دنیای مدرن، امر اجتماعی زنانه را حتی از دوران قدیم هم نحیف‌تر کرده است. خانه که از سوئی میزبان خانواده بود، اولین لایه از فضاهای زنانه را نیز در خود جا داده بود. جائی که نهاد اجتماعی زنانه در بستر روابط خانوادگی و همسایگی آغاز می شد و می‌توانست با این آغاز به مقیاس‌های دیگری نیز ارتقاء پیدا کند که البته در دوران قدیم از این فراتر نرفت. با تبدیل خانه به سلول مصرف اجتماعی و خروج از ساختار مولد سابق (از پرورش انسان و روابط اجتماعی تا اشتغال)، امر اجتماعی زنانه همان فضای کوچک خود را نیز از دست داد و بی‌نهاد رها شد. زن برای ارضاء نیازهای اجتماعی خود، به فضاهای مردانه، فضاهایی با کارکردهای ضد انسانی و طبقاتی و اسیتلاگرانه رانده شد و سالهاست به دنبال پیدا کردن جایگاهی در خور و همجنس با خود، آواره است. جمهوری اسلامی ایران در امتداد طرح انبیاء به دنبال احیاء امر اجتماعی زنانه یا شاید بتوان گفت تأسیس واقعی آن برای اولین بار در تاریخ است. فقه اسلامی با محدود کردن اختلاط زن و مرد در برخی از زمینه‌ها و تسهیل آن در برخی دیگر و مشروط کردن آن در دسته آخر، به دنبال ساخت جامعه‌ای است که حتماً نهاد اجتماعی زنانه داشته باشد و به نظر می‌رسد بدون تأسیس آن نمی‌توان جامعه کاملی تصویر کرد. ✅ موضوع گفتگوی امروز در گروه تعاملی زیست شهر، #امر_اجتماعی_زنانه است. ✅ امر اجتماعی زنانه، آری یا خیر و چگونه؟ برای ورود به بحث ابتدا مطلب زیر را مطالعه و پیرامون آن مباحثه کنید: https://zistshahr.com/2720/ لینک گروه تعاملی زیست شهر https://eitaa.com/joinchat/2692022606Cc776878848