✅ ۵ پرسش اساسی درباره اجلاس هوش مصنوعی سئول 🔸 تداوم حرکت در مسیر گسترش ایمنی هوش مصنوعی #رصد_اندیشکده‌ها 🔹 کره جنوبی و بریتانیا در روزهای ۲۱ و ۲۲ می ۲۰۲۴، میزبان دومین اجلاس هوش مصنوعی بودند؛ اجلاسی که اولین دوره آن سال ۲۰۲۳ در بریتانیا برگزار شد. رویداد اخیر که به نام «اجلاس هوش مصنوعی سئول» شناخته می‌شود، رهبران دولت، صنعت و جامعه مدنی را گرد هم آورد تا در مورد همکاری جهانی در زمینه امنیت، نوآوری و همچنین فراگیری هوش مصنوعی به گفت‌وگو پردازند. 🔹 به عقیده کارشناسان، این رویداد به طور کلی در دستیابی به هدف خود برای ادامه حرکت پس از اجلاس بی‌سابقه ایمنی هوش مصنوعی بریتانیا در سال ۲۰۲۳ موفق بوده است. 🔻 در این نوشتار کوتاه به طرح و بررسی پاسخ ۵ پرسش اساسی درباره دستاوردها و نتایج اجلاس هوش مصنوعی سئول پرداخته می‌شود. 👈 متن کامل را در زاویه بخوانید. 🆔 @zaviehmag

✅ فرایند بلچلی پارک؛ رکن کلیدی در همکاری جهانی برای ایمنی هوش مصنوعی 🔸 بررسی نقش اجلاس جهانی ایمنی هوش مصنوعی بریتانیا #رصد_اندیشکده‌ها 🔹 با عنایت به رشد روزافزون مدل‌های پیشرفته هوش مصنوعی و تأثیرات احتمالی آن‌ها بر جنبه‌های مختلف زندگی اجتماعی، سیاسی و اقتصادی، نیاز به ایجاد یک چارچوب جهانی برای نظارت، ارزیابی و کاهش خطرات ناشی از این فناوری‌ها بیش از هر زمان دیگری احساس می‌شود. 🔹 فرآیند بلچلی پارک (Bletchley Park) که با هدف شبکه‌سازی مؤسسات ایمنی هوش مصنوعی (AISIs) و تدوین استانداردهای بین‌المللی برای ایمنی این فناوری شکل گرفت، در حال تبدیل شدن به یکی از محورهای اصلی حکمرانی هوش مصنوعی در جهان است. 🔹آغاز این فرایند در نوامبر ۲۰۲۳ و همزمان با برگزاری اجلاس جهانی ایمنی هوش مصنوعی در بلچلی پارک بود؛ رویدادی که به ابتکار بریتانیا و ایالات متحده برگزار شد و چین به همراه تعداد محدودی از کشورهای دیگر نیز در آن حضور داشتند. 🔻 اندیشکده بروکینگز، اخیراً طی یادداشتی به بررسی مسئله تقویت همکاری جهانی در زمینه ایمنی هوش مصنوعی و نقش نتایج اجلاس جهانی ایمنی هوش مصنوعی بریتانیا در آن پرداخته است. زاویه در این نوشتار کوتاه به بررسی این یادداشت تحلیلی می‌پردازد. 👈 متن کامل را در زاویه بخوانید. 🆔 @zaviehmag

