eitaa logo
یادداشت‌💌✍
356 دنبال‌کننده
1.5هزار عکس
104 ویدیو
13 فایل
📚۱عملکرد بانوان راوی‌شیعه عصر ابناء الرضا(ع) ۲روش‌های آموزش صید مروارید علم ۳زمزمه‌ قلب من ۴بر دین‌حسین علیه‌السلام ۵ره‌آورد پژوهش۲ ۶تاریخگذاری روایات وحی ✍️نجمه‌صالحی: نویسنده و پژوهشگر، مدرس‌حوزه و دانشگاه سایت شخصی 🌐https://zemzemh.ir/
مشاهده در ایتا
دانلود
. «فکر کردن»با خیره شدن به افق یا با برای متمرکز ماندن که بسیاری از اوقات حین انجام یک عمل لازم است، شکل نمی‌گیرد؛‌ بهترین عمل برای تولید ، است. https://virasty.com/najmehsalehi/1723512313360338740
۲۳ مرداد
یادداشت‌💌✍
💎 #بسته_طلایی_فرزانگان_2 🎯با بهترین‌ها، به همراهی‌تان آمده‌ایم. استادانی که #شاه_کلید سال‌های ط
. خاص‌ترین هجرت نجمه‌صالحی هجرت در زندگی بشر و پیشرفت و تحول و ایجاد تمدن‌های جدید نقش تعیین‌کننده‌ای داشته است. مهاجرت معمولاً هدفی دارد و در پی آن هدف، حرکتی رخ می‌دهد. هجرت انواعی دارد اما شاید بتوان گفت بهترین نوع هجرت، هجرت از دنیای گفتار به دنیای نوشتار است. یعنی روزی که تصمیم می‌گیریم قلم به دست بگیریم و در قالب کلمات مکتوب، فکر کنیم. یعنی روزی که تصمیم می‌گیریم هر روز بنویسیم و هر روز روی کاغذ با خودمان و دیگران حرف بزنیم و با نوشتن، شخصیتی متفاوت از خود را بشناسیم. هنگامی‌که درباره چنین مهاجرتی با دیگران صحبت می‌کنم، پرتکرارترین سوالی که با آن مواجه می‌شوم این است: "از چه بنویسم؟" در پاسخ می‌گویم "ببینید چه چیزی شما را به نوشتن وا می‌دارد؟ غم؟ یا شادی؟ بلاتکلیفی؟ یا نیاز به هم‌صحبتی؟ نیاز به تخلیه‌ی هیجانی؟ یا شروع یک کار جدید؟ یا... همان را بنویسید!" در واقع این پیشنهاد، برای انگیزه دادن است، برای اینکه دست به قلم شوند اما گاهی بعد از این پاسخ، پشیمان می‌شوم! علت پشیمانی‌ هم مشخص است، چون یاد کسانی می‌افتم که هر بار به سراغ خواندن نوشته‌شان می‌روم و از قبل می‌دانم با چه چیزی مواجه هستم. مثلاً می‌دانم فلانی هر بار پست تازه‌ای می‌گذارد، موقع ناله کردن است یا دارد با افسردگی دست و پنجه نرم می‌کند و‌‌‌‌‌‌‌... دلم برای قلم سوخت اما گاهی چاره‌ای نیست! نوشتن قدر و قیمتی بالاتر از این‌ها دارد که در وقتِ تجربه‌ی احساساتی ثابت به سراغش برویم. به نظرم در وقتِ خوشی باید نوشت. در وقتِ ناخوشی باید نوشت. در وقتِ سفر باید نوشت، در وقتِ تجربه‌ی احساسات متفاوت باید نوشت. نوشتن باید با روح و جان همنشین باشد. نوشتن باید به چیزی از جنس خود نویسنده بدل شود. قلم باید به رنگ‌وبوی نویسنده درآید. کلمات باید نماینده و رسانه‌ی افکار او در دنیای فیزیکی باشد و نباید به هیچ‌کدام از حالات روحی محدود شود. آدمی پر از خُلق و خوی بالا و پایین است، پر از حالات گوناگون، پر از تناقض. چه بسا درباره‌ی هر بخشی از وجود که بیشتر بنویسیم، به آن محدودتر شویم در