عنایت شهدا :
❤ خاطرات متحول شدن ( چرا چادری شدم )❤️
مریم هستم ، در گذشته حجاب نداشتم. اگر چه خانوادهای مذهبی داشتم، اما آزادی کامل داشتم و دائم در جستجوی آرامش بودم. در دانشگاه با دوستان خود بر سر آرایش کردن و بیحجاب بودن رقابت میکردم تا پیروز شوم. همیشه میخواستم بهترین ظاهر را داشته باشم اما این کارها به من آرامش نمی داد 😔
نماز صبح نمیخواندم، باقی نمازها را نیز گاهی می خواندم و گاهی قضا می شد .
یکی از دوستان پیشنهاد داد که «برای رسیدن به آرامش ، حجاب هم میتواند یک گزینه باشد.» بدون تحقیق با حجاب شدم و متاسفانه پس از گذشت شش هفته حجاب را کنار گذاشتم 😔 رفتار و تمسخر دوستانم یکی از عللی بود که حجابم تغییر کرد 😣
زمانیکه حجاب را کنار گذاشتم، دچار عذاب وجدان شدم؛ چراکه به قولهایی که به امام زمان (عج) و حضرت زهرا (س) داده بودم، بدعهدی کردم. همانند گذشته شده بودم و مجدد آرامش خود را از دست داده بودم. مطمئن بودم آرامش خود را با حجاب به دست میآورم 😬
حجاب را رها کردم، چون عجولانه آن را انتخاب کرده بودم. تصمیم گرفتم اطلاعات خود را پیرامون حجاب کامل کنم. کتاب خواندم. صوت گوش دادم. سخنرانی استاد «علیاکبر رائفیپور» در آگاهسازی من بسیار مفید بود. تصمیم خود را گرفته بودم، اما ترس از شکست مجدد، ترس از اینکه باز هم مورد تمسخر واقع شوم؛ مانع میشد که با اطمینان حجاب را انتخاب کنم. در جستجوی یک جرقه بودم. یک معجزه که من را ثابت قدم کند. 😎
در همین زمان یکی از دبیرانم پیام داد و گفت، «مریم دوست داری با ما به سفر راهیان نور بیایی؟» و من با کمال میل پذیرفتم. به معلم خود گفتم، «من از شهدا یک معجزه میخواهم. اگر در این سفر یک نشانه نشانم دهند، مجدد چادر را انتخاب میکنم.» روز اول سفر به راهیان نور بدون معجزه به پایان رسید. روز دوم نیز به همین شکل؛ هیچ نشانهای ندیدم. روز سوم راهی شلمچه شدیم ☺️ هنگام ورود معلم خود را دیدم و به من گفت، «بیا اسفند دود کن!» استقبال کردم. یاد خواهشی که از شهدا داشتم، افتادم. به نیت یافتن نشانه اسفند دود کردم
وارد یادمان شلمچه شدیم. به دلم افتاد کفشهای خود را دربیاورم . شنیده بودم این خاک با پوست، گوشت و خون جوانهایی آمیخته شده که به خاطر من و امثال من از دلبستگیهای خود گذشتند. جوانهایی که پدر، مادر، همسر و یا فرزندان خود را نتوانستند در لحظه آخر ببینند و در آغوش بگیرند. با همین تفکرات، به خاکها نگاه کردم. سپس به پاهای خود نگریستم که روی این خاکها قدم برمیداشتند. تصور میکردم در سفر راهیان نور خاک میبینی و خاکی میشوی. اما اینطور نبود. این خاک با خاکهای دیگر متفاوت بود 🙄
وقتی نشستیم روی خاک شلمچه، غروب بود. تعریف غروب شلمچه را شنیده بودم، اما درک نکرده بودم. منتظر یک تلنگر بودم. مداح شروع به روضهخوانی کرد. شنیدن همین یک جمله کافی بود تا حالم دگرگون شود. «خوش به سعادت خانمها که چادر دارند؛ که چادرشان مثل حضرت زهرا خاکی میشود؛ که چادرشان از این خاک، خاکی میشود.» دیگر چیزی نشنیدم. روی خاکها سجده کردم. احساس میکردم شهدا نگاهم میکنند. از من میپرسند، «برای اینکه شبیه حضرت زهرا بشوی، برای اینکه یادگاری حضرت زهرا (س) را انتخاب کنی؛ به دنبال نشانه هستی؟» فهمیدم برای شبیه مادر شدن، نباید به دنبال نشانه بود. همان جا بود که تصمیم گرفتم، همیشه چادرم را حفظ کنم. 🤗
بعدش با خانواده شهید مدافع حرم «مجید قربانخانی» آشنا شدم. قرار بود تصویر این شهید را طراحی کنم. هیچ شناختی از وی نداشتم. نمیدانستم شهدای مدافع حرم چه کسانی هستند و چه میکنند. زمانیکه تصویر این شهید را دیدم، متوجه شدم؛ همان شهیدی است که هرگاه در شبکه های اجتماعی عکسشان را میدیدم چند لحظهای صبر میکردم و به چشمهایش خیره میشدم. اما نام وی را نمیدانستم. نمیدانستم متحول شده بود؛ نمیدانستم تاریخ تولد شهید قربانخانی دقیقا مصادف با روز عقد من است 💍 😌 تصویر طراحی شده صورت شهید، هدیه کوچک من در برابر بزرگیهای او به خانواده وی بود.
