#غمِ_بدون_دلیل #ناراحتی #رفیق عنه ، عن أبيه،عن فضالة بن أيّوب ، عن عمر بن أبان ، عن جابر الجعفيّ‌ قال : تقبّضت بين يدي أبي جعفر عليه السّلام فقلت : جعلت فداك ربّما حزنت من غير مصيبة تصيبني أو أمر ينزل بي حتّى يعرف ذلك أهلي في وجهي ، و صديقي ، فقال : نعم يا جابر ، إنّ‌ اللّه عزّ و جلّ‌ خلق المؤمنين من طينة الجنان و أجرى فيهم من ريح روحه ، فلذلك المؤمن أخو المؤمن لأبيه و أمّه ، فإذا أصاب روحا من تلك الأرواح في بلد من البلدان حزن حزنت هذه لأنّها منها . جابر جعفى گفته است : در خدمت حضرت باقر عليه السّلام اظهار دلتنگى كرده ، گفتم : جانم فدايت زمانى پيش مى‌آيد كه بدون رسيدن مصيبتى يا فرود آمدن بلايى اندوهگين مى‌شوم ، چنان‌كه خانواده و دوستانم آن را در رخسارم درمى‌ يابند . حضرت فرمودند : آرى اى جابر ، خداوند عزّتمند مؤمنان را از سرشتِ بهشت آفريد و از نسيمِ روحش در آن جارى كرد ، براى همين است كه مؤمن ، برادرِ پدر و مادرىِ مؤمن ديگر است ، كه چون به روحى از آن روح‌ ها در سرزمينى از سرزمين‌ها اندوهى برسد ، روح ديگر هم اندوهگين مى‌شود ؛ زيرا كه هر دو از يک چيزند . اصول کافی جلد 3 صفحه 370 و 371 #الحمدلله_که_مولایم_امیرالمومنین_است.