حالی‌که ترجیح این است با آزادیِ تمام، قلم بزنیم! قلم را در دریای ژرف خیال رها سازیم و کلمات را همچو مرواریدی صید کنیم. نوشتن، همچون سفری است که هر روز با آن به کشف و شناخت جدیدی از خود و جهان پیرامون‌مان می‌پردازیم. این سفر، نه تنها به ما کمک می‌کند تا احساسات و افکارمان را بهتر درک کنیم، بلکه به ما این امکان را می‌دهد تا با دیگران نیز ارتباطی عمیق‌تر و معنادارتر برقرار کنیم. در این مسیر، ممکن است با چالش‌ها و موانعی روبرو شویم. گاهی اوقات، ممکن است احساس کنیم که هیچ چیزی برای نوشتن نداریم یا اینکه نوشته‌هایمان به اندازه کافی خوب نیستند. اما به یاد داشته باشیم که نوشتن، یک فرآیند است و هر نوشته‌ای، حتی اگر به نظرمان کامل نباشد، گامی به سوی بهبود و پیشرفت است. نوشتن، آیینه‌ای است که تمامیت وجود ما را به تصویر می‌کشد. با هر کلمه‌ای که می‌نویسیم، بخشی از خودمان را به جهان نشان می‌دهیم و این نشان دادن، به ما کمک می‌کند تا بهتر خودمان را بشناسیم و درک کنیم. نوشتن، نه تنها یک فعالیت روزمره، بلکه ابزاری است که به ما این امکان را می‌دهد تا با خودمان و دیگران در ارتباط باشیم. ارتباطی که از آن به تغییر، تحول و پیشرفت راه می‌یابیم. برای همین چیزهاست که می‌شود گفت: نوشتن بهترین هجرت‌ها برای خودآگاهی در مسیر رشد و تکامل است. پ‌‌.ن: به مناسبت ششمین تدریس دوره کارگاه یادداشت‌نویسی @zemzemh60
۲۳ مرداد
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
۲۳ مرداد
. پدیده‌ی رها کردننجمه صالحی تصور کنید اتفاق ناخوشایندی رخ می‌دهد و ناگهان تصویری آرمانی از آینده را ویران می‌کند؛ پس از تماشای این ویرانی، ذهن خسته، زخمی و پر از سوال است، راه‌های زیادی برای رفع این بحران وجود دارد اما شاید یکی از بهترین‌ راه‌کارها رها کردن‌ِ غم و تحویل گرفتنِ خود است. گاهی برای کاهش غم و به‌هم‌ریختگی روح، خوب است خود را به ضیافتی دعوت کنیم یا خود را به کاری که معمولاً انجام نمی‌دهیم، تشویق کنیم، مثلاً بهترین لباس خود را بپوشیم و به بهترین رستوران برویم یا کارهایی مشابه آن انجام دهیم. گاهی باید درد را رها کرد تا جایگاهش را به مرور در زندگی پیدا کند. حتی در وقت خوشی هم نباید دو دستی آن را چسبید، باید موفقیت را رها کرد تا جایگاهش را به مرور در زندگی بیابد! به تدریج، پس از این راهکار یعنی رهایی اولیه، با نوشتن می‌توان احساسات متناقض نظیر غم و شادی را کنترل و هدایت کرد. به عبارت دیگر درباره‌ی این دگرگونی‌ها یعنی درد و سلامتی، راحتی و ناراحتی، غم و شادی بنویسیم و آن‌ها را منتشر کنیم! با نوشتن و انتشار موضوعات و ایده‌های جدید، دیگران هم به تماشای گُل افکارمان می‌نشینند و شاید فرصتی برای تفکر بیابند! گاهی باید مثل شازده‌کوچولو برای محافظت از شادی یا غم ارزشمند* آن را در محفظه‌ای شیشه‌ای نگه داشت و بعد رهایش کرد! با نوشتن، می‌توانیم از درد و رنج‌ و حتی شادی‌مان فاصله بگیریم، ذهن را رها کنیم و رویدادها را از زاویه‌ای دیگر ببینیم. نوشتن موجب شناسایی و درک درست احساسات‌ می‌شود. در فرآیند نوشتن، نه تنها با خودمان صادق‌تر خواهیم بود، بلکه ارتباطات‌مان با دیگران نیز تقویت می‌شود. *ارزشمند است چون برایش هزینهٔ روحی داده‌ایم. @zemzemh60
