به همين فرمايش پيغمبر، استناد مي کند. پس تکليف، چه شد؟ تکليف، «يغيّر بقول و لافعل» شد. اگر انسان در چنين شرايطي قرار گرفت - البته در زماني که موقعيت مناسب باشد - واجب است در مقابل اين عمل، قيام و اقدام کند. به هر کجا مي خواهد برسد؛ کشته شود، زنده بماند، به حسب ظاهر موفق شود، يا نشود. هر مسلماني در مقابل اين وضعيت بايد قيام و اقدام کند. اين تکليفي است که پيغمبر فرموده است. بعد امام حسين فرمود: «و انّي احق بهذا»؛ من از همه مسلمانان شايسته ترم به اين که اين قيام و اين اقدام را بکنم؛ چون من پسر پيغمبرم. اگر پيغمبر، اين تغيير، يعني همين اقدام را بر تک تک مسلمانان واجب کرده است، بديهي است حسين بن علي، پسر پيغمبر، وارث علم و حکمت پيغمبر، از ديگران واجبتر و مناسبتر است که اقدام کند و من به خاطر اين است که اقدام کردم. پس امام، علّت قيام خود را بيان مي کند. در منزل «ازيد» که چهار نفر به حضرت ملحق شدند، بيان ديگري از امام حسين عليه السلام هست. حضرت فرمود: «اما والله انّي لأرجو ان يکون خيراً ما اراد الله بنا؛ قتلنا او ظفرنا». اين هم نشانه ي اين که گفتيم فرقي نمي کند؛ چه به پيروزي برسند، چه کشته بشوند، تفاوتي نمي کند. تکليف، تکليف است؛ بايد انجام بگيرد. فرمود: من اميدم اين است که خداي متعال، آن چيزي که براي ما در نظر گرفته است، خير ماست؛ چه کشته بشويم، چه به پيروزي برسيم. فرقي نمي کند؛ ما داريم تکليفمان را انجام مي دهيم. در خطبه اوّلِ بعد از ورود به سرزمين کربلا فرمود: «قد نزل من الامر ما قد ترون ...»  بعد فرمود: «الا ترون الحق لايعمل به و الي الباطل لايتناهي عنه ليرغب المؤمن في لقاء ربه حقا»  - تا آخر اين خطبه - خلاصه و جمعبندي کنم. پس امام حسين عليه السّلام براي انجام يک واجب، قيام کرد. اين واجب در طول تاريخ، متوجّه به يکايک مسلمانان است. اين واجب، عبارت است از اين که هر وقت ديدند که نظامِ جامعه اسلامي دچار يک فسادِ بنياني شده و بيم آن است که به کلّي احکام اسلامي تغيير يابد، هر مسلماني بايد قيام کند. البته در شرايط مناسب؛ آن وقتي که بداند اين قيام، اثر خواهد بخشيد. جزو شرايط، زنده ماندن، کشته نشدن، يا اذيّت و آزار نديدن نيست. اينها جزو شرايط نيست؛ لذا امام حسين عليه السّلام قيام کرد و عملاً اين واجب را انجام داد تا درسي براي همه باشد. خوب؛ ممکن است هرکسي در طول تاريخ و در شرايط مناسب، اين کار را بکند؛ البته بعد از زمان امام حسين، در زمان هيچ يک از ائمّه ديگر، چنين شرايطي پيش نيامد. خود اين تحليل دارد که چطور پيش نيامد؛ چون کارهاي مهم ديگري بود که بايد انجام مي گرفت و چنين شرايطي، در جامعه اسلامي، تا آخر دوران حضور و اوّل زمان غيبت، اصلاً محقّق نشد. البته در طول تاريخ، از اين گونه شرايط در کشورهاي اسلامي، زياد پيش مي آيد. امروز هم شايد در دنياي اسلام جاهايي است که زمينه هست و مسلمانان بايد انجام دهند. اگر انجام دهند، تکليفشان را انجام داده اند و اسلام را تعميم و تضمين کرده اند. بالاخره يکي، دو نفر شکست مي خورند. وقتي اين تغيير و قيام و حرکت اصلاحي تکرار شود، مطمئنّاً فساد و انحراف، ريشه کن شده و از بين خواهد رفت. هيچ کس اين راه و اين کار را بلد نبود؛ چون زمان پيغمبر که نشده بود، زمان خلفاي اوّل هم که انجام نگرفته بود، اميرالمؤمنين هم که معصوم بود، انجام نداده بود. لذا امام حسين عليه السّلام از لحاظ عملي، درس بزرگي به همه تاريخ اسلام داد و در حقيقت، اسلام را هم در زمان خودش و هم در هر زمان ديگري بيمه کرد. هرجا فسادي از آن قبيل باشد، امام حسين در آن جا زنده است و با شيوه و  عمل خود مي گويد که شما بايد چه کار کنيد. تکليف اين است؛ لذا بايد ياد امام حسين و ياد کربلا زنده باشد؛ چون ياد کربلا اين درس عملي را جلوِ چشم مي گذارد. متأسّفانه در کشورهاي اسلامي ديگر، درس عاشورا آن چنان که بايد شناخته شده باشد، شناخته شده نيست. بايد بشود. در کشور ما شناخته شده بود. مردم در کشور ما امام حسين را مي شناختند و قيام امام حسين را مي دانستند. روح حسيني بود؛ لذا وقتي امام فرمود که محرّم ماهي است که خون بر شمشير پيروز مي شود، مردم تعجّب نکردند. حقيقت هم همين شد؛ خون بر شمشير، پيروز گرديد. بيانات مقام معظم رهبرى در خطبه هاى نماز جمعه (عاشوراى ۱۴۱۶) https://www.leader.ir/fa/speech/1137/

