فراز اول دعای هفتم صحیفه سجادیه بند دوم 🌟وَ يَا مَنْ يَفْثَأُ بِهِ حَدُّ الشَّدَائِدِ 🍃و ای کسی که حادثه های سخت _ که به آخرین حدّ سختی رسیده _ به کمک او درهم شکسته و آسان می شود.. ✍«يَفْثَأُ»: به معنای شکستن و یا فرو نشاندن جوشش چیزی است، پس به کم کردن سختی ها و آرامش بخشیدن گفته می شود. ✍«حدّ الشدائد»: نهایت سختی ها. تعبیر «حدّ الشدائد» اشاره به این است که حادثه های سخت _ به آخرین حدّ سختی رسیده _ تنها به کمک پروردگار برطرف می شود. در این دعا از خداوند می خواهیم که👇👇 ✅ این گونه سختی ها را برطرف کرده ✅ و آنها را برای ما آسان کند ✅ و اضطرابی که به واسطه آنها برای انسان پیش آمده را به آرامش تبدیل کند. 🌟وَ يَا مَنْ يُلْتَمَسُ مِنْهُ الْمَخْرَجُ إِلَى رَوْحِ الْفَرَجِ. 🍃ای کسی که راه خروج از سختی ها و رسیدن به آرامش بعد از فرج و گشایش از او درخواست می شود. ✍«یُلتمس منه»: از او التماس و درخواست می شود. ✍«مَخرَج»: راه خروج این تعبیر در موردی به کار می رود که انسان به گونه ای گرفتار شده که راه خروج از گرفتاری برای او وجود ندارد و از خداوند درخواست می کند که برای او راه خروج قرار دهد. ✍رَوح: در اصل به معنای تنفّس کردن است، به هر چیزی که مایه حیات و راحتی انسان است «رَوح» گفته می شود. ✍«فَرَج»: گشایش، ✍«رَوح الفَرَج»: آرامش و راحتی که بعد از گشایش در امور انسان حاصل می شود. ✅✳️ تنها خداست که می تواند انسان گرفتار در سختی ها را از گرفتاری نجات بخشد و او را به گشایش و آرامش بعد از آن برساند. #فراز_اول_دعای_هفتم_صحیفه_سجادیه_بند_دوم #فرج. #حد_الشدائد. #گشایش