eitaa logo
اَلِفـْـــ ــکٰافـْـ
538 دنبال‌کننده
615 عکس
189 ویدیو
2 فایل
نوشته‌های احمدکریمی @ahmadkarimii کتاب‌ها #تحــفه_تدمر #من_ماله_کش_نیستم (حاشیه‌نوشتی بر سفر شهید سیدابراهیم‌رییسی به استان یزد، با مشارکت نویسندگان محفل منادی) با محفل منادی همراه باشید https://eitaa.com/monaadi_ir
مشاهده در ایتا
دانلود
اَلِفـْـــ ــکٰافـْـ
#حرم_غریب_الغربا #صحن_غریب_مدینه مداح توی حرمِ غریب، دارد از غریبِ مدینه می‌خواند. از غریبِ کوچه‌ها
مداح دارد می‌گوید که عزرائیل برای وارد شدن به خانه پیامبر و قبض روح‌ش اجازه گرفت؛ دارد می‌گوید فاطمه پشت در بود! فاطمه پشت در بود... فاطمه پشت در بود... فاطمه پشت در بود... فاطمه پشت در بود... فاطمه پشت در بود... اَلِفـْـــ ــکٰافـْـ @ALEF_KAF_NEVESHT
اَلِفـْـــ ــکٰافـْـ
#صحن_امامِ_مجتبی مداح دارد می‌گوید که عزرائیل برای وارد شدن به خانه پیامبر و قبض روح‌ش اجازه گرفت؛
سرگشته‌ها توی خیابان دنبال آزادی می‌گردندند!!! از خادم‌ها بپرسید، می‌گویند: آزادی این‌جاست... اَلِفـْـــ ــکٰافـْـ @ALEF_KAF_NEVESHT
اَلِفـْـــ ــکٰافـْـ
#به_وقت_کتاب غرفه‌ی فروشِ کتاب با تخفیف پنجاه درصد، زده‌اند توی حرم... و چه کتاب‌هایی...! #مشهدالر
زیرساخت‌های مشهد جلوی عشق کم آورده‌اند... بی‌آرتی‌ها حتی یک جای پا، جای خالی برای زائر ندارند؛ و حتی توی ایستگاه ترمز هم نمی‌کنند... ناگزیر پیاده گز می‌کنیم این چهل پنجاه دقیقه را...! اَلِفـْـــ ــکٰافـْـ @ALEF_KAF_NEVESHT
اَلِفـْـــ ــکٰافـْـ
#مسیر_حرم یک دم‌نوش و سی‌دقیقه تا حرم... #مشهدالرضا #موکب اَلِفـْـــ ــکٰافـْـ @ALEF_KAF_NEVES
مشهد تعطیل رسمی‌ست امروز و هیئت‌ها می‌روند و می‌آیند. و در خبرها زده‌اند که مسعود آمده خانه‌ی سید ابراهیم... اَلِفـْـــ ــکٰافـْـ @ALEF_KAF_NEVESHT
اَلِفـْـــ ــکٰافـْـ
#ورودی_بست_طبرسی باب‌الحوائج‌ست، شده باب‌الحرم... #مشهدالرضا اَلِفـْـــ ــکٰافـْـ @ALEF_KAF_NE
حاج حسین یکتا می‌گفت: بچه‌ها، حرم رسیدید، یه لیوان آب بخورید، این دل و روده‌هاتون پاک بشه... اَلِفـْـــ ــکٰافـْـ @ALEF_KAF_NEVESHT
اَلِفـْـــ ــکٰافـْـ
#رواق_امام_خمینی گزیده‌ای از عیون اخبار الرضاست که صفحه‌ای ازش را براتان می‌گذارم... #مشهدالرضا
امام رضا جان: انجام نماز واجب را بدون علت و عذر شرعي از اول وقت آن به تاخير نينداز و هميشه در نخستين دقایق وقت نماز، به اقامه‌ي آن اقدام كن... اَلِفـْـــ ــکٰافـْـ @ALEF_KAF_NEVESHT
اَلِفـْـــ ــکٰافـْـ
#رواق_امام_خمینی امام رضا جان: انجام نماز واجب را بدون علت و عذر شرعي از اول وقت آن به تاخير نينداز
این دمِ اذان عبدالباسط گذاشته‌اند پشت بلندگوهای حرم... چه موج صدای روح‌نوازی دارد این بشر. آدم باور می‌کند قول شهید مطهری که می‌گفت «انگار قرآن با صدای عبدالباسط نازل شده...!» اَلِفـْـــ ــکٰافـْـ @ALEF_KAF_NEVESHT
اَلِفـْـــ ــکٰافـْـ
#صحن_امامِ_مجتبی این دمِ اذان عبدالباسط گذاشته‌اند پشت بلندگوهای حرم... چه موج صدای روح‌نوازی دارد
