نور ▫️عباس کیارستمی، بت بزرگ روشنفکری و پدر معنوی #اصغر_فرهادی ▪️عباس کیارستمی کارگردان فقید ایرانی، یکی از شناخته‌شده‌ترین کارگردانان ایرانی در جهان است. اگر امروز بدنه سینمای ایران را فلاکت‌نگاری و سیاه‌نمایی فرا گرفته، این نهالی است که سال‌ها پیش کیارستمی متاثر از موج نوی فرانسه در‌ خاک سینمای ایران کاشت. 🔸اگر چه کیارستمی در تکنیک سینمایی بی‌نظیر و قابل احترام است، اما او پدر معنوی افرادی مثل #اصغر_فرهادی ، #پرویز_شهبازی ، #بهمن_قبادی و #جعفر_پناهی است. نهالی که کیارستمی کاشت، امروزه بدل به درخت بیماری شده که بدنه‌ی سینمای ایران را گرفته است. سینمایی سیاه، تلخ، بدون روزنه‌های امید، با شخصیت‌هایی پا در هوا، بی‌اعتقاد، بدون علقه، بی رگ و ریشه و سیطره‌ی یک ناتورالیسم و جبرگرایی کشنده و نفس‌گیر. ✔️مرحوم عباس کیارستمی صنمی با انقلاب و انقلابی‌گری هم نداشت. کیارستمی در زمان حیاتش با اشاره به دو مشارکت سیاسی خود در سن ۱۵ سالگی و همچنین در انقلاب سال ۱۳۵۷، گفته‌بود که دیگر هیچ‌گاه مشارکت سیاسی نخواهد داشت او همچنین انقلاب را دارای انگیزه‌های مشروع ولی غیرعقلانی و احساسی می‌دانست که باعث از بین رفتن قانون‌گرایی می‌شود. 📢این کارگردان مشهور و قابل احترام، همیشه مخالف ساخت فیلم‌های سیاسی و ایدئولوژیک بود، اما نباید فراموش کرد که اصلا امکان ندارد ایدئولوژی و سیاست را از اثر هنری جدا کرد و ناخودآگاه وارد آن خواهند شد. کیارستمی در جواب نامهٔ سرگشادهٔ بهمن قبادی، اذعان داشت که وی با فیلم‌های شعاری سیاسی موافق نیست چون فیلم‌های سیاسی تاریخ مصرف دارند و ارزش هنر را پایین می‌آورند. 🚎درونمایه #مهاجرت از خشت‌هایی است که کیارستمی آن را گذاشت. زمانی مهاجرت از روستا به شهر یکی از موضوعات مهم در سینمای ایران به‌حساب می‌آمد که اتفاقا عباس کیارستمی هم در فیلم #مسافر لااقل یک‌بار به این موضوع پرداخته بود. اما بعد این مهاجرت از روستا به شهر، به دست ادامه جریان کیارستمی به مهاجرت از کشور تبدیل شد، در فیلم‌های اول #شهبازی؛، از کارگردانان روشنفکر متاثر از کیارستمی، هم این تم(مهاجرت شهر به روستا) وجود داشت، اما از «دربند» به این طرف، موضوع مهاجرت به خارج از کشور در فیلم‌های او کم‌کم پررنگ‌تر شد. همچنین در فیلم جدایی #نادر_از_سیمین اصغر فرهادی موضوع مهاجرت نقشی پررنگ دارد. 🈴عباس کیارستمی جایزهٔ آکیرا #کوروساوا را برای یک عمر فعالیت هنری در سینمای ایران به #بهروز_وثوقی هدیه داد و این نشان می‌داد سینمای مبتذل #فیلمفارسی که نمادش همین بهروز وثوقی است و سینمای سیاه روشنفکری که کیارستمی از مهم‌ترین کارگردانانش محسوب می‌شود، هر دو سرچشمه مشترکی دارند. 🍒عباس کیارستمی برای فیلم #طعم_گیلاس برنده جایزه نخل طلایی جشنواره کن شد. مستقل از تمامی شایعات و هیاهوی گروه رسانه‌ای #مجله_فیلم مهم‌ترین و قدیمی‌ترین مجله روشنفکری سینمایی، #راجر_ایبرت منتقد مشهور سینما، یکی از مخالفان سرسخت فیلم «طعم گیلاس» است. 🖼راجر ایبرت می‌نویسد: «هنگامی که در جشنواره کن سال ۱۹۹۷، عباس کیارستمی در آخرین لحظات جایزۀ کن را در جشنواره کسب کرد؛ هنگام بازگشتم به هتل اسپلندید، در لابی هتل، خود را مشغول با بحث وجدل و مخالفتی پر شور با دو منتقد سینما که بسیار مورد احترام من هستند، جاناتان رزنبام از «شیکاگو ریدر» و دیو کر از «نیویورک دیلی نیوز» دیدم.هر دو به جد معتقد بودند که یک شاهکار واقعی دیده‌اند. اما من احساس می‌کرد امپراتوری بدون لباس دیده ام. می‌توان نکاتی برای فیلم قائل شد، اما این کار ملزم به تبدیل تجربه دیدن فیلم به چیزی جذاب‌تر است (که البته فوق العاده خسته کننده بود)، حکایتی درباره مرگ وزندگی. همانطور که یک رمان بد را می‌توان تبدیل به یک فیلم خوب کرد، از یک فیلم خسته کننده هم می‌توان بررسی جذابی ارائه داد.» 🚪عباس کیارستمی کارگردانی شناخته شده و تحسین شده است، آکیرا کوروساوا، از مشهورترین کارگردانان ژاپنی درباره او می‌گوید: «به نظرم فیلم‌های این کارگردان ایرانی خارق‌العاده هستند. کلمات نمی‌توانند احساسات مرا بیان کنند. پیشنهاد می‌کنم فیلم‌هایش را ببینید و بعد متوجه می‌شوید چه می‌گویم. ساتیا جیت رای که درگذشت خیلی ناراحت شدم اما با دیدن فیلم‌های کیارستمی خدا را شکر می‌کنم که جایگزینی برای او پیدا کردیم» 💡به هر حال کیارستمی آدمی است که باید تکنیک و فرم سینمایی‌اش را بیاموزیم و تحسین کنیم، اما باید از ایدئولوژی و از نردبان محتوای سیاه روشنفکری‌اش بالا برویم و لگدی به آن بزنیم و در آن متوقف نشویم. #عباس_کیارستمی #روشنفکری #سینما #داستان #باغ_انار