#خلق_خوش #عاریه #دشمن [الكافی] عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَی عَنْ عَبْدِ اللَّهِ الْحَجَّالِ عَنْ أَبِی عُثْمَانَ الْقَابُوسِیِّ عَمَّنْ ذَكَرَهُ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَی أَعَارَ أَعْدَاءَهُ أَخْلَاقاً مِنْ أَخْلَاقِ أَوْلِیَائِهِ لِیَعِیشَ أَوْلِیَاؤُهُ مَعَ أَعْدَائِهِ فِی دَوْلَاتِهِمْ. وَ فِی رِوَایَةٍ أُخْرَی: وَ لَوْ لَا ذَلِكَ لَمَا تَرَكُوا وَلِیّاً لِلَّهِ إِلَّا قَتَلُوهُ. حضرت صادق علیه السّلام فرمودند: خداوند متعال مقداری از اخلاق أولیای خود را به عنوان عاریه به دشمنانش داده است تا در نتیجه دوستان خدا بتوانند با دشمنان در زمان حکومت و دولت دشمنان زندگی کنند. و در روایت دیگری آمده است که اگر این طور نبود، دشمنان خدا احدی از دوستان خدا را باقی نمی گذاشتند و همه را می‌کشتند. بحارالأنوار ٫ جلد 68 ٫ صفحه 378 #اللهم_صلی_علی_محمد_و_آل_محمد_و_عجل_فرجهم_والعن_اعدائهم