۲۴ مرداد
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
۲۴ مرداد
. 🔰انتشار یادداشت نویسندگان مجله‌افکار بانوان حوزوی در روزنامه سراسری سراج ✍یادداشت "عزادار حقیقی"، سرکار خانم مخدره‌چمن‌خواه ✍یادداشت "مناسبتی" سرکار خانم بغدادی ✍یادداشت "خاص‌ترین هجرت"، سرکار خانم دکتر نجمه صالحی @AFKAREHOWZAVI
۲۵ مرداد
. برایش نوشتم...نجمه‌ صالحی با مداومت در نوشتن و به اشتراک‌گذاری اندیشه‌هایت با دیگران، می‌توانی گروهی از افراد همفکر را جذب کنی. نکته‌ی کلیدی در جهان نوشتار، «مداومت» است. هیچ‌کس از ابتدا کاری را بی‌نقص انجام نداده است؛ بلکه با تمرین و مداومت به نتیجه‌ی مطلوب رسیده است. عادت به نوشتن و به اشتراک گذاری داستان‌های خود با دیگران، ما را به انسان‌های متفاوتی تبدیل می‌کند. گاهی تنها تفاوت ما با تصویر آرمانی‌ای که از خود داریم، در یک کلمه خلاصه می‌شود: «تعهد». تعهد، حلقه‌ی مفقوده‌ی زندگی بسیاری از افراد است. تعهد به نوشتن و به اشتراک‌گذاری داستان‌ها و اندیشه‌هایمان با دیگران، نه تنها ما را به نویسندگان بهتری تبدیل می‌کند، بلکه به ما کمک می‌کند تا ارتباطات عمیق‌تری با دیگران برقرار کنیم. این تعهد به ما اجازه می‌دهد تا از تجربیات و دیدگاه‌های دیگران بیاموزیم و در عین حال، به دیگران نیز کمک کنیم تا از تجربیات و دیدگاه‌های ما بهره‌مند شوند. با تمرین و مداومت، می‌توانیم به هدف ایده‌آلی که در نظر داریم، نزدیک‌تر شویم و زندگی‌ای پر از معنا و ارتباطات ارزشمند بسازیم. @zemzemh60
۲۵ مرداد
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
۲۵ مرداد
. قرائت سوره واقعه✔️ طالب جنت شدم نه محض ناز و نعمتش آرزو دارم ببینم آب می‌نوشد حسین... صلی الله علیک یا ابا عبدالله الحسین💔 @zemzemh60
۲۵ مرداد
. روز تفکر...نجمه صالحی جمعه که می‌شود دعاهایمان بیشتر با رنگ و بوی صلوات عجین است. دعاها در آسمان جمعه به پرواز در می‌آیند و به گوش سپهر حقیقت می‌رسند و لحظه‌ای که دستان‌مان به دستان او گره می‌خورد، شکوفه‌های امید و عشق در دل می‌شکوفد. جمعه، روز تفکر و تعمق است، روز چشم انتظاری، انتظارِ وزیدن نسیم امید و معطر شدن نفس شهر، با آمدن "مردی از کوچه‌ی ماه"! 🍃اللّٰھـُم ؏جِّل لِوَلیڪَ الفَرَجْـ 🍃 @zemzemh60
۲۶ مرداد
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
۲۶ مرداد