شمشير، پيروز گرديد. بنده يک وقت در سالها پيش، همين مطلب را در جلسه اي از جلسات براي جمعيتي عرض کردم - البته قبل از انقلاب - مثالي به ذهنم آمد، آن را در آن جلسه گفتم؛ آن مثال عبارت است از داستان همان طوطي که مولوي در مثنوي ذکر مي کند. يک نفر يک طوطي در خانه داشت - البته مَثَل است و اين مَثَلها براي بيان حقايق است - زماني مي خواست به سفر هند برود. با اهل و عيال خود که خداحافظي کرد، با آن طوطي هم وداع نمود. گفت من به هند مي روم و هند سرزمين توست. طوطي گفت: به فلان نقطه برو، قوم و خويشها و دوستان من در آن جايند. آن جا بگو يکي از شما در منزل ماست. حالِ مرا براي آنها بيان کن و بگو که در قفس و در خانه ماست. چيز ديگري از تو نمي خواهم. او رفت، سفرش را طي کرد و به آن نقطه رسيد. ديد بله، طوطيهاي زيادي روي درختان نشسته اند. آنها را صدا کرد، گفت: اي طوطيهاي عزيز و سخنگو و خوب! من پيغامي براي شما دارم؛ يک نفر از شما در خانه ماست، وضعش هم خيلي خوب است. در قفس به سر مي برد، اما زندگي خيلي خوب و غذاي مناسب دارد او به شما سلام رسانده است. تا آن تاجر اين حرف را زد، يک وقت ديد آن طوطيها که روي شاخه هاي درختان نشسته بودند، همه بال بال زدند و روي زمين افتادند. جلو رفت، ديد مرده اند! خيلي متأسّف شد و گفت چرا من حرفي زدم که اين همه حيوان - مثلاً پنج تا، ده تا طوطي - با شنيدن اين حرف، جانشان را از دست دادند! اما گذشته بود و کاري نمي توانست بکند.  تاجر برگشت. وقتي به خانه خودش رسيد، سراغ قفس طوطي رفت. گفت: پيغام تو را رساندم. گفت: چه جوابي دادند؟ گفت: تا پيغام تو را از من شنيدند، همه از بالاي درختان پر پر زدند، روي زمين افتادند و مردند! تا اين حرف از زبان تاجر بيرون آمد، يک وقت ديد طوطي هم در قفس، پرپر زد و کف قفس افتاد و مرد! خيلي متأسّف و ناراحت شد. در قفس را باز کرد. طوطي مرده بود ديگر؛ نمي شد نگهش دارد. پايش را گرفت و آن را روي پشت بام، پرتاب کرد. تا پرتاب کرد، طوطي از وسط هوا بناي بال زدن گذاشت و بالاي ديوار نشست! گفت: از تو تاجر و دوست عزيز، خيلي ممنونم؛ تو خودت وسيله آزادي مرا فراهم کردي. من نمرده بودم؛ خودم را به مردن زدم و اين درسي بود که آن طوطيها به من ياد دادند! آنها فهميدند که من اين جا در قفس، اسير و زندانيم. با چه زباني به من بگويند که چه کار بايد بکنم تا نجات پيدا کنم؟ عملاً به من نشان دادند که بايد اين کار را بکنم، تا نجات يابم! - بمير تا زنده شوي! - من پيغام آنها را از تو گرفتم و اين درسي عملي بود که با فاصله مکاني، از آن منطقه به من رسيد. من از آن درس استفاده کردم. بنده آن روز - بيست وچند سال پيش - به برادران و خواهراني که اين حرف را مي شنيدند، گفتم: عزيزان من! امام حسين به چه زباني بگويد که تکليف شما چيست؟ شرايط، همان شرايط است؛ زندگي، همان نوع زندگي است؛ اسلام هم همان اسلام است. خوب؛ امام حسين به همه نسلها عملاً نشان داد. اگر يک کلمه حرف هم از امام حسين نقل نمي شد، ما بايد مي فهميديم که تکليفمان چيست. ملتي که اسير است، ملتي که در بند است، ملتي که دچار فساد سران است، ملتي که دشمنان دين بر او حکومت مي کنند و زندگي و سرنوشت او را در دست گرفته اند، بايد از طول زمان بفهمد که تکليفش چيست؛ چون پسر پيغمبر - امام معصوم - نشان داد که در چنين شرايطي بايد چه کار کرد. با زبان نمي شد. اگر اين مطلب را با صد زبان مي گفت و خودش نمي رفت، ممکن نبود اين پيغام، از تاريخ عبور کند و برسد؛ امکان نداشت. فقط نصيحت کردن و به زبان گفتن، از تاريخ عبور نمي کند؛ هزار گونه توجيه و تأويل مي کنند. بايد عمل باشد؛ آن هم عملي چنين بزرگ، عملي چنين سخت، فداکاري اي با چنين عظمت و جانسوز که امام حسين انجام داد! حقيقتاً آنچه که از صحنه روز عاشورا در مقابل چشم ماست، جا دارد که بگوييم در تمام حوادثي که از فجايع بشري سراغ داريم، هنوز تک و بي همتاست و نظيري ندارد. همان طور که پيغمبر فرمود، اميرالمؤمنين فرمود، امام حسن فرمود - بنابر آنچه که در روايات هست - «لايوم کيومک يا اباعبدالله» ؛ هيچ روزي مثل روز تو، مثل روز عاشوراي تو، مثل کربلا و مثل حادثه تو نيست.  امروز هم روز عاشوراست و بنده مايلم که چند کلمه ذکر مصيبت کنم. همه جاي کربلا ذکر مصيبت است. همه حوادث عاشورا گريه آور و دردناک است. هر بخشي را که شما بگيريد؛ از ساعتي که وارد کربلا شد، صحبت امام حسين، حرف او، خطبه او، شعر خواندن او، خبر مرگ دادن او، صحبت کردن با خواهر، با برادران، با عزيزان، همه اينها مصيبت است، تا به شب و روز عاشورا و ظهر و عصر عاشورا برسد! من گوشه اي از آنها را حالا عرض مي کنم. بيانات مقام معظم رهبرى در خطبه هاى نماز جمعه (عاشوراى ۱۴۱۶) https://www.leader.ir/fa/speech/1137/

