#علوی، بزرگ🖋
(۱۳۷۵_۱۲۸۲ ه.ش.)
نویسنده
✅ در خانواده‌ای بازرگان و #مشروطه‌خواه، در تهران به دنیا آمد. در مدرسه‌های اقدسیّه و دارالفنون #تحصیل کرد. سپس همراهِ پدرش به #آلمان رفت.
✅ با تحصیل در #دانشگاه‌مونیخ در رشته‌ی تعلیم و تربیت، مدرکِ #لیسانس گرفت و به #ایران بازگشت.
✅ یک‌سال در #شیراز در مدرسه‌ی صنعتی، #زبان‌آلمانی تدریس کرد و سال بعد به تهران رفت.
✅ #علوی با صادق هدایت و مجتبی مینوی و مسعود فرزاد، دوست و #همفکر بود و این چهار نفر به #گروه_ربعه معروف شده بودند.
✅ #علوی، ابتدا مانندِ #صادق‌هدایت، تفکراتِ #باستان‌گرایانه و عرب‌ستیزانه داشت؛ ولی آشنایی‌اش با دکتر #تقی‌ارانی، که اشاعه دهنده‌ی افکارِ الحادی و #کمونیستی بود، سبب شد به کمونیسم #مایل شود.
✅ در پی آن به #حزب_توده پیوست و در انتشار مجله‌ی #دنیا به ارانی همکاری کرد. #علوی یکی از "۵۳ نفر" معروف بود که در یک #شبکه‌ی‌کمونیستی در دوره‌‌ی #رضاشاه دستگیر شدند.
✅ وی ۵ سال در #زندان ماند و با سقوط حکومت رضاشاه، #آزاد شد. او کتاب ۵۳ نفر را براساس همین #موضوع در زندان نوشته است.
✅ اثر معروفِ #علوی که در کانون آثارِ #سیاسی او قرار دارد، رمانِ #چشمهایش است که در #رژیم‌پهلوی سالها دست به دست می‌گشت و #دارنده‌اش تحتِ #تعقیب قرار می‌گرفت.
✅ #بزرگ‌علوی، پس از کودتای ۲۸ مرداد و متلاشی شدن حزبِ توده، در #آلمان‌شرقی، مقیم و استادِ #دانشگاه‌برلین شد. او در آن‌جا به مطالعه و تحقیق درباره‌ی فرهنگ و #ادبیات‌ایران پرداخت.
✅ #علوی، که همسری آلمانی داشت، بعد از #انقلاب‌اسلامی به ایران بازگشت ولی مقیم نشد و به #آلمان بازگشت و در ۹۳ سالگی در همان‌جا درگذشت.
✅ از آثار اوست: حماسه‌ی ملّی ایران (ترجمه، اثر نولدکه، ایران‌شناس آلمانی)، ورق‌پاره‌های زندان، #چشمهایش، میرزا، سالاری‌ها، گیله مرد.
📚 فرهنگ نامه‌ی نام‌آوران
(آشنایی با چهره‌های سرشناس تاریخ ایران و جهان)
📩 سمیّه خیرزاده اردکان
📌 و بخوانیم چند جمله‌ای از #بزرگ‌علوی؛ او در کتاب #چشمهایش اینگونه می‌گوید: " من اگر از شما صداقت و صمیمت می‌خواهم، اول باید خودم با شما صادق و صمیمی باشم...."
و حُسن خِتام، متن کوتاهی از کتابِ #گیله‌مرد که "بزرگ" در آن اینگونه نوشته است:
گیله مرد: آدمها را به میزان درکشان بسنج نه به اندازه‌ی مدرکشان؛
چرا که فاصله‌ی زیادی از مدرک تا درک وجود دارد.
مدرکی که درک بالاتری به ارمغان نیاورد، کاغذ پاره‌ای بیشتر نیست.
مهمترین نشانه‌ی درکِ بالاتر، تواضعِ بیشتر است.
@zarrhbin
📌 آشنایی با مشاهیر و مفاخر ایران و جهان
#بزرگ‌علوی ( زاده ۱۲۸۲ تهران _ درگذشته 1375 برلین )
👇👇👇👇👇👇👇👇
@zarrhbin
ذره‌بین درشهر
📌 آشنایی با مشاهیر و مفاخر ایران و جهان #بزرگ‌علوی ( زاده ۱۲۸۲ تهران _ درگذشته 1375 برلین )
📌 آشنایی با مشاهیر و مفاخر ایران و جهان
#بزرگ‌علوی ( زاده ۱۲۸۲ تهران _ درگذشته 1375 برلین )
🔅آقا بزرگ علوی در سال ۱۲۸۲ در تهران به دنیا آمد . وی فرزند حاج سید ابوالحسن ، از #روشنفکران مشروطه خواه بود.
