الآنم که چندروزی از اون واقعه گذشته و بعد از اون دستور خطیر، خسته و کوفته اومدیم یه وری یه هوایی بخوریم؛ بازم لنگ روی لنگ انداختم و با صدای بارون ریزی که از صبح داره می‌زنه و نسیم لطیفی که پرده‌های حریرو تکون می‌ده، یه نگاهی به تنها نرم افزارِ متصل به اینترنت این روزها، بله ایتا!... بله نه‌ها، فقط ایتا... انداختم و بعد از یه نگاهی به صفحاتِ بی‌بخار گروهای نویسندگی، می‌بینم که، بله! کانال خبر، یه فیلم گذاشته از مامورای غیور انتظامی و امنیتی که با چک و لگد دارن، خیلی نرم آشوبگرارو هدایت می‌کنن به مکانی نامعلوم، تا دستورمو خیلی ظریف، تمام و کمال اجرا کنن و آره دیگه، باباشونو دربیارن تا دیگه از این چیزای اضافه میل ننمایند...! دیدین راست گفتم و هیچیش توهم نبود؟ عه واااه... آروغ... ععععه... گوشم وااااشد! خدایا شکرت که بعد از چندروز نشنیدن الآن دارم می‌شنوم و احتمالا اثر اون چلومرغ نذریه ناهار حسینیه‌ست که شفام دادی و شایدم از اون بورانی تند و خوشمزه زنان هنرمند شمالی بوده که از نن جانم به یادگار دارن و خیلی دمت گرم و ، اصلا همه چی آرومه و ما چقدرم هممون الکی خوشحالیییییم... این گرونی فقط پاشو گذاشته رو خِرِمون وگرنه... اصلا هیچی، خدایاشکرت! 2) #خاطره #آشوب #فتنه #:) #sf