#زنده_سوزاندن #مجرمین #آت‍ش #سیرهٔ_ابوبکر #خالد_بن_ولید ابنِ حَجَرِ عَسقَلانی ، شیخ‌الاسلام نزد اهل تسنن مینویسد: عمل صحابه دلیل بر جایز بودن سوزاندن انسان است، همانطور که ابوبکر هم طغیانگران را در حضور صحابه با آتش سوزاند و خالد بن ولید هم عده ای از اهل رده را با آتش سوزاند. و اکثر علمای مدینه سوزاندن افراد و احشام را جایز دانسته اند. این قول را سفیان ثوری و اوزاعی نیز گفته اند. يَدُلُّ عَلَى جَوَازِ التَّحْرِيقِ فِعْلُ الصَّحَابَةِ وَ قَدْ حَرَقَ أَبُوبَكْرٍ الْبُغَاةَ بِالنَّارِ بِحَضْرَةِ الصَّحَابَةِ وَ حَرَقَ خَالِدُ بْنُ الْوَلِيدِ بِالنَّارِ نَاسًا مِنْ أَهْلِ الرِّدَّةِ وَ أَكْثَرُ عُلَمَاءِ الْمَدِينَةِ يُجِيزُونَ تَحْرِيقَ الْحُصُونِ و المراكب على أَهلهَا قَالَه الثَّوْريّ وَ الْأَوْزَاعِی فتح الباری _ شرح صحیح بخاری- تالیف ابن حجر عسقلانی. متوفی ۸۵۲ ھ. تحقیق شعیب الارنووط و عادل مرشد. ج۹ ص۲۷۵ لعنت خدا بر سقیفه و سقیفه دوستان تا ابد الدهر