eitaa logo
✌در آسـتانہ‌ے ظــهور✌
1.4هزار دنبال‌کننده
12.1هزار عکس
16.7هزار ویدیو
69 فایل
داریم چہ میکنیم با دل امــام زمان(عج)!! چقــدر گنـاه؟ چـقدر نامـردی و بی حیایی؟ جز مــا کیو داره؟ چقدر سر در دنـیا؟ کجاست امـامت بچہ شیعہ!! 👈دختر، پـسر شیعہ به دل امامت رحم کن مـرام داشتہ باش!! امــامت تنــهاست" کپے پستهای کانال حـلال° تبادل: @HHSSKK
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔴 صلواتی پرفضیلت در عصر جمعه برای برآورده شدن ۱۰۰ هزار حاجت و آمرزش ۱۰۰ هزار گناه 🔵 اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الْأَوْصِيَاءِ الْمَرْضِيِّينَ بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِكَ، وَ بَارِكْ عَلَيْهِمْ بِأَفْضَلِ بَرَكَاتِكَ، وَ السَّلامُ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمْ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ 🟢 در روایت آمده است که چون در روز جمعه نماز را ادا کردی این صلوات را بگو و هر فردی که این صلوات را بعد از نماز عصر روز جمعه بخواند ، خداوند برای او ۱۰۰ هزار حسنه می نویسد و ۱۰۰ هزار گناه از او را می بخشد. همچنین ۱۰۰ هزار حاجت از او برآورده می شود و خداوند مقام او را در بهشت ۱۰۰ هزار درجه بالاتر می برد.و نیز در روایت آمده است که هر کس این صلوات را هفت مرتبه بگويد خداوند به عدد هر بنده برای او حسنه بنویسد و عملش در آن روز مقبول باشد و بیاید در روز قیامت در حالتی که مابین دیدگان او نوری باشد. 📚 مفاتیح الجنان/اعمال روز جمعه https://eitaa.com/joinchat/1373765635C2bc193bfe2
خواستار تعطیلی سالروز آغاز امامت امام زمان(عج) هستیم به گزارش روابط عمومی بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود(عج)، حجت الاسلام والمسلمین نصوری معاون فرهنگ آموزش و پژوهش بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود (عج)، در گفتگو با خبرنگار مدیریت روابط عمومی، خواستار تعطیلی روز نهم ربیع الاول، مصادف با سالروز آغاز امامت حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف شد. وی در این گفتگو بیان کرد: روز هشتم ربیع الاول، سالروز شهادت امام حسن عسگری علیه السلام هست و به تبع آن در همال سال یعنی سال ۲۶۰ هجری شمسی، وقتی که امام عسکری علیه السلام به شهادت رسیدند، همان لحظه امامت امام زمان علیه السلام آغاز شد و تا به امروز ادامه دارد. نصوری افزود: انشالله بحث غیبت حضرت تمام شود و ظهور کنند و جهان پر از عدل و داد بشود. معاون فرهنگی بنیاد مهدویت کشور ضمن قدردانی از مسئولین جمهوری اسلامی ایران که شهادت امام حسن عسکری را در تقویم رسمی به عنوان روز تعطیل اعلام کردند، گفت: از آنجایی که رسیدن به نشاط اجتماعی برای مردم عزیز کشورمان در اولویت می باشدو برای اینکه فرهنگ مهدویت در جامعه توسعه پیدا بکند، یکی از مناسبت‌هایی که می توانیم جریان‌سازی در آن باشد، سالروز آغاز امامت امام زمان علیه السلام هست که همه در آن روز جشن به پا می‌کنند و در حال سرور و شادمانی هستند. وی افزود: در این روز باید بتوانیم از این طریق بحث بیعت با امام زمان ارواحنا فداه را در جامعه پررنگ کنیم. از آنجایی که روز