اين روزها، روزهاي روضه و گريه است؛ شما هم همه جا مي شنويد. بنده براي اين که خودم را مختصري در اين ميهماني عظيم حسيني وارد کرده باشم، اين چند کلمه را عرض مي کنم و چون اين ملت ما خيلي جوان در راه خدا داده است - شايد در بين اين جمعيت، هزاران نفر هستند که جوانانشان را از دست داده اند - فکر کردم که چند کلمه از جوانان امام حسين عرض کنم. ما به همه مي گوييم که از روي متن، روضه بخوانيد؛ حالا بنده مي خواهم متن کتاب «لهوفِ» ابن طاووس را برايتان بخوانم، تا ببينيم روضه متني چگونه است. بعضي مي گويند آدم نمي شود همان را که در کتاب نوشته است، بخواند؛ بايد بپرورانيم - بسازيم - خوب؛ گاهي آن هم اشکالي ندارد؛ اما ما حالا از روي کتاب، چند کلمه اي مي خوانيم. علي بن طاووس، از علماي بزرگ شيعه در  علي بن طاووس، از علماي بزرگ شيعه در قرن ششم  هجري است؛ خانواده او همه اهل علم و دينند. همه آنها يا خيلي از آنها خوبند؛ بخصوص اين دو برادر - علي بن موسي بن جعفربن طاووس و احمدبن موسي بن جعفربن طاووس - اين دو برادر از علماي بزرگ، مؤلّفين بزرگ و ثُقات بزرگند. کتاب معروف «لهوف» از سيّد علي بن موسي بن جعفربن طاووس است. در تعبيرات منبريهاي ما عين عبارات اين کتاب - مثل روايت - خوانده مي شود؛ از بس متقن و مهم است. من از روي اين مي خوانم.  مي گويد: «فلمّا لم يبق معه سوي اهل بيته»؛ يعني وقتي که همه اصحاب امام حسين به شهادت رسيدند و کسي غير از خانواده او باقي نماند، «خرج علي بن الحسين عليه السّلام»؛ علي اکبر از خيمه گاه خارج شد. «و کان من اصبح النّاس خلقاً»؛ علي اکبر يکي از زيباترين جوانان بود. «فاستأذن اباه في القتال»؛ پيش پدر آمد و گفت: پدر، اکنون اجازه بده تا من بروم بجنگم و جانم را قربانت کنم. «فاذن له»؛ هيچ مقاومتي نکرد و به او اجازه داد! اين ديگر اصحاب و برادرزاده و خواهرزاده نيست که امام به او بگويد نرو - بايست - اين پاره تن و پاره جگر خود اوست! حال که مي خواهد برود، بايد امام حسين اجازه دهد. اين انفاق امام حسين است؛ اين اسماعيل حسين است که به ميدان مي رود. «فاذن له»؛ اجازه داد که برود. اما همين که علي اکبر به طرف ميدان راه افتاد، «ثمّ نظر اليه نظر يائس منه»؛ امام حسين نگاهي از روي نوميدي، به قدّ و قامت علي اکبر انداخت. «و ارخي عليه السّلام عينه و بکي، ثمّ قال اللّهم اشهد»؛ گفت: خدايا خودت شاهد باش. «فقد برز اليهم غلام اشبه النّاس خَلقاً و خُلقاً و منطقاً برسولک»؛ جواني را به جنگ و به کام مرگ فرستادم که از همه مردم، شبيه تر به پيغمبر بود؛ هم در چهره، هم در حرف زدن، هم در اخلاق؛ از همه جهت! به به، چه جواني! اخلاقش هم به پيغمبر، از همه شبيه تر است. قيافه و حرف زدنش هم به پيغمبر و به حرف زدن پيغمبر، از همه شبيه تر است. شما ببينيد امام حسين، به چنين جواني چقدر علاقه مند است! به اين جوان، عشق مي ورزد؛ نه فقط به خاطر اين که پسر اوست. به خاطر شباهت، آن هم چنان شباهتي به پيغمبر! آن هم حسيني که در بغل پيغمبر بزرگ شده است. به اين پسر، خيلي علاقه دارد و رفتن اين پسر به ميدان جنگ، خيلي برايش سخت است. بالاخره رفت. مرحوم ابن طاووس نقل مي کند که اين جوان به ميدان جنگ رفت و شجاعانه جنگيد. بعد نزد پدرش برگشت و گفت: پدرجان! تشنگي دارد مرا مي کشد؛ اگر آبي داري، به من بده. حضرت هم آن جواب را به او داد. برگشت و به طرف ميدان رفت. حضرت در جواب به او فرمود: برو بجنگ؛ طولي نخواهد کشيد که به دست جدّت سيراب خواهي شد. «فرجع الي موقف نضال»؛ علي اکبر به طرف ميدان جنگ برگشت. مؤلّف اين کتاب، ابن طاووس است؛ آدم ثقه اي است. اين طور نيست که براي گريه گرفتن و مثلاً  گرم کردن مجلس بخواهد حرفي بزند؛ نه. عباراتش عبارات متقني است. مي گويد: «و قاتل اعظم القتال»؛ علي اکبر، بزرگترين جنگ را کرد؛ در نهايت شجاعت و شهامت جنگيد. بعد از آن که مقداري جنگيد، «فرماه منقذبن مرة العبدي لعنة الله»؛ يکي از افراد دشمن، آن حضرت را با تيري هدف گرفت. «فصرعه»؛ پس او را از روي اسب به زمين انداخت.  «فنادا يا ابتاه عليک السّلام»؛ صداي جوان بلند شد: پدر، خداحافظ! «هذا جدّي يقرأک السّلام»؛ اين جدّم پيغمبر است که به تو سلام مي رساند. «و يقول عجل القدوم علينا»؛ مي گويد: فرزندم حسين! زود بيا، بر ما وارد شو - علي اکبر، همين يک کلمه را بر زبان جاري کرد - «ثم شهق شهقتاً فمات»؛ بعد آهي، يا فريادي کشيد و جان از بدنش بيرون رفت. بيانات مقام معظم رهبرى در خطبه هاى نماز جمعه (عاشوراى ۱۴۱۶) https://www.leader.ir/fa/speech/1137/

