#گیاه #اندرز 🍀 منبر گیاهی! ✍️ زینب خزایی 🌺 گل حسرت استاد گیاه‌شناسی‌مان وقتي رسيد به خانواده لاله، گل‌های معروف و مهمش را گفت تا رسيد به گل حسرت. بعد از گفتن اسم علمي و توضيحات اصل‌و‌نسب و شکل و شمايلش، علت نام‌گذاری‌اش را این‌طور توضيح داد «چون هميشه پاييز گل می‌دهد و در حسرت ديدن بهار است، اسمش شده گل حسرت!» اما اصل داستان چيست؟ گل حسرت مثل زعفران است؛ هم از لحاظ گیاه‌شناسی هم از نظر ظاهري. اگر اهل کوهنوردي باشيد، حتماً گل حسرت را لابه‌لای سنگ و صخره‌ها دیده‌اید. در پاييز گل می‌دهد و در بهار و اوايل تابستان، برگ، يعني وقتي برگ دارد، گل ندارد و وقتي هم گل دارد، بی‌برگ است. ما هم مثل گل حسرتيم؛ قدر موقعیت‌هایی را که داریم، نمی‌دانیم و براي همه فرصت‌هایی که داشته‌ایم و داريم، ولي از دستشان داده‌ایم و می‌دهیم مدام آه و ناله سر می‌دهیم و حسرت می‌خوریم. حالا یک‌قدم برويم جلوتر. روزي هست به نام «يوم الحسره». آنجا ديگر ته خط فرصت‌سوزي است؛ پشيماني در آن روز بی‌فایده است. قبل از این‌که برسيم به آن روز، حواسمان باشد فرصت‌های زندگي یکی‌یکی از دست می‌رود و مرگ نزديک است؛ خيلي نزديک. حضرت علی(ع) می‌فرمایند «آنان که وقتشان پايان يافته خواستار مهلت‌اند و آنان که مهلت دارند کوتاهي می‌ورزند». 📌 نهج‌البلاغه، ص 525، حکمت 285. 🆔:@zeinabyavaran313 🍃 🌸✨ 🍃✨✨ 🌼🍃🌸🍃🌼🍃🌸🍃🌼🍃🍃

#گیاه #اندرز 🍀 منبر گیاهی! ✍️ زینب خزایی 🌺 فراموشم مکن «فراموشم مکن»، اين گل را می‌شناسید؟ اسم فارسي ندارد، چون اصالتاً ايراني نيست و نامش ترجمه forget me not است و از خانواده گل‌گاوزبان است. درباره نام‌گذاری‌اش افسانه‌های مختلفي هست؛ مثلاً آلمانی‌ها می‌گویند: خدا همه گل‌ها را نام‌گذاری کرد و فقط يک گل کوچک، بدون نام باقي ماند. آن گل به همين خاطر شروع کرد به گريه کردن و به خدا گفت «فراموشم مکن!» و خدا پاسخ داد: همين نام تو خواهد بود! ما هم هميشه بايد اين ذکر را بگوییم که ‌«خدايا! فراموشم مکن. سلاحي نداريم، جز همین محبت اندک. با همين نجاتمان بده». «إِلَهِي‏ لَمْ‏ يَكُنْ‏ لِي‏ حَوْلٌ‏ فَأَنْتَقِلَ بِهِ عَنْ مَعْصِيَتِكَ إِلَّا فِي وَقْتٍ أَيْقَظْتَنِي لِمَحَبَّتِك؛ خدايا! من قدرتي ندارم که از معصيت بازگردم، مگر آنکه تو با محبتت بيدارم گرداني».1 📌 1. بحار‌الأنوار، ج‏91، ص 98. 🆔@zeinabyavaran313