شهادت فضای مناسبی برای جشن و اجتماعات شادی بخش نیست، باید بتوانیم فضای شادی را در جامعه ایجاد کنیم و امکان آن وجود ندارد و شاید حرمت شهادت امام حسن عسکری علیه السلام از بین برود. حجت الاسلام نصوری: خواهشمندیم در روز نهم ربیع الاول روز بعد از شهادت که منتظرین امام زمان علیه السلام در روز شهادت امام عسگری(ع) عزاداری خود را انجام می‌دهند، به عنوان روز بیعت با امام زمان و جشن بیعت با حضرت را پررنگ‌تر در جامعه بگیریم و چیزی است که مردم عزیز این امر را با اجتماعات خود پررنگ کردند و با حرکت‌های فرهنگی نمایان شده است. نصوری تصریح کرد: اگر این روز به عنوان روز جشن و روز تعطیل تصویب شود جشن و سرور مردم نیز بیشتر خواهد بود . وی در پایان افزود: خواهشمندیم در این روز مسئولین عزیز این امر را به عنوان یک پویش در دستور کار خود قرار دهند، تا همه اصناف و اقشار مختلف مردم بتوانند در این امر مشارکت داشته باشند و با فضاسازی شهر و دیار خودمان بتوانیم بیعت با حضرت را انجام دهیم و به نوعی یک مانور بزرگ بین منتظران امام زمان علیه السلام در روز نهم ربیع الاول انجام شود. https://eitaa.com/bonyadsari
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🌷 سالها پیش در چنین روزی رادیو خبر تجاوز عراق به کشور را اعلام کرد. 🌷 فردا صبح باغیرت‌ها اینقدر با عجله پرچم به دوش دویدند که اصلا فرصت نشد خداحافظی کنند و رفتند که رفتند... 🌷هفته ی https://eitaa.com/joinchat/1373765635C2bc193bfe2
‌🔴 ایمنی از شبهات در زمان غیبت 🔹 آیت الله مجتبی تهرانی (ره) : 🔺 شفاف می‌گويم براي اينكه در زمان غيبت امام زمان (عج) يكسري شبهات در شما اثر نكند، دستور اين است، سند روايت هم خيلي معتبر است: 🌕 هر روز بگوييد: یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحِیمُ یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِی عَلَى دِینِکَ 🔹 دو سه ثانيه هم بيشتر طول نمی كشد، لذا اين را هر روز بخوانيد تا دلتان به (عج) قرص شود. https://eitaa.com/joinchat/1373765635C2bc193bfe2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✌در آسـتانہ‌ے ظــهور✌
#استوری | #جمعه_های_دلتنگی آرومم وقتی تو قلبم دارم رویای دیدن تو را چشم انتظارم... #اللهم_عجل_لول
⭕️غروب جمعه_دلتنگیهایش 👤 حجت الاسلام فاطمی نیا: 🌄 غروب جمعه که میگذرد امام زمان نظر میکند بر منتظرانش و میفرماید: 🌸 ممنونم که بیادمن بودید...  اما نشد...😔 😔 لحظه ی دیدارمان به وقت دیگریست...برای فرجم دعا کنید... العجل_یامولای_یاصاحب_الزمان اللهم_عجل_لولیک_الفرج https://eitaa.com/joinchat/1373765635C2bc193bfe2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔺صندلی‌های خالی سازمان ملل همزمان با سخنرانی نتانیاهو
✌در آسـتانہ‌ے ظــهور✌
🔴 آقای رئیسی در سازمان ملل در محکوم کردن هتک حرمت به قرآن، در دستانش قرآن گرفت و گفت: 🔸 «قرآن هرگز ن
