#پارت426 💕اوج نفرت💕 حالم خوب نبود و نشون دادن حالی که خوب نیست که کار سختیه. اما باید برای این که خودم رو طبیعی نشون بدم این طور رفتار کنم چند ساعتی اتاقم موندم و بعدش بیرون رفتم. علیرضا تو اتاقش درگیر تصحیح برگه هایی بود که از دانشگاه با خودش آورده بود. کنارش نشستم و به برگه ها نگاه کردم. برگها رو از جلوم برداشت و گنار گذاشت. سوالی نگاهش کردم _ این راز دانشجو هامه. _مگه من میدونم چی به چیه؟ _ میدونی یا نمیدونی نباید ببینی. خواستم از کنارش بلند شم که با صدای بلند خندید _ نگاری یه حالی میده شوخی کنی باهات یه جوری می شی آدم کیف میکنه. دوباره روی صندلی نشستم پشت چشمی براش نازک کردم. برگه ها رو جلوم گذاشت. _شوخی کردم بیا نگاه کن نفسم رو با صدای آه بیرون دادم _ حوصله ندارم _کجا رفته که نداریش تو حرفهام دنبال به حرف بود تا به نتیجه دلخواهش برسه. _حواسم به فرداست. خودکارش رو روی میز گذاشت. _خوب خودت رو پشت این قضیه پنهان کردی ها دلخور نگاهش کردم دستش رو به حالت تسلیم بالا گرفت _ استرس چی عزیزم.جواب مثبت رو که داده . _نمیدونم استرس دارم دیگه. _ می خوای بریم بیرون. _مگه کار نداری؟ _چرا کار دارم ولی میزارم کنار . یه کاری کنم که حالت جا بیاد . _نه تو چشم هاش نگاه کردم. باید مطمئن شم که احمدرضا بالاست یا نه. از جوابی کردن علیرضا بهم‌میده مشخص میشه _یه دقیقه بریم بالا لبخند روی لب هاش رو حفظ کرد. _نه میترا خانم اذیت میشه _ من قبلا باهاش حرف زدم گفت اذیت نمیشم _نه نمیریم. بلند شو یه چایی بیار برام. پس معلوم شد احمدرضا هنوز بالاست و علیرضا از این خبر مطلع شده. به هدفم رسیدم از اتاق بیرون اومدم چایی ریختم به روی میزش گذاشتم علیرضا اخم هاش تو هم رفته بودم باید چیکار کنم. من کهو نمیتونم باهاش ازدواج کنم چرا پیگیرشم . دوست دارم شرایطش رو بدونم. بیخودی توی اتاقم نشستم و به سقف نگاه کرد . در اتاقم باز شد علیرضا نگاهم کرد و گفت _ بیا شام _مگه ساعت چنده _هشت. از اتاق بیرون رفتم. به املتی که پخته بود نگاه کردم. _نگار اگر احساس می‌کنی با کسی بیرون بری حالت جا میاد برو . _میزاری با پروانه برم بیرون. _افشار دختر خوبه دوست داری برو _ بزار ببینم فردا پروانه میاد با هم بریم بیرون. فقط ناراحت نمیشی از بالای چشم نگاهم کرد _چقدر هم تو حرف گوش میکنی 💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