. آغاز سفر طریق عاشقینجمه‌صالحی از ابتدای حرکت، شگفتی‌های دلدادگی عشاق، دیدنی بود، نشانه‌هایی از عشق و ارادت مردم به سیدالشهدا علیه‌السلام. خیمه‌هایی در مسیر قم به مهران دایر بود و به رسم عرب‌های عراق سردرش این عبارت "موکب الامام‌الحسین علیه‌السلام" چشم‌نوازی می‌کرد. کودکان با لبخندهای شیرین‌شان، به زائران خوش‌آمد می‌گفتند و جوانان با شور و شوق، به خدمت مشغول بودند. در یکی از موکب‌ها، مردی مسن با صدای دلنشینش، نوحه‌ای از عشق و دلدادگی به امام حسین علیه‌السلام می‌خواند. صدایش چنان تأثیری داشت که همه را به گریه انداخت. برای موکب‌ها با چادر سایبان درست کرده بودند، وقتی برای صرف صبحانه وارد موکب خنک و تمیز یکی از استان‌های همدان شدیم، پیرزنی با سطلی انگور که از حیاط خانه‌اش چیده بود، تک تک نزدیک میزها می‌آمد تا آن‌ها را به بهره بردن از دسترنج یک‌ساله‌اش دعوت کند و چه برقی داشت نگاهش وقتی کسی از آن سطل آبی کوچک، خوشه‌ای انگور برمی‌داشت. در نقطه‌ی صفر مرزی، شور و حال زائران بیشتر دیده می‌شد. چهره‌های متفاوتی آمده بودند تا عشق و‌ ارداتشان را به سلطان عشق ازلی امام حسین علیه‌السلام نشان دهند. همه با هم دعا می‌کردند و از خداوند طلب می‌کردند که این سفر را برایشان قبول کند. سفری که روح و جان را صیقل می‌دهد. 🍃الحمدلله کما هو اهله🍃 @zemzemh60
۲۶ مرداد
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
۲۶ مرداد
. ⃣ 📷تصویر کبوترهای حرم کاظمین شریفین‌علیهماالسلام 🕊چی از این بهتر؟! هم رزق بهشون می‌رسه و هم در آسمان حرم و در آغوش امام بال و پر می‌زنند...🕊 🍃الحمدلله کما هو اهله🍃 @zemzemh60
۲۷ مرداد
. ⃣ ✍نجمه‌صالحی از جمله آداب زیارت خواندن ادعیه مأثور و نماز مخصوص است اما خانواده‌ی ما یک رسم دیگر هم دارد! علاوه بر این اعمال، دور حرم امامی که توفیق زیارت داشته‌ایم هم، می‌چرخیم، انگار اگر دور نچرخیم دل‌مان سبک نمی‌شود! رواق به رواق و صحن به صحن! مثلا اگر در زیار‌ت‌ امام رضا علیه‌السلام کیلومتر شمار بگذاریم، شاید چند کیلومتری پیموده باشیم! خلاصه که حال و هوای دور حرم گردیدن، خیلی دلچسب است! ایام اربعین که می‌شود دور حرم چرخیدن در عتبات، سخت و پر زحمت می‌شود، اما امروز موفق به چرخیدن دور حرم کاظمین شریفین‌علیهماالسلام شدیم و به مرقد سید رضی رحمت‌الله‌علیه رسیدیم. سید شریف رضی(۳۵۹ ه‍.ق - ۴۰۶ ه‍.ق) از شاعران و فقیهان قرن چهار شیعه و گردآورنده‌ی نهج‌البلاغه است. او نهج‌البلاغه را در ماه رجب سال چهارصد پس از هجرت و حدوداً ۳۶۰ سال پس از شهادت امیرالمومنین علیه‌السلام گردآوری و تدوین کرده‌است. سید رضی در سن ۴۷ سالگی در شهر بغداد درگذشته و در شهر کاظمین، به همراه برادرش سید مرتضی، در نزدیکی مضجع موسی کاظم و جواد علیهماالسلام دفن شده است. مزار استادِ این دو برادر، شیخ مفید رحمت‌الله‌علیه، نیز در داخل حرمین شریفین‌علیهماالسلام است. داستان خواب شیخ مفید، جهت تعلیم این دو نواده‌ی امام موسی کاظم علیه‌السلام، خواندنی است. جمع آوری کتاب نهج البلاغه مولاجانم علی علیه‌السلام توسط سید رضی و رهبر تشیع شدن سید مرتضی، حاصل زحمات این استاد بود. رزق امروز ما زیارت خاص این عالمان شریف هم بود. 🍃الحمدلله کما هو اهله🍃 @zemzemh60
