_آنگاه، به صورت «توده اى از شن هاى متراکم» در مى آیند: «وَ کانَتِ الْجِبالُ کَثِیباً مَهِیلاً». _پس از آن، به صورت «پشم زده شده» در مى آیند که با تند باد حرکت مى کند: «وَ تَکُونُ الْجِبالُ کَالْعِهْنِ الْمَنْفُوشِ». _و سپس، به صورت «گرد و غبار» در مى آیند که در فضا پراکنده مى شود: «وَ بُسَّتِ الْجِبالُ بَسّاً * فَکانَتْ هَباءً مُنْبَثّاً». کاش روز قیامت هم یک نفر باشد که هی داد بزند و بگوید: چیزی نیست... نترسید! این جناب احتمالا فیلم زیاد می‌بیند، واقعاً چیزی نیست؟! نمی‌دانم شاید همه‌ی ما هم مثل او شده‌ایم. شاید هم اتفاقا اینطوری بودن خیلی هم خوب است، یعنی حواست به بقیه هم باشد، درحالی که داری صلوات می‌فرستی بر پیامبر و آلش. به این فکر می‌کنم که من اگر آنجا بودم و زبان و کلا همه‌ی وجودم قفل نشده‌بود چه می‌گفتم و چه می‌کردم. #هرمزگان_دیروز