#ذی_الحجه #هل_اتی #اولین_خطبه #خلافت_ظاهری هنگامى كه مردمان با على عليه السّلام در بارۀ خلافت بيعت كردند،آن حضرت در حالى كه عمامۀ رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله را بسر بسته بود،و جامۀ او را بر تن داشت به مسجد آمد و بر منبر بالا رفت، پس خداى را ستايش و ثنا كرد،و مردمان را پند و اندرز داد،سپس بمنبر تكيه زد و جايگير كه شد انگشتان دو دست خود را درهم فرو برد و مشبك ساخته بر زير ناف نهاد و فرمود: اى گروه مردم از من بپرسيد پيش از آنكه(من از دست شما بروم،و)مرا نيابيد، از من بپرسيد زيرا دانش اولين و آخرين نزد من است، آگاه باشيد بخدا سوگند اگر(بر بالين خلافت تكيه زنم و)بستر حكومت برايم گسترده شود ميان اهل توراة(و يهود)با توراتشان،و ميان اهل انجيل(و نصارى)با انجيلشان،و ميان اهل زبور با زبور آنها،و ميانه اهل قرآن با قرآن داورى كنم،بدانسان كه هر كتابى از اين كتابها بسخن آيد و بگويد بار پروردگارا همانا على بداورى تو داورى كرد، بخدا سوگند من بقرآن و شرح و تفسير آن داناترم از هر كه ادعاى دانستن آن را ميكند،و اگر يك آيه در قرآن نبود هر آينه شما را بآنچه تا روز قيامت خواهد شد آگاه مي كردم، سپس(دوباره فرمود:)از من بپرسيد پيش از آنكه مرا نيابيد،سوگند بآن كه دانه را(در دل زمين)شكافت،و انسان را آفريد،اگر از يك بيك آيه‌هاى قرآن از من بپرسيد شما را آگاه سازم از هنگام فرود آمدنش،و از آنچه(آن آيه)در بارۀ آن فرود آمده،و از ناسخ و منسوخ آن،و خاص و عامش،و محكم و متشابهش،و اينكه در مكه نازل شده يا در مدينه(از همۀ اينها) شما را آگاه كنم، بخدا،هيچ گروهى نيست كه گمراه شود يا رستگار گردد تا روز قيامت جز اينكه من پيشوا و جلودار آنها و خوانندۀ بآن گروه را مى‌شناسم. الإرشاد ج۱ ص۳۴ #الحمدلله_که_مولایم_امیرالمومنین_است.