#بزرگ‌علوی در نوجوانی همراه پدر به اروپا رفت و در برلین به تحصیل پرداخت. پس از فراغت از تحصیل در رشته تعلیم و تربیت ، به ایران بازگشت و در شیراز مشغول تدریس شد.
در ۱۳۰۷ به تهران آمد و کار #تدریس را دنبال کرد.
و در همین سالها با سه تن دیگر از جمله صادق هدایت گروه " #ربعه" را تشکیل دادند و سلسله بحثهای نوین ادبی را آغاز کردند.
🔅شوق داستان نویسی را صادق هدایت در او بارور ساخت.
مجموعه داستان کوتاه #چمدان (۱۳۱۳) نخستین اثر بزرگ علوی است. بزرگ علوی در این مجموعه با به کارگیری نثر ساده و انشای روان و بازتاباندن فرهنگ عامه و تصویر ناکامی ها و سیه روزیهای مردم ، به سبک محمدعلی جمالزاده و صادق هدایت نزدیک شده است، با این اختلاف که شخصیتهای داستانهای علوی به لحاظ تحرک و پویایی اجتماعی با شخصیتهای داستانهای هدایت، که "نگرشی دیگرگونه" نسبت به جهان دارند، فرق می کنند.
🔅بزرگ علوی در سال ۱۳۱۵ به اتهام داشتن افکار سوسیالیستی، با جمعی دیگر از همفکرانش به #زندان افتاد و تا برکنار شدن رضاشاه (شهریور ۱۳۲۰) در زندان ماند.
یادداشتهای علوی در سالهای زندان روی کاغذ قند و سیگار و پاکتهای میوه به صورت پنهانی نوشته می شد و پس از آزادی از زندان دستمایه نگارش دو گزارش داستان گونه ی او شد.
علوی در شهریور ۱۳۲۰ به اتفاق یاران همفکر خود از زندان آزاد شد و به فعالیتهای حزبی پرداخت.
او کتاب ورق پاره های زندان را در ۱۳۲۰ و پنجاه و سه نفر را در ۱۳۲۱ منتشر کرد.
حوادث سیاسی داخلی او را بار دیگر در سال ۱۳۲۷ به زندان فرستاد و این بار دو سال در زندان ماند.
🔅در ۱۳۲۹ از زندان آزاد شد و در زمانی که کشور صحنه تلاش برای ملی کردن صنعت نفت بود، بزرگ علوی نیز متاثر از سیاست روز در زمینه های گوناگون قلم می زد. او در همین سالها برجسته ترین اثر هنری این دوره از نویسندگی خود یعنی داستان نیمه بلند #چشمهایش را نوشت و در ۱۳۳۱ به چاپ رساند.
🔅بزرگ علوی در فروردین ۱۳۳۲ ظاهراً برای معالجه چشم به آلمان رفت و وقوع کودتا در ۲۸ امرداد همان سال، بازگشت او را به ایران منتفی ساخت و برای همیشه در آلمان ماند و در #برلین به تدریس زبان و فرهنگ ایران پرداخت.
بزرگ علوی در فرودین ۱۳۵۸ به تهران آمد و پس از چندی دوباره به آلمان بازگشت.
و سرانجام در 21 بهمن ماه سال ۱۳۷۵ بر اثر سکته قلبی در برلین درگذشت.
▪️روحش شاد🌷
به فراخور 13بهمن ، زادروز بزرگ علوی...
تو عقب خوشبختی پرسه می‌زنی؟با دیپلم، با مدرک، با پول، با شوهر. با این چیزها آدم خوشبخت نمی‌شود. باید درد زندگی را تحمل کرد تا از دور، خوشبختی به‌آدم چشمک بزند.
ببین، من علیل هستم،شاید هم سل دارم نمی‌دانم، در هرصورت بیمار و علیل هستم. مادرم مرا در اتاق کوچکی ته‌باغ به‌طوری که صاحبخانه شیون او را نشنود به‌دنیا آورده. در آن اتاق پر از نم، بیمار پرورده شده‌ام. خودم می‌دانم که عمر من زیاد طولانی نیست چندسال دیگر بیشتر زندگی نخواهم کرد. اما خوشبخت هستم. برای من یقین است که کاری که انجام می‌دهم، در عرض ده‌سال دیگر ،اقلأ صد بچه ی معلول نجات پیدا خواهند کرد. این مرا خوشبخت می‌کند این لذتی است که از مبارزه نصیب من می‌شود.
📚چشمهایش #بزرگ_علوی
@zarrhbin