فجاء الحسين عليه السّلام»؛ امام حسين تا صداي فرزند را شنيد، به طرف ميدان جنگ آمد؛ آن جايي که جوانش روي زمين افتاده است. «حتّي وقف عليه»؛ بالاي سر جوان خود رسيد. «و وضع خدّه علي خدّه»؛ صورتش را روي صورت علي اکبر گذاشت. «و قال قتل الله قوماً قتلوک ما اجرأهم علي الله»؛ حضرت، صورتش را روي صورت علي اکبر گذاشت و اين کلمات را گفت: خداوند بکشد قومي را که تو را کشت ... قال الرّاوي: «و خرجت زينب بنت علي عليهماالسّلام»؛ راوي مي گويد: يک وقت ديديم که زينب از خيمه ها خارج شد. «فنادا يا حبيباه يابن اخاه»؛ صدايش بلند شد: «اي عزيز من؛ اي برادرزاده من!». «و جائت فأکبّت عليه»؛ آمد و خودش را روي پيکر بي جان علي اکبر انداخت. «فجاءالحسين عليه السّلام فأخذها و ردها الي النّساء»؛ امام حسين عليه السّلام آمد، بازوي خواهرش را گرفت، او را از روي جسد علي اکبر بلند کرد و پيش زنها فرستاد. «ثمّ جعل اهل بيته صلوات الله وسلامه عليهم يخرج رجل منهم بعدالرجل»؛ دنباله اين قضيه را نقل مي کند که اگر بخواهيم اين عبارات را بخوانيم، واقعاً دل انسان از شنيدن اين کلمات، آب مي شود!  من از اين عبارت ابن طاووس، مطلبي به ذهنم رسيد. اين که مي گويد: «فأکبّت عليه»، آنچه در اين جمله ابن طاووس است - که حتماً از روايات و اخبار صحيحي نقل کرده - نمي گويد که امام حسين خودش را روي بدن علي اکبر انداخت؛ امام حسين، فقط صورتش را روي صورت جوانش گذاشت. اما آن که خودش را از روي بي تابي روي بدن علي اکبر انداخت، حضرت زينب کبري است. من در هيچ کتاب و هيچ مقتلي نديدم که اين زينب بزرگوار، اين عمّه سادات، اين عقيله بني هاشم، وقتي که دو پسر خودش، دو علي اکبر خودش هم در کربلا شهيد شدند - يکي «عون» و يکي «محمّد» - عکس العملي نشان داده باشد؛ مثلاً فريادي کشيده باشد، گريه بلندي کرده باشد، يا خودش را روي بدن آنها انداخته باشد! به نظرم رسيد اين مادران شهداي زمان ما، حقيقتاً  نسخه زينب را عمل و پياده مي کنند! بنده نديدم، يا کمتر مادري را ديدم - مادر يک شهيد، مادر دو شهيد، مادر سه شهيد - که وقتي انسان او را مي بيند، در او ضعف و عجز احساس کند! مادران واقعاً شير زناني هستند که انسان مي بيند زينب کبري نسخه اصلي رفتار مادران شهداي ماست. دو پسر جوانش - عون و محمّد - شهيد شدند، حضرت زينب سلام الله عليها عکس العملي نشان نداد؛ اما