✅ هوش مصنوعی فراملی و امپریالیسم شرکتی 🔸لزوم اتخاذ رویکردهای محلی در توسعه هوش مصنوعی #رصد_اندیشکده‌ها 🔹 جهان در دهه‌های اخیر، شاهد افزایش چشمگیر نفوذ و تسلط شرکت‌های بزرگ فناوری در کشورهای مختلف بوده است. این شرکت‌ها با توسعه گسترده زیرساخت‌های دیجیتال و گسترش محصولات و خدمات خود، تأثیر عمیقی بر جوامع و سیاست‌گذاری‌های دولتی داشته‌اند. 🔹 گسترش قدرت غول‌های فناوری تنها به محصولات آن‌ها محدود نمی‌شود بلکه حوزه‌های اجتماعی، اقتصادی و حتی سیاسی را نیز تحت نفوذ قرار می‌دهد. این مسئله به ویژه در کشورهای در حال توسعه و به دلیل وابستگی بیشتر زیرساخت‌های فناوری جوامع مذکور به این شرکت‌ها، محسوس‌تر است. 🔹اصطلاح امپریالیسم شرکتی به تسلط اقتصادی و نفوذ گسترده شرکت‌های بزرگ بر سیاست‌گذاری‌ها و ساختارهای اجتماعی و اقتصادی کشورها اشاره دارد. در این یادداشت، تلاش می‌شود تا به پیامدهای این پدیده در حوزه هوش مصنوعی فراملی پرداخته شود و بررسی شود که چگونه تصمیمات و عملکرد شرکت‌های بزرگ فناوری می‌تواند به نابرابری‌ها و تبعیض‌های ساختاری منجر شود و جوامع مختلف را با چالش‌های جدی مواجه کند. 🔻 موقوفه کارنگی برای صلح بین‌المللی، یک مؤسسه مطالعاتی غیرانتفاعی آمریکایی، اخیراً طی یادداشتی به این مسئله پرداخته است. زاویه در ادامه به مرور اهم مسائل مطرح شده در این نوشتار کوتاه می‌پردازد. 👈 متن کامل را در زاویه بخوانید. 🆔 @zaviehmag

🌐 خودکارسازی توسعه هوش مصنوعی با استفاده از هوش مصنوعی 📘مروری بر به‌کارگیری هوش مصنوعی در فرایند تحقیق توسعه خود #رصد_اندیشکده‌ها 🏛 اندیشکده رند 🔻اندیشکده رند اخیراً در یادداشتی به بررسی استفاده از هوش مصنوعی برای تسریع تحقیق و توسعه در این فناوری پرداخته است؛ رویکردی که به زعم بسیاری از کارشناسان می‌تواند به پیشرفت‌های سریع و غیرقابل‌ کنترل منجر شود. 🔹 از همین روی، خودکارسازی تحقیق و توسعه هوش مصنوعی نیازمند توجه جدی سیاست‌گذاران و جامعه است تا بتوانند برای تحولات آینده این فناوری آماده شوند. 🔹 شرکت‌ها تا کنون از این ابزارها بهره‌برداری گسترده‌ای کرده‌‌اند و شاهد افزایش قابل‌توجه بهره‌وری بوده‌اند. اکنون ابزارهای هوش مصنوعی بیش از ۲۵ درصد از کدهای مورد نیاز گوگل را می‌نویسند. در آمازون استفاده از این ابزارها برابر با «۴۵۰۰ سال کاری توسعه‌دهندگان» و باعث حدوداً ۲۶۰ میلیون دلار صرفه‌جویی شده‌ است. 🔹 بنظر می‌رسد این میزان از بهره‌وری، شرکت‌های فناوری را تشویق می‌کند تا در آینده از هوش مصنوعی نه به عنوان ابزار بلکه به عنوان توسعه‌دهنده خودکار نرم‌افزار استفاده کنند. 🔹 خودکارسازی تحقیق و توسعه، راهی برای تسریع پیشرفت هوش مصنوعی ضمن کاهش نظارت انسانی فراهم می‌کند؛ راهی که پشت درهای بسته در حال شکل‌گیری است. در چنین شرایطی جامعه برای آمادگی در برابر آینده‌ای که این فناوری می‌تواند به همراه داشته باشد، به آگاهی و اطلاعات بیشتری نیاز دارد تا بتواند در مواجهه با این تغییرات سریع تصمیمات مطلوب و به موقع اتخاذ نماید. متن کامل این گزارش را در زاویه بخوانید. 🆔 @zaviehmag