دو تا پیرمرد نشسته‌اند کنارمان تو صف نماز، از آن پیرمردهای بالای صد و هشتاد تا قَد! رگِ دست‌های زمخت‌شان از زیر پوست زده بالا و با آن شلوارهای فراغِ نیم‌متر قطرِ پاچه، نشان می‌دهد از اهالی غرب یا شمال غرب کشورند... دو تا زنجیر گذاشته‌اند روبروی‌شان که معلومم می‌کند زنجیرزنی کرده‌اند توی هیئت و تازه رسیده‌اند برای نماز جماعت... روی‌م نمی‌شود بپرسم کجایی هستند؛ هر چند دو نفرند از میلیون‌ها آدمی که امشب اینجایند... اَلِفـْـــ ــکٰافـْـ @ALEF_KAF_NEVESHT
اَلِفـْـــ ــکٰافـْـ
#صحن_امامِ_مجتبی دو تا پیرمرد نشسته‌اند کنارمان تو صف نماز، از آن پیرمردهای بالای صد و هشتاد تا قَد
ارتباط گرفته بودند با برنامه‌ای از تلویزیون، چند سال پیش، همچین شبی، از یک کشور اروپایی یا آمریکایی... ایرانیِ مقیمِ آن کشور، بیماری داشت که جواب شده بود. در پیامش گفته بود مریض‌م را دخیل بسته‌ام به تلویزیون، که دارد زنده نشان می‌دهد حرم امام رئوف را... این‌جاست طبیبی که ندارد نوبت هر دل که شکسته‌تر بود پیش‌تر است زنده همراه باشید با حرم https://www.razavi.ir/fa/liveharam اَلِفـْـــ ــکٰافـْـ @ALEF_KAF_NEVESHT
اَلِفـْـــ ــکٰافـْـ
#حرم ارتباط گرفته بودند با برنامه‌ای از تلویزیون، چند سال پیش، همچین شبی، از یک کشور اروپایی یا آمر
یادتان هست اینجا نوشته بودم از هدیه‌ای که داده‌ایم به بزرگانِ موکب‌های مشّایه؟! هدیهْ همینی‌ست که میلیون‌ها نفر آدم روی آن پا گذاشته‌اند، روی‌ش نماز خوانده‌اند، روی آن برای حسین گریه کرده‌اند و بچه‌ها با سرانگشتِ عشق با گل‌هاش بازی کرده‌اند... قطعه‌های فرش‌های حرم آقا جانمان را که تابلو کرده بودند، شیخ علی آورده بود برای خادم‌های مشّایه... و موکب‌دارها پرواز می‌کرد روح‌شان به حرم خورشید خراسان. یادتان باشد که سال بعد در سبد هدیه‌هاتان این قلم جنس را داشته باشید... اَلِفـْـــ ــکٰافـْـ @ALEF_KAF_NEVESHT
18.99M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
از من خواستید جایی ببینم و دعاتان کنم... دیده شد، به نظرم اول هم دید، این دلدادگی را. نگاه پر مهر امام رئوف نصیب‌تان آقای اَلِفـْـــ ــکٰافـْـ @ALEF_KAF_NEVESHT
اَلِفـْـــ ــکٰافـْـ
#حرم از من خواستید جایی ببینم و دعاتان کنم... دیده شد، به نظرم اول هم #او دید، این دلدادگی را. نگ
همه می‌توانند عکاسی کنند، از همه چیز! و سوژه‌ها به وسعت همه‌ی ذرات عالم در تیر رس لنز دوربین‌ها هستند. اما کار هر عکاسی نیست توی عکاسی، قصه بگوید، نه با نوشتن‌ ها! بلکه با همان عکس‌ها یک قصه‌ی پیوسته‌ی مفهومی را روایت کند و همه‌ی زوایای ماجرا را به مخاطب نشان بدهد. پس، از این‌جای ماجرا راه عکاسِ کاربلد از بقیه‌ی موبایل به دست‌ها و حتی دوربین به دست‌ها جدا می‌شود؛ می‌مانند معدودی آدم که بتوانند با تجهیزات مناسب، کارِ دقیق و حرفه‌ای انجام دهند. یعنی توی سلسله‌عکس‌هاشان قصه بگویند... این البته کافی‌ستْ زمانی که با ماجرا و اتفاقاتِ خیلی ساده و محدود طرف هستید. عکاسِ تویِ عکس‌شْ قصه‌گو، برای این ماجرا نمره‌اش