شخصيت پردازي غيرمستقيم شخصيت غيرمستقيم آن است كه نويسنده از طريق رفتار، انديشه ها، گفتار و حتي نام شخصيت اطلاعاتي را در اختيار خواننده قرار مي دهد، دراين گونه داستان ها ممكن است نويسنده هيچ گاه نگويد كه اين شخصيت داستان، فردي قاتل يا دروغگوست و لازم هم نيست كه بگويد، اما با اولين دروغ يا اولين جنايت بر ما به درستي روشن خواهد شد كه با چه نوع شخصيتي مواجه ايم. اين شخصيت ها در اعمالي كه انجام مي دهند، درون خود را نشان مي دهد. در روش شخصيت پردازي غيرمستقيم، نويسنده با #عمل_داستاني، شخصيت داستان را معرفي مي كند و ما از طريق افكار، كردار و گفت و گوهاي خود شخصيت او را مي شناسيم. درمعرفي غيرمستقيم، نويسنده به صراحت درباره ي شخصيت چيزي نمي گويد، بلكه صفات و خصوصيات او را نشان مي دهد. در شيوه ي غيرمستقيم معمولاً زاويه ي ديد راوي #محدود است و نحوه ي بيان داستان هم به طور معمول نمايشي است. يعني اگر نويسنده بخواهد شخصيتي را مستقيماً بازسازي كند، معمولاً دوربيني جلوي او مي گذارد و از او فيلم برداري مي كند، نه اين كه ويژگي هاي او را شرح دهد، دراين شيوه كه با جزءنگاري -مثل توجه با ناخن هاي فرد، يك خال كوچك، حالت انگشت ها و نظاير آن ها- سروكار دارد، جزء، دلالت بركل مي كند. از كشيدن انگشت ها و به اصطلاح « شكستن» آن ها مي توان به شخصيت عصبي و ناراحت فرد پي برد. براي شخصيت پردازي غير مستقيم از اين عوامل مي توان ياري جست: 1- كنش 2- گفتار 3- نام 4- محيط 5- وضعيت ظاهري #آموزش #شخصیت_پردازی #شخصیت_پردازی_غیرمستقیم ♦️نشانی باغ https://eitaa.com/joinchat/821624896Cb1d729b741