🔷🔷🔷 آقای رئیسی ۶ ملیارد دلار پول ایران که توسط آمریکا ، بلوکه شده بود را از حلقوم آمریکا درآورد و به ایران برگرداند ، و اپوزسیون را گیج و فلسفه بافان اصلاح طلب را مات کرد. 👈هنوز اپوزیسیون و اصلاح طلبان در شوک این پیروزی بزرگ در حال تلو تلو خوردن و اراجیف بافی بودند که ناگهان خبری دیگر از راه رسید. 👌 ابراهیم رئیسی ۳۵۰۰ لوح باستانی ایران که حدود ۹۰ سال پیش برای مطالعه به آمریکا رفته بود و دیگر پس نداده بودند را از آنها پس گرفته و در برگشت از نیویورک به عنوان سوغاتی برای ملت ایران به ارمغان آورد و دل ۸۰ ملیون ایرانی را شاد کرد👏👏👏 👌جناب روحانی و ظریف کودن ، زبان دنیا نیش باز نیست ، اقتدار است.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
دهباشی دعای فرج.mp3
4.99M
📿 دعای فرج (الهی عظم البلاء) 🔺️با نوای مهدی 👌بخوان دعای فرج دعا اثر دارد 👌 دعا کبوتر عشق است بال و پر دارد https://eitaa.com/joinchat/1373765635C2bc193bfe2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
این پست هر شب تکرار می شود ❤ یک فاتحه و توحید ، نثار ارواح مقدس امام حسن عسکری (ع) و حضرت نرجس (س) ، پدر و مادر گرامی امام عصر (عج) ای مولای ما ، ای امام ما ، یا بقیه الله فی ارضه* به رسم ادب ، برای پدر و مادر بزرگوارتان ، هدیه ای فرستادیم ، شما هم ما را به هدیه ای مهمان کن ، همانا خدا صدقه دهندگان را دوست دارد. ♥️ @zoohoornazdike
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥 بشارت ‎" بیخ گوش شیطان ... نشــانہ‌هـاے عـام بہ وقـوع پـیوستہ ... نشـانہ‌هـاے خـاص در حـال رخ دادنہ آمـاده‌ے ظـهور باشـید و غـربال دنـیا نـشوید... https://eitaa.com/joinchat/1373765635C2bc193bfe2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✌در آسـتانہ‌ے ظــهور✌
••|🌼💛|•• برگرد نگاه کن قـسمت 18 در حال سفارش گرفتن از مشتری بودم که گوشی‌ام زنگ خورد. ساره بود. د
••|🌼💛|•• برگرد نگاه کن قسمت19 حداقل سیصد تومن. با ابروهای بالا گفتم: –سیصد هزار تومن؟! دهانش را کج کرد. –نه، سیصدتا تک تومنی. –مگه مامور مخفی ... حرفم را قطع کرد. –کمتر از مامور مخفی هم نبودم. تازه خیلی کم باهات حساب کردم. –این خیلی بی‌انصافیه، فکر کنم تو من رو با این بچه پولدارا اشتباه گرفتی، باور کن من تازه دارم میرم سرکار، تازه حقوقی که میخوام بگیرم رو بیشترش رو باید بدم به خانوادم. سیصد تومن واسه من خیلی زیاده. دستش را در هوا پرت کرد. –خیلی خب دویست و پنجاه، ولی دیگه یه قرونم پایین نمیام. پوفی کردم و با غیض نگاهش کردم. –من الان اینقدر پول نقد ندارم. –تو کارتت که دهری. –توی کارتمم کمه. فعلا فقط میتونم نصفش رو بهت بدم. بقیه‌اش رو هم حقوق گرفتم میدم. –اوه...تا سر برج صبر کنم؟ با دلخوری گفتم: –اگه می‌دونستم اینقدر میخوای ازم بگیری، اصلا بهت نمی‌گفتم، کاش از اول می‌گفتی. وسایلش را داخل کیف بزرگش جابه جا کرد. زیپ آن را به زور بست. اسکناسها را جمع کرد و مچاله کرد داخل جیبش. پا کج کردم به طرف دستگاه خود پرداز. با بی میلی گفت: –باشه قبوله، ولی هر وقت کل پولو دادی میگما. برگشتم و چپ چپ نگاهش کردم. –اصلا نمیخوام بگی. همون سی تومنم بردار واسه زحمت امروزت. خداحافظ. به طرف مترو راه افتادم. دنبالم آمد. –باشه تو پولو بزن میگم. –من دیگه به تو اعتماد ندارم، اگه من پولو زدم و تو نگفتی چی؟ همان موقع از جلوی دستگاه خود پرداز رد می‌شدیم. دستم را به طرف دستگاه کشید و گفت: –مادرش کرونا گرفته. ایستادم. –چی؟ نگاهش را به زمین دوخت و آرام گفت: –همون آقای امیری بود چی بود؟ اون مادرش کرونا گرفته، اینم داره ازش نگهداری میکنه. مثل این که حال مادرش خیلی بد بوده، دستگاه اکسیژن آوردن خونه و پرستار و اینا. خلاصه الان بهتره. بیچاره آقای امیر زاده، دلم برایش کباب شده، نکند خودش هم از مادرش بگیرد. ساره آخر حرفهایش به دستگاه ام تی ام اشاره کرد. –اگر مجبور نبودم ازت پول نمی گرفتم. من هزارتا بدبختی دارم. فکر کردی از روی خوشی صبح تا شب تو این کرونا میرم تو متروها جنس می‌فروشم؟ پول را برایش کارت به کارت کردم. تشکر کرد و گفت: –سر برج یادت نمیره. شلاق نگاهم را روی صورتش چرخاندم. –یادمم بره حتما تو یادآوری می‌کنی. سرش را پایین انداخت و گفت: –شاید یه روز بفهمی وقتی آدم مجبوره... حرفش را قطع کردم. –گاهی وقتی مجبوریم یه کارایی می‌کنیم که بعدش پشیمون میشیم. همون موقع ها واسه خاطر همه چی یقه همه رو می‌گیریم، ولی حواسمون به یقه‌ی خودمون نیست که کیا گرفتنش. روی صندلی قطار نشسته بودم و به حرفهای ساره فکر میکردم و به پول بی زبانم که برای یک خبر ساده حیف شده بود. اگر چند روز دیگر صبر میکردم اصلا نیازی به این همه ماجرا نبود. بیشتر حقوقم را باید برای قصد وامی که برای پول پیش خانه برداشته بودم میدادم. صاحبخانه پول پیش را اضافه کرده بود. مادر برای این که پدر متوجه نشود، گفته بود که خودش این پول را پس‌انداز کرده. نگاهی به ساعت انداختم ساعت از یازده گذشته بود رو به نادیا گفتم. –من میرم بخوابم، تشک محمدامین رو تو بیار بنداز. محمد امین داخل سالن پذیرایی می‌خوابید و تقریبا اکثر شبها من تشکش را پهن می‌کردم. تشکم را روی زمین پهن کردم و رویش دراز کشیدم. تمام فکرم مشغول ساره بود و این که چقدر سخت زندگی میکرد. نـویسنده لیلافتحی‌پور https://eitaa.com/joinchat/1373765635C2bc193bfe2
••|🌼💛|•• برگرد نگاه کن قسمت20 چند روز بعد موقع برگشتن از سرکار از جلوی مغازه‌ی آقای امیر زاده که رد میشدم دیدم که درش باز است. از خوشحالی ضربان قلبم بالا رفت و لبخند به لبهایم نشست. چراغهای داخل مغازه روشن نبود برای همین درست نمی‌توانستم داخلش را ببینم. پشت ویترین ایستادم و به بهانه‌ی نگاه کردن به ویترین می‌خواستم بدانم خودش آمده حالش خوب است یا نه؟ چند دقیقه ایستادم کم کم توانستم تشخیص بدهم که خودش است که مدام در داخل مغازه وسایل را جابه جا میکند و کار میکند. نزدیک ویترین آمد چشمش که به من خورد نگاهم را دزدیدم و راهم را از سر گرفتم. همان لحظه صدایش را شنیدم. –دخترخانم، خانم. برگشتم و همونجا ایستادم. خودش را به من رساند ماسکی که در دستش بود را زد و بعد با خوش رویی سلام و احوالپرسی کرد. بعد سرش را پایین انداخت. –خانم من یه عذر خواهی به شما بدهکارم. اون روز شما از دستم ناراحت شدید. باور کنید من اصلا منظورم اون چیزی که شما فکر کردید نبود. من فقط خواستم... حرفش را بریدم. –اشکالی نداره. مهم نیست. دستهایش را داخل موهایش کشید –همون شب اتفاقی برام افتاد که احساس کردم دلیلش شکستن دل شما بود. همش دنبال یه فرصتی بودم که ببینمتون و ازتون عذر خواهی کنم. حتما دلتون رو شکستم که اونجور تو گرفتاری افتادم. تو این چند روز خیلی خودم رو سرزنش کردم. اون چهره‌ی ناراحت شما از جلوی چشمم دور نمیشد. دستپاچه گفتم: –نه، من زیادم ناراحت نشدم. حالا خدارو شکر که مادرتون حالش خوب شده و همه چی به خیر گذشته. مبهوت نگاهم کرد. –شما از کجا فهمیدین مادر من مریض بوده؟ آه خدای من چه حرفی زده بودم. اضطراب تمام وجودم را گرفت. حالا چطور جمعش ننم. به من و من کردن افتادم. خودم با زبان خودم همه چی را لو داده بودم. سعی کردم خونسرد باشم تمام توانم را جمع کردم و آرام گفتم: –عه... از یکی انگار شنیدم. مرموز نگاهم کرد و گفت: –بله، خدا خیلی رحم کرد. تو این دو هفته ایی که نیومدم سر همش با خودم می‌گفتم چقدر در حق شما بد کردم که اینطور دارم تقاس پس میدم. –اینطورا هم نیست، این همه آدم کرونا میگیرن یعنی همشون دل یکی رو شکستن؟ دوباره با حیرت پرسید: –این که مریضی مادرم کرونا بوده رو هم از یکی شنیدید؟ –خب، دیگه الان هر کس مریض میشه کرونا داره دیگه. خندید. بعد انگشت سبابه اش را بالا آورد و پچ پچ کنان گفت: –میشه خواهش کنم یه چند لحظه تشریف بیارید مغازه، بعد هم خودش به داخل مغازه رفت. https://eitaa.com/joinchat/1373765635C2bc193bfe2
••|🌼💛|•• بگرد نگاه کن قسمت21 با احتیاط داخل مغازه شدم و همانجا جلوی در ایستادم. خودش پشت پیشخوان بود. –بفرمایید، مغازه خودتونه. دو قدم جلوتر رفتم. بسته‌ی کوچک کادو پیچ شده ایی را روی میز گذاشت. –من اتفاقی که اون روز افتاد رو برای مادرم تعریف کردم. ایشونم گفتن که باید ازتون عذر خواهی کنم و برای اینکه کدورتی تو دلتون نمونده باشه، گفتن که این هدیه رو از طرف مادرم بهتون بدم. بعد دستش را به طرفین تکان داد: –با اون حالش کلی هم با من دعوا کرد که چرا اونجوری گفتم. سرم را به طرفین تکان دادم. –اصلا نیازی به این کارها نیست. به مادرتونم بگید من کینه ایی ندارم. نکنه شما فکر کردید من نفرینتون کردم؟ –فکر نکنم شما اصلا بلد باشید که نفرین کنید. اگر این هدیه رو قبول نکنید هم مادرم ناراحت میشن هم من باور نمیکنم که من رو بخشیدید. بعد جعبه را برداشت و به این طرف پیشخوان آمد و دو دستی مقابلم گرفت. –خواهش میکنم قبول کنید. دچار یک جور رودروایسی و معذب بودن شدم. فقط می‌خواستم زودتر از آنجا بروم. جعبه ی کادو پیچ شده را گرفتم و تشکر کردم و از مغازه بیرون آمدم. در ایستگاه نشسته بودم و منتظر مترو بودم. هنوز کادو در دستم بود. جنس کادو انگار از جنس پارچه بود. نرم و زیبا. زمینه ی آبی داشت و گلهای برجسته از خودش رویش برق میزدند. آرام چسبهایش را باز کردم تا پاره نشود. داخلش یک جعبه‌ی مخملی سفید رنگ بود. درش را باز کردم. سه نوشت افزار طلایی بسیار زیبا داخلش بود. خودکار و خودنویس و روان نویس. حتما یکی از گرانترین نوشت ابزارهای مغازه اش است. نمی‌دانم یعنی تمام این اتفاقها به خاطر قبول نکردن انعام آن روز است. به خانه که رسیدم رستا با بچه هایش آمده بودند. مریم و مهدی با دیدنم به طرفم دویدند و خودشان را در آغوشم انداختند. بعد بالا و پایین پریدند و با هم گفتند. –خاله چی خریدی؟ خاله چی خریدی؟ همیشه وقتی شکلات یا خوراکی گیرم می‌آمد نمیخوردم و گوشه‌ی کیفم برای بچه ها نگه می‌داشتم. ویفریهایی که از مترو خریده بودم را به دستشان دادم و بوسیدمشان. مهدی و مریم دو سال بیشتر با هم اختلاف سن نداشتند. واقعا بچه های معرکه ایی بودند. رستا گفت: –تلما جان، از بیرون امدی اول دستات رو بشور و یه آب نمکی قرقره کن بعد بچه ها رو بغل کن. کیفم را کناری انداختم گیره ی شالم را باز کردم و از سرم کشیدمش. کلیپس موهایم را برداشتم و اجازه دادم روی شانه هایم خستگی در کنند. همانطور که به طرف سرویس بهداشتی میرفتم گفتم: –مگه این وروجکتای تو میزارن، هنوز از راه نرسیده آدمو خفت میکنن. نـویسنده لیلافتحی‌پور https://eitaa.com/joinchat/1373765635C2bc193bfe2
••|🌼💛|•• برگرد نگاه کن قسمت22 دستهایم را با حوله خشک کردم. شما ناهار خوردید. مادر گفت: –آره، سهم تو رو گذاشتم رو اجاق. –چی داشتیم. –رستا آش آورده بود. رستا گفت: –آره از دیروز ویار آش کرده بودم. دیگه پاشدم درست کردم واسه شمام آوردم. –وای رستا، با این وضعت قابلمه آش بلند کردی؟ به خودت رحم نداری به اون بچه تو شکمت رحم کن. اون که زورش به قابلمه نمیرسه. رستا خندید. –نه بابا، بخوامم اصلا نمیتونم. نزدیک بودن اینش خوبه دیگه، زنگ زدم محمد امین امد گذاشت تو ماشین، من فقط زحمت رانندگی رو کشیدم. مرد داریم مثل شیر من چرا بار سنگین بردارم. محمد امین با غرور گفت: –اره آبجی من که نمردم تو بار برداری، هر وقت کاری داشتی فقط زنگ بزن. رستا بعد از این که حسابی قربان صدقه ی محمد امین رفت پرسید: –راستی تلما تو چرا تا این ساعت ناهار نمیخوری؟ ساعت چهاره. –آخه بخوام اونجا هر روز هزینه‌ی ناهار بدم که کل حقوقم میره. –خب از خونه ببر. مادر گفت: –منم بهش میگم، میگه روم نمیشه، اونا ناهاراشون همیشه خورشتیه. وقت ناهار این نماز خوندن رو بهونه میکنه. خواهرم با ناراحتی پرسید: –آره تلما؟ با دلخوری از مادر گفتم: –نه، حالا انگار ما غذا خورشتی نمیخوریم. بعدشم اگه حالا خورشتی نباشه چی میشه، موضوع این نیست، کلا روم نمیشه پیش اونا غذا بخورم. آخه با پسرا سر یه میز سختمه، بعدشم تو فکر کن غذای نونی هم بخوای جلوی اونا بخوری، معذب میشم. بهشون گفتم خانوادم ناهار نمیخورن منتظر من میمونن که با هم بخوریم. چقدرم خانوادم واقعا منتظر میمونن. رستا بلند شد و گفت: –الهی خواهرت برات بمیره. الان آشت رو برات گرم میکنم. مادر با دلسوزی گفت: –بچم از همون اول حجب و حیا داشت. رستا خندید. –وا، مامان، حالا مگه ما بی‌حیا هستیم، میخوای از تلما تعریف کنی خب مارو چرا می‌کوبی. مادر نوچی کرد. –این حرفها چیه دختر، بچه های من همشون خوبن. ولی این تلما از بچگی یه جوری دلسوز همه بود. ملاحظه میکرد، نه این که شماها نبودینا، نه، ولی مال این تو چشم بود. انشاالله سفید بخت بشی مادر. رستا چشمکی زد. –ببین با یه ناهار دیر خوردن چطوری دل مامان رو بدست میاری ناقلا. اصلا من از فردا کلا ناهار نمیخورم مامان بیشتر دوسم داشته باشه. مادر کلافه بلند شد و همانطور که به طرف اتاق میرفت گفت: –بحث ناهار نیست دخترتوام. عه، تلما مادر این بچه‌ها دل و روده‌ی کیفت رو ریختن بیرون بیا جمع کن. من برم ببینم نادیا چیکار میکنه. محمد امین گفت: –لابد دوباره داره آهنک اون دخترخارجیه رو گوش میده. مادر کلافه گفت: –پس درس و مشق مگه نداره؟ رستا پچ پچ کنان گفت: –به خاطر سنشه، زیاد سخت نگیرید از سرش میفته، نـویسنده لیلافتحی‌پور https://eitaa.com/joinchat/1373765635C2bc193bfe2
