ندتا بچه... اون پسره که چندبار زحمتش داده بودم رو صدا کردم... -آی پسر.!.پسر جون!!.. بُدو اومد...😊بقیه فرار کردن...🏃🏃🏃 -خونه مش عیسی رو بلدی؟...😨 +اوهوم...😊 -پس بدو برو بهش بگو...نه...صبر کن بزار با هم بریم در خونه اش...خیلی که دور نیست؟.. +نه...دوتا کوچه بالاتره... -خوب...خوب...صبرکن...من لباس عوض کنم. -اسمت چیه؟... +محرم..😊 -محرم!!..😳 من فکر میکردم محرم فقط یه ماه نذری خوریه !😟 مگه محرم هم اسم میشه؟؟... سریع رفتم و لباس عوض کردم... یه پارچه هم برا صورتم برداشتم... 💚پارچه💚... پارچه ای که شبها باباجون مینداخت رو صورتم رو کنار یه قاب عکس دیدم... -چقدر پارچه قدیمیه!.. پارچه مشکی با خط های سفید متقاطع... سفیدش رو دیده بودم با خط سیاه .. همون پارچه ای که تو مدرسه بعضی وقتا جلو دفتر بسیج مدرسه بود 🌷چفیه...اما مشکی..🌷 یه فکری به سرم زد...آخه من شبا با این پارچه انس گرفته بودم.... کمی برام خنده دار و غیر قابل باور بود ... ولی...فکرم خیلی کار نمیکرد... آروم پهنش کردم رو بدن باباجون... 🌷خوب اگه این منو آروم میکرده پس برا باباجون هم میتونه خوب باشه...🌷 کمی ذهنم درگیر شد...خرافات... چاره ای نبود...تنها کاری که فعلا از دستم میومد... ناخودآگاه به قاب عکس عموم نگاه کردم...عکس کیفیت خوبی نداشت.... انگار این چفیه مشکیه رو دوشش بود.... بابامرتضی رو بوس کردم... ازغم تنهایی داشتم دیوونه میشدم...😞😥 -محرم...محرم...بدو بریم ببینم.... بین راه صورتم رو کمی پوشوندم -محرم... +بله آقا... با اینکه اون همه اضطراب داشتم از جوابش خندم گرفت بله...آقا... -چند سالته؟.. +آقا...13 سال آقا.. همش 5سال از من کوچیکتر بود... -راستش رو بگو....صورت من ترسناکه؟... +آقا... +ببین هی نگو آقا...راحت باش..😕 +باشه...آقا...یه کم آره...اما... نه... آقا... اصلا مهم نیست...😊👌 نگاه به صورت تکیده آفتاب خورده ش کردم... موهای ژولیده شونه نخورده ... چشمهای درشت اما تو رفته.... یعنی چی مهم نیست؟....مگه چیز مهم تری هم هست.؟...😳😟 -پس ترسیدی؟...گفتم که راحت باش... +نه آقا....صورت که مهم نیست... آقا....همین مش عیسی!... -مش عیسی چی؟ +آقا...مش عیسی پا نداره... اما خیلی کارای مهم و بزرگی میکنه...آقا شنیدم شما هم بخاطر یه #کاربزرگ اینطوری شدید آقا... کوچه دور سرم چرخید... من چه کاری کردم؟...😳😧کی اینطوری از من #خوبی پخش کرده؟ 💭+باباجون کار بزرگ تاوان بزرگ داره... یاد حرف باباجون افتادم... +آقا... مش عیسی هم میخواست یه نفر رو از دست قاچاقچی ها نجات بده ... تیر خورد به کمرش...آقا...اما... خیلی مرد زحمت کش و .. گیجِ گیج بودم.... +آقا اینم خونه مش عیسی... -محرم....نرو وایسا کمک کن.... ادامه دارد... نویسنده:سجاد مهدوی ┗━━─━━━━⊰✾✿✾⊱━┛ 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍂🍂🍂🍂🍂 🍂مـــا زنده بہ آنیــمـ ڪہ آرامـ نگیریمـ... 🍂موجیــــمـ ڪہ آسودگــے ما عدم ماســٺ... 🍂🍂🍂🍂🍃🍃🍃🍃 🍃 #رمـان_زیبا_ومفــہومــے 🍃 #خنده_هاے_ݐـــدربزرگ 🍃 قسمت #نوزدهم سید باقر همینطور که ویلچر وصله پینه و جوشکاری شده مش عیسی رو هل میداد دائم لباش تکون میخورد.... -اسد... حاج مرتضی اکسیژن میخواد،... برو از بهداری بردار بیار...😥 مش عیسی شاگردش رو فرستاد دنبال اکسیژن🏃 -ارشیا خان خوب کردی اومدی سراغ مش عیسی... آخه یه پا دکتره برا خودش...😊👌 +نه بابا بدون پا دکترم😂 محرم سنگ ها رو از جلو ویلچر بر میداشت -مگه بابا مرتضی چی شده که اکسیزن میخواد؟😟😧 -طوری نیست پسرم... کمی✨شیمیاییش✨ عود کرده... دو سه ماه یه بار باید بره مشهد تحت مراقبت باشه... باید هفته پیش میرفت... نمیدونم چرا انداخت عقب...😊😐 دنیا رو سرم خراب شد... یعنی بخاطر من نرفته؟؟😟😥 _زمان جنگ رفته بودیم سری به پسرهامون بزنیم که حاج مرتضی سری هم به مواد شیمیایی های صدام زد...😃 صدای سیدباقر تو گوشم گنگ و گم شد... آخه چرا باید درمانش رو برا خاطر من بندازه عقب؟... راجع به شیمیایی چیزایی خونده بودم اما نمیدونستم شکستگی و پیری زودرس هم از عوارضشه...😟😔 با سختی ویلچر رو از پله ها بالا بردیم اکسیژن هم رسید... -کمی دیر شده...اما.. اما باید عجله کنیم و برسونیمش 🕊مشهد...🕊 🕊🕊🕊 داشتم از ترس و تنهایی و غربت میترکیدم.... نشستم و دست گرفتم جلو صورتم.... اما غرور و خجالت اجازه گریه رو ازم گرفت... مش عیسی-محرم... بدو بابا ...بدو یه سری وسایل که میگم رو از خونه بگیر بیار... اسد... تو هم برو سراغ ماشین.. اگه کسی نبود زنگ بزن آژانس خبر کن... سید باقر_مش عیسی خیلی کار بلده... غصه نخور... با همین بی پایی گاوداری که گاوهاش مال مردم آبادی هست رو میچرخونه...👌 آخه زمین خوبی داشت...... از وقتی اون بلا سرش اومد مردم هم تنهاش نداشتن...👉 هرکی چند تا گاو رو آورد تو حیاط پشتی خونه مش عیسی و مش عیسی 🐮گاوداری تعاونی🐮 راه ان