💠 ❁﷽❁ 💠
#رمان_جان_شیعه_اهل_سنت
#عاشقانه_ای_برای_مسلمانان
#فصل_اول
#قسمت_سی_و_یکم
🌷🍃🌷🍃
....
سینی چای را که دور گرداندم، لعیا با مهربانی گفت :" قربون دستت الهه جان! زحمت نکش!" و من همچنان که ظرف رطب را مقابلش روی میز می گذاشتم، با لبخندی پاسخ دادم:" این چه حرفیه؟ چه زحمتی؟" که مادر پرسید:" لعیا جان! چرا تنها اومدی ؟ چرا ابراهیم نیومد؟" دستی به موهای براق و مشکی ساجده کشید و گفت :" امروز انبار کار داشت. گفت دیرتر میاد." سپس خندید و با شیطنت ادامه داد:" منم دیدم موقعیت خوبیه، بابا و ابراهیم نیستن، اومدم با شما صحبت کنم." مادر خودش را کمی روی مبل جلو کشید و با لحنی لبریز اشتیاق و انتظار پاسخ داد:" خیر باشه مادر!" که لعیا نگاهی به من کرد و گفت :" راستش اون هفته که اومده بودین خونه ما، یکی از همسایه هامون الهه رو دیده بود، از من خواست از شما اجازه بگیرم بیان خواستگاری." پیغامی که از دهان لعیا شنیدم، حجم سنگین غم را بر دلم آوار کرد و در عوض خنده ای شیرین بر صورت مادر نشاند:" کدوم همسایه تون؟" و لعیا پاسخ داد:" نعیمه خانم، همسایه طبقه بالایی مون." به جای این که گوشم به سوال و جواب های مادر و لعیا پیرامون خواستگار جدیدم باشد، در دریایی از غم فرو رفتم که به نظر خیلی از اطرافیانم از بخت سنگین من رنگ و بو گرفته بود. در تمام شش سالی که فارغ التحصيل شده بودم و حتی یکی دو سال قبل از آن، از هر جنسی برایم خواستگار آمده و بذر هیچ کدام حتی جوانه هم نزده بود. یکی را من نمی پذیرفتم، دیگری از دید پدر و گاهی مادر ، مرد زندگی نبود و در این میان بودند کسانی که با وجود رضایت طرفین، به بهانه ای نه چندان جدی، همه چیز به هم خورد. هر کسی برای این گره نا گشودنی نظریه ای داشت ؛ مادر می ترسید شاید کسی نفرین کرده باشد و پدر همیشه در میان غیظ و غضب هایش ، بخت سنگینم را بر سرم می زد. مدت ها بود از این رفت و آمد ها خسته شده بودم و حالا لعیا با یک دنیا شوق، خبر از آغاز دوباره این روز های پر از نگرانی آورده بود، ولی مادر خوشحال از پیدا شدن خواستگاری رضایت بخش ، به محض ورود پدر، شروع کرد:" عبدالرحمن، امروز لعیا اومده بود. " پدر همچنان که دستانش را می شست، کم توجه به خبر نه چندان مهم مادر، پرسید :" چه خبر بود ؟"
✍🏻💞🍃🍃🌷🍃🍃💞
🍃ادامہ دارد....
✍🏻 #نوشته_فاطمه_ولی_نژاد
✍لطفا فقط با ذکر #لینک_کانال و #نویسنده کپی شود...
╭┅°•°•°•°═ঊঈ📚ঊঈ═°•°•°•°┅╮
✒ @chaadorihhaaa
╰┅•°•°•°•°═ঊ
@zeinabiha2
💠 ❁﷽❁ 💠
#رمان_جان_شیعه_اهل_سنت
#عاشقانه_ای_برای_مسلمانان
#فصل_اول
#قسمت_سی_و_دوم
🌷🍃🌷🍃
.....