بیستِ بیست است. اما وقتی با یک واقعه‌ی گسترده، بزرگ، عمیق، شلوغ، واقعی و ریشه گرفته از مفاهیمی بزرگ طرف هستید، نه تنها بهترین عکاس‌ها با بهترین تجهیزات قادر به ارائه‌ی قصه‌ی آن واقعه نیستند، که هر چه تعداد این عکس‌ها و بگذارید بهتر بگویم، حتی فیلمبردارها، زیادتر شود، باز هم توان بیان ماجرا را ندارند... اینجا دیگر نیاز است با قدرت کلمات و با قدرت روایت به مصاف واقعه رفت، با قدرت قلم! و نه با دست زدن به همه‌ی ترکیب قصه، بلکه گرفتن بخشی و روایت دقیقِ همان بخش به صورت درست و حسابی... الغرض این توضیح فقط برای بیان این مطلب بود که نمی‌توان حق امروزِ مشهد را با هزاران عکس و فیلم ادا کرد، بلکه همه‌ی اینها باید بیاید کنار روایت‌گریِ با کلمات تا بخشی از ماجرا دست‌مان بیاید و از فهمیدنش لذت هم ببریم... مشهد امروز، روز شهادت، قیامت است. از فقطْ چهار راه برق در طبرسی جنوبی تا حرم راه نبود و با خفتی خودم را از وسط جمعیت رساندم حرم. و همه‌ی این آدم‌ها یک روایت جدا هستند در یک قصه‌ی بلند که هیچ وقت نوشته نمی‌شوند و حتی آن قدر گسترده است ماجرا، که به تصویر هم کشیده نمی‌شوند... اَلِفـْـــ ــکٰافـْـ @ALEF_KAF_NEVESHT
یه کانال «شوقِ پرواز» هست که پیشنهاد می‌دم، عضو شین... یه تعداد آدم هنرمند از خطاط و خوشنویس و طراح، دور هم‌جمع‌ند و واسه شهدا کار می‌کنند. و شما می‌تونید جدا از محتوای خوبی که در مورد شهدا دریافت می‌کنید، دست‌نوشته‌هایِ هنرمندانه‌ی این کانال رو برای پروفایل و ... استفاده کنید... شوقِ پرواز https://eitaa.com/shogh_prvz
آدم یک‌وقت‌هایی اندازه‌ی دعاهایی که می‌کند نیست؛ یک جورهایی حرف‌های گُنده‌تر از دهانش می‌زند. آن هم تو جایی که کوچک‌تر از بقیه‌ی جاها حس می‌شود، به چشم می‌آید و خودش حتی می‌فهمد یک پول سیاهِ افتاده کفِ گاوصندوقِ بانک مرکزی‌ست! راهِ در روی من برای این مواقع، توپ انداختن توی زمینِ صاحبخانه‌ست! حرف‌های گُنده و دعاهای از سرمان زیاد را می‌اندازم گردن خودشان! مثل همین‌جا که چیزهایی توی مغزم وول می‌خورد و می‌ریزد روی زبان‌م. خواسته‌های از سرم زیادتر را با اعتماد به نفس به زبان می‌آورم و آخرش پی‌نوشت می‌کنم به صاحبخانه؛ «اگر نمی‌خواستی مستجاب کنی، به ذهن و زبونم نمی‌نداختی!» علی‌الحساب ما خودمان را اینجا آدم حساب کرده‌ایم! و خدا را شکر که روی پیشانی ما کنتور گناه و معصیت و خبط و خطا نصب نکرده؛ لاجرم وقتی امید دارد به آدم شدن‌مان، چرا خودمان به زبان نخواهیم؟! دعاهای بزرگ بزرگ نصیب و قسمت و روزی‌تان، همچنین ضمانتِ مستجاب شدنش... اَلِفـْـــ ــکٰافـْـ @ALEF_KAF_NEVESHT
ازش عکس گرفتم وقتی توی حال خودش بود. بعد رفتم سراغش و سلام کردم: «سلام بر سید العزیز» «السلام خبرکش!» و محکم دست می‌دهد، مثل همیشه. مثل یک جوانِ قوی‌بنیه. هیچ وقت هم زیر بار گفتن «خبرنگار» نرفته! نه آن وقتی که جلوی مسجدشان دفتر خبری داشتیم، نه بعدش که هر بار گفت، گفتم از خبرکشی دست برداشته‌ام. سید اجمالاً از آن پیرهای دوست‌داشتنی زندگی‌م است. متولی یک مسجد تو میبد. هر بار می‌بینمش هم یا توی نماز است یا یک قرآن یک‌منی دست گرفته دارد جزءخوانی می‌کند. و حتماً هر وقت مشهد باشد، گوهرشاد است... و میبدی‌یزدی‌ها اصولاً مشتریِ گوهرشادند، مثل اصفهانی‌ها. انگار وسط مرز یزد و اصفهان یک مسجد ساخته باشد گوهرشاد خانوم... اَلِفـْـــ ــکٰافـْـ @ALEF_KAF_NEVESHT