••|🌼💛|•• برگرد نگاه کن قسمت 23 خودم را سر صحنه‌ رساندم. بچه های شیطان وسایل کیفم را روی زمین ریخته بودند و مشغول شیطنت بودند. در روان نویسی که هدیه گرفته بودم را باز کرده بودند و در حال هنر نمایی بودند. –ای وای خرابشون می‌کنید، بده به من ببینم. همین که از دستشان وسایل را گرفتم شروع به گریه کردند. محمد امین به دادم رسید و بغلشان کرد. –بچه‌ها بیایید بریم اسب سواری، بعد چهار دست و پا شد و گفت: –بچه ها بپرید بالا،بدویید، الان آقا اسبه میره ها، بچه ها کلا گریه را فراموش کردند و با ذوق برای سوار شدن روی کمر محمد امین دویدند. رستا سر رسید. –به به چه روان نویس خوشگلی، از کجا رسیده؟ بعد به جعبه‌ی مخملی که کمی آن طرفتر افتاده بود اشاره کرد. –اونا چیه؟ –هیچی بابا. جعبه‌ی این روان نویسا هستش. تو کافی شاپ از یکی دلخور شدم واسه عذر خواهی اینو بهم داد. رستا مرموز نگاهم کرد. –عه، باید گرون باشن. چقدر ناراحتیت براش مهم بوده که این همه هزینه کرده. –نه بابا، همچین گرونم نیستن. برای این که بیشتر از این مجبور به توضیح نباشم همه‌ی وسایل را داخل کیفم ریختم و به طرف اتاقم فرار کردم. در حال بستن بندهای مغنعه‌ام به شکل پاپیون بودم که صدای آویز در کافی شاپ بلند شد. به طرف سالن راه افتادم. آقای امیر زاده را دیدم که بین میزها ایستاده و انگار برای پیدا کردن جای مناسب دچار تردید است. با دیدن من لبخند زد و و با سرش سلام کرد. البته ماسک داشت ولی لبخندش آنقدر پر رنگ بود که از چشمهایش میشد فهمید. چرخی زد و نزدیکترین میز دو نفره به پیشخوان را انتخاب کرد و نشست. جلو رفتم. –خیلی خوش آمدید. چرا امروز میزتون رو عوض کردید؟ به صندلی‌اش تکیه داد. –گفنم اینجا بشینم، کار شما راحت تر میشه، دیگه نمیخواد تا میز کنار در هی برید و بیایید. نگاهم را پایین انداختم و مهربانی‌اش را ندید گرفتم و پرسیدم. –املت میل میکنید؟ دستهایش را روی میز گذاشت و بعد نگاهش بر روی روان نویسی که در دستم بود ثابت ماند. همان هدیه‌ی خودش بود. برای این که سکوت نباشد گفتم: –حال مادرتون چطوره؟ نگاهش را به چشمهایم داد. –خدارو شکر خیلی بهتره، دیگه خودش میتونه کارهاش رو انجام بده. گفت از شمام به خاطر قبول کردن هدیه تشکر کنم. لبخند زدم. –شما افتادید به زحمت، هدیه گرفتن که... –خب این یعنی دیگه از من دلخور نیستید. به دفترچه سفارش نگاه کردم به نشانه این که زودتر سفارش بدهد. مکثی کرد و بعد گفت: –بله همون املت. بعد از این که املت و مخلفات را روی میز چیدم پرسیدم. –چیز دیگه ایی لازم ندارید؟ من و منی کرد و بعد پرسید: نـویسنده لیلافتحی‌پور https://eitaa.com/joinchat/1373765635C2bc193bfe2
