─┅═ঊ﷽ঈ═┅─ ظهر با شهدا « بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن » امروز دوشنبه پانزدهم مصادف با شهادت شهیدی از شهدای والامقام استان قزوین 🌷 #شهیدعباس_بابایی چهاردهم آذر ۱۳۲۹، در شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش اسماعیل و مادرش فاطمه خوئینی نام داشت. تا پایان دوره کارشناسی در رشته علوم و فنون نظامی درس خواند. سرلشکر خلبان بود، ۴ شهریور سال ۱۳۵۴ ازدواج کرد و صاحب دو پسر و یک دختر شد. ۱۵ مرداد ۱۳۶۶، با سمت فرمانده اطلاعات ـ عملیات در آسمان سردشت و به هنگام پرواز بر اثر اصابت گلوله ضدهوایی به گردن، سینه و دست، شهید شد. ✍ بخشی از وصیت شهید: به خدا قسم، من از شهدا و خانواده های شهدا خجالت می کشم وصیتنامه بنویسم! حال سخنانم را برای خدا، در چند جمله -ان شاء الله- خلاصه می کنم: خدایا! مرگ مرا و فرزندان و همسرم را شهادت قرار بده. خدایا! همسر و فرزندانم را به تو می سپارم. خدایا! من در این دنیا چیزی ندارم؛ هر چه هست، از آن توست. پدر و مادر عزیزم! ما خیلی به این انقلاب بدهکاریم. ۱ـ بدهکار نیستم؛ جز به خدا. اگر کسی پولی طلب دارد، به او بدهید. ۲ـ کسانی که پول از من گرفته اند، هر وقت داشتند به همسرم بازگردانند. ۳ـ کلیه ی حقوق ماهیانه ام به همسرم تعلق بگیرد. 🌹 سایر شهدای استان قزوین که در چنین روزی به شهادت رسیدند، شهیدان والامقام : حسن عیسی خانی ، محرم مهدی، حسن ملک مهدی، مهراب زیارانی، اسمعیل لشگری 🍀 راهشان پررهرو شادی روحشان صلوات #سالگردشهادت‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ #اللّٰھم‌صَلِّ‌عَلۍمُحَمـَّدوآلِ‌مُحَمـَّد!🦋🩵 🌹اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج🌹

🔅ورزش شبانه!! «دانشجو بابایی، ساعت دو بعد از نیمه شب می دود تا شیطان را از خودش دور کند!» این جمله یکی از داغ‌ترین خبر‌هایی بود که بولتن خبری پایگاه "ریس" آمریکا چاپ کرده بود. عباس گفت: «چند شب پیش، کلنل "باکستر" فرمانده پایگاه و همسرش که از یه مهمونی شبونه بر می‌گشتند، من رو در حال دویدن توی میدون چمن پایگاه دیدند و برای دویدن در اون موقع شب توضیح خواستند» گفتم: «خوابم نمی اومد؛ خواستم ورزش کنم تا خسته بشم» هر دو با تعجب نگاهم کردند. فهمیدم جوابم قانع کننده نبوده. ادامه دادم: «مسائلی که اطرافم می گذره باعث می‌شه شیطان با وسوسه هاش من رو به گناه بکشه. در دین ما سفارش شده این وقت ها بدویم یا دوش آب سرد بگیریم» حرفم که تموم شد، تا چند دقیقه بهم می‌خندیدند. طبیعی هم بود. با ذهنیتی که اون ها در مورد مسائل جنسی داشتند، نمی تونستند رفتار من رو درک کنند. #شهیدعباس_بابایی 📚 پرواز تا بی نهایت، ص۳۶