یادداشت قبلی نوشتم از خاطرخواهی یزدی‌اصفهانی به گوهرشاد. اینجا، که جرأت نکردم گوشی را بچرخانم سمتِ بغل‌دستی‌م، یک پیرمرد نشسته. قد کوتاه با قوسی از پسِ گردن کشیده شده به شانه‌ها، با کلاهِ بافتنیِ مشکی و پلیوری کاموایی در همین ظهر نیمه‌گرم. همه‌ی مدتی که آخوندِ بالای منبرِ گوهرشاد از کمیل و واژه‌های عاشقانه‌اش می‌گفت، شانه می‌لرزاند. یک دستمال گل‌گلی هم گرفته بود روی جوی اشک‌هاش که یقیناً بی‌بی از گوشه‌ی اضافه‌ای از پارچه‌ی چادرش گرفته برای حاجی! سخنرانی که تمام شد، هوی‌هوی گریه پیرمرد هم تمام شد. ایستادیم به نماز. پیرمردِ شق‌ورقِ جوان‌تری ایستاده بود صف جلو و روبروی پیرمردِ بغل‌دستم. یکی دو بار قبل از نماز ظهر برگشت با لحجه یزدی که «حاج آقا، مُهرِد بِذا عقب‌تر...!» و پیرمرد با اصفهانیِ دوبل‌ی گفت «جا ندارم... همین جا خوبس!» نماز ظهر را شکسته‌بسته و نصفه‌نیمه خواندیم و بلند شدیم برای دو رکعت قرضی. پیرمرد کنارم نماز کامل بود و یزدیِ جلویی مثل من؛ شکسته. قبل از بستن دو رکعت، مهر اصفهانی را برداشت که بگذارد عقب‌تر. پیرمرد اصفهانی توی نماز اشاره کرد به یزدی و وسط تسبیحات گفت «نکون...!» نماز عصر شروع نشده، یزدی برگشت سمت اصفهانی که «بیا جامونو عوض کنیم!» پیرمرد اصفهانی را فرستاد جای خودش، خودش ایستاد کنار من. و همچین که من هم بشنوم گفت «توی سجده سرش می‌خورد به پام، معذب بودم!» و من ثبت می‌کنم؛ احترام یک یزدیِ پیرمرد به یک اصفهانیِ پیرمردتر توی صف‌های فشرده‌ی گوهرشاد...! اَلِفـْـــ ــکٰافـْـ @ALEF_KAF_NEVESHT
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
سرسخت‌ترین دشمنان جمهوری اسلامی که رکورد توحش علیه رزمندگان رو جا به جا کردند و دشمنی بی‌پایان اونها تا همین فتنه‌ی زن زندگی آزادی، ظهور و بروز کاملاً آشکاری داشت، خلع‌سلاح شدند! اون هم با اعتراف سرکرده‌شون که صراحتا می‌گه قدرت جمهوری اسلامی ایران باعث این اتفاق شده... باز هم باید جمله ناب شهید سلیمانی رو یادآوری کرد که می‌گفت ولله هر کس به این نظام تیر انداخت، آواره شد... اَلِفـْـــ ــکٰافـْـ @ALEF_KAF_NEVESHT
«دیوید» کسی بود شبیه همین آقایِ «هرویه روپچیچِ» کتاب «در سرزمین مردمان نجیب» در برخورد با واژه‌ی نامأنوس «تعارف» از متخصص‌های اسپانیاییِ رنگ و طرح کاشی‌های دیجیتال که مدتی باهاش همکاری داشتیم. آمده بودند رنگِ شرکت‌شان را بریزند توی دستگاه دیجیتال شرکت‌مان و طرح‌های شرکت با رنگ قبلی را برسانند به رنگ‌های خودشان. بارهای اولی که همراهش می‌رفتم سالن تولید، متحیر بود! اینکه چرا وقتی جلوتر هستم، ناگهانی می‌کشم کنار تا ابتدا او از دری یا راهی رد شود، وارد شود یا