••|🌼💛|•• برگردنگاه کن قسمت24 شما صبحانه خوردید؟ از سوالش جا خوردم. با مکث گفتم: –چطور؟ نگاهی به چیزهایی که روی میز چیده شده بود انداخت. –گفتم شایدچون سر کار هستید نمی‌تونید صبحانه بخورید درسته؟ با حرفش قلبم تکانی به خودش داد و بالا و پایین پرید. شتابزده گفتم: –من صبحانه خوردم. یعنی همیشه اول تو خونه صبحانه میخورم بعد راه میوفتم. مامانم صبح زود از خواب بلند میشه و سفره‌ی صبحونش همیشه پهنه. سرش را تکان داد و با حسرت گفت: –خوش به حالتون چه نعمت بزرگی. –ممنون. دیگر ایستادن جایز نبود. کمی از میز فاصله گرفتم: –اگر چیزی لازم داشتید صدام کنید. تکیه اش را از صندلی برداشت. –من هنوز اسم شما رو نمیدونم. سربه زیر شدم. –حصیری هستم. هنوز همانطور به صورتم زل زده بود. همان موقع نقره خانم صدایم کرد. –تلما جان. آقای امیر زاده ماسکش را برداشت و داخل جیبش گذاشت و در حالی که لبخند پهنی میزد گفت: –مزاحم کارتون نباشم تلما خانم. فوری به طرف پشت پیش خوان رفتم. خانم نقره با تعجب گفت: –حرفهاتون طولانی شدا، روی صندلی کنار دستگاه اسپرسو نشستم. –تازه می‌خواست باهاش صبحانه بخورم. خانم نقره زیر خنده زد. انگشت سبابه‌ام را روی بینی‌ام گذاشتم. –هیس، همین بغل نشسته، میشنوه ها لبش را گاز گرفت. –میدونی به چی میخندم؟ سوالی نگاهش کردم. –به این که بقیه یه دو سه ماهی طول میکشید که با مشتریها خودمونی بشن، تو هنوز به ماه نرسیده... بعد دوباره کنترل شده خندید. شانه ایی بالا انداختم. –من با کسی خودمونی نشدم. مشتریهای شما آدم رو به حرف میگیرن. –آره، عمه‌ی من بود این آقا دو هفته نیومده بود مثل مرغ پر کنده شده بود. چمشمهایم گرد شد. –من؟ من کی مرغ پر کنده بودم؟ –اگه نبودی چرا هر روز می‌پرسیدی به نظرت چرا این آقای امیر زاده نمیاد. ساعت کاریتم که تموم میشد میگفتی امروزم نیومدا. –چه ربطی داره، شما گفتی بیشتر روزا میاد، واسه من سوال شد دیگه... چرا تهمت میزنی. با لبخند ماسکش را روی صورتش تنظیم کرد و روی صورتم خم شد. – اون که همش چشمش به توئه، یه کم به نگاهاش دقت کن. اصلا تو که میری تو سالن زیر نظرت داره. باور نداری امتحان کن. بعد هم ایستاد و ادامه داد: –پاشو برو مشتری امد. سفارش مشتری را یادداشت کردم. از کنار میزش که رد شدم صدایم کرد و گفت: –ببخشید که میندازمتون تو زحمت. یه چایی دارچینی لطفا. فنجان چای را که روی میز گذاشتم تشکر کرد و گفت: –ببخشید یه سوال داشتم. –بله بفرمایید. گردنش را کج کرد. –شما که از انعام خوشتون نمیاد. هر کس انعام بده میبرید پرت میکنید جلوش، خب من بخوام ازتون تشکر ویڗه کنم باید چیکار کنم؟ از لحن حرف زدنش خجالت کشیدم. بخصوص آنجا که گفت پرت می‌کنید. نگاهم را به میز دوختم. –ببخشید من اون روز نمی‌خواستم به شما بی احترامی کنم، فقط... حرفم را برید. –اتفاقا خیلی هم از کار اون روزتون خوشم امد. از نظر من که بی‌احترامی نبود. جواب سوالم رو ندادید. –نیازی به تشکر نیست من وظیفم رو انجام میدم. بعد هم از آنجا دور شدم. تقریبا هر روز صبح و گاهی بعد از ظهرها که از جلوی مغازه اش رد میشدم میدیدمش. گاهی اگر مشتری نداشت جلوی مغازه اش می ایستاد و دستهایش را روی سینه اش جمع میکرد از دور که می‌آمدم نگاهم میکرد. من هم سربه زیر راه میرفتم طوری که انگار اصلا متوجه‌ی او نیستم. نزدیک‌تر که میشدم خودش را مشغول نشان میداد و از کنارش که میخواستم رد شوم جوری نشان می‌داد که انگار تازه متوجه‌ی حضورم شده و با لبخند سلام و خوش وبش می‌کرد. نـویسنده لیلافتحی‌پور https://eitaa.com/joinchat/1373765635C2bc193bfe2