#زهد #کوشش #دنیا #بی_رغبتی عَنْ حَفْصِ بْنِ غِيَاثٍ عَنْ أَبِي عَبْدِاَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ: جُعِلَ اَلْخَيْرُ كُلُّهُ فِي بَيْتٍ وَ جُعِلَ مِفْتَاحُهُ اَلزُّهْدَ فِي اَلدُّنْيَا ثُمَّ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ لاَ يَجِدُ اَلرَّجُلُ حَلاَوَةَ اَلْإِيمَانِ فِي قَلْبِهِ حَتَّى لاَ يُبَالِيَ مَنْ أَكَلَ اَلدُّنْيَا ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ حَرَامٌ عَلَى قُلُوبِكُمْ أَنْ تَعْرِفَ حَلاَوَةَ اَلْإِيمَانِ حَتَّى تَزْهَدَ فِي الدُّنْيَا. حفص بن غیاث گوید از امام صادق عليه السلام شنیدم که همواره می فرمود: تمام خير در خانه‌ئى نهاده شده و كليدش را زهد و بى‌رغبتى بدنيا قرار داده‌اند. سپس فرمودند: رسول خدا صلى اللّٰه عليه و آله فرمودند: انسان شيرينى ايمان را در قلبش نمی‌يابد، تا آنكه برایش مهم نباشد كه چه كسى دنيا را خورد و از آن استفاده کرد. آنگاه امام صادق عليه السلام فرمودند: لذت شيرينى ايمان بر دل‌هاى شما حرامست، مگر آنکه بدنيا بى‌رغبت شود. الکافی جلد ٢ صفحه ١٢٨. زهد بمعنی ریاضت و چله نشینی و فقر و سخت‌گیری مادی نیست، بلکه طبق روايات، زهد یعنی:آنچه از مال دنیا از دستمان می‌رود ما را غمگین نکند، و آنچه از دنیا بما می‌رسد ما را شاد نکند.(نهج البلاغه، حکمت ٤٣٩) #الحمدلله_که_مولایم_امیرالمومنین_است.