بهترین وقشنگ ترین درودها به دوستان نیک دل!
💠#آیا راهی برای شاد شدن و لذت بردن در دنیا وآخرت می شناسید؟؟؟؟
😊همراهان عزیز !
#ما برای شاد شدن و لذت بردن در دنیا و آخرت و برای بزرگ کردن نفس‌مان، دو راه داریم:
🔴#راه اول این است که باید عوامل فشاردهنده روح و تنگ کننده نفس را بشناسیم و از آنها پرهیز کنیم.
🔴#راه دیگر این است که باید مصرف کننده نباشیم و دست از گدایی برداریم.
#زیرا تا وقتی که گدای عاطفه دیگران هستیم، گرفتار خواهیم بود.
🔸#بنابر این، باید به جای اینکه ببینیم #دیگران چقدر به ما محبت می‌کنند ...
#و چقدر ما را تحویل می‌گیرند...
#خودمان به تولید محبت بپردازیم.
🔷#برای تولید شادی، محبت و عاطفه نباید #بخیل باشیم.
این شأن ما و شأن #خیلفه_خدا و مظهر خدا نیست که روی زمین از کسی گدایی بکند.
#خدا ما را #ثروتمند، #آزاد، #قدرتمند و بزرگ آفریده و ما از نظر عاطفی به هیچ کس و به هیچ انسانی احتیاج نداریم.
#ما خود می‌توانیم انسان های زیادی را از #محبت مان سیراب کنیم.
سوال دارم از شما بزرگواران!
#آیا در محیط هایی زندگی کنیم که فقر فطری در آن حاکم است یا ثروت فطری؟
ما باید سعی کنیم در محیط هایی زندگی کنیم که دارای #فقر_فطری نباشد.....
#بلکه محیط هایی باشد که #ثروت_فطری_انسانی در آن زیاد است.
↩در محیط هایی که در آنها #فقر_فطری و انسانی حاکم است:
#آدمها به جان هم می‌پرند و مدام از هم #ایراد می‌گیرند.
#هیچ کس حاضر نیست، زیر بار مسئولیت خودش برود.....
#هرکس میخواهد دیگری را متهم کند...
#هرکس میخواهد دیگران برای او باشند..
#اما خودش برای دیگران نباشد.
#به مفت خوری به استثمار دیگران عادت می‌کنند.
#اگر در کشور قحطی شود و غذا همه جا کم شده و سهمیه بندی می‌شود.
#وقتی که سهمیه بندی شد....
#با اینکه زن و شوهر و پدر و فرزند و پدر و مادر و بچه ها همدیگر را دوست دارند....
#اما همه باید مراقب باشند که کسی از سهم خودش بیشتر استفاده نکند.
#همه مراقب سهمیه خودشان هستند.
#با اینکه عاشق هم هستند، اما سهمیه بندی می‌کنند.
#دوست عزیز!اگر راغب بودید همراه من باشید................
@zibaandish
به نامت ای گشایشگر دلتنگی ها...
هوشنگ ابتهاج (سایه)، در شعر معروف #ارغوان، تکه ای دارد که برای فهم معنای رابطه ی خوشبختی اجتماعی و فردی شاهکار است:
#آه! بشتاب که هم پروازان
#نگران غم هم پروازند
در همین چند کلمه به سادگی و زیبایی میگوید که حال خوب یا حال بد ما به همدیگر وابسته است؛
حالا میخواهد در یک جامعه باشید، یا در نهادهای کوچکتری مثل مدرسه، خانواده، اداره، یا حلقه های رفاقت.
چراکه ما هم پروازان یک هواپیما هستیم که گرچه هر کداممان جدا جدا سر جای خودمان نشسته ایم، اما پرواز و سقوطمان با همدیگر است.
#هچی مثلِ احساسِ به درد بخور بودن، به آدمیزاده جان نمی‌دهد؛
اینکه احساس کنی وجود داری، و وجود داشتنت برای دیگران اهمیت دارد.