دو جاي ديگر - غير از مورد پسران خودش - دارد که خودش را روي جسد شهيد انداخت؛ يکي همين جاست که بالاي سر علي اکبر آمد و بي اختيار خودش را روي بدن علي اکبر انداخت، يکي هم عصر عاشوراست؛ آن وقتي که خودش را روي بدن برادرش حسين انداخت و صدايش بلند شد: «يا رسول الله! هذا حسينک ململ بدماء»؛ اي پيغمبر خدا، اين حسين توست؛ اين عزيز توست؛ اين پاره تن توست! چه مصيبتهايي را تحمّل کردند! لاحول و لاقوة الّا بالله العلي العظيم.  قبل از خطبه دوم، چند دعا بکنم؛ با اين چشمهاي اشکبار، خدا را بخوانيم. ظهر جمعه است، ان شاءالله خداي متعال، برکات و رحمتش را بر ما نازل کند. پروردگارا! تو را به حسين و زينب عليهماالسّلام قسم مي دهيم که ما را جزو دوستان و ياران و دنباله روان آنان قرار بده. پروردگارا! حيات و زندگي ما را زندگي حسيني و مرگ ما را مرگ حسيني قرار بده.  پروردگارا! امام بزرگوار ما را که به اين راه هدايتمان کرد، با شهداي کربلا محشور کن. شهداي عزيز ما را با شهداي کربلا محشور کن. پروردگارا! به کساني که در راه خدا، در راه اين انقلاب و در راه اسلام، از جان و عمر خود مايه گذاشتند؛ جانبازان عزيزمان، ايثارگران، آزادگان و کساني که هنوز در دست دشمن در اسارتند - هر تعدادي که هستند - از خزانه غيبت، رحمت و فضل خود را نازل کن. پروردگارا! رحمت خود را بر اين امّت و ملت نازل کن؛ همه گرفتاريهاي اين ملت را به فضل و تدبير و حکمت خود برطرف کن. پروردگارا! اين ملت بزرگ، اين ملت حسيني و عاشورايي را بر همه دشمنان کوچک و بزرگش پيروز کن؛ دشمنان او را مأيوس و ناکام کن. پروردگارا! اسلام را در ميان ما روزبه روز زنده تر و شادابتر کن. پروردگارا! اجر کساني که براي اين ملت و اين کشور، زحمت مي کشند و از هر لحاظ خدمتي مي کنند - مخصوصاً مسؤولين کشور که دلسوزانه خدمت مي کنند - به بهترين و وافرترين وجهي عطا کن. پروردگارا! گذشتگان ما را بيامرز؛ مرضاي ما را شفا عنايت کن؛ پدر و مادر و ذوي الحقوق و اساتيد ما را مشمول رحمت و فضل خود قرار بده. پروردگارا! همه کساني که حاجتي دارند و از ما التماسِ دعا کردند و خواستند که مسألت آنها را به درگاه خداي متعال بياوريم، متضرّعانه از تو مي خواهيم حاجاتشان را برآورده فرما. بيانات مقام معظم رهبرى در خطبه هاى نماز جمعه (عاشوراى ۱۴۱۶) https://www.leader.ir/fa/speech/1137/