۲۷ مرداد
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
۲۷ مرداد
. توشه‌ی کوله‌‌ی آخرتنجمه‌صالحی سفر انواعی دارد و مهمترین سفر، سفر آخرت‌ است. این سفر با مرگ آغاز می‌شود و اولین منزل آن قبر یا عالم برزخ است. در قرآن کریم از آخرت با عناوینی مانند قیامت، دارالاخرة و یوم الاخر یاد شده است. آمادگی برای این سفر بسیار مهم است و در آموزه‌های دینی توصیه شده که با زاد و توشه نیکو به سوی آخرت بازگردیم، زیرا پیشاپیش ما گردنه‌های سخت و منزلگاه‌های ترسناک وجود دارد که باید در آنجاها فرود آییم و توقف کنیم؛ اما چیزهایی در دنیا وجود دارد که می‌تواند به عنوان باقیات الصالحات محسوب می‌شوند و حتی پس از مرگ نیز برای آخرت، ثواب ذخیره می‌کند و چه خوش سعادت است انسانی که چنین نعمت‌هایی برای خودش پس‌انداز کند و امشب به چنین انسان‌هایی غبطه خوردم! در مسیر رسیدن به حرم مولا امیرالمومنین علیه‌السلام از کنار مقابر وادی السلام عبور می‌کردیم که به مقبره‌ای پررونق رسیدیم. مقبره‌ای که برای یک خاندان عراقی بود و در ایام اربعین، موکب خدمت به زوار امام حسین علیه‌السلام شده بود. خاندانی که در ایام حیات و حتی ممات، خادم اهل‌بیت علیهم‌السلام بودند و هستند. یا حسین! خوشا عمری که اول و آخرش تو باشی! 🍃اللهم ارزقنا توفیق الطاعه و توفیق خدمت لاهل بیت علیهم‌السلام فی‌الدنیا و شفاعتهم فی الاخره🍃 @zemzemh60
۲۷ مرداد
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
. گروه سرود در نجفنجمه‌صالحی در اطراف حرم مطهر امیرالمومنین علیه‌السلام موکب‌های ایرانی هم دایر بود که افزون بر خدمت به زوار، چندین حرکت فرهنگی در راستای تحقق_ انجام می‌دادند تا شور حسینی را به شعور حسینی تبدیل کنند. تابلوهای یادبود شهدای غزه، هدیه دادن عکس شهدای مدافع حرم و ثبت نام جهت شریک شدن در گام‌های طریق الحسین علیه‌السلام، خواندن زیارت عاشورا به یاد شهدای جنبش بیداری اسلامی از کشورهای ، و عراق، از جمله اقدامات آنان بود. گروه سرودی هم متشکل از نوجوانان ایرانی بر روی سکو ایستاده بودند و پس از پایان هر اجرا، ختم قرآن به نیت ظهور امام زمان عَجَّلَ‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف پخش می‌شد. تا ساعتی که ما آنجا بودیم ۶۴ بار قرآن ختم شده بود. تلاش و زحماتی که می‌کشیدند ستودنی بود آن هم در گرمایی که اگر در شرایط عادی باشد، هیچکس تاب تحملش را ندارد! یا امیرالمومنین علیه‌السلام! 🕊ماجز تو به غیر از تو نداریم تمنا حلوا به کسی ده که محبت نچشیده🕊 @zemzemh60
۲۷ مرداد