اینکه احساس کنی دیده می‌شوی
و آنچه برای تو مهم است برای دیگران هم مهم است؛ یا لااقل به چشمشان می‌‌آید.
# بیایید نسبت به همدیگر ضدّ حال نباشیم.
آدمها نیاز به #دلخوشی دارند.....
#دلخوشی که نباشد آدمیزاده زنگ می‌زند. می‌پوسد.
#مگرماازچه ساخته شده‌ایم؟ از گوشت و پوست و خون.
# همدیگر را ببینیم.
#آدمها نیاز به دیده شدن دارند.
#توانایی‌هایشان را.
#تلاششان را. خوبی‌هایشان را.
#خوب حرف زدنشان را.
#خوش لباس بودنشان را.
#خوش خط بودنشان را.
#خوب جوک گفتنشان را.
#خوب نوشتنشان را.
#دست‌پختشان را.
#هنرهایشان را.
#خوب ورزش کردنشان را.
#موفقیت‌هایشان را.
#خریدهایشان را.
#بَر و رویشان را.
#حتی تلاش‌ها
و #نمایش‌هایشان برای جلب توجه را.
#کافیست خوب نگاه کنیم.
#آدمها خیلی چیزها برای دیدن دارند.
برای آفرین گفتن. برای #باریک_الله گفتن.
#بــرای الاهی قـــربونش بـــرم گفتن.
#بی_توجی مثل خاک است.
#سرد است.
#یک‌جور مرگ است.
#فراموش شدنِ تدریجی.
کسی که دیده نمی‌شود احساسِ مرده بودن دارد.
#بیایید همدیگر را پیش از مردن ببینیم.
#برای توجه به دیگران، برای گل دادن به آنها، برای تعریف کردن از خوبی‌هایشان منتظر مراسم تدفینشان نباشیم.
#بیایید کلیشه‌های مزخرف را دور بیندازیم که آدمها با توجه #مثبت و خالصانه پررو می‌شوند.
هر گز این‌گونه نیست.
#آدمها با توجهات مهرآمیز و توجه به توانایی‌هایشان پررو نمی‌شوند؛ #آدم‌تر می‌شوند.
💠#گاهی یک توجه کوچک، یک تعریف، یک لبخند یا حتی یک آفرین و باریک الله گفتن از آدمی #فرشته می‌سازد.
پرِ پرواز به او می‌دهد.
#زیر و رویش می‌کند.
#به ویژه در #نوجوانان و #جوانانی که گرفتار بحران هویت هستند.
چه ضرورتی دارد که به همدیگر ضدحال بزنیم؟ تفِ سر بالاست.
#آخرش با حس کینه و خشم و انتقام به سمت خود آدم کمانه می‌کند.
به جای ضدحال بودن می‌توانیم همدیگر را تقویت کنیم.
#احساس_امید و توانایی به یکدیگر بدهیم.
#چه ایرادی دارد به جای زیرپایی کشیدن، دست هم را بگیریم و بالا بکشیم؟
#چه ایرادی دارد هشت و ده و دوازده‌های دیگران را هیجده و نوزده و بیست کنیم؟
مگر در جامعه‌ای که حال آدم‌هایش بد باشد، حال ما خوش می‌شود؟
جامعه‌ای خوش و خوشحال است که حالِ همه خوش باشد.
#باید باور کنیم که حالِ آدم با خوشحالی دیگران خوب می‌شود؛ نه با بدحالی و احساس خشم و کینه در آنها.
و بخشی از این حالِ خوش با دیدنِ دیگران و محبت و توجهِ مثبت و بی قید و شرط و بدون چُرتکه انداختن به دست می‌‌آید.
#هم ببینیم و هم به زبان آوریم.
#احساسِ دیده شدن، حال آدم را زیر و رو می‌کند.
یاحق ⚘
@zibaandish