🌸 ﷽ 🌸 #رمان_جان_شیعه_اهل_سنت #عاشقانه_ای_برای_مسلمانان #فصل_دوم #قسمت_هفتاد_و_پنجم 🌸🍃🌺🍃🌸 .... در جواب مادر فقط سرم را به نشانه تایید فرو آوردم و نگفتم هر بار که می بینم در وضو پاهایش را مسح می کند، هر بار که دست هایش را در نماز روی هم نمی گذارد و هر بار بر مهر سجده می کند، تمام وجودم به درگاه خدا دست دعا می شود تا یاری اش کند که به سمت مذهب اهل تسنن هدایت شود. ساعتی از اذان مغرب گذشته بود که مجید با یک دنیا شور و انرژی وارد خانه شد. دست هایش پر از کیسه های میوه بود و لب هایش لبریز خنده. با آنکه حقوق بالایی نمی گرفت، ولی دوست نداشت در خانه کم و کسری باشد و همیشه بیش از آنچه سفارش می دادم، می خرید. پاکت های میوه را کنار آشپزخانه گذاشت و با کلام مهربانش خبر داد:" الهه جان! برات پسته گرفتم!" با اشتیاق به سمت پاکت ها رفتم و با لحنی کودکانه ابراز احساسات کردم:" وای پسته! دستت در نکنه!" خوب می دانست به چه خوراکی هایی علاقه دارم و هنیشه در کنار خرید های ضروری خانه، برای من یک خرید ویژه داشت. دستانش را شست و به آشپزخانه برگشت، نفس عمیقی کشید و گفت:" الهه! غذات چه بوی خوبی میده!" خودم می دانستم خوراک میگویی که تدارک دیده ام، آنچنان تعریفی نشده و عطر و بویی هم ندارد که خندیدم و گفتم:" نه! خیلی خوب نشده!" و او همان طور که روی صندلی می نشست، با قاطعیتی مردانه جواب دلشوره ام را داد:" بوش که عالیه! حتما طعمش هم عالیه!" ولی خودم حدس می زدم که اصلا خوراک خوبی از آب در نیامده و هنگامی که غذا را در دیس کشیدم، مطمئن شدم هیچ شباهتی به دستپخت مادر ندارد. حسابی دست و پایم را گم کرده بودم، ولی مجید با تمام وجود از خوردنش لذت می برد و مدام تعریف و تشکر می کرد. چند لقمه ای خورده بودیم که متوجه شدم ترشی را فراموش کرده ام. از سر میز بلند شدم و با گفتن "صبر کن ترشی بیارم!" به سمت یخچال رفتم، اما این جمله من به جای ترشی، خیالش را به دنیایی دیگر برد که دست از غذا خوردن کشید و با صدایی گرفته زمزمه کرد:" صبر کردن برای ترشی که آسونه!" سپس خندید و با شیطنتی شیرین ادامه داد:" من یه جاهایی صبر کردم که بیا و ببین!" ✍🌺🍃🌸🍃🌺🍃 🍃ادامہ دارد.... ✍🏻 #نوشته_فاطمه_ولی_نژاد ✍لطفا فقط با ذکر #لینک_کانال و #نویسنده کپی شود... ╭┅°•°•°•°═ঊঈ📚ঊঈ═°•°•°•°┅╮ ✒ @chaadorihhaaa ╰┅•°•°•°•°═ঊ