#دلنوشته_ای_برای_حضرت_معصومه(س) به نام او و خدا لبخند زد و دختر را آفرید روزی ستاره ای که آن را معصومه نامیدند در مدینه پدیدار شد . اشک شوق از چشمان فرشتگان نقل می شد و زمین را به زینت آراسته می نمود . او در خانواده ای چشم باز نمود که چشمه علم و تقوا در آن جاری بود و به همین دلیل ایشان نیز از آب آن چشمه نوشیدند و از فضایل،کمالات معنوی و روحانی برخوردار شدند در کودکی زندان و غم هجران پدر گریبان آن حضرت را گرفت اما خدایش برای او برادری را به یادگار در تقدیرش نوشت که سرپرست او بود او از همان کودکی هنگام نبود پدر به پرسش های جمعی از شیعیان پاسخ می داد و در جوانی به دانش و فضیلتی دست یافته بود که بسیاری از علمای بزرگ اسلام و شیعه صحرای پرسش های خود را با دریای دانش ایشان آباد می نمودند . حضرت معصومه (س) به همراه حضرت فاطمه شفاعتی دارند که گفته اند هیچ بانویی به مقام ایشان نرسیدند و پدر نیز در وصف دخترشان فرموده اند :(با شفاعت او ،همه شیعیان ما به بهشت وارد می شوند ،)سال ها بعد ، دلتنگی و دعوت برادر او را از مدینه به سمت مرو کشانده بود اما بیماری بال های در انتظار او را در قم نشاند ، و چندی بعد روح او بال های خود را باز نمود و جسم حضرت به خاک قم عزت بخشید، هزاران سال است که مردمان با کوله باری از غم و تنهایی به دیدار حضرت می روند و بعد آن را به بانو هدیه می دهند و خوشحال از اینکه بانویی با فضیلت چون حضرت معصومه صدایشان را شنیده است راهی خانه می شوند . پایان هدیه خانم حیدری☺️🌸