#چراسردار_توسنگلقب_گمنامگرفت؟
چون بعد از شهادتش شناخته شد، او خودش ترجیح می داد گمنام بماند، هرگز ریا نمی کرد، هرگز دیگران از کارهای نیک او خبر نداشتند، او فقط و فقط برای خدا قدمبر میداشت، از حقوقش مبلغی را به کمک به فقرا اختصاص می داد.
با وجود اینکه جانباز بوده ولی هرگز اقدامی برای حق و حقوق جانبازی انجام نداده است.بیشتر اقدامات او را بعد از شهادتش فهمیدند و به خاطر همین لقب گمنام به شهیدم دادند.
یک خاطره شیرین و یک خاطره تلخ از زندگی اتان با شهید بگویید.
عدد ۱۸ برای من مقدس، میمون و مبارک است چرا که این عدد سن بانوی دو عالم حصرت فاطمه زهرا ( س ) می باشد.
عمر زندگی ما هم همین عدد است، افتخار ۱۸ سال زندگی با حاج مهدی عزیز را داشتم که تمام لحظات با او بودن شیرین بود اما شیرین ترینخاطره لحظه ای بود که حاج مهدی اسم من و خودش را برای زیارت به خانه خدا و حج تمتع ثبت نامکرده بود و تلخ ترین خاطره نیز لحظه شنیدن خبر شهادت شهیدم بود که کمرم شکست.
هر چند شهادت افتخار بزرگی است و برای من و فرزندان و پدر و مادرش عزت و سربلندی آورد اما تصور نبودنش برایم مانند مرگی بود که پنجه بر چشمانم می زد تا چشم بر همه کس و همه چیز ببندم اما باید به خودم می امدم و قبول می کردم که او دیگر نیست.