 پروردگارا! به محمّد و آل محمّد، امّت اسلامي را در هرجاي دنيا که هستند، سربلند کن؛ تکليف حسيني را به آنها تعليم بده؛ توفيق انجام اين تکليف را به آنها عنايت فرما. پروردگارا! به محمّد و آل محمّد، قلب امام زمان ما، ولي عصر ما اروحنافداه را از ما خشنود و راضي کن؛ ما را از ياران و مواليان آن بزرگوار قرار ده؛ توفيق و سعادت زيارت آن بزرگوار را به ما عنايت فرما. پروردگارا! به محمّد و آل محمّد، آن خيري که از تو خواستيم و نخواستيم، به ما عنايت کن و از هر شرّي به تو پناه برديم و پناه نبرديم، ما را از آن در امان بدار. بسم الله الرّحمن الرّحيم قل هوالله احد. الله الصّمد. لم يلد و لم يولد. و لم يکن له کفواً احد بيانات مقام معظم رهبرى در خطبه هاى نماز جمعه (عاشوراى ۱۴۱۶) https://www.leader.ir/fa/speech/1137/

بيانات مقام معظم رهبرى در خطبه هاى نماز جمعه (عاشوراى ۱۴۱۶) https://www.leader.ir/fa/speech/1137/

🎥 جنایت وحشیانۀ صهیونیست‌ها در غزه 🔹ارتش اشغالگر صهیونیستی در محلۀ السنه و تل الهوا در شهر غزه، فلسطینیان را اعدام و اجسادشان را آتش زدند. ─═┅═༅𖣔🌼𖣔༅═┅┅─ #اَللّهُمَّ‌‌عَجِّل‌‌لِوَلیِّکَ‌الفَرَجَ‌‌وَالْعافِیَةوَالنَّصْرَ گنجینه‌ای از مطالب ناب مهدوی ولایی شهدایی معرفتی و نهج البلاغه به کانال #ظهور_نزدیک_است بپیوندید👇 https://eitaa.com/joinchat/1327431703C4d3e0da40c @zohoore_ghaem @ba_Shaheidan

اذان مغرب به افق کربلا

🎥 تخریب کامل منطقۀ صنعتی تل الهوا در غزه توسط ارتش رژیم صهیونیستی ─═┅═༅𖣔🌼𖣔༅═┅┅─ #اَللّهُمَّ‌‌عَجِّل‌‌لِوَلیِّکَ‌الفَرَجَ‌‌وَالْعافِیَةوَالنَّصْرَ گنجینه‌ای از مطالب ناب مهدوی ولایی شهدایی معرفتی و نهج البلاغه به کانال #ظهور_نزدیک_است بپیوندید👇 https://eitaa.com/joinchat/1327431703C4d3e0da40c @zohoore_ghaem @ba_Shaheidan

📹 لالایی فرشته های لاهیجانی برای کودکان غزه 🔖 اجرای پرجمعیت‌ترین سرود با موضوع غزه توسط گروه سرود ضحی در حسینیه معلی 🎵 آهِ غزه ─═┅═༅𖣔🌼𖣔༅═┅┅─ #اَللّهُمَّ‌‌عَجِّل‌‌لِوَلیِّکَ‌الفَرَجَ‌‌وَالْعافِیَةوَالنَّصْرَ گنجینه‌ای از مطالب ناب مهدوی ولایی شهدایی معرفتی و نهج البلاغه به کانال #ظهور_نزدیک_است بپیوندید👇 https://eitaa.com/joinchat/1327431703C4d3e0da40c @zohoore_ghaem @ba_Shaheidan

لالایی گلم لالا مهتاب اومده بالا موقع خواب حالا اما نه به زیر خاک😭😭😭 محمود کریمی با حال مناسب بشنوید ─═┅═༅𖣔🌼𖣔༅═┅┅─ #اَللّهُمَّ‌‌عَجِّل‌‌لِوَلیِّکَ‌الفَرَجَ‌‌وَالْعافِیَةوَالنَّصْرَ گنجینه‌ای از مطالب ناب مهدوی ولایی شهدایی معرفتی و نهج البلاغه به کانال #ظهور_نزدیک_است بپیوندید👇 https://eitaa.com/joinchat/1327431703C4d3e0da40c @zohoore_ghaem @ba_Shaheidan

لالا گل نخورده شیرم اصغر 😭😭😭 ─═┅═༅𖣔🌼𖣔༅═┅┅─ #اَللّهُمَّ‌‌عَجِّل‌‌لِوَلیِّکَ‌الفَرَجَ‌‌وَالْعافِیَةوَالنَّصْرَ گنجینه‌ای از مطالب ناب مهدوی ولایی شهدایی معرفتی و نهج البلاغه به کانال #ظهور_نزدیک_است بپیوندید👇 https://eitaa.com/joinchat/1327431703C4d3e0da40c @zohoore_ghaem @ba_Shaheidan