و مادر هم زمان با دادن حوله به دست پدر، مژدگانی اش را هم داد :" اومده بود برای همسایه اشون اجازه بگیره، بیان الهه رو ببینن." پدر همچنان که دستانش را با دقت خشک می کرد، سوال بعدی اش را پرسید:" چی کاره اس؟" که مادر پاسخ داد:" پسر نعیمه خانمه، همسایه طبقه بالایی ابراهیم. لعیا می گفت مهندسه، تو شیلات کار می کنه. به نظرم گفت سی سالشه. لعیا خیلی ازشون تعریف می کرد،می گفت خانواده خیلی خوبی هستن." باید می پذیرفتم که بایستی بار دیگر لحظات پر از اضطرابی را سپری کنم؛ لحظاتی که از اولین تماس یا اولین پیغام آغاز شده و هر روز شدت بیشتری می گیرد تا زمانی که به نقطه آرامش ختم نمی شد و هر بار در اوج دغدغه و دلواپسی، به شکل نامشخص پایان می یافت. مادر همچنان با شور و حرارت برای پدر از خواستگار جدید می گفت که صدای در حیاط بلند شد. حالا مادر گوش دیگری برای گفتن ماجرای امروز یافته بود که ذوقی در صدایش دوید و با گفتن :" عبدلله اومد!" پشت پنجره رفت تا مطمئن شود. گوشه پرده را کناز زد، اما ناامید صورت چرخاند و گفت :" نه، عبدالله نیس. آقا مجیده." از چند شب پیش که با خودم و خدای خودم عهد کرده بودم که هر روزنه ای را برای ورود خیالش ببندم، این نخستین باری بود که نامش را می شنیدم. نفس عمیقی کشیدم و دلم را به ذکر خدا مشغول کردم، پیش از آنکه خیال او مشغولم کند که کسی با سرانگشت به در اتاق نشیمن زد. پدر که انگار امروز حسابی خسته کار شده بود، سنگین از جا بلند شد و به سمت در رفت و لحظاتی نگذشته بود که با چهره ای بشاش بازگشت. تراول هایی را که در دستش بود، روی میز گذاشت و با خرسندی رو به مادر کرد:" از این پسره خیلی خوشم میاد. خیلی خوش حسابه. هر ماه قبل از وقتش ، کرایه رو دو دسته میاره میده." و مادر همان طور که سبزی پلو را دم می کرد، پاسخ داد:" خدا خیرش بده. جوون با خداییه!" و باز به سراغ بحث خودش رفت:" عبدالرحمن! پس من به لعیا می گم یه قراری با نعیمه خانم بذاره."
و پدر با جنباندن سر، رضایت داد.
★ ★ ★
✍🏻💞🍃🍃🌷🍃🍃💞
🍃ادامہ دارد....
✍🏻 #نوشته_فاطمه_ولی_نژاد
✍لطفا فقط با ذکر #لینک_کانال و #نویسنده کپی شود...
╭┅°•°•°•°═ঊঈ📚ঊঈ═°•°•°•°┅╮
✒ @chaadorihhaaa
╰┅•°•°•°•°═ঊ
@zeinabiha2
📖دعایی که در زمان غیبت باید هر روز خوانده شود
📿 اللهُمَّ عَرِّفنیِ نَفْسَکَ،
📿 فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفنی نَفْسَکَ لَمْ اَعرِفْ رَسُولَکَ،
📿 اَللهُمَّ عَرِّفنی رَسُولَکَ،
📿 فاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنی رَسُولَکَ لَمْ اَعرِفْ حُجَّتَکَ،
📿 اللهُمَّ عَرِّفنی حُجَّتکَ فَاِنَّکَ اِنْ لَْم
📿 تُعَرِّفنی حُجَّتکَ ضَلَلْتُ عَنْ دِینیِ .
🍃🌸 #دعای_غریق🌸🍃
♡ دعای تثبیت #ایمان در #اخرالزمان ♡
یا اَللَّهُ یا رَحْمن
یا رَحِیمُ یا مُقَلِّبَ القُلُوبِ
ثَبِّتْ قَلْبِیِ عَلی دِینک
إِنَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعیداً وَ نَراهُ قَریباً
💚 أللَّھُـمَ ؏َـجِّـلْ لِوَلیِڪْ ألْـفَـرَج 💚
🍃🌸@zeinabiha2🌸🍃