#اخلاق‌مهدوی 💠اگر ایستاده ای بنشین! 💢خشم، عقل را از کار می اندازد و اگر عقل نباشد، ممکن است کارهایی که نباید انجام دهیم. 💢 امام باقر علیه السلام میفرمایند: «هنگامی که شخصی بر مردم غضب می کند، اگر ایستاده باشد فورا باید بنشیند، که این کار پلیدی شیطان را از او دور می کند.»(١) 💢همچنین امام صادق علیه السلام میفرمایند: «کسی که اگر ناراحت شود، ناراحتی اش او را از حق بیرون نکند، و اگر خوشحال شود، خوشحالی اش او را به باطل نکشاند، و اگر قدرت یافت، بیش از حق خود دریافت نکند؛ بی شک یک مومن و منتظر واقعی است.» (٢) 📚١-کافی کلینی ج٢ ص٣٠٢؛ ٢-جهاد بانفس، حر عاملی، ص٣٧٠ @emamzaman3_1_3

#اخلاق‌مهدوی 💠نمایش کمتر از خود  💢 تواضع، ویژگی انسان هایی است که از نظر روحی و روانی به کمال رسیده اند؛ مانند درختانی که شاخه هایی پر میوه دارند و دلیل پایین آمدن شاخه ها، سنگینی آنها است. یکی از ویژگی های شاخه ای که پایین آمده، این است که همه، حتی افراد کوچک هم می‌توانند از آن بهره مند شوند. 🔅 امام صادق علیه‌السلام فرمودند: «تواضع آن است که به کمتر از جایگاه شایسته خود در مجلس قانع باشی و هرگاه کسی را ملاقات کردی، در سلام پیشی بگیری و جر و بحث را رها کنی؛ هر چند حق با تو باشد.» 📚 بحارالانوار، ج ٧۵، ص ١٧۶ 📌 یاران امام زمان علیه السلام در مقابل دوستان، متواضع و فروتن هستند؛ بدون شک تا متواضع نباشی، نمی‌توانی در زمره یاران حضرت باشی. به یاد داشته باش که این دوره، دوره یارگیری است @emamzaman3_1_3

#اخلاق‌مهدوی 💠هنرمندانه زندگی کن! 💢قناعت، کلید رضایت از زندگی است. شخص قانع برای کسب روزی تلاش می کند ولی به آنچه خدا روزی اش کرده، اکتفا می کند. چنین کسی نه معترض است و نه احساس ناکامی می کند؛ در نتیجه از زندگی خود احساس رضایت خواهد کرد. 💢تفاوت فرد قانع با فرد حریص، تنها یک چیز است: ✅ آرامش👌؛ چیزی که فرد قانع از آن بهره مند و فرد حریص از آن محروم است. 🔹 امام صادق میفرمایند: 🔅«به آنچه خدا قسمت تو کرده قانع باش، تا زندگی ات با صفا شود» 📚قصص الانبیا، ص١٩۵ 📌کدام شایسته تر است: منتظرِ حریص یا منتظرِ قانع⁉️ #یاقائم_آل_محمد @emamzaman3_1_3

#اخلاق‌مهدوی 💠هشدار امیرالمومنین 💢حضرت علی در وصیتنامه خویش فرمودند: «امر به معروف و نهی از منکر را ترک نکنید، که افراد شرور و بدکار جامعه، بر شما مسلط می‌شوند» 💢این حدیث، حجت و دلیلی است برای افرادی که از شرایط روزگار ناراضی هستند. و در ادامه می‌فرماید: «[در این صورت] هرچه دعا کنید، به اجابت نرسد» 📚 (نهج البلاغه، نامه ۴۷) 📌اگر منتظر اجابتِ دعای اللهم عجل لولیک الفرج هستید، نسبت به دیگران احساس نگرانی داشته باشید و این نگرانی خود را با رفتار و اعمال خوب ابراز کنید، نه صرفا با زبان. @emamzaman3_1_3

#اخلاق‌مهدوی 💠لقب بی بهانه ها 💢 مومنین بی بهانه شکر می‌کنند؛ چون می‌دانند در برابر خدای ارحم الراحمین چیزی برای ناشکری وجود ندارد. مومنین کسانی هستند که نعمت هایی که دیده نمی‌شوند هم در نگاه آنان به چشم می‌آیند، پس خدا را بخاطر آنها هم شکر می‌کنند. 💢 خداوند به حضرت موسی خطاب می‌کند: «همین ‌که بدانی من نعمتی را به تو دادم، این شکر است، حقّ شکر است.» اکثر ما انسانها، از اینکه نعمت‌ها از کیست و چه کسی آن را به ما داده است، غافل هستیم. اگر این‌ را بدانیم، خدا را شکر می‌کنیم و شکر لفظی، شکر عملی را در پی دارد و این شکر عملی، مانع معصیت ما می‌شود. 🔺 یکی از نتایج مهم شکرگزاری افزایش نعمت است؛ به همین دلیل گفته اند شکر نعمت، نعمتت افزون کند. اما بزرگترین نعمتی که در نتیجه شکرگزاری بدست می‌آید، چیست؟ 📌 بهترین، ارزشمندترین و قشنگ ترین نعمتی که بالاتر از آن وجود ندارد، نعمتِ وجود امام معصوم است. این نعمت، همان قلعه خداست؛ همان «فمن دخل حصنی» است که اینبار تو شرط آن هستی. و شرطش دعا در حق او و عمل برای زمینه سازی ظهور اوست. @emamzaman3_1_3

#اخلاق‌مهدوی 💠 برای راضی کردن خودت و یا خدا؟  💢 گاهی هدف از نصیحت کردن، راضی کردن هوا و هوس است؛ نه خیرخواهی برای دیگران. اما این گاهی وقت ها، امروزه کمی زیاده شده و به همین دلیل شاید از نصیحت خاطره خوشی نداشته باشیم. 💢 اما نصیحت برای اینکه موثر باشد، دارای ویژگی هایی است که در اینجا به دو مورد آن اشاره می‌شود: ➖ پیام دهنده یا مبلغ باید محبوب، پر شور، علاقه مند، مطمئن و قابل اعتماد و صادق باشد. ➖ پیام دهنده باید به کلام خود ایمان داشته باشد. (١) 🔅امام علی علیه السلام می‌فرمایند: «مسلمان آینه برادر خویش است؛ هرگاه خطایى از برادر خود دیدید، همگى او را مورد حمله قرار ندهید؛ بلکه او را راهنمایى و نصیحت نمایید و با او مدارا کنید…» (٢) 🔺 در دعای معروف حضرت مهدی علیه السلام از خداوند طلب می‌کنیم: «خدایا بر دانشمندان ما زهد و نصیحت و خیر خواهی عطا فرما… و بر شنوندگان، تبعیت و پند پذیری تفضل فرما »(٣) 📚 ١- اخلاق مهدوی، اسماعیل حاجیان؛ ٢- تحف العقول، ص ١٠٨؛ ٣- مفاتیح الجنان،