آقای رئیسی ثابت کرده، بیشتر از ۳ سال جایی دوام نمیاره و به درجه بالاتر میرسه ۹۴ تولیت آستان قدس ۹۷ ریاست قوه قضائیه ۱۴۰۰ ریاست جمهوری ۱۴۰۳ شهادت..💔

🎥 پرواز تا بی‌نهایت 🔹روایتی از ساعت‌های پایانی زندگی رئیس‌جمهور و هیئت همراه. چرا آیت‌الله رئیسی در قلب مردم ایران ماندگار شد؟ ─═┅═༅𖣔🌼𖣔༅═┅┅─ #اَللّهُمَّ‌‌عَجِّل‌‌لِوَلیِّکَ‌الفَرَجَ‌‌وَالْعافِیَةوَالنَّصْرَ گنجینه‌ای از مطالب ناب مهدوی ولایی شهدایی معرفتی و نهج البلاغه به کانال #ظهور_نزدیک_است بپیوندید👇 https://eitaa.com/joinchat/1327431703C4d3e0da40c @zohoore_ghaem @ba_Shaheidan

روضه (لالا لالا لالایی گل پونه) 🎥 مراسم مناجات شب هفتم ماه #رمضان 🗓 شنبه ۲۰ فروردین ۱۴۰۱ 🎙 مداح: #حاج_محمود_کریمی 📍 حرم #امام_رضا (علیه‌السّلام) 🏷 #حضرت_علی_اصغر 🌹ظهور نزدیک است .... 🥀 #ظهور_نزدیک_است گنجینه ای از بهترین مطالب #مهدوی #معنوی #معرفتی #سیاسی #ولایی #شهدایی #تربیتی 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/1327431703C4d3e0da40c

#بشنوید نوحه‌‌‌‌ حضرت علی‌اصغر (علیه‌السّلام) #زمینه «لالا لالا گل پونه، گنجشک...» شب هفتم #محرم الحرام، سال ۱۳۹۲ چیذر هیئت رایةالعبّاس (علیه‌السّلام) [─═┅═༅𖣔🌼𖣔༅═┅┅─ #اَللّهُمَّ‌‌عَجِّل‌‌لِوَلیِّکَ‌الفَرَجَ‌‌وَالْعافِیَةوَالنَّصْرَ گنجینه‌ای از مطالب ناب مهدوی ولایی شهدایی معرفتی و نهج البلاغه به کانال #ظهور_نزدیک_است بپیوندید👇 https://eitaa.com/joinchat/1327431703C4d3e0da40c @zohoore_ghaem @ba_Shaheidan

🎥 صحنه‌هایی از عملیات قسام در شهر در غزه 🔹کشاندن نیروهای اشغالگر اسرائیلی به داخل کمین از قبل آماده شده در محلۀ تل الهوا. @Farsna

🎥 میکروفن به‌دست زیر بمباران 🔹بدون تعارف با اسرا البحیصی خبرنگاری که از ناگفته‌های شغلش در غزه می‌گوید. @Farsna

📷 قاب عکس رئیس‌جمهورِ شهید در اولین مراسم عزاداری حسینیه امام خمینی(ره) @Farsna

منم اون بچهٔ بی‌سرمایه که برا تو با یه کتیبه تکیه می‌زد با پسر همسایه @Farsna

🎙 شب هفتم محرم امیر کرمانشاهی ─═┅═༅𖣔🌼𖣔༅═┅┅─ #اَللّهُمَّ‌‌عَجِّل‌‌لِوَلیِّکَ‌الفَرَجَ‌‌وَالْعافِیَةوَالنَّصْرَ گنجینه‌ای از مطالب ناب مهدوی ولایی شهدایی معرفتی و نهج البلاغه به کانال #ظهور_نزدیک_است بپیوندید👇 https://eitaa.com/joinchat/1327431703C4d3e0da40c @zohoore_ghaem @ba_Shaheidan

1403/04/23 💡 فاقْرَءُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآن 💡 ══💠 ⃟⃟ ⃟❀ ﷽ ❀ ⃟⃟ ⃟💠══ 🤝 عهد روزانه‌ی تلاوت حداقل پنج آیه از قرآن کریم