🌐 همگرایی میان جنگ فضایی و سایبری در عصر فناوری 📘نگاهی به دو عنصر مکمل درگیری‌های نظامی مدرن #رصد_اندیشکده‌ها 🏛 مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی (CSIS) 🔻جان کلاین پژوهشگر موسسۀ پژوهشی فالکون و استاد دانشگاه جرج واشنگتون در یادداشتی که برای موسسه مطالعات استراتژیک و بین‌المللی (CSIS) نوشته است از ادغام دو شکل جدید جنگ صحبت به میان می‌آورد. 🔹 بر اساس این یادداشت، با گسترش فناوری‌های فضایی و سایبری، مرزهای نبرد از زمین به فضا و سایبر منتقل شده‌اند. این دو حوزه با وابستگی‌های متقابل، به میدان جدیدی برای رقابت و تهدیدهای امنیتی تبدیل شده‌اند که نیازمند استراتژی‌های یکپارچه و سیاست‌گذاری جامع است. 🔹 حوزه‌های فضایی و سایبری عناصر راهبردی مشترکی مانند خطوط ارتباطی، محیط اطلاعاتی، ابعاد شبکه و بخش‌های ارتباطی دارند. این دو حوزه همچنین حائز ویژگی‌های مشترکی مانند فقدان هنجارهای رفتاری شفاف، دشواری در انتساب مسئولیت حملات و منافع فراملی هستند. 🔹 بر همین اساس، سیاست‌گذاران، برنامه‌ریزان نظامی و استراتژیست‌ها باید با شناخت دقیق و عمیق از پیچیدگی‌ها و مأموریت‌هایی که در نقطه تلاقی فضا و سایبر شکل می‌گیرند، برای مواجهه با چالش‌ها و بهره‌گیری از فرصت‌های این دو حوزه آماده باشند. تنها با این رویکرد یکپارچه و آگاهانه است که می‌توان به راهبردی مؤثر و پایدار در برابر تهدیدات و نیازهای نوظهور دست یافت. متن کامل این گزارش را در زاویه بخوانید. 🆔 @zaviehmag

🌐 فناوری کوانتومی و هوش مصنوعی: جوجه تیغی و روباه 📘نگاهی به نتایج ادغام رایانش کوانتومی و هوش مصنوعی #رصد_اندیشکده‌ها 🏛 مؤسسه هادسون (Hudson Institute) 🔻آرتور هرمن، تاریخ‌نگار مشهور آمریکایی اخیراً با انتشار یادداشتی در وبگاه مؤسسه هادسون با بررسی ویژگی‌های کوانتوم و هوش مصنوعی، به پیامدهای مثبت و منفی هم‌گرایی این دو فناوری پرداخته است. 🔹 اما شاید وقت آن رسیده است که از زاویه‌ای متفاوت یعنی از جنبه فیزیک بنیادین هر دو فناوری، به مسئله بپردازیم. از این دیدگاه، هوش مصنوعی در واقع به جوجه‌تیغی کند تبدیل می‌شود و کوانتوم همان روباه سریع و جهنده است. 🔹 هوش مصنوعی در نهایت به همان الگوی قابل پیش‌بینی محاسبات دیجیتال وابسته است، صرف‌نظر از اینکه چقدر نتایج و استنتاج‌های آن سریع و خودجوش به نظر برسد. از سوی دیگر، علم کوانتوم بر اساس تصادف بی‌پایان و غیرقابل پیش‌بینی طبیعت ساخته شده است؛ امری که در کوانتوم‌، ابتدایی‌ترین واحد انرژی و واقعیت تجلی می‌یابد. 🔻 در نهایت می‌توان نتیجه گرفت که همگرایی فناوری کوانتومی و هوش مصنوعی به معنای آینده‌ای حتی بزرگ‌تر و بهره‌ورتر برای همگان خواهد بود—البته به شرط آنکه درک کنیم « جوجه تیغی واقعی» کدام است و «روباه» کدام. متن کامل این گزارش را در زاویه بخوانید. 🆔 @zaviehmag