خارج شود! همین را پرسید؛ و برایش توضیح دادم توی ایران به مهمان احترام می‌گذاریم و این مدل از احترام بین خودمان هم مرسوم است. دیوید حسابی کیف کرده بود از این ماجرا. از آن به بعد هر وقت تعارف می‌زدم که «بفرما» با حالت خاصی و شبیه نجیب‌زاده‌های کاخ‌های سلطنتی با عشوه جلوتر می‌رفت؛ بعد همان در را نگه می‌داشت و تعظیم می‌کرد و به آن یکی دستِ آزادش یک پیچ و تاب دلبرانه می‌داد که «حالا شما بفرما داخل!» این خاطره الان و وقتی سفرنامه‌ی هِروُیه را می‌خواندم یادم آمد. بله؛ برای ما ایرانی‌ها مهربانی کردن مهم است، برای همینْ چیزهایی داریم که توی قوطی عطاریِ هیچ بنی‌بشری پیدا نمی‌شود... به قول هِروُیه: مردم ایران، هیچ‌گاه خود را تغییر ندهید. بگذارید دیگران از شما بیاموزند که چگونه باید با مهمان رفتار کرد. اَلِفـْـــ ــکٰافـْـ @ALEF_KAF_NEVESHT
تفنگ ژ۳ بین نظامی‌ها معروف است به تفنگی نامرد! مثلاً اگر گلوله‌ی کلاشینکف به جایی از بدن بخورد و از طرف دیگر بیرون بیاید، یک سوراخِ لوله‌ی خودکار از خودش جا می‌گذارد! همین. جان آدم را هم البته می‌گیرد. به هر حال کلاشینکف است. اما ژ۳ یک تفنگ سنگین‌تر است که هنگام شلیک، لگدهای قنداقی بدی هم حواله‌ی شانه آدم می‌کند. هر چند شلیک این تفنگ برای سرباز ارتشیِ آماده و حاضر یراق سخت نیست! اما فشنگ ژ۳ به خاطر نحوه‌ی چرخش‌ش در خان‌های لوله‌ی تفنگ، قدرت تخریبی بیشتری از کلاش دارد. می‌گویند اندازه لوله‌ی خودکار هم اگر برود داخل، از پشت، تکه‌ای از بدن را می‌کَند و بیرون می‌رود. همین قدر وحشی و درنده... و این موضوع چه ربطی به عکس این دختر خانم دارد؟! میگویم. فاطمه ۱۲ سال سن داشته؛ وقتی سرباز ارتشی او را دنبال کرده و جایی که راه فرار نداشته گیر انداخته! سر فرصت تفنگ را بالا آورده، قنداقش را گذاشته روی شانه‌ی ورزیده‌اش، نشانه رفته و ماشه را چکانده. لگدِ ژسه‌ی نامرد، شانه‌ی ارتشی را زیاد تکان نداده اما پهلوی فاطمه را از هم دریده. و فاطمه نوروزیان یکی از هزاران شهیدِ روز ۱۷ شهریور ۱۳۵۷ است که شکار ژسه‌ی ارتشی‌ها شدند. هزاران شهیدی که تعدادشان از سه تا پنج هزار نفر متغیر است؛ البته به اعتراف خبرنگاران خارجی حاضر در آن واقعه، چهار هزار نفر شهید شده‌اند؛ و شهید فاطمه نوروزیان فقط یکی از آنهاست...! اَلِفـْـــ ــکٰافـْـ @ALEF_KAF_NEVESHT
اَلِفـْـــ ــکٰافـْـ
سفر هرویه روپچیچ به میبد و بازدی از نارین‌قلعه در ادامه‌ی سفرش به دور ایران... #کتاب_بخونید_عزیزای_
این مطلبی که در آخرین صفحات کتاب سفرنامه‌ی هرویه روپچیچ نوشته، اُنس مامایوآنیتا به روسری‌ست که یک اُنس و ارادت فطری‌ست به حجاب و پوشش... این را فکر کنم شهید مطهری در «فلسفه‌ی حجاب» یا «حقوق زن در اسلام»ش نوشته و به خوبی آن را تبیین کرده باشد... جنس زن بر اساس فطرتش، نیازِ به پوشیدگی را در خود احساس می‌کند و البته وقتی آن را رعایت می‌کند که به فطرت الهی خودش پایبند باشد. شاید همان حس عجیبی که مامایوآنیتا به آن اشاره می‌کند... اَلِفـْـــ ــکٰافـْـ @ALEF_KAF_NEVESHT