که من بی رنج و زحمت به آسانی و مجانی چند است به دست بیاورم،شاید این خودش موجب بدبختی برای من بشود. پیرمرد تنها یک پسر داشت که علاقه زیاد به اسب سواری داشت.روزی هنگام رام کردن یکی از اسب های وحشی آن پسر از اسب افتاد و استخوان پایش شکست.همسایه ها به سراغ پیرمرد رفتند که او را تسلی دهند ولی پیر مرد بدون هیچگونه احساس ناراحتی گفت:استخوان پایش شکست که شکست معلوم نیست که این خود بعدها به نفع ما تمام نشود. همسایگان که باشگفتی سخنان پیرمرد را استماع کردند این بار هم نتوانستند در یابند که او درست می گوید یانه. یک سال بعد در آن منطقه جنگی اتفاق افتاد که اکثر جوانان به میدان جنگ رفتند و بیشتر آنها کشته شدند،ولی پسر پیرمرد به علت لنگ بودن پا،به جنگ نرفت و زنده ماند و آنوقت بود که همسایگان به عمق گفته های پیرمرد رسیدند. مَثل فوق که ناشی از این داستان است در مورد توصیه به تحمل نا ملائمات زندگی و پرهیز از مغرور شدن به سعادت و خوشی ناگهانی به کار می رود وقسمت اول آن یاد آور مثل معروف«پایان شب سیه سپید است»فارسی می باشد. @zarboolmasall