یادداشت شماره: ۷ ۱۶ تیر ۱۴۰۰ 🔻بخش اول ❓راه حل مشکلات کشور؛ صرفا تغییر وزیران و دولت ها یا تغییر ساختارها؟ 🔸به مناسبت نزدیک شدن اعلام وزیران انتخابی از سوی رئیس دولت سیزدهم، پرسش اساسی ما از آقای رئیسی این است که آیا تغییر مدیران برای حل مشکلات کشور به تنهایی کافیست یا باید ساختارهای صدساله کشور تغییر کند؟ از ابتدای انقلاب اسلامی تاکنون دولت های گوناگونی بر سر کار آمده اند اما همچنان کشور با مشکلات اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و... دست و پنچه نرم می کند. 🔸حتی اگر بخواهیم دلیل مشکلات کشور را ناکارآمدی افراد و مدیریت کشور بدانیم، نمی تواند دلیل قانع کننده ای باشد زیرا همه دولت ها و افراد ناکارآمد نبوده اند. تورم، گرانی، بیکاری و... در همه دولت ها بوده است و هیچ گاه تغییر #بنیادین نکرده است.[1] 🔸ساختار اقتصادی ما در بخش های مختلف اصل #مالکیت در شغل را زیر سوال برده و حتی نظام #کارگر_کارفرمایی ایجاد کرده است. [2] [3] 🔸بوجود آمدن #شهرک_های_صنعتی ، افزایش کارخانه ها و سپس مدیریت #متمرکز شهرها در کشور زیرساخت اصلی و اساسی تمرکز منابع، تجمیع ثروت و درنهایت تقویت نظام #سرمایه_داری شده است. 🔸این رویه سبب شده است که تولید کاهش یابد و بخش قابل توجه آن در انحصار قشرخاصی قرار بگیرد و مردم را به کارگران آنان تبدیل کرده است. 🔸تجمیع ثروت و #تحریک_حرص ،بنیان و اساس اقتصاد #آدام_اسمیتی است. بنابر تاکید خود آدام اسمیت تحریک حرص و اصل آهنین #منافع_شخصی ، منشاء تجمیع ثروت است. [4] 🔴آیا اقتصاد حرص محور حاکم بر کشور با صرف تغییر مدیران میتواند حل شود یا باید انتخاب مدیران بنابر اراده آنان در تغییرساختاری اداره کشور باشد؟ ✅ پیشنهاد ما به دولت منتخب برای عبور از مشکلات اقتصادی کشور، اجرای نظام اقتصادی فقه المکاسب است. @zavieh_did